اخباروگزارش های کارگری ۲۹ اسفند ماه ۱۴۰۲
بهاران خجسته باد
هنگامه جوشش است خورشید دمید
سرسبزی خاک توده ها گشت پدید
آوازه ما شکفته زهرسوی جهان
برخیز که بشکفد گل های امید
– گسترش اعتصاب غذای سه شنبه های زندانیان به زندان های مختلف
سه شنبه های اعتصاب
کنشی علیه سنت اعدام
– پیام نوروزی توماج صالحی از زندان دستگرد اصفهان
– کارگران پروژه مترو اهوازباتجمع مقابل کارگاه در آخرین روزسال به مسئولان استانی اعلام کردند که باسفره خالی به استقبال سال نو می روند
– پیام تبریک انجمن صنفی معلمان فارس به مناسبت سال نو
نیست تردید زمستان گذرد، وز پی اش پیک بهار، با هزاران گل سرخ بی گمان می آید…
– بە نام ژن_ژیان_ئازادی
پیام تبریک انجمن صنفی معلمان کردستان(سقز و زیویه، دیواندره، سنندج، مریوان و سروآباد) به مناسبت آغاز سال ١٤٠٣ خورشیدی
– شورای عالی کار دشمن نیروی کار
به دستمزدهای تحقیر آمیز دست پخت شورایعالی کار تن نخواهیم داد
– حداقل دستمزد ۱۱ میلیونی در سال ۱۴۰۳ یعنی فقر و فلاکت باز هم بیشتر و گسترده تر
– بیانیه مشترک تشکلهای مستقل
گسترش و تعمیق فقر مطلق با پوشش قانون و چماق سرمایه داری
– بیانیه شورای بازنشستگان ایران در باره افزایش مزد :
پایان قدرتنمائی دولت و کارفرمایان در شورای عالی کار،
آغاز قدرتنمائی کارگران شاغل و بازنشسته در خیابان!
– کامیارفکور از زندان اوین به مرخصی اعزام شد
*******
*گسترش اعتصاب غذای سه شنبه های زندانیان به زندان های مختلف
سه شنبه های اعتصاب
کنشی علیه سنت اعدام
شما آزادگان، حفره های خالی فریاد را در ساعت اذان، ساعت خون و دار، با ” نه ” گفتن به بقا پُر کرده اید. آنگاه که ” دود سیاهِ صدا ” در آسمان می پیچد و حقیقت را در خود به فرمان خدایگان تیره می سازد.
شما به ” چه باید کرد ؟” چنین پاسخ دادید :
“زمین ز خون رفیقان من خضاب گرفت
چنین به سردی در سرخی شفق منگر!”
شما به خدای بی پناه، که به نام او می کشند، پناه داده اید.
شما دیو دروغ و شقاوت را در دادگاه زنده گیتا همیشه تاریخ محکوم کرده اید، گرچه در دستان حکمرانان ابزاری مقدس اند!!
شما به آنانکه، به ” تهی کردن آزادی از معنای خویش برای تهی کردن زنده گی” سیاست می ورزند، آموختید که “آزادی و زنده گی” با سنت اعدام نخواهند مرد.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
*پیام نوروزی توماج صالحی از زندان دستگرد اصفهان
گرمای دستانی که به یادم نهال کاشتند و دستانی که یاد من را بر دیوار‌های شهر زنده نگه داشتند را بر سینه‌ام حس می‌کنم، صدای کسانی که شب یلدا و زادروزم را تبریک گفتند و یا برای آزادی‌ام فریاد کشیدند هنوز هر روز روحم را جلا می‌دهد. من اینجا تنها نیستم چرا که تنهایم نگذاشتید، من اینجا در کنار شما به یاد روزهای شادتر از امروزمان و به امید آینده‌های روشن‌تر از همه این سال‌هایمان، سال نو را با لبخند غرور و افتخار جشن می‌گیرم و همچنان همراه با شما مقاومت می‌کنم.
نوروزتان فرخنده،
زنده باد ۵۵۲ روز مقاومت شکوهمند انقلاب #زن_زندگی_آزادی.
*کارگران پروژه مترو اهوازباتجمع مقابل کارگاه در آخرین روزسال به مسئولان استانی اعلام کردند که باسفره خالی به استقبال سال نو می روند
روزسه شنبه ۲۹ اسفند، کارگران پروژه مترو اهوازدرادامه اعتراضات دامنه دارشان+ نسبت به عدم پرداخت ماه ها حقوق ،حق بیمه ومطالبات دیگر ازجمله سنوات زیر سایه بی خیالی مسئولان استانی و کشوری دست به تجمع مقابل کارگاه زدند تا اعلام کنند که باسفره خالی به استقبال سال نو می روند وایام نوروزرا در کنار خانواده با جیب خالی سپری خواهند کرد.
یکی از کارگران حاضر در تجمع با بیان اینکه فسخ قرارداد شرکت کیسون و کارفرما موجب شده کارگران قربانی شوند، به خبرنگار یک رسانه محلی گفت: شرکت کیسون با وعده اینکه وسایل مترو را می‌فروشد و حقوق کارگران را پرداخت میکند، ما را به آینده حواله میکند.
