جوک بیمزه ای بنام “راه حل دو کشور” و پاسخ رادیکال به حامیان این جوک!
لزوم درج رسمی پاسخ به مسئله فلسطین در برنامه سیاسی کمونیزم ایران
از: سعید صالحی نیا
۹ نوامبر ۲۰۲۳
مقدمه:
بیش از ۳۴ روز از حمله حماس و جهاد اسلامی به درون اسرائیل می گذرد و حکومت جانی اسرائیل چنان ادمکشی و نسل کشی کرده که جهان بیرون از حکومتها که هیچ بتدریج بسیاری حکومتها امکان اینکه کنار این حکومت نژاد پرست بایستند ندارند و حکومت امریکا و نوکران غربیش بزور حق وتو توانسته اند محکوم کردن جنایات صهیونیستها را در شورای امنیت بگیرند اما حتی رئیس سازمان ملل و مجمع عمومی خشم خود نسبت به جنایات صهیونیستها را اعلام کرده اند و نشستن در بین دو صندلی هم دیگر خریداری ندارد.
حکومت اسرائیل با تاخیری طولانی با ورود به غزه با هزاران تانک و اراذل نظامیش همراه کماندوها و کارشناسان امریکائی و کانادائی به تلاشی رو به شکست برای فراری دادن مردم غزه و کوجاندن انها ناتوانی نظامی خود را نشان داده اند.با بمبارانهای وحشیانه و ساختن “کوریدورها” این روزها تلاش دارند مردم بخش شمالی غزه را به بخش جنوبی کوچ دهند تا در فاز بعدی از شر مسئله غزه خلاص شوند و غزه را از مردمش خالی کنند.
آش اینقدر شور است که رهبری حکومت امریکا هم دادش در امده و با کوچاندن مردم غزه ظاهرا مخالفت کرده و خواهان “اتش بس انساندوستانه و تحویل گروگانهای اسرائیلی شده و در مقابل حکومت اسرائیل هرگونه ازادی محدود گروگانها را رد کرده و فقط به باز کردن محدود چند ساعتی راه عبور به غزه جنوبی می پردازد تا در جنگی روانی مردم ستم دیده و بخون کشیده شده غزه را به کوچ وادارد.
این روزها صحنه جنگ بین گروههای فلسطینی و ارتش اسرائیل در حاشیه مناظق مرکزی شمال غزه مخابره می شود و طبق اخبار بیش از ۱۳۴ تانگ و نفر بر اسرائیلی نابود شده اند و دهها اراذل مزدور اسرائیل درون خرابه هائی که خود افریده اند نفله شده اند. این جنگی نابرابر است جنگی بین نیروهائی که متد چریکی دارند و یک ارتش جانی تا دندان مسلح.
همانطور که بارها گفتم این جنگ کانتکسی منطقه ای و جهانی دارد و بی تردید جبهه های دیگری از درون غراق تا سوریه تا نیروهای “مقاومت” در یمن تا مرزهای لبنان در کار هستند تا هم حکومت اسرائیل و هم حکومت امریکا و ارتش رو به افولش را فرسوده کنند.
این جنگی بسیار سرنوشت ساز است و مثل هر جنگ تاریخ معاصر منجمله جنگ شوروی با هیتلر دو طرفش سابقه جنایت دارند اما نهایتا تاریخ در مقابل هیتلر ایستاد و نشستن در صندلی بیطرفی و “صلح خواهی تخمی” را محکوم کرد.
از این مقدمه می گذرم به این سوال تمرکز می کنم که اون “راه حل صلح امیز” که ایجاد دو کشور اعلام شده واقعا کیلو چند؟
(۱)ماجرای داستان “صلح از طریق ایجاد دو کشور فلسطین و اسرائیل”
خوانندگان می دانند که این جوک “صلح با ایجاد دو کشور از دهه ۴۰ میلادی یعنی بیش از ۷۵ سال پیش توسط سازمان ملل (که اونزمانها بسیار بیشتر ابزار حکومت امریکا بود) به مردم منطقه فلسطین تحمیل شد.اون زمان هم قرار شد دو کشور فلسطین و اسرائیل برسمیت شناخته شوند و اورشلیم هم متعلق به یک کشور نباشد.
