دیروز ۲ خرداد یکی از برج های دو قلو متروپل در مرکز شهر آبادان فرو ریخت و بیش از صد نفر کارگر و رهگذر در این محوطه مسکونی زیر آوار مدفون گشتند. هر چند هنوز از میزان تلفات جانی بطور دقیق گزارش داده نشده، اما به روایت کارگرانی که از این فاجعه، جان سالم به در برده اند، بیش از صد نفر در این برج مشغول به کار بوده اند. این اتفاق هولناک در حالی بوقوع می پیوندد که مدتها بوده کارشناسان مستقل از دولت شهر اخطار داده اند که این برج استاندارهای علمی ساخت یک برج ده طبقه در آن اصلا رعایت نشده و هر آن امکان ریزش دارد. و ضمنا شهردار آبادان آقای حسین حمید پور که برغم اطلاع از عدم رعایت استانداردها در ساخت این برج مجوز آنرا صادر کرده بنوعی در این جرم بزرگ شریک مالک پروژه حسین عبدالباقی و مدیران دست اندرکار بوده است و به همین خاطر دیروز در محل واقعه از سوی مردم آبادان حسابی گوشمالی شد. عمق فاجعه وقتی بیشتر نمایان میشود که رژیم هراسیده از اعتراض مردم، در این اثنا بجای ارسال امداد رسانی فی الفور به صدها انسان مدفون شده زیر صدها تن خاک، وسیعا نیروی ضد شورش به محوطه فرستاد! در این مملکت انگلهای سرمایه دار برج و باروهای سر به فلک کشیده و مجتمعهای تجاری و بازرگانی با نیروی کار ارزان و استثمار شدید کارگران میسازند تا در آن لم بدهند، اما جان کارگران شاغل و شهروندان این مملکت برایشان پشیزی ارزش ندارد. کارگران نزد حافظان سود و سرمایه تنها و تنها وسیله ای برای ایجاد سود اندوزی و تامین راحتی و آسایش آنهاست. و تازه خود ساخت و ساز این مجتمعها در سایه این رژیم انگل از همان بنا نهادن خشت اول، برای سرمایه داران محل بالا کشیدن پولهای نجومی است، به همین خاطر برای اینکه سود بیشتری عایدشان گردد، تنها از حقوق و مزایایی که میباید به کارگران تعلق گیرد را نیمی زنند، بلکه بسادگی امنیت جانی آنها را نیز نادیده میگیرند و آنها را قربانی این نوع پروژه ها میکنند. نمونه بارز آن “طرح مسکن مهر” در دولت احمدی نژاد بود که طی این پروژه قرار بود پنج میلیون خانه مسکونی بسازند و بسیاری از آنها بدلیل عدم رعایت حتی حداقل استانداردهای ساخت و ساز قبل از افتتاح فرو ریختند. یا بخشا بدلیل شکایتهای مکرر مبنی بر اینکه «طرح مسکن مهر» گورستان زندگان است، غیر مسکونی رها شدند، و بعضا هم که قابل سکونت گشت کسانیکه در آن اسکان یافتند زیر آوار این خانه های پوشالی دفن شدند و یا کابوس مرگ میبینند! نمونه فراوان است. یا آتش سوزی که دی ماه سال ۹۵ در ساختمان پلاسکو بوقوع پیوست و زنده زنده این همه انسان در شعله های آتش جان باختند. کارشناسان مستقل از دولت طی تحقیقات به این نتیجه دست یافتند: «علت گسترش آتش‌سوزی وجود مقادیر فوق‌العاده زیاد پارچه در ساختمان، ارتباط کامل بین فضاها از طریق سقف‌های کاذب، پلکان و شفت تاسیسات و گسترش آتش از طریق این فضاها. نبودن هرگونه فضابندی و جداسازی مقاوم در برابر آتش درون و در بین طبقات ساختمان، نبود پلکان اضطراری و وجود اشکال در پلکان و عدم‌انطباق راه خروج با طراحی صحیح و برابر با اصول ایمنی در برابر آتش. عدم وجود سیستم بارنده خودکار (اسپرینکلر) در ساختمان، مشکلات فنی لوله‌های قائم آتش‌نشانی و عدم تعمیر و نگهداری صحیح از آنها در دوران بهره‌برداری. نبودن یک سیستم گرمایشی استاندارد و ..مواردی مشابه اینها بوده است که به چنین فاجعه ای انجامید.»
این رژیم در همه عرصه ها ناقوس مرگ علیه جامعه و نابودی آنرا بصدا در آورده است. کمااینکه بخش عظیمی از جامعه نیز جهت رهایی از قید و بند این مناسبات وارونه، خصوصا طی سالهای اخیر با خیزشها، اعتصابات مداوم و اعتراضاتی که اردیبهشت امسال ده ها شهر را در نوردید و آبادان و خوزستان قلب آن بود، به مصاف نبرد با این رژیم رفته اند و برغم فراز و فررودهای مبارزاتی، بطور سازش ناپذیر در حال جنگ هستند. اینکه رژیم بجای اعزام نیروی امدادرسانی به انسانهای زیر خاک مدفون شده، شهر آبادان را در محاصر نیروهای سرکوبگرش قرار داده، به روشنی بیانگر ابتذال و موقعیت بشدت شکننده آنست نه اقتدارش!
همینجا به خانواده همه جانباختگان این واقعه ناگوار صمیمانه تسلیت گفته و در اندوه از دست رفتن عزیزانشان خود را سهیم دانسته و ضمنا آرزوی نجات و بهبودی سریع برای آسیب دیدگان دارم.
نابود باد رژیم مشتی انگل سرمایه دار!
۲۴.۰۵.۲۰۲۲
