این شماره: پیامتان انسانی است اما پرچمتان ارتجاعی
١٧٤ انسان شریف و آزادیخواه فعال سیاسی و کارگری و مدنی + فعال حقوق بشر و حقوق زنان + روزنامه نگار و معلم و هنرمند و دانشجو طی اعلامیه ای بتاریخ اول مارس ۲۰۲۱ از مردم معترض بلوچستان حمایت کرده اند و سرکوب خونین جنایتکاران حکومت اسلامی را محکوم کرده اند. این اعلام حمایت همبستگی سیاسی-انسانی مبارزان و آزادیخواهان کردستان از مردم حق طلب و معترض بلوچستان است و قابل تقدیر. اما این دوستان در عین حال پرچمی انحرافی و ارتجاعی را به اهتزاز درآوردند که نه فقط الهام بخش راه پیشروی مردم بلوچستان نیست بلکه حتا مغایر با آن است. جامعه ایران جامعه ای در هم تنیده است و اگرچه ناسیونالیستها تلاش دارند این درهم تنیدگی را اجباری و سیاسی بنامند اما در واقعیت امر هم از نظر انسانی و هم از فرهنگی و هم از نظر اقتصادی و هم از نظر هم سرنوشتی امروز و مهمتر آینده جوامع ایران درهم و بر هم تنیده و همبسته است. که البته پیشینه تاریخی هم دارد. لذا فریاد انسانی این ۱۷۴ فعال آزادیخواه زیر پرچمی که یکی را بلوچ و دیگری را کرد و دیگران را یا فارس یا ترک و … میبیند و می داند یک تقسیم بندی صوری است که از نظر سیاسی ارتجاعی و ضد اجتماعی است. گیریم تو کردی و من بلوچ و هر دو از دست فارس و با حمایت ترک تحت ستم و تبعیض و سرکوب و جنایت هستیم-حال سئوال این است چگونه رها شویم؟ آیا کرد بودن تو و بلوچ بودن من هیچ سمت و سو و دورنما و پلاتفرمی برای این رهایی در خود دارد؟ آیا اگر همه عرب باشیم و در کشور عربستان باشیم آنگاه رها هستیم؟ اگر همه ترکمن باشیم در کشور ترکمنستان یا قرقیز و در کشور قرقیزستان یا تاجیک و در کشور تاجیکستان یا ترک و در کشور ترکیه یا ارمنی و در کشور ارمنستان آنگاه آیا ما مردم آزادی و برابری داریم؟ خوشبختانه (برای اثبات این استدلال و متعسفانه برای سرنوشت مردم این کشورها) این کشورها وجود دارند و اگر رفاه و آزادی و حقوقی وجود دارد برای یک اقلیت است و اکثریت مردمان این کشورها در فقر و بی حقوقی و عدم آزادی روزگار می گذرانند و به امید آینده زنده اند. و اگر شما دوستان گرامی با این اعلامیه تان پرچمی را بالا می برید این پرچم لازم است نشانی از آزادیخواهی و برابری طلبی و حق طلبی را در خود داشته باشد تا هم افقی را به مردم تحت ستم و تبعیض و فقر و بی حقوقی بلوچستان نشان دهد و هم نماینده آزادی خواهی و حق طلبی خود شما باشد.
دوستان گرامی این افرادی که کشته شده اند سوخت بر بوده اند که یعنی مردم فقیر و زحمتکش کارگر و آنان که اعتراض کردند و باز سرکوب شدند خانواده ها و بستگان و همسایه ها و هم سرنوشتهای این افراد بوده اند. شما همه جا آنها را “خلق” بلوچ نامیده اید. کدام خلق؟ مگر مردم گندم و برنج هستند که همه را با هم وزن می کنید؟ مگر نه اینکه سرمایه دار بلوچ و بلوچ جاش هم داریم؟ مگر این جنایات که در بلوچستان و بطریق اولی در کل ایران توسط اوباش جمهوری اسلامی صورت میگیرد همه “خلق” فارس هستند یا “خلق” ترک هستند؟ بنابر گزارشهای موثق در سرکوب های بلوچستان پاسداران و بسیجی ها و لباس شخصی های بلوچ زبان هم شرکت فعال داشته اند. شما یا خبر ندارید یا از چهل سال شرکت جاش های کرد در سرکوب مردم کردستان بی خبرید و یا آگاهانه مشغول سرباز جمع کردن برای جنبش ناسیونالیستی هستید. جنبشی که در اقلیم کردستان به قدرت رسید و بجز رفع ستم ملی هیچ کاری برای زحمتکشان و زنان و جوانان نکرد. حال پیام آزادیخواهانه شما برای این مردم فقیر و زحمتکش رسیدن به چیزی مانند اقلیم است؟ خوب این اقلیم فرضی بلوچستان چه دردی از سوختبران زحمتکش حل می کند؟
