ماموران امنیتی رژیم ایران ظهر ۱۴ دیماه طی سناریویی سرهمبندی شده، جوانمیر مرادی عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران را به منظور اسیر کردنش از خانه بیرون کشیدند. اتحادیه آزاد کارگران و خانواده جوانمیر اینگونه پرده از سناریوی نیروهای اطلاعات برداشته اند:« پس از یک تماس شخصی برای برای بازدید و انجام یک پروژه کاری به محلی در حومه شهر کرمانشاه دعوت شد، اما پس از مراجعه به محل مذکور، نیروهای امنیتی او را بازداشت کردند.». در ادامه این عمل ضد انسانی بلافاصله تیمی از نیروهای امنیتی شهرستان کرمانشاه به خانه شخصی این فعال کارگری حمله ور و خانه را مورد تفتیش قرار میدهند و تعدادی از لوازم شخصی ایشان را نیز همراه خود می برند. بعد از این اتفاق خانواده جوانمیر به تکاپو میافتند و به مراکز امنیتی دولت مراجعه میکنند تا مکان نگه داری ایشان را بیابند. خلاصه بعد از سه روز متوالی در بیخبری کامل بسر بردن از وضعیت ایشان، نهایتا دیروز اطلاعات سپاه کرمانشاه طی تماسی با خانواده جوانمیر اذعان میدارند، آنها وی را دستگیر کرده اند. ضمنا همسر ایشان فوزیه خالصی را تهدید میکنند در صورتیکه در مورد دستگیری جوانمیر رایزنی کند، ایشان را هم دستگیر خواهند نمود! کشتار، آدم ربایی، حمله شبانگاهی به خانه فعالین، فضای رعب و وحشت ایجاد کردن در دل شب، و به رگبار بستن خانه فعالان کارگری در روز روشن، آنهم تنها به دلیل اینکه از خواست و مطالبات ذیحق خود دفاع کرده اند، قدمتش باندازه عمر ننگین این نظام است و تازگی ندارد. هر چه بیشتر رژیم در برابر مبارزات مردم زبون و ناتوان تر میگردد، چون راهی جهت حفظ بقای ننگین خود پیش رو نمیبیند، بیشتر و بیشتر فشار و فضای خفقان را روی مردم سنگینتر میکند! اگر این محرز است یکی از ارکان اصلی سرپا نگه داشتن این رژیم طی این چند دهه مرعوب نمودن جامعه و بطور مستمر حدادی کردن ماشین سرکوب و کشتار بوده، اینهم به بارزترین شکل محرز گشته برای سران ریز و درشت این نظام پوسیده که دیگر ابزار سرکوب، کارایی سابق را از دست داده است. خیزش دی ماه و بدنبال آن اعتصاب و اعتراضات مداوم و خیزش آبانماه و مبارزات مستمر علیه وضعیت فلاکتبار جامعه که اکثریت عظیمی را در جنگال فقر، بیکاری، گرانی و خفقان روز افزون میفشارد، چنان جامعه ایران را شخم زده و ترس توده های مردم فرو ریخته که بالعکس اینبار ترس و وحشت روز افزون سراپای نظامشان را تماما فرا گرفته. اینکه طی یکسال گذشته ویروس کرونا به یاری رژیم شتافته تا با فشار مضاعف و محدودیتهای ناشی از این پاندمی مبارزات و اعتراضات وسیع میلیونی توده مردم معترض را تحت الشعاع خود قرار دهد و بنوعی فروکش کند و اعتصاب و اعتراضات نتواند با تداوم خیزشها عمق و گستردگی بیشتری پیدا کند موقتی است و جامعه از این مرحله هم عبور خواهد کرد. موقعیت پیش آمده بموجب پاندمی کرونا هم خواهد گذشت. رژیم آخوندی هر چند نهایت استفاده خود را از آن برد اما غافل از آن نیست دور نیست آنروز موج خیزش و اعتراضات پرخروش تر از قبل بر خواهند گشت. اما جا دارد در دل همین شرایط دشوار هم که رژیم طاعون تمام تلاشش را بکار بسته تا به کمک ویروس کرونا مبارزات و اعتراضات را به محاق ببرد، همه آزادیخواهان در سراسر ایران و فعالین کارگری در سایر بخشهای جنبش کارگری بطور اخص، در برابر این تعرض آشکار و افسار گسیخته دست رو دست نگذارند، و آنگونه که مناسب می بینند دست به اعتراض بزنند و حمایت و پشتبانی هر چه وسیعتر توده ای را برای اعمال فشار بر رژیم جهات آزادی فعالین دربند جلب کنند. نباید بگذاریم رژیم و نیروهای امنیتی به همین سادگی و با اتهامات واهی، یکی یکی همنوعانمان را تک گیر بیاندازند و نظیر سایر فعالین اجتماعی و کارگری اعم از سپیده قلیانها و جعفر عظیم زاده و شاپورها پشت میله های زندان اسیر کنند. باید از هر راه ممکنه برای آزادی فوری و بی قید و شرط جوانمیر و سایر فعالین دربند تلاش کرد.
جای کارگر زندان نیست!
زنده باد مبارزه برای رهایی جامعه از قید و بند رژیم سرمایه داری اسلامی!
ناصر بابامیری ۰۶.۰۱.۲۰۲۱
