چهار دهه بیشتر است نبرد کارگران و سایر اقشار فرو دست جامعه علیه رژیم متوحش سرمایه داری ایران بی وقفه در اشکال و ابعاد مختلف در جریان است. این نبرد با خیزشهای دی ماه ۹۶ و آبانماه ۹۸ وارد فاز نوینی گشت. نبردی که در یکسو رژیم تا دندان مسلح و سرکوبگر واقع شده و در سوی دیگر کارگران و اقشار محروم جامعه که با مشتهای گره کرده به مصاف حافظان نظم موجود آمده اند. نبرد بی وقفه برغم همه شدائد و موانع پر مخاطره سر راه. نبرد برای پایان دادن به فقر، گرانی، بیکاری و فضای مختنق سیاسی. بدنبال اعتصابات و اعتراضات هر روزه کارگران و معلمان و سایر اقشار ناراضی، دوباره طی یک هفته گذشته مردم جان به لب رسیده در ده ها شهر و چندین استان کشور در اعتراض به گرانی، فقر و تورم روزافزون به خیابانها سرازیر شده اند. در همان ساعات آغازین اعتراضات با موج شدید بگیر و ببند و شلیک مستقیم آتش به اختیاران رژیم متوحش سرمایه داری ایران مواجهه گشت. اما در بعضی از شهرها اعم از جونقان، مردم به پا خاسته، خشم و انزجار خود از این رژیم را با هجوم به ارگانهای دولتی، اعم از پاسگاه بسیج و به آتش کشیدن آن نشان داده اند. و در چند شهر دیگر هم مردم عاصی از وضعیت اسفبار اقتصادی فروشگاههای مواد خوراکی را مصادره کرده اند تا نیازمندیهای روزانه خود را تامین کنند. خبرگزاریهایی از محل از میزان رو به افزایش زخمیها و به اسارت گرفتن معترضان گزارش داده اند اما هنوز از میزان کشته ها آمار دقیقی مخابره نکرده اند.
رژیم ایران بر همه شاهرگهای حیاتی کشور چنگ انداخته است و پاسخ اعتراض مردم به وضعیت فلاکتبار که بواقع زندگی را برای اکثریت عظیمی از جامعه به جهنم تبدیل کرده با زندان، گلوله و سرب میدهد. اما در این میدان نبرد، دیگر مردمی که کارد به استخوانشان رسیده چیزی برای از دست دادن ندارند. دیگر بر کسی پوشیده نیست، زندگی در این جامعه دقیقا به میدان نبرد برای زنده ماندن تبدیل شده است! امروزه دیگر ابعاد گرانی، بیکاری، تورم و فقر چنان رشد کرده که حق حیات را از اکثریت عظیم جامعه سلب کرده است. اقلام کالاهای اصلی زندگی نان، میوه، برنج، روغن و حبوبات هر لحظه در حال افزایش است. دیگر بماند گوشت مثل “غذای ممنوع” شده است، و بخش زیادی از جامعه قدرت خرید آنرا سالهاست از دست داده اند. در نظر بگیرید کارگرانی که شغل دارند پنج مرتبه زیر خط فقر بسر می برند دیگر زندگی بیکاران روشن است چقدر دوزخیست! در دل این شرایط اسفناک حتی طبقات متوسط نیز که معمولا کلاهشان را محکم گرفته اند تا باد نبرد، صدایشان درآمده است. مبرهن است این رژیم، راهی برای اکثریت عظیم مزد بگیران و اقشار فرو دست باقی نگذاشته جز اینکه به مبارزه همه جانبه علیه چنین وضعیت وخیمی بپاخیزند. اعتراضات این روزها در این چند استان که میرود سراسر ایران را فرا بگیرد، در ادامه خیزشهای ۹۶ و ۹۸ میباشد، که پس از تجدید قوا دوباره به خیابانها برگشته است. امروز دوباره مردم به خیابانها آمده اند تا یکبار دیگر توان مبارزاتی خود را بیازمایند و به رژیم نشان دهند تسلیم شرایط نشده اند و نخواهند شد.
این اعتراضات می طلبد هر چه وسیعتر مورد پشتبانی در سایر نقاط ایران قرار گیرد و خصوصا جنبش کارگری و جنبش کمونیستی و صف آزادیخواهی و برابری طلبی، با بدست گرفتن ابتکار عمل نقش بسزایی ایفاء نمایند. ایجاد هماهنگی، رهبری و هدایت روشنبینانه در این اثنا مکانیزمی است که اعتراضات خودجوش را در مسیر درست خواهد انداخت و دستاوردها تا پیروزی نهای را تضمین بیشتری خواهد کرد. این اولین گام پیشروی این اعترضات است و آنرا از کمبودهای گذشته مبرا میکند. و این اعتراضات با عبور از این مسیر می تواند سریعا بر موانع پیش روی مبارزاتی فائق آید.
ضمنا صف آزادیخواهی و برابری طلبی در خارج از کشور نیز با فعالیتهای فشرده خویش در عرصه های مختلف اعم از کمپین اعتراضی، بیشترین پشتبانی افکار عمومی در سراسر جهان را بسوی این اعترضات توده ای در ایران جلب کند..
زنده باد شور مبارزاتی برای سرنگونی انقلابی رژیم متوحش سرمایه داری ایران!
زنده باد اعتراضات مردم بپاخاسته علیه وضع موجود!
ناصر بابامیری ۱۴.۰۵.۲۰۲۲
