“ترامپیسم” یا توهمات رفرمیستی!؟ ‎

بعد از سر برآوردن جو‌ بایدن از صندوق رأی و شکست دونالد ترامپ در ۴۶مین دورهٔ انتخاب ریاست جمهوری آمریکا، عده ای موفقیت بایدن را شکست “ترامپیسم”و “ پیروزی جنبش برابری، طرفداران محیط زیست و رفاه و آسایش” جلوه دادند!

این در حالی بود که انتخابات آمریکا نه همه پرسی برای “نه” گفتن به “ترامپیسم” بودو نه آری گفتن به برنامهٔ جو بایدن! چون برنامهٔ بایدن در اصل ادامهٔ برنامهٔ اوباما می باشد: یعنی سیاست جهانی سازی پر سرعت و غیر قابل برگشت!!!

ترامپ هم می خواست با ا‌رائهٔ همان برنامه منتها با رنگ و لعاب ملی گرایی و “اول امریکا” رقبای بین المللی USA را تحت فشار بگذارد تا به نمایندگی از سوی انحصارات کشور جرج واشنگتن، امتیازاتی برای بخشی از طبقهٔ حاکم بگیرد . بستن گمرک به بعضی کالاهای چینی و اتحادیهٔ اروپا از سوی دولت ترامپ، نمونه ای از این سیاست باصطلاح حمایت بود.

این یک واقعییت است که سلطهٔ سرمایه داری مالی(اتحاد صنایع و بانک‌ها) آنچنان کرکس وار جهان را در‌چنگالهای تیز و برندهٔ خویش گرفته است که نه ترامپ و نه جد و آباد او قادر به رهایی از آن نیستند. دیدیم که چطور سرمایه داری مالی در سطح جهان با همه قدرت و توانش پشت جو بایدن را گرفت تابه هر وسیله ای که در دست داشت از رفتن ترامپ به کاخ سفید برای بار دوم جلوگیری کند. بعد از ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱ نیز نام ترامپ آنچنان از سوی رسانه ها اصلی جهان سرمایه داری به فراموشی خواهد رفت که پنداری ایشان هیچوقت در این عالم وجود خارجی نداشته است. حال معلوم نیست که چرا عده ای تحت عنوان چپ، از واژهٔ “ترامپیسم” برای دوران ۴ سالهٔ ریاست جمهوری او استفاده می کنند؟ در اینجا چند سئوال مطرح می شود:

مشخصات ترامپیسم چیست و ترامپیست ها چه کسانی هستند ؟ آیا ترامپیسم یک مکتب موقتی و زودگذر است یا دائمی و بلندمدت؟

اما با اینوجود، خیلی از ایرانیهای متنفر از جمهوری اسلامی و خامنه ای جنایتکار، از شکست ترامپ ناراحت و ناامید و ناراحتند. چون عدهٔ زیادی در داخل ایران ترامپ را یک امید برای تغییر وضع موجود می دیدند! آن هم به صرف پیشبرد سیاست تحریم، رژیم نازیستی نژادپرست جمهوری اسلامی.

این یک واقعییت است که بخش عظیمی از خلق‌های ستمدیدهٔ ایران‌ از هر فشاری بر جمهوری اسلامی خوشحال و خندان می شوند،بویژه اگر با به درک واصل شدن آشغال قاسم سلیمانی همراه باشد که شد. ولی با اینحال، واقعییت تلخ اینست که هیأت حاکمهٔ ایالات متحده بهیچوجه، خواهان سرنگونی و انهدام نظام سیاسی – اقتصادی که در جمهوری اسلامی تبلور یافته است، نیست!

ترامپ بارهای بار اعلام کرده است که هدفش از فشار تحریم‌ها بر رژیم، تغییر رفتار آنست و نه تغییر کل نظام!

اینکه اختلاف ترامپ و بایدن در مورد پیشبرد این یا آن سیاست در رابطه با ایران و دیگر نقاط جهان چه باشد تغییر در وضع موجود بوجود نمی آورد که ما، با پدیده ای به اسم “ ترامپیسم” روبرو نیستیم!

ما با امپریالیسم و عظیم ترین سیستم مالی جهان مواجه ایم که حاصل سیاسی آن کسانی بمانند ریگان و خمینی ملعون، جرج بوش و ترامپ و خامنه ای متعفن می باشند!

سیامک دهقانی

Print Friendly, PDF & Email

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد


Google Translate