مقدمه:
سالهاست بعد نوشتن ارشیو نقد حزب توده که در سایت ازادی بیان موجود است، مرتب توضیح دادم که توده ایزم که ادامه حزب توده است در اشکال مختلف و بیرون این حزب در جامعه ایران زمینه مادی و فرهنگی دارد و از در بیرونش بیندازیم از پنجره بازسازی می شود.
حزب توده نتیجه ورود طبقه متوسط شهر نشین در جامعه ایران بود در زمان بعد جنگ دوم جهانی و مد شدن کمونیزم و لذا اولین نسل کمونیزم ایرانی را که ملغمه ای از “مارکسیزم لنینیزم و ناسیونالیزم ایرانی و “اعتقاد به اسلام رهائی بخش با کمک متفکرین حزب کمونیست شوروی سر هم شد و این گرایش در نبود فضای ازادی و نظام دیکتاتوری پهلوی تبدیل شد به “بدیل پهلوی” و حتی درون فعالین طبقه کارگر تازه وارد ایران هم گل کرد و اتحادیه های کارگری منحمله در صنعت نفت تحت تاثیر این حزب قرار داشتند .
حزب توده ایران حزبی بود که با ادعای مارکسیزم لنینیزم بطور واقعی در سنگر “بورژوازی ایرونی” ایستاده بود و مدعی بود که اون انقلاب دموکراتکی که لنین در فاز انتقال به سوسیالیزم می گفت یعنی مبارزه با پهلوی برای ساختن حکومت بورژوادموکاتیک که می تواند اسلامی هم باشد و ضد امپریالیست هم باشد.از حمایت از مصدق السطلنه به حمایت از خمینیزم رسید و تا همین امروز هم همان استراتژی را دنبال می کند اما بعد سقوط بلوک شرق الان حامی حکومت جانی چین هستند.
حزب توده با حمایت از خمینیزم در تمامی جنایات خمینی خصوصا در دهه اولش شریک است و حامیان کنونی این حزب هم با بی شرمی این حمایت را توجیه می کنند.
از انجا که حزب توده بسیار بدنام شده گرایشات نسل بعدی که همین راه را می روند دیگر بنام این حزب عمل نمی کنند و می شوند نمونه هائی مثل علی علیزاده که قبلا او را نقد کرده ام(۳)
بعد حمله ۷ اکتبر این نئوتوده ایها بیشتر فعال شدند و با حمایت تبلیغاتی بخشی از حکومت اسلامی حتی به درون تلویزیون رسمی رژیم وارد شده اند و سخنرانی می کنند که نمونه اخیرش سخنرانی علیزاده در صدا و سیماست(۱)
علی علیزاده یک نمونه نئوتوده ایستهاست که در لندن مستقر است و خودش می گوید که در ایران درس خوانده حامی موسوی بوده و بعدش به لندن امده و گه گاهی هم در تلویزیون بی بی سی ازش استفاده بهینه می شود(یادتان باشد بی بی سی مهد بسیاری از اراذلی مثل معصومه قمی و برنامه سازمان انترناشنال و صدای امریکا شدند)
علی علیزاده نمونه ای است که ازادیخواهان و انها که بر علیه نظم سرمایه داری و ساخته کثیفش در ایران یعنی رژیم اسلامی مبارزه می کنند باید بخوبی بشناسند.
در این مقاله من مقداری این علیزاده را می کاوم و حرفهای اخیرش را می سنجم:
(۱)دعوای علیزاده با رائفی پور:
ظاهرا رائفی پور که یک اوسکول عقب مانده جن شناس رژیم اسلامی است که از نزدیکان دستگاه سرکوب است و نسل نوجوان و بی خبر را با هوچی بازیهای اخر زمانی سرکار گذاشته و “سخنران” رژیم شده اخیرا ادمهائی منحمله علیزاده را مورد حمله قرار داده که “اینها چون مسلمان نیستند لذا انقلابی نیستند ” و لذا خودی نیستند.
این به علیزاده بسیار برخورده و یک برنامه چند ساعته ساخته در پاسخ به رائفی پور که خودافشاگری بسیار جالبیست(۲)
علیزاده در این برنامه جدل می فرماید که ایشان و همفکرانش هم فرزند انقلاب هستند و مسلمان هم هستند منتهی از اسلام نمی خواهند خرج کنند و بعدش تعدادی عکس نشان می دهد که بله “چگوارا هم کنار مسیح بود و در غزه هم کمونیستها کنار حماس هستند و قاسم سلیمانی هم مشکلی نداشت با غیر اسلامیها بر علیه امریکا متحد شود.