اون تاریخ مرزهائی که بین این دو کشور تعیین شد تقریبا بالای ۵۰ در صد سرزمین به صهیونیستها و زیر ۴۰ در صد سرزمین به فلسطینیها تعلق گرفت.
از اون تاریخ صهیونیستها با جنایست و خونریزی مثل سرطان در این منطقه رشد کردند و حتی اون سرزمینهای تایید شده توسط سازمان ملل را دزدیدند و الان فلسطینیها در دو منطقه بسیار کوچک در شمال شرق و جنوب غرب اسرائیل مانده اند و میلیونها فلسطینی از اون تاریخ تا بحال به کشورهای مختلف کوچانده شده اند.
رژیم صهیونیستی اپارتاید با کشتار مداوم با جنایت که بارها و بارها توسط مجامع حقوق بشری منجمله سازمان حقوق بشر سازمان ملل به جنایت بر علیه بشریت محکوم شده و این جنایات کنونیش فقط ادامه جنایات قبلیست.
مطالب بالا تاریخ است تحلیل نیست هر ادم عاقلی این تاریح را می تواند بخواند و تاویل پذیر نیست.کوچک شدن نقشه فلسطین و نهایتا جدا شدن دو منطقه بجامانده (کرانه شرقی و غزه)که زیر کنترل جبارانه حکومت صهیونیستها بواقع به زندانی بزرگ تبدیل شده اند محل مناظره سیاسی نیست هر چند که حامیان این جانیان تلاش دارند تاریخ را هم روایت دیگری کنند!
خوب سوال اینست که “راه حل دو کشور کیلو چند”؟!
(۲)تاریخ پذیرش راه حل دو کشور توسط حکومتها منجمله جناح ملی فلسطینیها:
همانطور که می دانید فاز تاسیس حکومت اسرائیل حتی استالین (قبل حکومت امریکا) این حکومت صهیونیستی را برسمیت شناختند و راه حل “دو کشور” را حمایت کردند.بواقع روی کاعذ کلیت سازمان ملل رفت پشت این راه حل و اما داستان دردناک جنایت صهیونیستی ادامه یافت و تسخیر مداوم مناظق فلسطین و ضمیمه کردنها و ساختن شهرکها بعنوان سپر دفاعی دور مناطق فلسطینی نشین و بعد ساختن دیوار که این دو منطقه فلسطینی را محاصره کند بتدریج نقشه استراتژیک صهیونیستها برای خالی کردن کامل نقشه اسرائیل از فلسطینیها ادامه یافت.
در دهه ۷۰ میلادی رسما عرفات را به کمپ دیوید اوردند و او هم حکومت صهیونیستها را برسمیت شناخت و زیر برنامه “دو کشوری” امضا گذاشت .
برنامه استراتژیک صهیونیستها اما تصعیف عرفات و چپها در فلسطین بود و لذا در دهه ۸۰ اطلاعات اسرائیل به حمایت پنهانی از توسعه سازمانهای اسلامی پرداخت که نتیجه اش رشد حماس و جهاد اسلامی بودو پیروز شدن این نیروها در منطقه غزه که مدتهاست این پیروزی انتخاباتی را صهیونیستها نپذیرفته اند با اینکه بارها در انتخابات اسلامیها رای بیشتر از گروههای ملی گرا و حتی چپ اورده اند.
دلیل قدرت داشتن اسلامیها نفی حکومت صهیونیستی است و نه سازش با حکومت صهیونیستی.اینها بواقع با شعاری رادیکال روانشناسی مردم زجر کشیده فلسطین را نمایندگی می کنند اونهم در غیاب یک جنبش چپ رادیکال که به “صلح تخمی” تن ندهد!
