مقدمه:
نتایج مضحکه انتخاباتی رژیم بتدریج اعلام می شود.این نتایج با اینکه ساختگی است با اینهمه نشان می دهد که تلاش رژیم برای به میان کشیدن مردم به صندوقها شکست خورده و کمترین میزان شرکت را ثبت کرده اند.
بر طبق امار خود رژیم ۴۱% واجدین شرکت کردند و در تهرام نفر اول که عقب مانده ای اصولگراست کمتر از ۴۰۰ هزار رای اورده و از “رای باطله ” کمتر رای اورده! امار نشان می دهد که تهران و شهرهای بزرگ کمترین میزان شرکت کننده داشته و احتمالا زیر ۲۰ در صد رای داده اند. موجوداتی که از صندوقها پیروز بیرون امده اند عموما متعلق به عقب مانده ترین جناح های حکومتی بودند و این نشان می دهد که حاکمیت نه تنها از اوردن مردم به صندوقها شکست خورده بلکه جناح اصلاح طلبش را هم نتوانسته با خود بیاورد و حتی جانوری مثل محمد حاتمی هم برای اولین بار در انتخابات شرکت نکرده.
اعلام نتیجه این مضحکه تحکیم بیشتر لایه عقب مانده رژیم است و بیرون افتادن بیشتر کلیت رژیم از جامعه و منزوی شدن بیشتر آن.اما ایا این قبل این مضجکه مشخص نبود؟
طبیعتا سود این مضحکه مستند کردن اماری انچه بود که در واقع مدتهاست جامعه دیده حتی با زبان خود حاکمیت. حاکمیت بطور رسمی و اماری اعلام کرد که حمایت بخش اکثریت جامعه را ندارد حتی وقتی در امار دست برده و نخواسته واقعیت را اعلام کند.
در حاکمیت بسیاری هستند که دارند از تغییر قانون اساسی و تبدیل رسمی حکومت به حکومت اسلامی و به گور سپردن صوری “جمهوریت” فکر می کنند و خیز برداشته اند تا قبل مرگ خامنه ای شکل حکومت را رسما تغییر دهند.
اینها را داشته باشید تا من نکاتی را اضافه کنم:
(۱)تلاشهای راست خارج کشوری برای نگه داشتن جامعه در خانه بعنوان متد برخورد به انتخابات رژیم:
الان تلویزیون منتصب به اسرائیل و عربستان یعنی انترناشنال دارد جشن می گیرد که توانسته مردم را در خانه نگه دارد که “رای ندهند” .محسن سازگارا از سخنگوهای این تلویزیون در حاشیه اعلام نتایج به این نکته اشاره کرد که “مردم در خانه نشستند و رای ندادند که این بی سابقه است”. امثال او این روزها جشن گرفته اند که توانستند جامعه را در خانه نگه دارند و بطور پاسیو این دوران را که می توانست فرصت و زمینه قیامی محکمتر از قیام ۱۴۰۱ باشد را از دست دادند.
این صحنه ها بخوبی نشان می دهد که راست سیاسی خارج کشور مثل خود حکومت تلاشش به “ارامش در روزهای انتخابات” متمرکز بود و تا امروز به نتیجه رسید!
(۲)هدف اول حکومت اسلامی، حفظ ارامش در دوران انتخابات:
همانطور که در بالا گفتم هدف اصلی حکومت اسلامی بالا نگه داشتن مشارکت مردم نبوده بلکه حفظ ارامش در دوران انتخابات بوده. کابوس این رژیم این بود که انتخابات با ارامش تمام نشود و جامعه وارد درگیری جدی با حکومت شود.اخبار بیرون امده از ایران نشان می دهد که حکومت اسلامی درست مثل راست خارج کشوری در ارام نگه داشتن جامعه و کانالیزه کردن فعالیتها حول “رای ندادن” کاملا موفق بوده.
(۳)آیا “تحریم انتخابات” راهی به سرنگونی انقلابی باز کرد یا به رژیم کمک کرد؟
سیاست تحریم و خانه نشینی بار اول نیست که از سوی راست مطرح می شود و از سوی رژیم هم مورد استفاده قرار می گیرد.
رژیم اسلامی چندین دهه است که نیازی به رای جامعه ندارد و هر زمان خواسته رای ساخته و با وجود خالی بودن محلهای رای دهی در روز روشن پیروزی خود را اعلام کرده.
همانطور که گفتم خانه نشینی مردم به فراخوان راست خارج کشوری همانها که “انقلاب زن زندگی ازادی” را ساختند تا جلوی انقلاب واقعی را بگیرند چیزی جز تلاش عامدانه برای جلوگیری از قیام انقلابی مردم نیست.
قیام مردم هرگز با خانه نشینی ساخته نمی شود بر عکس با ورود جامعه به صحنه و اعتصاب عمومی و بر هم زدن شوی انتخاباتی رژیم بطور اکتیو امکان دارد.
این الترناتیو که الترناتیو اکتیو است هم برای رژیم اسلامی هم برای راست خارج کشوری کابوس بود.حالا بعد عبور از این تنگه حساس هم رژیم و هم راست خارج کشوری نفس اسوده ای کشیدند!
(۴)روز بعد مصجکه انتخابات رژیم؟
رژیم اسلامی نفس راحتی کشید و اعلام کرد که شرکت کننده اینبار معادل شرکت کننده قبل قیام ۱۴۰۱ بوده و لذا رژیم پیروز شده.
رژیم با استفاده از ارامش دوران انتخاباتی میخهای خودش را در بالا محکمتر کرد و همکاری عملیش با راست خارج کشوری به ثمره نشست.
رژیم اماده می شود تا معضلات مهم درون خودش را با تغییر قانون اساسی با داشتن یک مجلس یکدست تر حل کند.
جامعه از سوی دیگر نشان داد که بخاطر عدم سازماندهی بخاطر تاثیر شدید راست و مدیای خارج کشوری با فراخوان “رای ندهیم” خود را فریب داده و از فرصتی بسیار استثنائی استفاده نکرده.سیاست “تحریم” سیاست مورد علاقه رژیم و راست سیاسی خارج کشور بود.
جامعه یک فرصت دیگر را برای سازماندهی اعتصاب عمومی و به میدان امدن از دست داد.ایا این فرصت سوزیها بجز ضرر چیزی دارد؟
آیا جامعه و ازادیخواهان لازم داشتند این فرصت را از دست بدهند تا “ثابت کنند کسی به رژیم رای نمی دهد”؟!
من فکر می کنم اساسا مسئله جامعه این نیست که این را ثابت کند.من فکر می کنم جامعه در مقابل مسئله دیگریست.اینکه چگونه هر فرصت را برای سازماندهی اعتصاب عمومی برای جلو بردن قیام مسلحانه توده ای ایجاد کرد.فرصتها را نمی شود با خنه نشینی ایجاد کرد.
خانه نشینی فرصت سوز است و جامعه و ازادیخواهان فکر نکنند که با خانه نشینی مردم قیمت نمی پردازند.
خانه نشینی در دوران این انتخابات دقیقا به نفع رژیم تمام شد.دقیقا راست سیاسی از ان سود برد.
اینها را نوشتم تا ازادیخواهان و برابری طلبان گول این “پیروزی تحریم” را نخوردند.این برای انقلابیون پیروزی نیست تکرار همان صحنه های تاریخ گذشته است.الان جامعه بسیار بیشتر باید بکند.
منابع بیشتر:
(۱)تقلاهای رائفی پور (جن شناس رژیم اسلامی )برای گرم کردن تنور انتخابات رژیم اسلامی