علیزاده ادرس می دهد که خودش هم مخلص امام حسین است و معتقد به “الاهیات رهائیبخش” (دقیقا نظریه نسل اول کمونیزم ایرانی و بخش نوچه ان راه کارگریها و غیره! )
علیزاده در ادامه رائفی پور را بخاطر قشریگری و بیسوادی مورد حمله قرار می دهد و مدعی می شود که با اینکه توسط نظام حمایت می شود اما “تا بحال در خانه رهبر دعوت نشده”!
علیزاده مدعی است که رائفی پور که با تمام دستگاههای سرکوب و جناح محافظه کار رژیم متحد است با اینهمه خامنه ای او را تحویل نمی گیرد!(همان متدهائی که کیانوری در مقابل بهشتی بکار می برد در ابتدای پیروزی اسلامیها )که حداسازی خامنه ای از دستگاه حکومت ایرانست شعبده ای بسیار بامزه!
(۲)مطالبه علیزاده از حاکمیت رژیم اسلامی برای “خودی دانستن” توده ایستها!
علیزاده نمی تواند توضیح دهد که چگونه رائفی پور در تمامی دستگاه سرکوب رژیم اسلامی ریشه دارد اما خامنه ای او را تحویل نمی گیرد! مثل توهمی که کیانوری می ساخت که ظاهرا بهشتی خط خمینی را نمی رود!(رجوع کنید به مناظره کیانوری با بهشتی!)
اما خطاب واقعی علیزاده رائفی پور نیست بلکه کلیت رژیم اسلامی است.علیزاده دارد “خودی شدن” را از رژیم اسلامی گدائی می کند درست مثل حزب توده در چند سال اول پیروزی خمینیزم!
بینندگانی که این کلیپ علیزاده را می بینند(۲)براحتی متوجه می شوند که علیزاده با ادعای ریشه انقلابی داشتن رائفی پورها را در بیرون دانستن توده ایزم از حکومت ملامت می کند!
اما چرا حکومت اسلامی هم زمان کیانوری و هم الان نمی پذیرد توده ایستها “خودی” باشند؟
اساسا حکومتی که “خودیهای واقعیش را کشته از پسر خمینی تا رفسنجانی می اید توده ایستها را وارد خودیها کند؟
نهادهای سرکوب و رهبری رژیم اسلامی می دانند که توده ایزم که وارد خودیها شود زمینه تضادهای درون حکومتی بیشتر می شود و رژیم بیشتر شکننده می شود. لذا در زمان کیانوری ترجیح دادند که حزب توده را هم که کمک بسیاری به خمینیزم کرد بزنند و الانهم همین فکر می کنند اما نکته مهمی دیگری هست:
(۳)جداسازی ضد یت با امپریالیزم از ضدیت با سرمایه داری رسیدن به نوکری خامنه ای!
تله ای که کمونیزم توده ای و بخش مهمی از کمونیزم نسل دوم توش افتاد همین جداسازی مهمل بین ضدیت با امپریالیزم(که خودش نتیجه سرمایه داریست) با مبارزه بر علیه نظام سرمایه داریست.
این شد که برنامه استراتژیک توده ایها و توده ایستها پیشبرد سرمایه داری خودیست و ضدیت به مفهومی در خارج ایران. این می شود که علیزاده اساس قیام ۱۴۰۱ را منکر می شود چون تلاشهای امپریالیستها تحت عنوان “انقلاب زن زندگی ازادی” وجود داشته.
علیزاده ضد قیام مردم در ایرانست و در مورد طبقه کارگر هم دنبال “اتحادیه سازیهای زر حاشیه حکومتی و چندرغاز حقوق کارگر را زیاد کردن.
علیزاده حامی اقتصاد تحت کنترل دولت است و مشکل اقتصاد ایران را “خصوصی سازی” و بانک خصوصی سازی می داند همانکه توده ایها گفته اند.
کمونیستهای ضد سرمایه داری چندین دهه است گفته اند که سرمایه داری چه شکل دولتی چه شکل خصوصی ابزار سرکوب و استثمار است و رشد سرمایه داری “خصوصی” از زیر قبای اخوندها امری کاملا طبیعی برای رشد سرمایه داریست و نه “اشتباه”.
