اخبار و گزارشات کارگری ٨ دی ماه ١٣٩٩
– ادامه اعتراضات رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه با برپایی تجمع مقابل مجلس
– کنش های دامنه دارکارکنان رسمی راه آهن درراه احقاق حقوق برحق وبی تفاوتی دولت ودیگرمسئولان
– پیرو ثبت طومار اعتراضی کارگران شرکت واحد در شورای شهر، یکشنبه هفتم دی جمعی از اعضای سندیکا با کارشناسان کمیسیون حمل و نقل دیدار کردند
– اعتراض کارگران شهرداری ساری نسبت به کار شبانه‌روزی؛ بدون مرخصی و سنوات، بدون لباس و تجهیزات
– اعتراض کارگران شهرداری بناب نسبت به عدم پرداخت ۳ ماه حقوق وعدم پاسخگویی شهردار واعضای شورای شهر
– ادامه بلاتکلیفی شغلی و معیشتی ۲۰۰ کارگر معدن سنگ آهن چاه گزبا جابجایی شرکت پیمانکاری
– نگرانی خانواده نازنین محمدنژاد از بی اطلاعی از وضعیت وی
– کانون نویسندگان ایران: آخرین جلسه‌ی دادگاه آرش گنجی برگزار شد
– تجمعات اعتراضی مالکان زمین‌های شهرک عظیمیه قزوین نسبت به بلاتکلیفی ۳۰ ساله مقابل شهرداری منطقه ۳ و استانداری قزوین
– مرگ و مصدومیت ۷ کارگر در حادثه انفجار یک کارخانه ریخته گری شهرک صنعتی سلیمی تبریز
*ادامه اعتراضات رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه با برپایی تجمع مقابل مجلس
روز دوشنبه ۸ دی، رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه در ادامه اعتصاب وتجمعاتشان از روز شنبه ۲۹ آذردر اعتراض به کاهش درآمد،عدم پرداخت حق بیمه وتسهیلات و وعده وعیدهای توخالی مسئولان اتوبوسرانی و شهرداری ارومیه ،خودرا به پایتخت رساندند ودست به تجمع مقابل مجلس زدند.
درهمین رابطه:ادامه اعتصاب وتجمعات اعتراضی رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه برای سومین روز متوالی
روز دوشنبه اول دی ماه برای سومین روز متوالی،رانندگان خودمالک سازمان اتوبوسرانی ارومیه به اعتصاب وتجمعاتشان برای اعتراض به کاهش درآمد،عدم پرداخت حق بیمه وتسهیلات و وعده وعیدهای توخالی مسئولان اتوبوسرانی و شهرداری ارومیه،ادامه دادند.
رانندگان معترض بخش خصوصی اتوبوسرانی ارومیه به خبرنگار رسانه ای گفتند:تا زمانی که شهرداری ارومیه به مطالبات آنها توجه نکرده و مشکلات مالی آنها را برطرف نکند به تجمع ادامه خواهند داد.
رانندگان اتوبوسرانی شهرداری ارومیه معتقد هستند که اگر این تجمع به مدت ۱۰ روز و یا حتی یک ماه هم ادامه داشته باشد، برایشان مشکلی به وجود نمی‌آید چون در این شرایط سخت و دشوار کرونایی که مسافر چندانی در سطح شهر تردد نکرده و از سوی دیگر هزینه‌های بسیار نگهداری اتوبوس، به اندازه کافی برای آنها هزینه دربردارد و بنابراین معتقد هستند که تا زمانی که شهرداری به مطالبات آنها پاسخ درستی ندهد این رانندگان همچنان به تجمع خود تا حصول نتیجه ادامه خواهند داد.
شهریور ماه امسال نیز رانندگان بخش خصوصی اتوبوسرانی ارومیه به علت مشکلات بیمه‌ای خود دست به تجمع زده و شهرداری ارومیه عنوان کرده بود که این مشکلات را برطرف خواهد کرد این در حالی است که رانندگان تاکنون از نتیجه آن راضی نبودند.
قابل یادآوری است که،در حال حاضر ۳۴۳ دستگاه اتوبوس در شهر ارومیه در حال فعالیت هستند که از این تعداد ۲۹۳ اتوبوس متعلق به بخش خصوصی و ۵۰ اتوبوس ملکی است.