وی افزود:کارگران با مشکلات مالی مواجه شده‌اند بسیاری از آنها خودرو و وسایل زندگی خود را برای گذران زندگی فروخته‌اند و بسیاری دیگر در هزینه‌های معیشتی روزمره خود درمانده‌اند.
اوگفت:هر یک از کارگران نگهبان بر اساس سوابق کار مبالغی بین ۷۰ تا ۸۰ میلیون از کارفرما طلبکارند. این در حالی است که چند سال است آنها علیرغم داشتن طلب مالی از شرکت برای تأمین حداقل مایحتاج روزانه خانواده‌های خود دچار مشکل هستند.
وی گفت: طی چند سال گذشته برای تعیین تکلیف وضعیت شغلی و مطالبات‌مان تجمعاتی برپا کرده‌ایم که در نتیجه برخی مسئولان وعده رسیدگی به وضعیت کارگران باقیمانده قطار شهری را دادند؛ اما هنوز نه فعالیت کارگاه آغاز و نه مطالبات مزدی کارگران پرداخت شده است.
این کارگر افزود: کارگران با همراهی اهالی اهواز خواستار آن هستند که هرچه سریع‌تر تکلیف این پروژه مشخص شود تا از بلاتکلیفی نجات پیدا کنند.
وی با بیان اینکه امیدوار است در سال جدید مشکلات این پروژه و کارگرانش مرتفع شود، در ادامه گفت: در حال حاضر علاوه بر معوقات مزدی، موضوع تعیین تکلیف پروژه قطار شهری و ۱۱۳ کارگر با سوابق ۹ تا ۱۰ سال هنوز مشخص نیست.
وی در ادامه گفت: کارگران متروی اهواز، سال‌هاست که زندگی‌شان را با قرض و وام می‌گذرانند به همین دلیل از بهمن‌ماه تاکنون با حضور مقابل ساختمان استانداری خوزستان و فرمانداری خواستار تعیین تکلیف شرایط‌مان شدیم، اما شب عیدی همچنان دستمان خالی مانده است.
کارگر دیگری نیز گفت: حدود ۱۲ ماه دستمزد به همراه سنوات و ۱۴ ماه حق بیمه مربوط به سال گذشته و جاری برای ما پرداخت نشده است.
این کارگراضافه کرد: که تصمیم گرفتیم بار دیگر دست به اعتراض بزنیم تا بتوانیم به حق و حقوقمان برسیم.
به گفته کارگران، طی دو ماه گذشته با پیگیری مستمر، یک ماه از مطالبات ۱۲ماهه آنها که مربوط به حقوق اردیبهشت‌ماه سال جاری میشود، پرداخت شده و در حال حاضر ۱۱ ماه دیگر از مطالبات باقیمانده است.
+نهمین روز از دورجدید اعتراضات کارگران قطار شهری اهوازنسبت به عدم پرداخت ۱۲ ماه حقوق و ۱۴ ماه حق بیمه بابرپایی تجمع مقابل ساختمان استانداری، شهرداری ، قطار شهری اهوازو ورودی کارگاه
روزیکشنبه ۱۳ اسفند برای نهمین روز، کارگران نگهبان پروژه مترواهوازبه اعتراضشان نسبت به عدم پرداخت ۱۲ ماه حقوق و ۱۴ ماه حق بیمه بابرپایی تجمع مقابل ساختمان استانداری، شهرداری ، قطار شهری اهوازو ورودی کارگاه ادامه دادند و خواستار پاسخگویی مسئولان دولتی، مدیرعامل قطار شهری اهواز و مدیریت شرکت پیمانکاری کیسون (مجری پروژه)شدند.
بنابه گزارش رسانه ای شده، دور جدید اعتراض کارگران نگهبان پروژه ساخت قطار شهری اهواز از پنجم اسفند ماه مقابل ساختمان استانداری، شهرداری و قطار شهری اهواز آغاز شده و امروز یکشنبه ۱۳ اسفند ماه مقابل ورودی کارگاه برگزار شد.
این کارگران به آنچه تاخیرهای طولانی در پرداخت معوقات مزدی خود می‌خوانند، تجمع اعتراضی برگزار کردند.
آنها گفتند: حدود ۱۲ ماه دستمزد به همراه سنوات و ۱۴ ماه حق بیمه مربوط به سال گذشته و جاری برای ۱۱۳ کارگر نگهبان پروژه قطار شهری به تاخیر افتاده است لذا تصمیم گرفتیم بار دیگر دست به اعتراض بزنیم.
به گفته آنها، طی یک هفته گذشته با پیگیری مستمر کارگران، یک ماه از مطالبات ۱۲ ماهه آنها که مربوط به حقوق اردیبهشت ماه سال جاری میشود، پرداخت شده و در حال حاضر ۱۱ماه دیگر از مطالبات باقی مانده است.
