نامه ای (*)منتصب به سپیده قلیان که در زندان است به کنفرانس مونیخ منتشر شده و معصومه قمی هم آنرا در کنفرانس خوانده و در مصاحبه با صدای اسرائیل و عربستان(تلویزیون انترناشنال) فرموده که الان “چپ و راست متحد شده اند” و علامتش همین نامه است که نام سپیده قلیان را کنار نرگس خانم محمدی و معصومه قمی کشاند به مدیا.
من متن ارائه شده را در زیر این مقاله می زنم تا خواننده بخواند.
دو فرض را بررسی می کنم و نظرم را می دهم بر اساس این دو فرض:
(۱)اینکه این نامه اساسا جعلی است و توسط خود رژیم فرستاده شده تا سپیده قلیان را وصل کند به کمپ معصومه قمی :
طبیعتا ادمی که در زندانست انهم در زندان رژیم نامه پراکنی بکند مقداری باید شک کرد.در طول حکومت رژیم نامه پراکنی هائی از داخل زندان انجام شده و من بعید می دانم که این نامه حتی متعلق به سپیده قلیان باشد.ابتدا در این موارد باید صبر کرد و تحقیق کرد که نامه واقعا از سمت سپیده قلیان نوشته شده باشد.
رژیم اسلامی انواع متدها را در جنگ روانی آزموده و در سر کار گذاشتن مخالفین بسیار ماهر شده. رژیم بخوبی می داند که در قیام ۱۴۰۱ دو جریان دخیل بوده اند.یکی جریانهای “انقلاب مخملی” که رهبریشان در اطلاعات اسرائیل و امریکا و انگلیس است و دیگری جنبش انقلابی واقعی درون کشور.
برای دستگاه تبلیغاتی رژیم صرف دارد که همه مخالان را بریزند توی سبد “مضحکه زن زندگی آزادی” و بعد به دستگاه اطلاعاتی غرب. این مامه منتصب به سپیده قلیان بر اساس این درک استوار است که حکومتهای غربی دموکراسی و متمدن هستند و “کنفرانس امنیتی مونیخ” یک فضاست برای دادخواهی آزادیخواهان!
بی تردید دستگاه اطلاعاتی ؤزیم اسلامی از اینکه هر مخالفی در ایران دچار این توهم انقلاب مخملی است استفاده تبلیفاتی خواهد کرد.
چسباندن سپیده قلیان به معصومه قمی معلوم الحال بهترین ابزار ترور سیاسی سپیده قلیانست.
(۲)فرض اینکه این نامه را خود سپیده قلیان نوشته:
نویسنده این مامه هر که باشد چند فرض را پذیرفته:
اولا این کنفرانس مونیخ محل دادخواهی انسانیت است
دوما: ادمهائی مثل معصومه قمی صلاحیت نمایندگی جنبش ازادیخواهی ایران را دارند
سوما: در مقابل سرکوب رژیم اسلامی “همه با هم باید متحد شوند”
چهارما: بکار بردن نهاد دموکراتیک و “حقوق بشری” شرط می سازد که “جامعه بین المللی” (منظور حکومتهای امپریالیستی غرب) ازادیخواهان ایران را حمایت کنند!
پنجما: ” جنبش زن زندگی ازادی” همانست که در ایران اتفاق افتاده و این نام که بهش توسط مدیای امپریالیستی داده شده اقعا نام جنبش ازادیخواه ایرانست و سپیده قلیان خود را به این روایت راست منتصب می داند
ششما: سپیده قلیان از حاکمان غرب می خواهد که “فشارهای بین المللی را افزایش دهند” که معلوم نیست چرا اینها منتظر سپیده قلیان بودند و معصومه قمی و تا حالا “فشارها را افزایش نداده بودند! این یکی واقعا توهم زدنست و سیاستگذاری غربیها و “فشارها و حمایتهای پنهان غربیها را از رژیم نمی فهمد و بی ربطی این فشارها را به منافع طبقه کارگر متوجه نمی شود.