*کنش های دامنه دارکارکنان رسمی راه آهن درراه احقاق حقوق برحق وبی تفاوتی دولت ودیگرمسئولان
کارکنان رسمی راه آهن :برای حل مشکل وکیل گرفتیم و حتی به دیوان عدالت اداری نیز مراجعه کردیم که این نهاد به برخی از کارکنان حکم داده است؛ اما متاسفانه طی تعاملی که بین دیوان عدالت اداری و راه آهن وجود دارد تمام حکم‌های ما در اجرای احکام نادیده گرفته می‌شود و دستمان به جایی بند نیست؛ حتی به نهاد رهبری و ریاست جمهوری نیز نامه ارسال کردیم اما به جوابی نرسیده‌ایم.
روزدوشنبه ۸ دی،جمعی ازکارکنان رسمی راه آهن از کنش های دامنه دارشان درراه احقاق حقوق برحق وبی تفاوتی دولت ودیگرمسئولان،خبردادند.
آنهابه خبرنگار رسانه ای گفتند: از اواخر سال ۹۱ که شرکت راه‌آهن، سهام شرکت «بالاست»که از شرکت‌های اقماری خودش بود، را از طریق فرابورس به گروه مالی بانک مسکن واگذار کرد، ما به عنوان کارکنان رسمی این مجموعه دچار مشکل شده‌ایم.
آنها با بیان اینکه گروه مالی بانک مسکن به عنوان زیرمجموعه این بانک دولتی محسوب می‌شود، افزودند: به دنبال واگذاری این سهام، راه‌آهن تخلف انجام داده و قانون ۲۱ مدیریت خدمات کشوری را که باید قبل از واگذاری اعمال می‌کرد را برای کارکنان رسمی اجرا نکرده است.
این کارکنان معترض بیان کردند: عدم اجرای ماده ۲۱قانون مدیریت خدمات کشوری، اکنون کارکنان رسمی راه آهن جمهوری اسلامی را با ۲۵سال سابقه خدمت، دچار مشکل کرده به طوریکه هیچ کجا ما را به رسمیت نمی‌شناسند.
آنها ادامه دادند: گروه مالی بانک مسکن اعلام کرده که ما موظف به اجرای ضوابط خاصی هستیم و نمی‌توانیم شما را رسمی اعلام کنیم، از طرف دیگر شرکت راه‌آهن ما را کارمند رسمی خود نمی‌داند؛ لذا همه ما سردرگم و بلاتکلیف هستیم و نمیدانیم جزو کارمندان رسمی راه‌آهن یا گروه مالی بانک مسکن محسوب می‌شویم.
کارکنان رسمی راه‌آهن ایران افزودند: اکنون که ما برای بازنشستگی و اقدامات دیگر مراجعه می‌کنیم با ابهام و مشکل مواجه می‌شویم و سازمان بازنشستگی کشوری کارمندان ما بازنشسته نمی‌کند و در واقع مانند یک توپ فوتبال ما را به هم پاسکاری می‌کنند.
آنها گفتند: با وجود اینکه حکم‌های رسمی کشوری داریم و از طرفی کسورات بازنشستگی ما جزو کسورات کارمندان رسمی است، اما سازمان بازنشستگی اعلام کرده ما شما را به عنوان کارمند رسمی دولت نمی‌شناسیم چون ردیف بودجه شما حذف شده است.
کارکنان رسمی راه‌آهن ایران ابراز کردند: از اواخر سال ۹۱ما ۴۵ کارمند رسمی که ۲۰ نفر از جامعه ایثارگران، خانواده شهدا و جانبازان محسوب می‌شوند، به گروه مالی بانک مسکن واگذار شدیم اما تاکنون هیچ گونه مزایایی دریافت نکردیم و در واقع دولت روی ما خط کشیده است.
این کارکنان معترض عنوان کردند: برای حل این مشکل وکیل گرفتیم و حتی به دیوان عدالت اداری نیز مراجعه کردیم که این نهاد به برخی از کارکنان حکم داده است؛ اما متاسفانه طی تعاملی که بین دیوان عدالت اداری و راه آهن وجود دارد تمام حکم‌های ما در اجرای احکام نادیده گرفته می‌شود و دستمان به جایی بند نیست؛ حتی به نهاد رهبری و ریاست جمهوری نیز نامه ارسال کردیم اما به جوابی نرسیده‌ایم.