کارگران گفتند: باتوجه به اینکه اخیرا با رای قطعی مراجع قضایی، شرکت کیسون که از سال‌ها پیش مسئولیت اجرای پروژه قطار شهری اهواز را برعهده دارد به دلیل عدم اجرای تعهدات مندرج در قرارداد با رعایت و اعمال موارد قانونی خلع ید شده است، کارگران از مسئولان انتظار دارند قبل از خروج پیمانکار به مطالبات خود برسند چراکه با خروج پیمانکار از مجموعه، دست کارگران برای وصول مطالباتشان خالی می‌ماند.
در این اعترض که بیش از ۹ روز تداوم داشته، کارگران خواستار پاسخگویی مسئولان دولتی، مدیرعامل قطار شهری اهواز و مدیریت شرکت پیمانکاری کیسون (مجری پروژه) در ارتباط با نابسامانی اوضاع هستند.
*پیام تبریک انجمن صنفی معلمان فارس به مناسبت سال نو
نیست تردید زمستان گذرد، وز پی اش پیک بهار، با هزاران گل سرخ بی گمان می آید…
سال ١۴٠٢ برای ملت ایران، فرهنگیان و تمامی اصناف، تشکل های فرهنگی، کارگری و سیاسی به سختی سپری شد.
سیر صعودی تورم،. باعث کوچکتر شدن سفره مردم مخصوصا بازنشستگان محترم شد، که سلسله تجمعات روزهای #یکشنبه و #سه_شنبه بازنشستگان کشوری و لشکری را در پی داشت، با وجود اینکه تا کنون نتیجه مطلوب را نداشته ولی عزم و ثبات و یکپارچگی آنها همچنان ادامه دارد.
شاهد احضار و سرکوب، دادگاهی و زندانی شدن فعالین صنفی، مدنی، کارگری و سیاسی بیشمار بودیم، اعدام های متوالی جوانان بیگناه به جمع #مادران_داغدار افزود.
🔸تغییرات و پویایی و نوع نگرش در افکار مردم که قطعا نشات گرفته از جنبش #زن_زندگی_آزادی بود، عزم آنها را جزم کرد که هوشمندانه در #انتصابات حکومتی شرکت نکرده و نارضایتی خود را از اوضاع آشفته کشور آشکارا فریاد زدند.
پس از دو سال از اجرای احکام رتبه بندی هنوز معوقات سالهای گذشته وصول نشده و برخی از فعالین صنفی در سطح کشور و استان از حق رتبه بندی محروم شدند.
🔸در #استان_فارس حکم های ناعادلانه ای صرفا به منطور خنثی کردن جنبش معلمان، پس از تجمع های موفقیت آمیز سالهای ١۴٠٠ و ١۴٠١ برای ٨ فعال صنفی معلمان صادر شد که پس از تلاش فراوان وکلا، به ٢ سال حبس خانگی تبدیل شد،
برای ۴ نفر از فعالین صنفی به طور جداگانه پرونده هایی با اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، در جریان افتاد که با قید وثیقه در حال حاضر آزاد هستند.
🔸همانطور که ایرانیان نوروز را آغاز رستاخیز طبیعت و گاه رویش و زایش می دانند و بر این باور هستند که در نوروز همزمان با طبیعت باید روزگار نو و جدیدی را با روان و نگرشی نو در تن پوشی نو آغاز کرد
انجمن صنفی معلمان فارس نیز ضمن تبریک و شادباش نوروز و پاسداشت این آیین کهن به ملت فهیم ایران به خصوص فرهنگیان و دانش آموزان عزیز، امید دارد امسال با اتحاد، همدلی و همفکری طرحی نو در اندازیم و شاهد تحول در عرصه آموزش و تغییر در سیاست‌های کلان کشور باشیم.
انجمن صنفی معلمان فارس
بە نام ژن_ژیان_ئازادی
پیام تبریک انجمن صنفی معلمان کردستان(سقز و زیویه، دیواندره، سنندج، مریوان و سروآباد) به مناسبت آغاز سال ١٤٠٣ خورشیدی
ئەو ڕەنگە سوورە بوو کە لە ئاسۆی بڵندی کورد
موژدەی بەیانی بۆ گەلی دوور و نزیک ئەبرد
همکاران گرامی، دانش‌آموزان عزیز و اولیای محترم
فرا رسیدن بهار و آغاز نوروز باستانی را خدمت شما هم میهنان گرامی تبریک گفته و سالی سرشار از پیروزی، بهروزی، سلامتی و شادکامی را برایتان آرزو می‌کنیم و امیدواریم سال نو سال رسیدن به همه‌ی آرزوهای برحقمان باشد که سالهای مدیدی است برای آن مبارزه می‌کنیم.
