طی چند روز گذشته اعتراض دانشجویان شهرهای سلیمانیه، اربیل و منطقه گرمیان و چند منطقه دیگر به قطع هزینه های ماهانه و ده ها مصیبت دیگر که سال به سال شرایط آموزش و تحصیل آنها را با تنگنا مواجهه نموده اوج بیشتری گرفت و به خیابانها آمدند. اما در همان ساعات آغازین، دانشجویان معترض از سوی چماقداران ناسیونالیست و حافظان نظم موجود مورد هجوم و ضرب و شتم وحشیانه قرار گرفتند. بدنبال این تعرض افسار گسیخته سایر اقشار آزادیخواه و برابری طلب جامعه و کمونیستها نیز به حمایت از آنها برخاستند. اما حکومت اقلیم کردستان به روال همیشگی اعتراضات دانشجویان و سایر اقشار معترض را به شیوه مفتضحانه با گلوله و بگیر و ببند پاسخ داد. تا به امروز بیش از ده ها نفر مضروب و مجروح شده اند و نیروی های ضد شورش در مجموع بیش از ۲۰۰ نفر را دستگیر کرده اند. و از سرنوشت بسیاری از آنها خبری در دست نیست! سه دهه است فراعنه های ناسیونالیست و مذهبی بر حیات این جامعه چنگ انداخته اند. سه دهه است اقلیم کردستان زیر سلطه سیاسی دو حزب ناسیونالیستی و احزاب اخویشان “گوران” و “جنبش اسلامی” و “اتحاد اسلامی”به ارتجاعی ترین شیوه تحمیق و سرکوب میشوند و علیه آنان ستم اعمال میگردد! سه دهه است این حکومت پروژه های سود اندوزی خود را از طریق کمپانیهای قطبهای اقتصادی و شرکای مرتجع منطقه یشان پیش می برند و سرمایه های نجومی جابجا و در “بلاد غرب!” پول پارو و سرمایه گذاری میکنند. زندگی را برای اکثریت عظیم جامعه به جهنمی تبدیل کرده اند تا جائیکه موج، موج مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شده اند و تمام مخاطرات سفر برای رسیدن به جای نسبتا امنتر را نیز بارها به قیمت جان خریده اند. تازه اگر طعمه آبها و باندهای قاچاق انسان نشده باشند! آمار تلفات انسانی در این مسیر در سراسر جهان دهشتناک است! و اکثر قربانیان را کشورهای نظیر عراق، ایران، سوریه، و کشورهای آفریقایی و مشابه آن تشکیل میدهند که قادر به ادامه حیات در کشورهای مختنق خود نیستند و به منظور یافتن دنیای امنتر مجبور به ترک کشور میشوند! فراعنه های ناسیونالیست کرد سه دهه است بر تمام شریان اقتصادی این جامعه چنگ انداخته اند و هر جا کارگر و اقشار فرو دست علیه وضع موجود اعتراض کرده و فریاد برآورده مورد هجوم چماقداران حافظ نظم موجود قرار گرفته اند. همان اقشاری که در دهه های پیشین و قبل از خیزش توده ۱۹۹۱ و در اثنای خیزش، آنان بودند که زمین را زیر پای رژیم بعث داغ کردند. و قبل از اینکه نیروی احزاب ناسیونالیست از کوه و کمر وارد شهرها و روستاها شوند مردم بپاخاسته با شور انقلابی و جسارتی بی نظیر نیروهای میلتاریستی رژیم بعث را از محل کار و زندگی خویش جارو کردند! در بعضی مناطق اداره جامعه را متکی نمودند به تجربه شوراها. اما دیری نپائید ناسیونالیستها و مذهبیون در پی مطامع خویش فضا را به سموم ناسیونالیستی آلوده کردند. قدرت سیاسی دست آنها بشدت قبضه شد. فضای جنگی بر جامعه را حکمفرما کردند. و به همه این دستاوردهای حاصله تعرض کردند و عرصه را بر رشد هر درجه ای از رادیکالیسم و سازماندهی از پائین را تنگ و تنگتر کردند و بجز سرمایه داران و اقشار متوسط در این جامعه، اکثریت عظیم توده های کارگر و فرو دستان را در وضعیت بمراتب دشوارتر از دوران رژیم بعث قرار دادند. به گلوله بستن کارگر تنها بدلیل اعتراض به حق و حقوقش، زن کشی و کمونیست کشی و خفه کردن صدای آزادیخواهان و قتل و عام روزنامه نگاران مستقل در قلمرو تحت نفوذ این فراعنه های ناسیونالیست یکبار دیگر به عنوان سنت دیرینه رایج گشت و قاتلین کارگران، زنان، کمونیستها و …مدال افتخار بر گردانشان آویختند و رتبه گرفتند! در این سالهای اخیر در کمشکش و تقابلها درون این احزاب شاهد آن بودیم چگونه از سوی سران رده بالای احزاب ناسیونالیست پرده از جنایتهای یکدیگر بر میداشتند! از کشتار “پشته آشان” گرفته تا قتل و عام کارگران تاسلوجه و کمونیستها در روز روشن در سلیمانیه و اربیل. و بخشا خود این سران رده بالای حکومت اقلیم آنرا لکه ننگی بر پیشانی حزبشان دیده و آنرا شرم آور قلمداد کردند!
اعتراضات دانشجویان در شهرهای اقلیم کردستان عراق باید بیشترین حمایت توده ای را بخود جلب کند. حکومت اقلیم کردستان مسئول مستقیم این وضعیت اسفناک است که اکثریت جامعه از آن به تنگ آمده. اکثریت عظیم جامعه کردستان عراق خواهان برچیدن این حکومت هستند. این حکومت هر چند با زور و سرکوب و حمایت قطبهای جهانی و شرکای منطقه یش تا کنون به بقای ننگین خود توانسته ادامه بدهد اما نهایتا مبارزه متشکل جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی و در راسشان کارگران و فرودستان و کمونیستها دیر یا زود بساط این فراعنه ناسیونایستی-مذهبی را در هم خواهد پیچید.
جا دارد صف آزادیخواهی و برابری طلبی نه تنها در کردستان عراق بلکه در سراسر جهان به این تعرض آشکارای حکومت اقلیم کردستان به صفوف اقشار ناراضی از وضع موجود وسیعا اعتراض کند و بیشترین پشبانی را به آن جلب کند و ضمنا خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط همه دستگیر شدگان گردد.
مردم متحد هر گز شکست نخواهند خورد!
زنده باد اعتراض و مبارزه متحدانه در برابر ستمگران!
ناصر بابامیری ۲۶.۱۱.۲۰۲۱