آنها اضافه کردند: سازمان خصوصی سازی اعلام کرده که راه‌آهن تخلف انجام داده و باید قبل از واگذاری به گروه مالی بانک مسکن، ماده ۲۱ در سال ۹۱اجرا می‌شد؛ لذا ما را به عنوان کارکنان خود به رسمیت نمی‌شناسد؛ چراکه معتقد است راه‌آهن تخلف انجام داده از طرفی چون راه‌آهن دولتی است زیر بار تخلفش نمی‌رود.
کارکنان رسمی راه‌آهن ایران در پایان گفتند: ما جزو سازمان خدمات کشوری محسوب می‌شویم که با آزمون استخدامی وارد کار شدیم و اکنون با بیش از ۲۵سال سابقه کار در شرف بازنشستگی هستیم که از سال ۹۱هیچگونه مصوبات دولت به ما تعلق نگرفته است.
*پیرو ثبت طومار اعتراضی کارگران شرکت واحد در شورای شهر، یکشنبه هفتم دی جمعی از اعضای سندیکا با کارشناسان کمیسیون حمل و نقل دیدار کردند
این دیدار با دعوت تلفنی کارشناسان کمسیون حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران از ثبت کنندگان طومار اعتراضی رانندگان و کارگران شرکت واحد در مورد بسیاری از مطالبات معوق شده کارگران انجام شد و در مورد بررسی معوقات ذکر شده در طومار مذاکره شد. ساعتی پس از این دیدار آقای پاکزادیان معاون توسعه منابع انسانی شرکت واحد در رابطه با طومار اعتراضی رانندگان و کارگران شرکت واحد با کارشناسان کمیسیون حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران جلسه داشتند.
یادآور می‌شود، دوشنبه ۲۴ آذر جمعی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد طومار اعتراضی رانندگان و کارگران با موضوع مطالبات معوق شده را در شورای اسلامی شهر تهران، شهرداری تهران و وزارت کار ثبت کردند.
متن طومار به شرح ذیل می‌باشد.
شهردار تهران جناب آقای حناچی
با سلام و احترام، ما رانندگان و کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، با توجه به تورم کمر شکن و کاهش شدید ارزش پول ملی که نشان از خط فقر حدودا ۱۰ میلیون تومانی را دارد و قدرت خریدی که به شدت کاهش یافته است. متاسفانه مدیریت محترم شرکت واحد هم نه‌تنها هیچگونه تمهیداتی برای کمک به معیشت کارگران در نظر نداشته‌اند، بلکه با دستور کار کاهشی هزینه‌های شرکت واحد، باعث تعویق مطالبات به حق کارگران شده‌اند. در نتیجه مشکلات معیشتی فراوانی برای کارگران به وجود آمده است.
مستحضرید که رانندگان شرکت واحد در خط مقدم خدمت‌رسانی حمل و نقل عمومی تهران هستند. بخصوص در دوران ویروس مرگبار کرونا که تا به امروز ده‌ها راننده و کارگر به این ویروس مبتلا شده و متاسفانه چند تن از همکاران بر اثر این ویروس جان باخته‌اند؛ از شما شهردار محترم درخواست می‌نماییم که نگاه تبعیض‌آمیز به کارکنان شرکت واحد نسبت به دیگر کارکنان شهرداری نداشته باشید و مانند سایر کارکنان شهرداری ما را نیز از امکانات معیشتی، بهداشتی و درمانی بهرمند نمایید. اهم مطالبات قانونی رانندگان و کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی به شرح ذیل به استحضار می‌رساند:
۱- عدم اجرای بازنگری طرح طبقه بندی که سالها معوق مانده است؛ ما رانندگان و کارگران بارها درخواست بازنگری طرح را به مدیریت محترم شرکت، شهرداری و وزارت کار تقدیم نموده‌ایم. متاسفانه هر سال با بهانه‌های واهی از جانب مدیریت از اجرای آن خودداری شده است؛ حال آنکه سایر کارکنان شهرداری علاوه بر افزایش سالیانه دستمزد، از اسفند سال گذشته ۶۰ درصد حق جذب، همچنین افزایش دستمزد بابت شرایط محیط کار را داشته‌اند ولی برای کارگران شرکت واحد فقط ۱۰ درصد حق جذب اعمال گردید، آیا این مصداق تبعیض نیست؟!
۲- متوقف شدن پرداخت تسهیلات بلاعوض مسکن، هزاران تن از رانندگان و کارگران از این تسهیلات محروم مانده‌اند.
