شعر

گفتمت: بیدار شو آب را طفلی دیدم باد و سنگ‌ها می‌رانْد و نیز گفتم: زیر آب و ثمره‌ها، زیرِ پوست گندم، وسوسه‌یی‌ست رؤیای آن دارد تا سرودی باشد؛ برای زخم، در ملکوتِ گرسنگی و گریستن. برخیز، ندایت می‌کنم، شناختی صدا را؟ من‌ام برادرت خِضر اسبِ مرگ، زین می‌کنم و برمی‌کَنم دروازه‌ی روزگار.

تو را به جای همه کسانی که نشناخته‌ام دوست می دارم تو را به خاطر عطر نان گرم برای برفی که آب می‌شود دوست می‌دارم تو را به جای همه کسانی که دوست نداشته‌ام دوست می‌دارم تو را به خاطر دوست داشتن دوست می‌دارم برای اشکی که خشک شد و هیچ وقت نریخت لبخندی که محو شد و هیچ گاه ...

«دل شکسته» پریشانتر از هر زمان می بینم سخت رنجدیده ی، [ رفاقتها مثل قدیم نیست حرف هیچ کس، امروز سند نیست…» ای دوست دل شکسته ی من، من دیدم احساسات  چون بال پرنده در اوج پرواز سوخت. و مهربانی ها دل به سنگ سپردن زیبائی ها شکستند و-  دل به خاک دادن و دفن شدند… ای دوست دل شکسته ...

در ایام نوجوانی من مرگ خدا را  در خواب و بیداری دیدم   زمانی که!  خمینی را بر مدار آسمان – رقصانیدن و سایه‌ی، نگاه‌ها را بسوی ماه چرخاندن «عکس امام در ماه ست» در آن شب،     آسمان سیاه و شهر تاریک بود   و من جسد متعفن خدا را می دیدم            که ...

«تقدیم به شکسته دلان» *به هر کسی که سلامی دادیم به خیالش محتاج دعایم غافل از اینکه ما مطربیم در پی احیای مجلس ذوق                                                     *** *به من نگو رفیق-  رفقایی زیادی  در زندگی بودندو- ...

*نوروز و-  «دل پریشان من» نوروز برای من خاطره‌ست، برعکس دیگران !   معنای خاصی از زندگی ست. *یاد آور «سنندج سرخ» اتحاد و همدلی مردم از جان گذشته همراه با فتوای آیت‌الله خمینی با خیابان‌های غلیتده در خون از جنایات حزب‌اللهی‌ها… *نوروز برای من يادآور گردان شوان و- آشنايان نزدیک خیلی نزدیک. نزدیکتر از خورشید و ماه *نوروز برای ...

تقدیم به زنده یاد     ( احمد رضا احمدی )    میانِ لحظه             و هَوا        آمیخته با این مَعرکه ایم : آیا    می شود یا نه              که با هر نَفَس ،   به میهَنِ تو        حَتّا نَزدیک تَر : به موطنِ مَن                                    خیره بمانیم و       گَرده هایِ خون را در مَشامِ مان                                           احساس نکنیم ؟ مَگر      آب هایِ راکد           اضطرابِ هزارانْ نَعره ...

داستان شکم من و رمضان این شعر دوران جونیمه،(با کمی تغیر) که یک روز را روزه گرفتم و موضوع امروز هم که هست مصرعی در باب روزه خوار و روزه گیر و این داستان بگیر و مگیر از کجا آمده است و چه کسانی شده اند اسیر یادمه در نوجوانی یک روز گرفتم روزه تا حالا هم که از شصت گذشته ام دلم ...

من، زنم       با احترام به : مادرقمی   من سلیطه نیستم                  زنم                      شیخکِ پلشت                        هرزه چشمِ ِبد سرشت! آنکه دختران ِ تی ه بخت را                           به قرص نان و سرپناه درجوارمرقدِ امام ِهشتمش  به رختحواب خوک می کشد،                                   سلیطه است! ****                    من زنم          زنم            مادرِزمین! درشکوه آتشی که                     گیسوان به بادمی دهم، رقص می کنم،                  چرخ می ...

دایه شریفه   شعر و متن: شادی سابُجی ۱     الا ای ملّت ِ ایران ! چه کیفی می کنم می بینم ات  اینگونه بس شادان،  ۲     الا ای ملّت ِ ایران ! چه کیفی می کنم شادی ات می گردد چنین فواره بر شومان ،  ۳     چنین گسترده اما در سراسرهای کوی و بزرن  ِ ...