ما هر سال در حالی به پیشواز بهار و نوروز باستانی می‌رویم که غم و اندوه #بمباران_شیمیایی_حلبچە و پنج هزار شهید آن دیار ، شادی شنیدن صدا پای بهار را به کاممان تلخ میکند. از طرفی دیگر نوروز امسال با یاد و خاطره دهها شهید انقلاب #ژن_ژیان_ئازادی و زندانی شدن هزاران جوان بیگناه و صدمه دیدن صدها نفر درفرایند روبە جلوِ این قیام، بیش از پیش شیرینی نوروز را بر ما تلخ میکند. بەیاد آوردن سناریوی مستبدانەی مبتنی بر آپارتاید جنسیتی مسمومیت سازمان یافتەی دختران شجاع سرزمینمان بیش از پیش کام هر انسان آزادەای را تلخ میکند. اعدام و کشتن دەها شهروند کورد، بلوچ و … بە بهانەی کولبری، سوخت‌بری ، دگر اندیشی، آزادی‌خواهی و غیرە، را نباید بە راحتی از یاد برد.
سال ۱۴۰۲ در حالی روبە پایان است کە نە تنها هیچ بهبودی در هیچ زمینەای، از جملە اقتصاد و سبد معیشت مردم، مسالە آموزش، آزادی بیان، مسائل زیست محیطی و دیگر بسترهای یک جامعە پیشرفتە، حاصل نشد، بلکە روز بە روز حلقەی فشار بر مردم و جامعە تنگ و تنگتر شدە، کە صد البتە رد پای حاکمیت با بی‌مسئولیتی محض قابل مشاهدە و ملموس است.
ما در حالی به پیشواز بهارِ طبیعت می‌رویم که در سایه‌ی بی تدبیری و بی لیاقتی مسولان سفره مردم، روز به روز کوچکتر شده و پیامد آن تورم و گرانی سرسام‌آوری است که باعث از هم گسیختگی جامعه و نابودی زندگی هزاران خانواده شده است.
بهار ۱۴۰۳ فرا رسید در حالی که دهها معلم به خاطر دفاع از حق و حقوق همنوعان خود و دانش‌آموزان در آن سوی میله‌های زندان محبوس‌اند و صدها معلم اخراج، تبعید و … شده‌اند.
فرارسیدن بهار همراە شدە با نالە و فغان صدها مادر، کە عزادار فرزندان برومند خود هستند و هیچ نهاد و ارگانی پاسخگوی این مادران داغدار نیست.
سپیدی زمستان در حالی جای خود را بە سبزی بهار می‌دهد، که هزاران کودک بر اثر ناکارآمدی و بی لیاقتی مسولان مجبور به ترک تحصیل شده و مشغول بە کاری هستند کە هیچ همگونی با سن آنان ندارد، تا بتوانند زندگیِ در حد بخور و نمیری داشته باشند.
اما طبق قانون طبیعت، این نو شدن سال، نوید دهنده‌ی رهایی از این همه ظلم و ستمی است کە بر ملت ما تحمیل شده و نوید آزادی ما از اسارت و بندگی است.
انجمن صنفی معلمان کوردستان ضمن تبریک سال نو به همه‌ی مردم آزایخواه ایران، به حاکمیت هشدار می‌دهد که به تحقیر مردم و بی توجهی به زندگی آنان دست برداشته و زمینه‌ی زندگی مناسب در سایه‌ی کرامت انسانی را برای مردم فراهم نماید و به خواسته‌های برحق مردم که از زبان تشکلهای صنفی معلمان، کارگران، پرستاران و دیگرتشکل های مردمی بیان شدە وسالیان درازی است برای آن مبارزه میکنند توجه نمودە و عملی نماید.
باری دیگر یادآور می‌شویم: حکومت با کفر می‌ماند، اما با ظلم نە!!! ظلم و بیدادتان غروب استبدادتان را نوید می‌دهد!
انجمن صنفی معلمانک ردستان(سقز و زیویه، دیواندره، سنندج، مریوان و سروآباد)
٢٩ اسفندماه ١٤٠٢
*شورای عالی کار دشمن نیروی کار
به دستمزدهای تحقیر آمیز دست پخت شورایعالی کار تن نخواهیم داد
امروز ۲۹ اسفند بالاخره شورایعالی کار بعد از یکماه غور و تفحص حداقل دستمزد کارگران را تعیین کرد. طبق این تصمیم حدقل دستمزد ماهانه در سال ۱۴۰۳ با همه تعلقاتش یازده میلیون خواهد بود. این درحالیست که در بحث های کشافشان بر سر نرخ سبد معیشت از ارقامی چون ۳۲ میلیون و ۳۵ میلیون صحبت کردند. و همه میدانیم که رقم هزینه ها بسیار بالاتر از اینهاست. روشن است که تصمیم شورای عالی کار کذایی پشیزی برای ما کارگران ارزش ندارد و آنرا اعلام جنگی علیه معیشت خود و همه مردم میدانیم. ما همواره اعلام کرده ایم که ما برده نیستیم که از بالای سرمان بر سر میزان مزد ما تصمیم گیری شود. اعلام کردیم معیشت، منزلت حق مسلم ماست. و ما با شعار اتحاد اتحاد علیه فقر و فساد در برابر کل این چپاولگری ها ایستاده ایم و کوتاه هم نخواهیم آمد.
