اصفهان و لرستان و سایر شهرها برای نبود آب یکی از حیاتی ترین نیازمندیهای زندگی چندین روز است در جنگ نابرابر خیابانی با رژیم متوحش سرمایه داری ایران و آتش به اختیاران اراذل و اوباش اسلامی تا دندان مسلح بسر می برند! تا کنون در نتیجه این تعرض افسار گسیخته رژیم به مردم معترض چندین کشته، ده ها و صدها زخمی و دستگیری را در پی داشته است. رژیم ایران وقتی نتوانست صفوف مردم بپاخاسته اصفهان و بعدا لرستان و سایر شهرها را با قلع و قمع کردن و بگیر و ببند مرعوب کند به ابزارهای همیشگی خود یعنی ایجاد شکاف در صفوف مردم معترض متوسل گشت تا اعتراضات به وضع موجود را به بیراهه بکشاند. رژیم طی این چند دهه از حاکمیت ننیگن خود بارها از طریق دو رکن از ارکانی که رژیمهای سرمایه داری بر آن استوارند، یعنی ناسیونالیزم و مذهب خواست با دمیدن در “عرق ناسیونالیستی” و “افتخارات ملی” آنها را مشغول و در بیان واقع “تحمیق” کند. شعور جامعه را دست کم گرفتن و دست به انبانهای تاریخی بردن که در اعصار پیشین توده های مردم را با آن سر دوانده اند. افسانه های اساطیری را به روز کردن که فلان “قوم و ملیت” از دل زاگرس برآمده و فیسار “قوم و ملیت” از دل سبلان و سهند…این در حالیست که بیش از چهار دهه است “این خاک پاک آریایی و مرزهای پرگهر!” اگر سود جوئی آنها را تامین نکند خاکش را به توبره میکشند و شهروندانش را حلقه آویز و به سلابه می کشند. سرزمینی که نه برای خود این جنایت پیشه ها و نه برای صاحبان سرمایه مقدس است، بلکه آنچه برای آنان مقدس سود جوئی سیری ناپذیراست! شکاف انداختن ها در جامعه با دسته بندیهای ملی و قومیتی. باد زدن تعلاقات قومی و ملی و خوراندن سموم ناسیونالیستی به آنها. یا شکافهای مذهبی، جنسیتی و نژادی را ایجاد کردن! کشوری که از یکسو هم قحطی و خشکسالی و هم سیل و زلزله چهل سال است در آن به یمن این رژیم قربانی میگیرد و سران جنایت پیشه آنرا تحت عنوان “بلایای طبیعی” توجیه میکند و از پذیرش هر گونه مسئولیت در قبال جامعه شانه بالا انداخته. از دیگر سو گرانی و و تورم، بیکاری، گرسنگی و فقر، اختناق سیاسی زندگی اکثریت عظیم جامعه را به جهنم تبدیل کرده و رژیم آنرا سرنوشت محتوم و ازلی و ابدی جامعه قلمداد میکنند! با اوراد مذهبی جامعه را تحمیق میکنند که باید صبر بزرگ و تحمل زیاد پیشه کنند!
این جامعه چهل سال بیشتر است از رژیمی به تنگ آمده که با توسل به ماشین سرکوب دولتی بر شریان اقتصادی این جامعه چنگ انداخته و آنرا از دست صاحبان واقعی آن که اکثریت عظیم جامعه هستند درآورده تا بتوانند نشان دهند که این کشور می توانست از همه نعمات زندگی برای همه احاد شهروندان به فور بهره مند باشد و با هر میزان از استثمار و بهره کشی انسان بدست انسان بیگانه باشد. این کشور اگر به صاحبان اصلی برگردانده شود با فقر، بیکاری و تبعیض موجود نه تنها از جنس آسیایی آن بلکه از بردگی مدرن دنیا پیشرفته سرمایه داری نیز تماما بیگانه باشد! این کشور می توانست با اتکاء به شکوفایی جامعه، توانائیها و خلاقیتها و دستاوردهای علمی نه تنها ریشه های هر درجه از جهالت و عقبماندگی را بخشکاند بلکه مخاطرات ناشی از “بلایای طبیعی” را به حداقل برساند و تا حدود زیادی به کنترل درآورد که شهروندان این جامعه امنیت جانی و روانی آنها به شایسته ترین شیوه تامین گردد. در یک کلام جامعه را به دور از شکافهای طبقاتی زندگی شایسته انسان امروزی را تجربه کنند. و سایه شوم رژیمهای نظیر ایران که بمراتب از بلایای طبیعی برای بشریت خطرناکتر هستند، از سر جامعه بردارند.