سرکوب مردم و طبقه کارگر یک اشتباه جناحی حکومتی نیست اساس سیاست حاکمیت سرمایه داریست.
اینها را علیزاده نمی خواهد به مردم بگوید و در اسمان از امپریالیزم موهمومی ساخته کخ ظاهرا دم مرزهای ایران هست و داخلش نیست!
اینست که علیزاده تمام قیام ۱۴۰۱ را توطئه امپریالیستها می بیند و کنار سرکوبگران مردم سنگر می گیرد همانطور که توده ایها در سالهای اول حکومت خمینی رسما انجام دادند.
(۴)چرا بخشهائی از حکومت اسلامی به علیزاده دارد فضا می دهد؟
اینکه چرا بخشهائی از اراذل رژیم اسلامی حتی شبکه تلویزیونی رژیم اسلامی به علیزاده فضا می دهد خصوصا در فضای تلاشهای رژیم برای انتخابات ، دلیلهائی دارد.
رژیم اسلامی به انزوای کامل در مقابل مردمی قرار گرفته که رسما در سطح میلیونی به سرنگونی رژیم تمایل دارند .
در این فضا این رژیم مجبور است درهای خود را به سمت “غیر خودیها” باز کند حداقل بطور نمایشی.
این رژیم تحت فشار شدید بین المللی است که هر لحظه انرا به جنگ وارد کند در حالیکه روی اتشفشان خشم مردم نشسته.
لذا درست مثل سالهای اول پیروزی خمینی بر قیام ۵۷ ، رژیم دارد نمایشی از ازادی کنترل شده اجرا می کند و لذا امثال علیزاده به تلویزیون دعوت می شوند تا از “سکولارهای انقلابی حامی خامنه ای” تا “چپهای محور مقاومتی و معتقدین به “الاهیات رهائیبخش و ضد امپریالیستهای حامی سرمایه داران داخلی یک لشگر حامی بسازند تا کارشان بگذرد.
آینده امثال علیزاده چیست؟
من تردیدی ندارم اینده علیزاده کاملا شبیه گذشته توده ایهای فراری از حکومت اسلامیست یا توده ایهای به زندان افتاده زیر شلاق لاجوردی!
علیزاده بفرض که صادق باشد مدتی بعد از این ماجراها در گوشه انزوا به مهمل بودن حرفهایش افسوس خواهد خورد و به ریش خودش خواهد خندید.
سرنوشت او سرنوشت امثال کیانوری و طبری خواهد بود که خود را شکسته و زندگی خورد را نابود شده و فریب خورده یافتند زمانی که پاسدارها برای دستگیری انها وارد خانه شدند و زیر شلاق و شکنجه تمام لظات به مزخرفات خود فکر کردند.”الاهیات رهائی بخش” “رهبر کبیر انقلاب ایران خمینی” ” خمینی ضد امپریالیست” جفنگیاتی بود که شکست جداسازی امپریالیزم و مبارزه با سرمایه داری را با درد و رنج شکنجه در مغز همان توده ایها هم ثابت کرد.
آینده علیزاده و حامیانش بیش از گذشته توده ایها نیست.حتی زمانی که با بی شرمی از گذشته خود دفاع کنند به چوبهائی دوسرطلا تبدیل شده اند که نه حکومت اسلامی انها را می خواهد و نه مردم ازادیخواه جز نفرت از انها بدل نمی گیرند.
اینست که شناخت توده ایزم هنوز اهمیت نظری و عملی فراوان دارد.
منابع بیشتر:
(۱)علیزاده در صدا و سیمای رژیم اسلامی برنامه “به افق فلسطین”
https://www.youtube.com/watch?v=eE_q5L9Ec_c
(2) پاسخ علیزاده به اتهامات اخیر علی اکبر رائفی پور
https://www.youtube.com/watch?v=AU1qH0aYVEA
(3)دو مقاله اخیر در نقد توده ایزم و علیزاده(سعید صالحی نیا)
لزوم پاسخگوئی فراگیر چپ رادیکال و سوسیالیستی به “چپ های حکومتی”
نگاهی به فعالیتهای علی علیزاده “چپ سکولار حامی خامنه ای ” مقیم لندن(سعید صالحی نیا)