حقیقتا بیشرمی هم حدی دارد. گویی میخواهند صدقه بدهند. علیرغم رشد سرسام آور قیمت ها و نرخ نجومی تورم، زندگی ما کارگران و ما مردم هر روز بیشتر به نابودی کشیده میشود. دیدیم که صولت مرتضوی وزیربی کفایت آنجا که بحث بر سر سبد معیشت کارگری بود چشمش را به چندرغاز پول یارانه و فجرانه و مزخرفاتی از این دست که با آن حتی نمیشود یک کیلو گوشت خرید، بست و بعد هم دستور حذف هزینه های درمان از سبد هزینه معیشت کارگران را داد. و یا با نظرگیری از وزیر بهداشت درمانده شان گفت نرخ کالری مورد نیاز بدن کمتر از آنچیزی است که محاسبه شده است و با این شامورتی بازی ها تلاش کردند نرخ سبد معیشت را کم بگیرند تا حداقل دستمزد را چند بار زیر همین ارقام سبد هزینه مهندسی شده شان رقم بزنند و از صندوق جادویی شان بیرون بکشند. اما کور خوانده اند. ما کارگران به این بردگی و این تحقیر تن نخواهیم داد و دستمزد و معیشت خط قرمز ماست و کوتاه نخواهیم آمد.
درماندگی شان برای ما روشن است. دیدیم که در همین مباحث چگونه به جان هم افتادند. حتی همین جناب وزیر کار در اوج استیصال از ارسال لایحه‌ای به مجلس مبنی بر عوض کردن نحوۀ تعیین حداقل حقوق کارگران صحبت کرد و بهترین مرجع برای تصمیم‌گیری حقوق کارگران را مجلس اسلامی خواند! یعنی دزد به یورقه دزد حواله داد! در این میان هم تشکلهای دست ساز حکومتی و جریان معلوم الحال پایداری که راهشان به مجلس نیز باز شده است، برای پیشبرد اهداف سیاسی شان و زیر فشار اعتراضات ما کارگران و مردم سنگ کارگر را به سینه زده و به قول خود کارزار حداقل دستمزد پانزده میلیون در ماه را به راه انداختند. تشکلهای دست ساخته حکومت هم که خود یک جانب همان شورایعالی کار ضد کارگری هستند، پشت آن بودند. اینها همه جریانات آبروباخته ای هستند که دستشان برای همه رو است و هیچ ربطی به ما کارگران ندارند. هر سال با همین بازی ها بازار گرمی میکنند و سنگ کارگر را به سینه میزنند و بعد هم پشت درهای بسته با سیاست های دیکته شده حکومت و به میل کارفرمایان به اجماع رسیده و با ژست اینکه ما هم راضی نبودیم و زورمان نرسید سعی میکنند اوضاع را آرام کنند. امسال هم با اعلام اینکه مصوبه را امضا نکرده اند، میدان بازی ای برای خود درست کرده اند. چون میدانند که سنبه ما کارگران پر زورتر از هر وقت است جنبشی با اسم رمز زن زندگی آزادی بر سر معیشت در کل جامعه شکل گرفته است، این دارو دسته ها از در “کارزار مزد” وارد شده اند تا صف اعتراض ما کارگران بر سر دستمزد و معیشت را چند پاره کنند. جلوی این فریبکاریها و تفرقه افکنی ها بایستیم . و با اتحاد مبارزاتی خود پاسخ محکمی به شورایعالی کار کذایی و وزیر کار شکم سیر دولت بدهیم. بیایید تا متحد و سراسری اعلام کنیم که ما شورایعالی کار و مصوباتش را قبول نداریم و با اعلام خواستهای مشخص خود در برابر تعرض به زندگی و معیشت مان و تحمیل دستمزدهای باز هم چندین بار زیر خط فقر می ایستیم.
همکاران !
حداقل دستمزد کف چانه زنی برای میزان دستمزد در سطح جامعه و همه حقوق بگیران است. برای ما کارگران پروژه ای، قراردادی و بخش های مختلف شاغل در نفت نیز نیز حداقل دستمزد ، کف دستمزد در چانه زنی برای افزایش سطح دستمزدهاست.
-دستمزد باید متناسب با نرخ سبد هزینه معیشت افزایش یابد. بنابراین همانطور که دیگر تشکلهای کارگری اعلام کرده اند، مزد هیچ حداقل بگیری نباید از ۴۵ میلیون کمتر باشد.
— خودشان نرخ تورم را ۴۵ درصد اعلام کرده اند. بنابراین حتی اگر همان ۴۵ درصد را مبنا بگیریم. باید مزد همه کارگران در تمام ردهای شغلی ۴۵ درصد افزایش داشته باشد.
–نرخ تورم مرتبا افزایش می یابد و با توجه به تغییر دائمی نرخ تورم و نرخ سید معیشتی باید در طول سال افزایش یابد.
-ما خواستار حذف پیمانکاران هستیم و در عین حال به عنوان یک قدم مهم در این جهت بر میزان مزد مساوی در برابر کار مساوی تاکید داریم.