(۳)سابقه اختلافات و همکاریهای رژیم اسلامی ایران با اسلامیها در فلسطین:
به خلاف تبلیغات مدیای امپریالیستی با توجه به ریشه سنی و جهت گیری جهاد به اخوان المسلمین مدتها رابطه اینها با رژیم اسلامی شکر اب بوده تا این اواخر که اینها اختلافات خود را کنار گذاشتند و در سطحی حکومت اسران قبول کرده که جهاد اسلامیها در فلسطین را به شبکه “محور مقاومت” خود که عموما شیعی هستند متصل کند.
نکته مهم دیگر بخشی از حماس و اسلامیهای فلسطین هستند که طی جنگهای قبلی در غزه از این شهر به جنوب لبنان تبعید شدند و در جنوب لبنان مرکز نظامی خود را زیر سایه حزب الله لنینان ساخته اند.
این بخش از حماس و اسلامیها که در لبنان زندگی می کنند در حال حاضر و در فازهای بعدی احتمالا حملات وسیعتر موشکی خود را سازمان خواهند داد و پل ارتلاطی رژیم اسلامی با حماس احتمالا همینها هستند.یادمان باشد که احتمالا ستاد مرکزی نظامی رژیم اسلامی ایران همین جنوب لبنان است و بخش جنوبی سوریه که با اسرائیل در شمال شرق مرز مشترک دارد.
از دید من در فازهای بعدی جنگ در غزه این حلقه ها بیشتر فعال خواهند شد و فشار را بر ارتش و نظام اسرائیل ده چندان خواهند کرد.
(۴)دشمنی مداوم صهیونیستها با طرح “دو کشور” و رقاصیهای حکومت امریکا:
همانطور که گفتم علاوه بر صهیونیستها که هرگز زیر بار راه حل دو کشور نرفتند هیچ بلکه مرتب در زدن و بیذون کردن فلسطینیها ادامه دادند و کوچک کردن نقشه جغرافیائی فلسطین حکومت امریکا و غربیها هم در حمایت قاطع از قطع نامه سازمان ملل مبنی بر دو کشور هرگز پیگیر نبوده اندکه هیچ با خرابکاریهای حکومت صهیونیستها رقصیده اند و این را به گردن “دو جناحی بودن حکومت امریکا” انداخته اند.
ادمهای عاقل می دانند که جناح بازیهای حکومتها برای فریب افکار عمومی است و همه حکومتهای موجود دنیا در پشت پرده یک سازمان واحد بر علیه مردم دارند.
با توجه به تاریخ واقعی فلسطین از دهه ۴۰ میلادی تا بحال این حکم که راه حل “دو کشوری” یک جوک سرکاری بوده کاملا مشخص است.
با حکومت اپارتاید نمی شود به یک راه حل رسید.این حکومت در پرجمش رویای رسیدن به بیشتر از مرزهای موجود اسرائیل دارد بله رسیدن به فرات! لذا می بینیم که تمامی کشورهای مجاور اسرائیل هم مورد تجاوز اسرائیل بوده اند و مناظق اشغالی از مصر تا سوریه تا لبنان هست که اتفاقا مراکزی هستند که “محور مقاومت” تلاش دارد نا امن کند تا ارتش اسرائیل را درگیر نگه دارد.
(۵)می گویند “تنها دو حکومت هستند که مخال راه حل دو کشوری هستند!”
بله درست می فرمایند حکومت اسلامی ایران و حکومت صهیونیستی در کنار اسلامیهای فلسطین تنها عواملی هستند که رسما مخالف طرح “دو کشور” .
با اعلام این واقعیت حامیان اسرائیل می خواهند مخالفان خودشان را به کمپ اسلامیهای جنایتکار پرتاب کنند” این یک حنگ تبلیغاتی برای حمایت از “جوک راه دو کشور” است!