هفتم:این نامه اگر توسط سپیده قلیان نوشته شده باشد همچنان در مقابل بزرگترین فاجعه انسانی طی چند ماه گذشته یعنی جنایت رژیم صهیونیستی در غزه سکوت کرده و در بطن خود یک درک بسیار محدود ناسیونالیستی عقب مانده دارد چرا که نویسنده بخوبی می داند عملکرد کنفرانس مونیخ ربطی به درد مردم غزه ندارد.
هشتم: این مامه از طبقه کارگر ایران اصلا نامی نمی برد و ارتباط منافع طبقه کارگر ایران را با تمامی مبارزات جهان معاصر ما منکر است. در حالیکه سپیده قلیان از ابتدا برای فعالیتهای کارگری خود به سلبریتی طبقه کارگر تبدیل شد.
خلاصه:
همانطور که در بالا ذکر کردم من همچنان در اینکه سپیده قلیان این نامه را نوشته باشد شک می کنم اما اگر او نوشته بدجوری خرابیده و توهم زده! خیلی ساده و شفاف.
همانطور که در نقد بهرام رحمانی هم گفتم هیچ دیروزی کار امروز ما را توجیه نمی کند و نمی شوید!
تاریخ پر از ادمهائی است که دیروزشان با امروزشان نمی خورد و عقبگردها و سوتی ها از بهترین ها را شاهد بوده ایم.
سپیده قلیان الان مثل بسیاری فعالین کارگری در زندان است و زیر شکنجه دائم. اهمیت ایشان دقیقا در این بوده که زبان طبقه کارگر ایران باشد اما اگر ایشان بدنبال امثال معصومه قمی ها بدود و گول انقلاب مخملی بخورد طبیعتا افشا و منزوی خواهد بود و چپ رادیکال باید این حکم را برای همه اجرا کند که در این فضای تضاد طبقاتی که نبرد بین بورژوازی و طبقه کارگر در حریانست.هیچ امکانی برای بین دو صندلی نشستن نیست.
در نبرد موجود در جامعه ایران و دنیا ما رهبرانی لازم داریم که واسشان به همه این زوایا باشد.
طبقه کارگر و نمایندگانش و رهبرانش تنها و تنها باید به خود و طبقه کارگر جهانی تکیه کنند.انترناسیونالیزم پرولتری تنها راه نجات بشریت است!
از سپیده قلیان انتظار می رود که پرده فریب راست و معصومه قمی ها و شازده ها و کنفرانس مونیخها را بدرند و به ابزار تبلیغاتی انها تنزل نیابند!
زنده باد مبارزه طبقه کارگر برای ساختن جامعه ازاد برابر و سوسیالیستی!
(*)متن کامل نامه سپیده قلیان به کنفرانس مونیخ که نسخه‌ای از آن به دست هه‌نگاو رسیده است، به شرخ زیر است:
این پیام از بند نسوان به کنفرانس مونیخ فرستاده می‌شود. در شرایطی که جامعه مدنی و اپوزیسیون ایران در بند و تحت فشار اعدام‌ها و سرکوب است، درست در چنین شرایطی لازم است که نیروهای دموکراتیک ایران به هم پیوند بخورند.
نهادهای دموکراتیک و مدنی و حقوق بشری باید مورد حمایت جامعه بین‌المللی قرار بگیرند. زن زندگی آزادی جنبشی نیست که به این زودی‌ها بخوابد، نسلی در جریان این انقلاب برپاخاسته است که نه فقط جمهوری اسلامی بلکه تفکر استبدادی را زیر سوال می‌برد، انقلاب فرار و فروز دارد و کشورهای دموکراتیک و مجامع بین‌المللی دقیقاً در چنین شرایطی باید صدای جامعه مدنی، حقوق بشری و نهادهای دموکراتیک ایران باشند.
فشارهای بین‌المللی را به این رژیم خونخوار افرایش دهید، آمار اعدام‌ها را در ایران ببینید، این آمار هر کدام یک زندگی بودند، ما به خاطر مقاومت بیشتر در حال سرکوب شدیدتر هستیم.
سپیده قلیان
بهمن ۱۴۰۲
بند زنان اوین