-هزینه درمان و تحصیل برای کودکان و مسکن بخش اصلی مزد ما را می بلعد. ما خواستار درمان و تحصیل رایگان برای همه مردم و ایجاد تسهیلات لازم برای تامین مسکن هستیم.
-ما در برابر هرگونه امنیتی کردن مبارزاتمان می ایستیم و تشکل ، تجمع و اعتراض را حقوق مسلم خود میدانیم.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت از همه همکاران میخواهد که این گفتمانها را در محیط های کاری خود جلو برند و حول آن صف اعتراضاتمان را سراسری شکل دهیم. معیشت . منزلت حق مسلم ماست.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
اسفند ۱۴۰۲
*حداقل دستمزد ۱۱ میلیونی در سال ۱۴۰۳ یعنی فقر و فلاکت باز هم بیشتر و گسترده تر
مطابق مصوبه شورای عالی کار، حداقل دستمزد کارگران در سال ۱۴۰۳ نسبت به سال ۱۴۰۲ به میزان ۳۵.۳ درصد افزایش یافت. براساس درصد اعلام شده از سوی صولت مرتضوی، وزیر کار، حداقل دستمزد کارگران، شامل مزد پایه و سایر مزایا و اقلام، در سال ۱۴۰۳، ۱۱ میلیون تومان خواهد بود. طبق ادعای اعضای به اصطلاح کارگری شورای عالی کار این افزایش حداقل حقوق کارگران بدون امضای آنان تصویب شده است. البته با اینکه این «نمایندگان کارگری» اذعان کرده بودند که سبد هزینه‌های زندگی مبلغ ۲۲.۸۸۶.۴۳۱ تومان میباشد، اما دستمزد پیشنهادی برای سال ۱۴۰۳ را ۲۵ درصد کمتر و حدود ۱۷ میلیون تومان پیشنهاد داده بودند. نتیجه آنکه با وجود تورم افسارگریخته و افزایش نجومی هزینه های زندگی که حتی ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان هم دیگر برای یک خانواده چهار نفره مکفی نیست، میلیونها کارگر باید با دستمزدهای سه برابر زیر خط فقر گذران زندگی کنند که به هیچ عنوان قابل تدام نیست.
حداقل دستمزد کارگران هر سال در شورای عالی کار که متشکل از ۹ الی ۱۰ نفر از نمایندگان دولت و کارفرما و به اصطلاح نمایندگان کارگری میباشد مشخض میشود و به نام سه جانبه گرایی و با ادعای دخالت کارگران در تعیین معیشت خود، تصمیمات ضد کارگری دولت و کارفرمایان توسط همین سه جانبه گرایی به مردم کارگر و حقوق بگیر تحمیل میشود. به واسطه ی همین نمایندگان فرمالیته و نمایشی هر گونه اعتراض به تصمیم شورای عالی کار را از کارگران سلب میکنند و نظام سرمایه داری را سال به سال قدرتمندتر و مزد بگیران را فقیرتر میکنند. در واقع سرنوشت میلیون ها کارگر در این شورای عالی کار در آغاز هر سال به تباهی بیشتر کشیده میشود.
برای ما کارگران شورای عالی کار دروغی بیش نیست؛ نمایندگان کارگری در آن قدرت هیچ گونه چانه زنی را ندارند، فقط برای توجیه این مناسبات نابرابر در آن شورا حضور دارند. اینها حتی اگر قدرت چانه زنی هم داشته باشند رای نهایی با اکثریت اعضاء میباشد، و اگر نمایندگان دولت (بزرگترین‌کارفرمای کشور) و نمایندگان تشکلات کارفرمایان خصوصی و اتاق بازرگانی بر یک درصد مشخص و پایینی تفاهم داشته باشند دیگر نظر نمایندگان جعلی کارگری هیچ گونه ارزش و بهایی ندارد و بدون اعمال نظر آنها دستمزد را با سلیقه خودشان مشخص و درنهایت به اسم اجرای اصل سه جانبه گرایی به کارگران تحمیل میکنند. دولت و دیگر کارفرمایان به خوبی میدانند که «نمایندگان کارگری» از پشتوانه مردمی و کارگری که بزرگترین قدرت یک نماینده میباشد برخوردار نیستند و همچنین این نمایندگان چون با رانت و با حمایت کامل نظام به این شورا راه یافته اند به هیچ عنوان اجازه و یا قدرت این کار را ندارند که بخواهند در مقابل تصمیمات ضدکارگری نمایندگان دولت و کارفرما از قدرت کارگران که همانا کف خیابان و اعتراض و اعتصاب میباشد استفاده کنند.
از اینرو، شورای عالی کار عمدتا برای حفظ ظاهر این جلسات را طول می‌دهد و در نهایت در لحظات پایانی سال تصمیم ضد کارگری خود را به مردم اعلام میکند که با این کار میخواهد به مردم نشان دهند که «نمایندگان کارگری» در طول این جلسات تمام و کمال از حق کارگران دفاع کرده و این درصد مشخص شده هم با تلاش های نمایندگان فرمالیته کارگری به تصویب رسیده تا کارگران را برای هر گونه اعتراض خیابانی خاموش نمایند.