دوستان گرامی انسان را و کارگر را و جامعه را بر اساس جغرافیای طبیعی تقسیم کردن دور از اندیشه انسانی و سیاست انسانی است. اگر شما از جامعه کردستان هستید همین را بگویید “شرق کردستان” یعنی مرز کشیدن میان مردمی که داخل و خارج از آن شرق کردستان هستند. “غرب بلوچستان” یعنی مرز کشیدن میان مردم و جامعه ای که در داخل و خارج از آن غرب بلوچستان قرار دارند. صد سال است در خاورمیانه جنگ است بر سر مرزها = شما نوید جنگ تازه ای برای تعیین تکلیف مرز شرق کردستان با “همسایگانش” می دهید؟ تازه خودتان هیچ برای مردم و جامعه بلوچ هم نسخه می نویسید که شما “غرب بلوچستان” هستید و با خراسان و کرمان و هرمزگان متفاوتید؟ این پلاتفرم ارتجاعی و خونین است. مردم یوگسلاوی به قیمت خون و خونریزی چند صد هزار مردم از طرفین “سرزمین” شان را تقسیم کردند آیا شما هم همین راه را پیشنهاد می دهید؟ چطور بلوچ را از سیستانی و سیتانی را از خراسانی و هرمزگانی و کرمانی جدا می کنید؟ با زور و اسلحه؟ خوب اگر جمهوری اسلامی قوی تر و جنایتکار تر بود و بر سر شهرهای بلوچستان و کردستان انواع بمبها انداخت شما چه جوابی خواهید داد؟ چرا مسئولیت انسانی خودتان را کنار می گذارید؟ چرا دیگران را به میدان خونریزی می فرستید؟ آیا صرب ها و کروات ها و بوسنی ها که همه استقلال یافتند به آزادی رسیدند؟ آیا در این کشورها “شغلهای کاذب” حل شده و مردم فقیر نیستند و آزادی وجود دارد؟
لطف کرده اید و “تنها راه رهایی و آزادی از نظام دیکتاتور و مستبد ایران را اتحاد و همبستگی” دانسته اید. این خیلی درست است اما چرا اتحاد خلق ها. مگر اتحاد جنبش های اجتماعی مثل جنبش کارگری و جنبش زنان و جنبش جوانان چه ایرادی دارد؟ حال گیریم با اتحاد خلق ها از نظام دیکتاتوری ایران خلاص شدیم چطور و چگونه و با کدام جادو و جنبلی آزادی خلق بلوچ و خلق کرد و خلق آذری و خلق عرب متحقق می شود؟ آیا نه اینکه باید یک تشکیلات سیاسی مردمی بیاید و این آزادی را متحقق سازد؟ پس چرا شما که چهل سال مبارزه در کردستان را در کارنامه و حافظه سیاسی خود دارید به این سوختبران زحمتکش نمی گویید شوراهای خودتان را برپا کنید تا آزادی خودتان را تضمین کنید؟ آیا نمی خواهید راه نشان دهید یا به نفعتان نیست به طبقه کارگر بگویید مسئله ما نان و کار و معیشت و رفاه نیست بلکه فقط رفع ستم ملی است؟
عزیزان آزادیخواهی معنای سیاسی خودش دارد. علیه جمهوری اسلامی بودن نه از شما آزادیخواه می سازد و نه افقی از آزادیخواهی برای بعد از جمهوری اسلامی را نوید می دهد. ترامپ و صدام حسین و نتانیاهو هم علیه جمهوری اسلامی بودند و هستند شما تفاوت خودتان را با این جنایتکاران نشان نداده اید. اگر “یک مبارزه ی مستحکم و سراسری امری حیاتی است” که شما بدرستی به آن اشاره کرده اید آن همبستگی سراسری از راه تقسیم جامعه بر اساس زبان میسر نمی شود. این حکم تاریخ است. همبستگی از راه جنبشهای اجتماعی سراسری برای آرمانهای سراسری میسر می شود. اگر شما پیام آزادی دارید و در عین حال نیاز به اتحاد سراسری دارید آنگاه آن آزادی خواهی لازم است بدرد همه مردم ایران بخورد. بدرد بلوچ و فارس + بدرد زن و مرد + بدرد جوان و بازنشسته + بدرد کارگر و بی کار.
دوستان گرامی پرچم به تاریخ پیوسته ناسیونالیسم را زمین بگذارید. اگرتز حکومت اسلامی و اسلام سیاسی در ایران شکست خورد- دکترین حکومت ناسیونالیستی صد بار شکست خورد و در کشورهایی هم که پیروز شد چیزی ببار نیآورد جز پیروزی یک اقلیت بعنوان طبقه حاکم بر اکثریت جامعه بعنوان مردمان کارگر و زحمتکش و محروم و سرکوب شده و بی حقوق. پس رفع ستم ملی در بلوچستان و کردستان فقط یک خواست است از خواستهای جامعه. جامعه کردستان و بلوچستان خواهان رفع ستم طبقاتی و رفع ستم جنسیتی و رفع خفقان و خواهان آزادی و رفاه و خوشبختی است. اما پرچم شما نوید دهنده چنین خواستهایی نیست. حتا رفع ستم ملی هم کار ناسیونالیسم نیست. ناسیونالیسم ایدئولوژی هویت سازی گوناگون از مردم یک جامعه است و نه پرچم آزادی و رهایی.
اقبال نظر گاهی سوم فبریه ۲۰۲۱