۳- عدم تحویل لباس فرم، کفش، کمربند رانندگان و لباس کار تعمیر کاران، عدم تحویل کاپشن برای دو دوره متوالی.
۴- پخش نامنظم شیر و کیک به عنوان یک وعده صبحانه یا عصرانه، که برای چندین ماه معوق شده است.
۵- واریز نامنظم و با تأخیر حقوق ماهیانه، حال آنکه هنگام پرداخت حقوق، کارکنان شرکت دو ماه حقوق معوقه طلبکارند.
۶- پرداخت نشدن پاداش عدم تصادف رانندگان؛ عدم واریز به موقع ۴ درصد حق بیمه مشاغل سخت و زیان‌آور نزد بیمه تأمین اجتماعی.
۷- وضعیت نابسامان بیمه تکمیلی کارکنان بعلت بدهی شرکت واحد به بیمه آسیا، حال آنکه سهم حق بیمه تکمیلی کارگر هر ماه توسط شرکت از حقوق ایشان کسرمی گردد، همچنین ناچیز بودن تعهدات بیمه تکمیلی نسبت به دارو، دندان پزشکی و غیره…
لازم به ذکر است رانندگان و کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران برای احقاق حق خود هرگونه اقدام قانونی بخصوص اصل ۲۷ قانون اساسی را برای خود محفوظ می‌دارند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
*اعتراض کارگران شهرداری ساری نسبت به کار شبانه‌روزی؛ بدون مرخصی و سنوات، بدون لباس و تجهیزات
«شرکت به ما نه ماسک می‌دهد نه دستکش. ما هم پولش را نداریم. اما دستکش و ماسک مردم را از روی زمین جمع می‌کنیم»
روز دوشنبه ۸ دی، کارگران شهرداری ساری اعتراضشان را نسبت به کار شبانه‌روزی؛ بدون مرخصی و سنوات، بدون لباس و تجهیزات،رسانه ای کردند.
در گزارشی رسانه ای شده از جمله آمده است:کارگران شهرداری از دور با لباس‌های رنگی‌شان به سرعت به چشم می‌آیند. از کنارشان می‌گذریم و می‌دانیم زحمت رفت و روب شهر به عهده آنان است. همه اذعان داریم که کارشان سخت است و شرایط آنها زیر آسمان صاف و ابری و بارانی و برفی یکسان است. اما در کنار تمام این‌ها، آن‌چه بیش از همه نارضایتی این قشر را در پی دارد، کار زیاد و سخت نیست، بلکه پایبند نبودن پیمانکار به قرارداد است.
صبح باشد و باران و خیابانی مانند امیرمازندانی ساری؛ زیبایی تکمیل است. اما این همه ماجرا نیست. اول کپه‌های برگ‌های خیس و قهوه‌ای درختان چنار در پیاده‌رو به چشم می‌آید و بعد لباس‌هایی به رنگ سبز فسفری که بر پشت آن نوشته‌اند: شرکت دریادلان مازندران، شرکت کنشگران فروغ کاسپین، شرکت کنشگران کلیجانرستاق و … . شرکت‌هایی که کار برون‌سپاری شهرداری را به عهده دارند.
برون‌سپاری با کوچک کردن فعالیت‌های خدماتی سازمان در پی ارتقای بهره‌وری و نوآوری است؛ اتفاقی که عملا برای نیروی انسانی معنایی جز واژه ارتقا دارد. شهرداری‌ها مدتی است که با برون‌سپاری رابطه کاری خود را با کارگران قطع کرده و اداره امور را به شرکت‌های پیمانکاری می‌سپارند که در واقع واسطه‌گران نیروی انسانی هستند. اما شرکت‌های پیمانکاری در این میان تا چه اندازه به رسیدگی به امور کارگران پایبند هستند؟
در حالی که قطره‌های باران بر لباس‌هایمان می‌نشیند و باد سردی هم پوست صورتمان را می‌نوازد، در جمع کارگران شهرداری می‌ایستم. اولین سوالی که به ذهنم می‌رسد این است که چرا ماسک ندارند؟ اما نمی‌پرسم. نمی‌خواهم منتقد جلوه کنم. اما لابلای صحبت‌های بریده بریده آنها به جوابم می‌رسم. «شرکت به ما نه ماسک می‌دهد نه دستکش. ما هم پولش را نداریم. اما دستکش و ماسک مردم را از روی زمین جمع می‌کنیم.»
