آقای محمود قزوینی، بعنوان عضو سابق حزب کمونیست کارگری ایران، مقاله ای با عنوان:« نمادها و شعارها- در بارهٔ شعار “ نان،کار، آزادی”! در سایت آزادی بیان چاپ کرده است که نیاز به یک توضیح کوتاه و مختصر دارد.
محمود قزوینی در در باره تاریخچهٔ شعار نان، کار، آزادی می نویسد:« شعار نان، کار، آزادی و یا ترانهٔ یک جنگل ستاره داره و …توسط سازمان چریکهای فدائی در دوران انقلاب ۵۷ در ایران مطرح و عرضه شدند».
توضیحات آقای محمود قزوینی در این رابطه غلط و نادرست می باشند. چون بعد از پیروزی ارتجاع اسلامی برهبری خمینی در سال ۱۳۵۷، سازمان‌چریکهای فدایی خلق اصلاً چنین شعاری را مطرح نکرد! بلکه مدتی بعد از انتشار نشریهٔ «کار»،شعار:« استقلال، کار، مسکن، آزادی» را مطرح می کرد. در ضمن، بعد از انشعاب سچفخا به دو بخش، اقلیت و اکثریت در سال ۱۳۵۹ نیز، این شعار در کنار پیش بسوی تشکیل مجلس مؤسسان و برقراری جمهوری دمکراتیک خلق از شعارهای اصلی سچفخا(اقلیت) بود.
منتها در سال ۱۳۷۱(۱۹۹۲) سازمان چریکهای فدایی خلق ایران(اقلیت) شعار معروف کار، مسکن، آزادی را از برنامهٔ خود حذف کرد و بجای آن شعار کار، نان، آزادی – حکومت شورایی را برگزید و شعار مورد اشاره را برای نخستین بار در صفحهٔ اول نشریهٔ کار شمارهٔ ۲۶۱ دیماه ۱۳۷۱ چاپ کرد.
بعداً این شعار توسط بعضی دیگر از جریانات چپ مورد استفاده قرار گرفت. از جمله از طرف اتحاد سوسیالیستی کارگری برهبری رضا مقدم که معتقد به شعار:« نان، کار، آزادی – ادارهٔ شورایی» است!
سیامک دهقانی