راه بهار میان یاده ها گشتم! میان رنجهای بی شمار تو را انجا جستجو کردم میان خشت های گرم و سوزان تابستان درون آن تنوری، که مادرم هر روز گونه اش را می سوزاند من چهره ای غمگین ام و قلب پر اندوهم برای آن خیابان اعتراض می تپد… پدرم به تماشای آفتاب نشسته سپیده مادری که از سایه ها ...

تقدیم به جانْ فدا          ( رفیق زهرا آقا نَبی قُلهَکی )    بیدار شوید        از چَمبَرِ خیال  به پا خیزید        که خونِ آمیخته با ماه !     ضَجّه یِ هزارانْ آدَمی در حُکومتِ نظامی ست  هر اُجاق :      به ستاره ای خاموش یا فُرواُفتاده بر زمین ،                                می ماند       که با وَعده هایش ،          گُرسنگان را در عُبور از ایستْ بازرسی  ...

تقدیم به دو جانْ فدا                    ( رفیق خشایار سَنجری … رفیق کیومرث سَنجری )    اگر !    به سَنگْ فَرشِ هر پیاده رو                          گوش بِسپارید     پِچْ پِچِ مُبارزانی را                        حکایت می کند که ،    دَقایقی کوتاه یا طولانی                    عابران اَش بوده اَند  بی تَردید آنان :            به کوچه ای حَوالیِ چراغ                           و درخت                 دلْ باخته بودند شاید آنان :       از ...

تقدیم به جانْ فدا               (  رفیق بهروز عبّاس زاده دهقانی )      زمان را         از اُتاقَکِ هر فانوسِ دَریایی ،                                که شاهد باشید          کِشتی ها و دود کِش هاشان ،                                       پیغام ها دارند  به وَقتِ لَنگر :             نامه ها      و اجناسِ گوناگون                              خالی می شوند مَلوان ها …           با چَشمانی نَمکْ اَندود و                            بازوانی پُرآشوب اَند            که مَعشوقه ای شَهوانی ...

و رای باطله اول بشد شعر و متن و عکس: شادی سابُجی ۱    الا ای هموطن ! باطل بکن با سرعت ِ عالی، ۲    نظام ِ جهل ِ آخوندی که ایران را تماما منجلاب ِ خون، ۳    بسا کرده است و می کرد وُ چنانش هیچ خجلت نیست ! ۴    الا ای هموطن، از رای ما، ...

انفجار سکوت می خواست فریاد بزند. دیگر نمی توانست. کسی نبود که بشنودش؛ کسی نمی‌خواست بشنود. از این رو او از صدای خودش می‌ترسید و آ ن را در خود فرو می‌خورد. سکوتش منفجر می‌شد تکه های بدنش به هوا پرتاب شده بود با دقت تمام آنها را جمع می کرد بی هیچ صدایی در جاهای خودشان می‌گذاشت و فاصله‌ها ...

نازنین دوست(!) با تو سخن می گویم از چیزهای که در کلام نیست و نه در نوشتن «قابل رؤیت» از خندیدن که این روزها گم است از شادابی که در میدان تیر، به دارش آویختند و درخت جهالت را به جایش کاشتند تا مردم حماقت را بپذیرند و به هیچ بودن خود ایمان بیاورند اینگونه که  امروز  جهل بر مسند ...

قتلگاه       باز نش، بایاد دو سرو قامتِ مقتول : محمد قباد لو، فرهاد سلیمی                                                                                         حسن حسام هر بامداد    پیش از اذانِ صبح در سرزمینِ زندانی    میان خنجر و فتوا چندین سرِ محارب و باغی بر دار ِشرع    آونگ می‌شود  و خواجهتاشان خیلِ سپاهیان همدوش حاجبان و مریدان  پُشت خلیفه‌ی مُنجی بر فرشِ خون  نماز می‌خوانند و در ضیافت قاضی کباب ...

بر سرِ راه‌ات، من آخرین‌ام آخرین بهارم، آخرین برف آخرین نبردم برای نمردن و ما اینک فروتر و فراتر از همیشه‌ایم. در هیمه‌ی ما همه‌چیز هست مخروط کاج و شاخه‌ی تاک و گل‌هایی تواناتر از آب گِل و شبنم. شعله زیرِ پای ماست شعله تاج سرِ ماست زیرِ پای ما حشرات و پرندگان و آدمیان پر می‌کشند آن‌ها که پر ...

ای در پیشانی ات سربی نشسته ! شعر: شادی سابُجی ۱    ای در پیشانی ات سربی نشسته دائم ! ۲    ای در میانه ی پیشانی ات سربی سرعت دار ۳    جا خوش کرده از فریادهای آبانی سوزان ! ۴    مادرت به حبس  ِ میله های داغ دار  ِ گداخته، افتاده، ۵    مادرت به بند  ِ ...