کارگر جوانی که او هم ماسک نپوشیده است و حدود ۱۲ سال سابقه کار دارد، نگران بیمه‌های رد نشده‌اش است. «این اواخر ۴ ماه بیمه ما رد نشد. همیشه بین بیمه‌ها فاصله می‌افتد و نمیدانیم چرا. از حقوق ما کم کرده‌اند اما بیمه رد نشده است. من تا الان باید بازنشسته می‌شدم».
او هم مانند دیگران به اینکه سختی کار به آنها تعلق نمی‌گیرد، معترض است. «ساعت کاری ما از ۳ صبح تا ۱۱ صبح است. البته الان به خاطر کرونا ساعت ۴ شروع می‌شود. بعدازظهرها هم اضافه‌کاری می‌کنیم تا حقوقمان کفاف زندگی را بدهد. اما چرا سختی کار به ما تعلق نمی‌گیرد؟ حق سنوات هم سال‌هاست که دریافت نمی‌کنیم. اصلا چرا باید حقوق ما را شهرداری به پیمانکار بدهد و پیمانکار به ما؟ چرا مستقیم با شهرداری قرارداد نداریم و مستقیم از شهرداری حقوق نمی‌گیریم که این وسط هر بار از حقمان کم شود و به جیب شرکت رود؟»
یکی از کارگران که ۱۹ سال سابقه کار دارد، دو فرزند دارد و میگوید که ماه قبل ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان با اضافه‌کاری حقوق گرفته است و این ماه ۴ میلیون و ۶۰ هزار تومان. «علت این کسر از حقوق را نمیدانم. به چه کسی بگویم؟ سرکارگر؟ او هم میگوید از حقوق من هم کم شده. تمام ۷ روز هفته سر کاریم. باید ۲ روز در ماه مرخصی داشته باشیم اما نداریم. اگر هم مرخصی بگیریم و بهمان زنگ بزنند که نیرو امروز کم است و بیا سرکار، مجبوریم بیاییم، والا هر یک روز را ۳ روز غیبت حساب می‌کنند و از حقوقمان کم می‌کنند.»
کارگری که کنار دو کارگر دیگر ایستاده و جارویی هم به دست دارد، میگوید ۱۸ سال سابقه کار دارد و پیش از این راننده خوردوی حمل زباله بوده است. «دو بار تصادف کردم و تقاضا کردم با توجه به شرایطم شغلی مثل نگهبانی به من بدهند که کمتر آسیب ببینم. به من گفتند بیا چندماه رفتگری کن تا بعد جابجایت کنیم. الان ۳ سال است که اینجا هستم.»
او به شرایط حقوقی و بیمه اعتراض دارد و سوالش این است که چرا یک بازرس برای این شرکت‌های پیمانکاری در نظر گرفته نمی‌شود که به شهرداری و به ما پاسخگو باشد؟
آنها از نداشتن تجهیزات و امکانات و لباس کار هم گله‌مند هستند. یکی از کارگرها زیپ بادگیری که به تن کرده است را پایین می‌کشد و از جنس بد آن که باعث عرق کردن می‌شود میگوید که آب باران هم از آن رد می‌شود: «سالی یک‌بار هم تجهیزات به ما تعلق نمی‌گیرد. ما در باران و باد و آفتاب، شب و روز مشغول کار هستیم؛ آن هم با این لباس‌های مندرس. صبح می‌آیم سر کار و اگر بخواهم لباسم را بشویم که بعدازظهر هم آن را بپوشم، خشک نمی‌شود. مجبورم دوباره همین لباس کثیف را بپوشم.»
*اعتراض کارگران شهرداری بناب نسبت به عدم پرداخت ۳ ماه حقوق وعدم پاسخگویی شهردار واعضای شورای شهر
روز دوشنبه ۸ دی،کارگران شهرداری بناب در استان آذربایجان شرقی،نسبت به عدم پرداخت ۳ ماه حقوق وعدم پاسخگویی شهردار واعضای شورای شهر اعتراض کردند.
یکی از کارگران معترض شهرداری بناب به خبرنگاریک رسانه محلی گفت:نزدیک سه ماه است که شهرداری بناب ریالی حقوق به ما پرداخت نکرده است و هر زمان که به شهرداری مراجعه می‌کنیم با این پاسخ روبه‌رو می‌شویم که “نداریم”.
