۱۴ مارس سال ۱۸۸۳ کارل مارکس تئوریسن و پراتیکسین کمونیست در سن ۶۵ سالگی در پشت میز تحریریش برای همیشه دیده از جهان فرو بست. مارکس یکی از رهبران کمونیست توانمند و متکی به دانش ژرف طبقاتی، سیاسی و تاریخی در قرن نوزدهم بود که نیم قرن مبارزه و تلاش بی وقفه پیگیرانه ایشان و همرزمش انگلس تاثیرات شگرفی بر تکوین کمونیسم و جنبش سوسیالیستی و رهایی پرولتاریایی جهانی گذاشت. مارکس خود اذعان داشته بود که قبل از ایشان نیز کمونیسم موجود بوده، اما اکثر تبیین ها و تفاسیر از کمونیسم و سوسیالیزم قبل از ایشان غیرعلمی و عمدتا تخیلی، رمانتیستی خلقی و بی ربط به نقش پراتیک پرولتاریای جهانی بودند. مارکس با همه تفسیرهایی که کمونیسم را به نوعی مکتب یا تا سطح ایده ها و گفتمان های رایج بورژوازی تقلیل میدادند یا از آن نوعی مذهب و فرقه سکت می ساخت سرسختانه درافتاد! به همین اعتبار بود که ایشان طی عبارتی موجز گفته بود: «فلاسفه تا کنون جهان را تفسیر کرده اند، اما باید هدف تغییر جهان باشد». این تغییر به زعم مارکس تنها و تنها با اتکاء به تئوری و عمل انقلابی و مبارزه انقلابی پرولتاریای متشکل و متحزب جهانی و امحای مناسباتی واژگونه کاپیتالیستی آنهم از طریق در هم کوبیدن ماشین دولتی و همه بنیادهایی که این نظام جهت استثمار و به بردگی کشاندن انسان بر آن مبتنی است، بر قاعده برگردانده خواهد شد و قابل تحقق می باشد.
مانیفست کمونیست یکی از آثار داهیانه و در واقع کیفر خواست طبقه کارگر و کمونیستها علیه مناسبات موجود و قطبنمای حرکت جهت امحای کل این نظام است. کماینکه مارکس در اثر بسیار سترگ دیگر خود کاپیتال،با نقد اقتصاد سیاسی نظام سرمایه داری به موجزترین شیوه آناتومی این مناسبات را می شکافد و می شناساند و نشان میدهد چرا تناقضاتی که این نظام حامل آنست به هیچ وجه در چهارچوب این نظم وارونه قابل حل نیستند. به همین اعتبار میگوید طبقه کارگر به دلیل جایگاه و موقعیت اجتماعی اش در تولید تنها طبقه انقلابییست که با تشکل و تحزب خود می تواند کل مناسبات کنونی را از بیخ و بنیاد برکند و نه تنها خود را از قید و بند مناسبات کنونی رها سازد بلکه کل جامعه بشری را نیز از یوغ بردگی و فرودستی مناسبات مزدی برهاند. پرولتاریای مدرن در نهایت همان کاری خواهند کرد که کمونیستها عزم جزم کرده اند جهت پراکتیزه کردن آن. و بر ویرانهای این مناسبات، دنیایی فارغ از طبقات و عاری از هر گونه تبعیض و نابرابری پی افکند. میشود گفت این مختصر تنها و تنها آدرس دو اثر از میان کوهی از آثار داهیانه مارکس و همرزمش انگلس می‌باشد، که جهت یادبود و ارج نهادن از دستاوردهای ارزنده آنان طی چند دهه مبارزات بی وقفه علیه نظام سرمایه داری برای جنبش کمونیستی و کارگری از خود بجا گذاشته اند، بوده و بس. و گرنه در همچون نوشته ای کوتاه حتی به شیوه تیتروار هم معرفی و ارزیابی از آثار شگرف و نیم قرن کار هرکولی مارکس کاریست بسی دشوار. یاد و خاطره اش را با ادامه راهش تا تحقق کمونیسم زنده نگه داریم!
جهان امروز از همیشه بیشتر نیازمند کمونیزم مارکس است تا یکبار و برای همیشه به این توحش و بربریت مناسبات کنونی خاتمه دهد!