واقعا چه دلیلی دارد که کارگران‌و دهها میلیون خانوارهای کارگری سرنوشت خودشان را به دست این نمایندگان بسپارند، چرا باید برای تعیین سبد معیشت کارگری این همه وقت بگذارند و در نهایت دستمزدی بغایت پایین تصویب گردد؟
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه حداقل دستمزد ۱۱ میلیون تومانی را محکوم‌نموده و آنرا غیرقابل قبول و تهاجمی بیشرمانه به زندگی و جسم و جان و روان کارگران‌و خانواده های آنان میداند. تنها راه مقابله با این تهاجم به سطح معیشت و زندگی ما کارگران کشور اتحاد و اعتراض و تشکلات مستقل است.
چاره کارگران وحدت و تشکیلات
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲۹ اسفند ۱۴۰۲
*بیانیه مشترک تشکلهای مستقل
گسترش و تعمیق فقر مطلق با پوشش قانون و چماق سرمایه داری
مجمع حافظان نظام سرمایه داری زیر عنوان «شورای عالی کار » پس از هیاهوی چندش آور و تحقیر آمیز چند شبانه روز، نتیجه خیمه شب بازی خود را به نام تعیین حداقل دستمزد و دیگر سطوح مزد در سال ۱۴۰۳ اعلام کرد. با توجه به ترکیب افراد این شورا که از نمایندگان دولت، نمایندگان کارفرما و از گروهی دست ساز توسط دولت به نام به اصطلاح نمایندگان کارگران تشکیل شده است، هیچ امید و انتظاری نبود که از هیاهو و گفتگوهای بیهودۀ درونی شان چیز مثبتی برای کارگران حاصل گردد. نتیجه این بده بستان ها که در میان این مثلث فرومایه و در واقع میان دولت و کارفرمایان می گذشت از پیش معلوم بود: گسترش و تعمیق فقر مطلق در میان کارگران و در سطح جامعه به نفع سرمایه داران، قدرت نمائی در مقابل کارگران و ترویج فرهنگ «بسوز بساز» ازجانب نهاد رسمی جمهوری اسلامی که متولی تعیین مزد حداقل و مدافع منافع دولت و کارفرماست.
طبق تصمیم شورای عالی کار، حداقل دستمزد پایه برای سال ۱۴٠۲ معادل پنج میلیون و سیصد هزارتومان در ماه بود به کمتر از هفت میلیون و دویست هزارتومان در ماه رسیده که بیانگر حدود ۳٥ درصد افزایش اسمی است. در حالی که طبق اکثر پیش بینی ها، از جمله پیش بینی برخی نهادهای رسمی، نرخ تورم در سال ۱۴٠۳ بسیار بیشتر از ۳٥ درصد خواهد بود. به عبارت دیگر قدرت خرید کارگری که مزدش معادل حداقل دستمزد پایه است، در سال آینده نسبت به امسال کمتر خواهد بود. حتی اگر مزایای مربوط به حق مسکن،خوار و بار ، حق اولاد، حق تأهل و حق سنوات را هم در نظر بگیریم دریافتی یک کارگر حداقل بگیر با دو فرزند که در سال ۱۴٠۲ معادل تقریبا هشت میلیون و سیصدهزار تومان بود در سال ۱۴٠۳ به حدود ۱۱ میلیون و شش صد هزار تومان خواهد رسید. اما این حقوق ماهانۀ چه در سال ۱۴٠۲ وچه در سال ۱۴٠۳ به زحمت برای تأمین هزینۀ هفتگی یک خانوار چهار نفره کفایت می کند. روشن است که چنین مزدی و حتی مزد هائی که برای کارگران با مزد بالاتر از حداقل دستمزد تعیین شده مشکلی از هزینه های زندگی توده های کارگر را حل نمی کند. سرمایه داران استثمارگر و سردمداران فاسد و غارتگر که شلاق های ستم سرمایه داری را نشانه حکمت الهی می دانند، نقشی جز گسترش فقر و کوچک کردن سفره کارگران ندارند. اینان چگونه می توانند به افزایش حقیقی مزدها و افزایش رفاه اجتماعی فکر کنند. افرادی که در شورای عالی کار مشارکت دارند، نمایندۀ سرمایه داران و حاکمیتی هستند که ۴۵ سال است با استثمار و سرکوب کارگران به گسترش فقر و تشدید نابرابری ها دامن زده اند و قدرت و ثروت و زندگی مجلل خود را از این راه به دست آورده اند. آنها هم از آمار ها مطلع هستند و هم فقر و تنگدستی را به وضوح مشاهده می کنند. اما فقر و تیره روزی اکثریت جامعه و بی حقوقی آنها شرایط اساسی انباشت سرمایه و ثروت و انحصار قدرت سیاسی هستند.