چه پاسخی باید به این وکلای یواشکی صهیونیستها باید داد؟
از دید من این واقعیت تنها علامت وضعیت زار جنبش کمونیستی و مدرن چپ در فلسطین است. چرا باید اسلامیها با جوک دو کشور مخالفت کنند و چپهای کمونیست فراری باشند از اعلام واقعیت؟
تضاد اسلامیها با چپهای کمونیست این نیست که هردو مخالف طرح دو کشور هستند.بلکه تضاد در برنامه اثباتی سیاسی انهاست و در مضمون تضادی که با با حکومت صهیونیستی دارند.اینجاها تضادها کاملا روشن می شود .
خلاصه کنم:
من سالهاست در مقالاتم تاکیید کردم که مسئله فلسطین راه حل “دو کشوری” ندارد این جوکی تلخ است که تکرار می شود.همانطور که در مقابل حکومت اپارتاید افریقای جنوبی کسی نمی امد از دو کشور “سیاه و سفید”که صلخ امیز در کنار هم زندگی کنند دفاعی می کرد و ادعای عقل می کرد!
راه حل مسئله فلسطین فقط می تواند سرنگونی صهیونیزم و رژیم اپارتاید باشد.حتی راه حلی است برای پایان نفوذ اسلامیهای حانی که نسیبت به مردم فلسطین هم دستشان رسیده جنایت کرده اند همین پایان حکومت صهیونیستی است.
مسئله فلسطین بخشی است از مسئله جهان ما و در فضای گذار به دنیای چند قطبی بیشتر به سرنوشت منطقه خاورمیانه و ایران مرتبط است.
راستهای حامی سرمایه داری در ایران و روهاای راست ایرانی همه کنار اسرائیل ایستاده اند یا بین دو صندلی نشسته اند و هی ادای صلح خواهی در می اورند.
لذا مسئله فلسطین باید بیشتر از گذشته بخشی از برنامه سیاسی چپ کمونیستی ایران باشد.
هیچ حزب کمونیست و رادیکال در ایران نمی تواند این مسئله را در برنامه خود وارد نکند و ادعای چپ بودن داشته باشد.تا امروز این بخش در برنامه چپ ایران نبوده و اما حتما باید باشد.
مقالات نویسنده در موضوع جنگ فلسطین و اسرائیل
چرا دموکراسی خواندن اسرائیل خط راست بوده و هست؟
دنیا بعد از حمله حماس به اسرائیل
بعد از یکماه ادمکشی نتیجه جنگ اسرائیل بر علیه غزه چیست؟
چرا فلسطین نقطه کور دنیا نیست و راه حل مردم فلسطین سرنگونی رژیم اسلامی نیست؟
سکوت در مقابل جنایات حکومت اپارتاید اسرائیل و عدم دفاع از مردم فلسطین شایسته هیچ ازادیخواهی نیست!
آغاز طرح “جراحی نظامی “حکومت صهیونیستی به درون غزه و سقوط حمایتهای جهانی وداخلی
حمایت مردم و اتحادیه های کارگری جهان از مردم فلسطین و محکوم کردن رژیم جنایتکار اسرائیل
اتحادیه های کارگری فلسطین و اسرائیل ، محکومیت یکصدای رژیم صهیونیستی . گله های سلام زیجی
پشم ریزی صهیونیزم و اوکرائین ، در روند گذار جهانی، گیجی چپهای عاشق دموکراسی اسرائیل!
نمونه ای از حمایت طبقه کارگر فلسطین : چگونه حماس دیوار غزه را شکست و سورپرایز جهانی افرید؟
داستان چپهائی که هیچ طرف نیستند و فقط “مخالف سرمایه داری هستند!
حمایت از “مردم اسرائیل” بنام سوسیالیست چپ؟
پیرامون حمله بی سابقه ، چند لایه ای حماس به داخل خاک اسرائیل
“سوسیال دموکراسی “متوهم دموکراسی اسرائیلی