کارگر دیگری گفت: بیشتر کارگران شهرداری بناب برای تامین هزینه زندگی با مشکل روبه‌رو هستند و در وضعیت کنونی گرانی بازار، وضعیت کرونایی، بدون حقوق با مشکل روبه رو هستیم.
وی ادامه داد: دستمان را جلو چه کسی باید دراز کنیم؟ ما قربانی وعده‌های شورا و شهرداری بناب شده‌ایم وقتی با دست خالی که حتی قدرت خرید نان را ندارم مجبور می‌شوم به خانه برم فقط دعا می‌کنم دختر و پسرم که سنی هم ندارند خواب باشند و دست خالی من را نبینند.
یکی دیگر از کارگران شهرداری با اشاره به عدم تعهد پذیری مسئولان گفت: ما از دست شورا و شهردار جان به لب شده ایم، حقوق برج ۸ و۹ ما رو ندادند و من کارگر نمیدانم بفکر اینترنت گوشی بچه‌ام یا قسط های عقب افتاده و یا بفکر سفره خالی زندگیم باشم.
وی ادامه داد: هیچ کسی در مجموعه شورا و شهرداری جوابگو نیست و در این وضعیت کرونایی حتی پول نان خالی هم نداریم، کدام مسئول این شکنجه را قبول می کند و نمیدانیم به کجا مراحعه کرده و درد خود را بگوییم حتی وقتی به شورای شهر زنگ میزنیم می‌گویند به امور اداری شهرداری زنگ بزنید بما ربطی ندارد، اگر ربطی ندارد دقیقا وظیفه شما چیست؟ قطعا تکلیفت را نمیدانی!
*ادامه بلاتکلیفی شغلی و معیشتی ۲۰۰ کارگر معدن سنگ آهن چاه گزبا جابجایی شرکت پیمانکاری
بلاتکلیفی شغلی و معیشتی ۲۰۰ کارگر معدن سنگ آهن چاه گزواقع در ۷۵ کیلومتری شهرستان بافق – بهاباد ،استان یزد که با اتمام قرارداد موسسه ثارالله وشروع به کار شرکت پیمانکاری راهسازی و معدنی مبین از ۳۰مهرماه از کار اخراج شده اند،کماکان ادامه دارد.
روز ۸ دی،رئیس اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی شهرستان بافق با اشاره به اینکه قرارداد موسسه ثارالله در معدن چاه گز در مهر به پایان رسیده ،به خبرنگار یک رسانه محلی گفت: از ابتدای آبان کارگران واجد شرایط تحت حمایت بیمه بیکاری قرار خواهند گرفت ضمنا پیمانکار جدید معدن چاه گز شرکت مبین می باشد که احتمالاً تا قبل از پایان سال جاری نسبت به تجهیز کارگاه اقدام و فعالیت خود را آغاز خواهد کرد و کارگران بیکار شده در اولویت اشتغال در مجموعه معدن قرار دارند .
وی افراد بیکار شده در مقطع مورد اشاره را که در سامانه بیمه بیکاری ثبت نام کرده‌اند را حدود ۲۰۰ نفر اعلام نمود.
*نگرانی خانواده نازنین محمدنژاد از بی اطلاعی از وضعیت وی
خواهر نازنین محمدنژاد، در آخرین توییت خود از اوضاع نگران کننده این فعال دانشجویی خبر داد و عنوان کرده است که «مسئولیت جان و سلامت نازنین با اطلاعات سپاه است».
در حالی قریب به سه هفته از نگهداری وی در سلول انفرادی اطلاعات سپاه می گذرد که با وجود پیگیری های صورت گرفته توسط خانواده اش تاکنون هیچ اطلاعی مبنی بر علت بازداشت وی، شرایط نگهداری یا تعیین قرار وثیقه به آنها داده نشده است و خانواده وی در بی اطلاعی کامل و نگرانی در رابطه با وضعیت سلامت او به سر می برند.
وی همچنین از کلیه حقوق بدیهی خود همچون حق دسترسی به وکیل در این مدت محروم بوده است.
نازنین محمدنژاد در تاریخ ۱۸ آذرماه با یورش نیروهای اطلاعات سپاه در منزلش در تهران بازداشت شد.
دانشگاه تعطیل است و مسئولین دانشگاه و وزارت علوم در همدستی کامل با این تعطیلی امنیتیِ دانشگاه، تاکنون هیچ واکنشی در رابطه با دستگیری و وضعیت این فعال دانشجویی و بازداشت و احکام قضایی دیگر دانشجویان نشان نداده اند.