اما این رژیم چهل سال بیشتر است جنگ زرگری راه میاندازد تا مبارزات مردم از پیمودن مسیر منطقی بازدارد! رژیم در تلاش است تا جنگ توده های مردم جان به لب رسیده و معترضین علیه وضع موجود در شهرها را به مسیر دیگری سوق دهد. و موقعیت جغرافیایی و ژئوپلیتیکی را دلیل بی آبی کند و در بهترین حالت اوضاع وخامتبار پیشارو را به گردن مردم و یا به گردن مافیاهای این استان و آن استان بیانداز که خود مقامات دولتی اساسا سر دسته تمام باندهاست، تا شاید از این صحنه سازی بهره برداری قومی کند و نهایتا رژیم را از مخمصه برهاند! باندهای مافیا آب را قطع میکنند اما اعتراض مردم به ستوه آمده با قشون نظامی مواجه میگردد. رژیم برای یکی، دو روز، توانست با تحریک عرق ناسیونالیستی تا حدودی میان بخشی از معترضین در این استانها شکاف ایجاد کند، اما بسرعت با هشیاری و آگاهی پیشروان در صفوف این اعتراضات مسیر درست خود را باز یافت مبنی بر اینکه نباید بگذارند، رژیم با این دسیسه ها و حربه ها مبارزات متحد و متشکل آنها علیه وضعیت موجود را که حکومت بانی و مسبب اصلی آنست به هزیمت ببرد. کما اینکه طی روزهای اخیر مردم اصفهان با سر دادن این شعار: «این همه لشکر آمده به جنگ رهبر آمده!» پاسخ بسیار دندان شکنی به این توطئه های سران حکومتی دادند.
چهار دهه پیش این جنگ شروع شد! جنگ در خیابانها و میادین شهرها تا کارخانه و کارگاهها. جنگ در مدرسه و دانشگاه تا زندانها. جنگ برای رهایی از قید و بند یکی از ارتجاعی ترین و مخوفترین رژیم های سرمایه داری که تاریخ نمونه آن پینوشه ها را بخود دیده! جنگ طلوع جنبش کارگری و کمونیستی علیه یکی از حافظان سرمایه داری برخاسته از گور تاریخ که با حمایت قطبهای سرمایه داری آمد تا انقلاب را مصادره و به جامعه خون بپاشد! در یک کلام جنگ دو اردوی کار و سرمایه به این شیوه رقم خورد! اردوی سرمایه برای تثبیت موقعیت خود از هیچ جنایت تا هولوکاستها در این سو و آنسوی این کشور پرهیز نکرد! اردوی کار نیز در این جنگ بشدت نابرابر رزمید و برغم همه افت و خیزها تا به امروز گاهی تدافعی و گاهی تعرضی ایستادگی کرده و جانفشانیها از خود نشان داده است و هزینه های بسیار هنگفتی متحمل گشته و هنوز ادامه دارد! جنگی که تعرض افسار گسیخته در همه ابعاد به کمونیزم، کارگر، زن و کودک را سازمان داد تا سیادت بورژوازی را حفظ کند! جنگی که ده ها و صدها هزار کمونیست و کارگر …آزادیخواه و برابری طلب را خواه در پای جوخه ها اعدام یا به شیوه تدریجی به کام مرگ کشانده است. جنگی که چهل سال بیشتر است در اشکال مختلف آن بی وقفه در جریان است. نیروی کار اعتصاب و اعتراض سازمان میدهد. اردوی سرمایه تعرض علیه آن سازمان میدهد و میکشد! اردوی کار چند گام جلو میرود و عقبنشینی میکند تا بتواند تناسب قوا را بنفع خود تغییر دهد نه تنها کارگران را متحد و متشکل کند بلکه سایر اقشار فرودست را نیز که هیچ نفعی در بقای این رژیم متوحش ندارند برای گامهای بعدی تر تعرض بسیج کند. اردوی کار در این میدان نبرد هزینه های بسیار سنگین جانی و مالی متحمل شده، دقیقا از شکافهایی که دشمن توانسته در صفوف مبارزاتش ایجاد کند بزرگترین ضربات و آسیبها را دیده است، اما افق مبارزه جهت رهایی را گم نکرده است! از شکستها تجربه کسب کرده و از پیروزها برای پیشروی در گامهای آتی درس گرفته است. تجربه خیزشها طی سالهای اخیر را پشتوانه دارد! اعترضات و اعتصابات سراسری و منطقه ای رانندگان کامیون، معلمان، پرستاران، …کولبران، سوخت بران، تا هفت تپه، فولاد اهواز، آذرآب و …تا صنایع برق، پتروشیمی ها و نفت و گاز را دارد. جنگ چند روزه اصفهان و لرستان و سایر استانها برای معضل بزرگ بی آبی که حیاتی ترین نیاز زندگی در طول اعصار تاریخ بشر بوده، از دل این وضعیت فلاکتبار اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بیرون می آید که رژیم سرمایه داری ایران و مشتی انگل بر جامعه اعمال کرده اند. اصفهان و لرستان این روزها از همیشه هشیارتر خواهند بود که دیگر رژیم نتواند از ناحیه ای به صفوف متحد و متشکل آنها لطمه وارد کند که قبلا بارها از آن استفاده کرده و به ضد خودش تبدیل گشته است!
اعتراضات اقشار معترض به وضع موجود در استان اصفهان و لرستان و سایر شهرها باید بیشترین حمایت توده ای را بخود جلب کند. رژیم ایران مسئول مستقیم این وضعیت اسفناک است که اکثریت جامعه از آن به تنگ آمده. اکثریت عظیم جامعه ایران خواهان برچیدن انقلابی این رژیم هستند. این حکومت هر چند با زور و سرکوب توانسته تا کنون به بقای ننگین خود ادامه بدهد، اما نهایتا مبارزه متشکل جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی و در راسشان کارگران و فرودستان و کمونیستها دیر یا زود بساط این طفیلها سرمایه داری را با قهر انقلابی در هم خواهد پیچید.
مردم متحد هرگز شکست نخواهند خورد!
زنده با مبارزه مردم علیه وضع موجود!
ناصر بابامیری ۲۷.۱۱.۲۰۲۱
