امروز بیش از ده روز است مردم بپاخاسته در اکثر شهرهای خوزستان در جنگی تمام عیار با رژیم متوحش سرمایه داری تا دندان مسلح و دشمنان آزادی و رهایی بسر می برند. ما شاهد بودیم همان روزهای نخست خیزش مردم خوزستان با حمایت وسیع خصوصا کارگران اعتصابی نفت در بیش از صد مراکز پروژه ای، کارگران اعتصابی مجتمع نیشکر هفت تپه، کمیته ها، سندیکاها، اتحادیه و انجمنهای مستقل از دولت و اقشار پیشرو و آزادیخواه در سراسر ایران و موج گسترده ای از مراکز و نهادی کارگری در جای جای دونیا مواجه شد.
رژیم همان روزهای نخست وقتی موج وسیع اعتراضات وحشتزده ش کرد، سریعا از سایر مناطق نیروهای مزدور سرکوبگر را فراخواند تا بزعم خود مردم بپاخاسته در این استان را در محاصره قرار دهد، و خیزش را به خون بکشد، و مانع گسترش آن گردد. رژیم جدا از خوزستان در بعضی دیگر از استانهای کشور نیز که بیم آنرا داشت به خیزش مردم بپیوندند، حکومت نظامی را اعلام کرد. آتش به اختیاران مزدور، مردم معترض را که جهت تامین مایحتاج زندگی به خیابانها سرازیر شده بودند، بسیار متوحشانه از آسمان و زمین به گلوله بستند. تا کنون طی این نبرد نابرابر مردم با حافظان سرمایه ده ها و صدها کشته و زخمی بجا گذاشته و هزاران نفر نیز گروگان گرفته شده اند، اما اینبار هم رژیم نتوانسته برغم فجایعی که ببار آورده، اراده مبارزاتی آنها را در هم بشکند و جامعه را مرعوب کند.
و دقیقا همانگونه که انتظار می رفت طی روزهای اخیر استانهایی از کشور اعم از اصفهان، کرمانشاه، لرستان، بوشهر و دیروز تبریز و چند شهر در کردستان نیز به صف این اعتراض پیوسته اند. خوزستان طی این روزها نبرد بسیار سخت و بشدت نابرابر را پشت سر نهاده! رژیم برای اینکه این خیزش طوفنده به سایر مناطق کشور سرایت نکند و ضمنا بتواند در خفا و دور از چشم جوامع جهانی کشتار کند، تلاش کرده جدا از قطع اینترنت، بخش زیادی از راههای ارتباطی این استان را با سایر استانها و مناطق کشور قطع نماید و مانع اطلاع رسانی آنان گردد. اما برغم همه موانع ایجاد شده، هم مردم خوزستان تجارب و دستاوردهای خیزش دی ماه ۹۶ و آبانماه ۹۸ را دارند که چگونه در دل در چنین اوضاع و اثنایی دیوار سانسور رژیم را نیز در هم بشکنند و دور بزنند، و هم مردم در سایر بخشهای ایران نیز راههای تقابل با این اوضاع را بخوبی می شناسند که چگونه این موانع را از سر راه بردارند و به صف اعتراضات مردم بپاخاسته خوزستان بپیوندند.
رژیم متوحش ایران چهار دهه بیشتر است فقر، بیکاری، گرانی و تورم را به جامعه حقنه کرده. چهار دهه بیشتر است اکثریت عظیم جامعه کارگران را به شیوه ای افسار گسیخته استثمار میکند و شیره جانشان را می مکد و حاصل نیروی کارشان را می قاپد. چهار دهه بیشتر است معترضین به وضع موجود را بواسطه ماشین دولتی سرکوب و شکنجه میکند، گروگان میگیرد و میکشد. اما دیگر این یکی از ستونهای اصلی بقای این رژیم نیز با خیزشهای متوالی چند ساله اخیر و اعتصابات مدوام، ترکهای عظیم برداشته و در مرحله فروپاشی کامل است. حتی سران رژیم نیز بارها بدان معترف شده اند، ماشین سرکوب هم دیگر پاسخگو نمانده و کشتی نظامشان در حال غرق شدن است. این خیزش اگر طی روزهای آینده فراگیرتر شود، خصوصا در اثنایی که در ۱۵ استان کشور کارگران نفت در اعتصابند و هفت تپه هم پایتخت اعتصاب جهان کماکان با عتصاب در کارخانه علیه سودجویان سرمایه می جنگد و از هر سو گلوی رژیم را دارند میفشارند دوره تلاشی رژیم فرا رسیده. هر چند رژیم و پیمانکاران علیه اعتصاب کارگران نفت، تمام زور خود را زده اند تا با انواع ترفندها صف متحد آنانرا در هم بشکنند، اما با هوشیاری کارگران و هدایت تیزبینانه شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت تا کنون نقشه هایشان یکی پس از دیگری خنثی گردیده.
اینکه خیزش توده ای علیه وضع موجود و اعتصابات همزمان در حال عروج است، بدون شک فصل نوینی از مبارزه بوده که فرصتهای جدیدی برای رویاروی علیه وضع موجود خلق خواهد کرد ! اینکه این خیزش سراسری گردد و بیش از این به رژیم مجال ندهد جامعه را به تباهی بکشاند و اعتصاب نیز هرچه قدرتمندتر گردد و مبارزاتشان را بهم گره بزنند تا توان سرکوب رژیم را متحدانه در هم بکوبند گامها آنها را به دستاوردها و پیروزی کم هزینه تر نزدیکتر خواهد نمود. به هر میزان در امر سازمانیابی این خیزش و اعتصابات عناصر انقلابی و پیشرو جامعه خصوصا کمونیستها و پیشروان کارگری نقش فعالانه تر داشته باشند، به همان میزان چشم انداز رهایی کامل از قید استثمار و بردگی ضمانت بیشتری پیدا خواهد کرد. ما در دوره رو به اعتلای انقلابی بسر میبریم، پس می طلبد خصوصا کمونیستها و بخش پیشرو طبقه پرولتاریای ایران تمام توان خود را بکار ببندد که علاوه بر متشکل و منسجم نمودن صفوف خود، وسیعا توده ها مردم را نیز حول پرچم سوسیالیستی خویش گردآورند. تغییر تناسب قوا بنفع خود، قدر مسلم برنامه و پلاتفرم سیاسی مدون روشن میخواهد، اما بدون قدرت سازماندهی، انسجام و حضور فعالانه و ابتکار عمل، در تند پیچهای تاریخی پیروزمند بیرون آمدن بسیار دشوار است.
اینکه پس از چندین دهه مبارزه، جدال و کشمکش طبقاتی و سیاسی تغییر بنفع طبقات تحت اسثتمار و فرو دست رقم خواهد خورد یا نه، دقیقا به این بستگی دارد، جنبش و افق آنها در این مصاف دست بالا پیدا کند. چرا که یک تحول بنیادی در جامعه تنها با اتکاء به نیروی انقلاب میسر است. و مبرهن است انقلاب با نیروی انقلابیون مصمم پرولتاریا و کمونیستها به پیش رانده خواهد شد!
زنده باد رزم کارگران
زنده و پرتوان باد خیزش پرخروش مردم بپاخاسته
۲۵.۰۷.۲۰۲۱