سلامتی نازنین محمدنژاد در خطر است و مسئولیت آن علاوه بر نهادهای امنیتی، متوجه وزارت علوم و مسئولین دانشگاه نیز هست.
برگرفته از کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور
*کانون نویسندگان ایران: آخرین جلسه‌ی دادگاه آرش گنجی برگزار شد
امروز هشتم دی، دادگاه آرش گنجی، منشی هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران با حضور وکیل او، ناصر زرافشان برگزار شد.
گنجی در این جلسه که در شعبه‌ی ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی عموزاد برگزار شد آخرین دفاعیات خود را ارائه داد. او در این پرونده با اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «عضویت و همکاری با گروهک مخالف نظام» روبروست که مصداق این اتهامات “ترجمه”ی کتابی درباره‌ی تحولات کردستان سوریه (کلید کوچک دروازه‌ای بزرگ) است.
آرش گنجی روز یکم دی ماه سال گذشته بازداشت و پس از چهار هفته با تأمین قرار وثیقه‌ی ۴۵۰ میلیون تومانی تا برگزاری دادگاه از زندان اوین آزاد شد. نخستین جلسه‌ی دادگاه گنجی ۲۵ خرداد سال جاری به ریاست قاضی مقیسه برگزار شد که طی آن وثیقه‌ی گنجی به ۳ میلیارد تومان افزایش یافت که منجر به بازداشت مجدد او شد. گنجی پس از تأمین وثیقه روز ۳۱ خرداد موقتاً و تا پایان مراحل دادرسی از بازداشتگاه اوین آزاد شد.
*تجمعات اعتراضی مالکان زمین‌های شهرک عظیمیه قزوین نسبت به بلاتکلیفی ۳۰ ساله مقابل شهرداری منطقه ۳ و استانداری قزوین
روز دوشنبه ۸ دی، مالکان زمین‌های شهرک عظیمیه قزوین با برپایی تجمعاتی مقابل شهرداری منطقه ۳ و استانداری قزوین اعتراضشان را نسبت به بلاتکلیفی ۳۰ ساله ، عدم صدور مجوز ساخت‌وساز در شهرک و مشکلات نبود آب بنمایش گذاشتند.
برپایه گزارش رسانه ای شده، قسمتی از عظیمیه به نام منطقه یا زمین‌های ۹ گانه چندین سال پیش توسط تعاونی ارگان‌های مختلف استان به مردم فروخته شده و حال پس از گذشت بیش از ۳۰ سال و افزایش افسار گسیخته تورم تنها یک قطعه زمین بدون هیچگونه امکانات و زیرساخت‌های لازم دارایی مردم شده است.
اهالی می‌گویند تعاونی‌های عظیمیه جهت فراهم کردن زیرساخت‌ها و خدمات شهری برای زمین‌های سند دار منطقه مبالغی را از مردم دریافت کرده‌اند اما شهرک بدون هیچ امکاناتی به حال خود رها شده است؛ مسئولان نیز با ادله زمان‌بر بودن آب‌رسانی از سد طالقان به قزوین، فراهم نشدن امکانات را توجیه می‌کنند البته پاسکاری شدن از یک اداره به اداره‌ای دیگر نیز در طول این سالها برنامه روزانه مردم بوده است که خود جای بحث دارد.
این روزها که قیمت ملک در قزوین سر به فلک گذاشته، مردمی که روزی به امید خانه دار شدن این زمین‌ها را خریده‌اند دیگر راه برگشت به گذشته را ندارند به این سبب که با پول اندک ناشی از فروش زمین به هیچ وجه نمی‌توانند در قزوین و شهرک‌های اطراف، حتی خانه‌ای با متراژ پایین بخرند.
*مرگ و مصدومیت ۷ کارگر در حادثه انفجار یک کارخانه ریخته گری شهرک صنعتی سلیمی تبریز
بامدادروز دوشنبه ۸ دی، در حادثه انفجار کپسول گاز دی اکسید کربن در یک کارخانه ریخته گری شهرک صنعتی سلیمی تبریز۲ کارگر ۲۵ ساله جانشان را ازدست دادند و۵ کارگردیگر دیگر مصدوم وبه بیمارستان مدنی تیریز منتق شدند.