ما در تاریخ ۶ بهمن بیانیه ای انتشار دادیم و براساس داده های آماری اعلام کردیم که مزد حداقل در سال ۱۴۰۳ نباید از ۴۵ میلیون تومان کمتر باشد. این مبلغ معادل هزینۀ زندگی یک خانوار متوسط شهری در سال آینده است و همه کارگران و مزد بگیران را برای حمایت از این مبلغ فرا می خوانیم. از آنجا که افزایش مزد رابطه معکوس با سود سرمایه داران و قدرت و ثروت حاکمان دارد ما یقین داریم که دولت و کارفرمایان در مقابل خواست کارگران برای افزایش مزد و تعیین یک مبنای درست برای حداقل دستمزد به هر شکل ممکن مقاومت خواهند کرد. ما اعتقاد داریم که بیان واقعیات زندگی طبقه کارگر وظیفه هر فرد آگاه و هر تشکل پیشرو کارگری می باشد. تامین خواست افزایش مزد منوط به ایجاد تشکل مستقل کارگری و مبارزه پیگیر کارگران است. پس گره مشکل مزد کارگران نه با جلسات شورای عالی و نه با امضا کردن یا نکردن نمایندگان به اصطلاح کارگری حل نمی شود.
مسئله مزد تا هنگامی که نظام سرمایه داری بر جامعه حکمفرما باشد یکی از مسائل اصلی و دردناک توده کارگران خواهد بود. از این رو کارگران آگاه و دور اندیش نه تنها برای افزایش مزد و دیگر خواست های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کارگران مبارزه می کنند بلکه لازم است برای حل اساسی مسائل کارگران، هم در زمینۀ اقتصادی و اجتماعی و هم در عرصه های سیاسی و فرهنگی به مبارزه متشکل، هدفمند و برنامه ریزی شده علیه نظام استثمارگر و ستمگر سرمایه داری و حامیان رنگارنگ آن و جلب وسیع ترین توده های زحمتکش به این مبارزه اهتمام ورزند. این یگانه راهی است که کارگران را قادر می سازد هم به خواست های فوری و هم به خواست های دراز مدت خود و اکثریت عظیم افراد جامعه دست یابند.
مبارزه برای افزایش مزد و دیگر خواست های اقتصادی و اجتماعی، از مبارزه برای آزادی و تأمین حقوق و خواست های توده های زحمتکش جدا نیست و تلاش صادقانه در انطباق با منافع طبقۀ کارگر در هریک از این عرصه ها به موفقیت مبارزه در عرصه های دیگر یاری می رساند.
۲۹ اسفند ۱۴۰۲
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
گروه اتحاد بازنشستگان
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
کارگران بازنشسته خوزستان
*بیانیه شورای بازنشستگان ایران در باره افزایش مزد :
پایان قدرتنمائی دولت و کارفرمایان در شورای عالی کار،
آغاز قدرتنمائی کارگران شاغل و بازنشسته در خیابان!
در حالیکه سال جاری تحت حاکمیت یکپارچه، یکی از بدترین سالهای تورمی را پشت سرگذاشت هرچه به روزای آخر سال نزدیک شدیم گرانی از کنترل خارج شده مایحتاج عمومی آخرین رمق زندگی مزدبگیران را مکیده است، نمایندگان به اصطلاح سه جانبه گرائی در شورای عالی کار بدون حضور و اعمال اراده نمایندگان واقعی کارگران ، با دستکاری و کاهش هر آنچه که میتوانست مبنای کارشناسی هزینه های سبدمعیشت باشد، بالاخره افزایش مزد دستوری بر مبنای ۳۵% برای حداقل بگیران و ۲۲% برای “سایر سطوح مزدی” همراه با مشتی خرت و پرت بعنوان مزایای جانبی صادر کرد.
با توجه به اکثریت شاغلین در طبقه بندی “سایر سطوح مزدی”، افزایش واقعی دستمزد ۱۴۰۳ همان ۲۲ درصد است و ۳۵ درصد تنها حدود یک پنجم کارگران شاغل را در برمیگیرد. این یک عدد و رقم مزدی نیست، بلکه تعرض علیه زندگی و هستی یک جامعه است.
نخستین واکنش به این فرمان حکومتی ، اعتراض خود نمایندگان رسمی و مجاز درون شورای عالی کار بود که برخلاف سال گذشته با امتناع از تائید و امضای این سناریوی مزدی، تحت فشار فزاینده جنبش کارگری مسئولیت چنین حقارتی را از خود سلب کرده و عزم و اراده کارگران شاغل و بازنشسته برای اعتراض هموارتر شد.
آنچه بعنوان افزایش مزد اعلام شد ماحصل آخرین نمایشی است که هر ساله در غیاب تشکل های واقعی کارگران شاغل و بازنشسته به خیر و خوشی در آخرین روزهای پایان سال اعلام میکنند تا این “جهنم زندگی با ارزان ماندن نیروی کار “و “بهشت سرمایه با سود سرشار برای کارفرمایان و دولت” همچنان پابرجا بماند!
گروه های مستقل کارگری و بازنشستگان در بیانیه و اطلاعیه های خود میزان هزینه سبد معیشت خانوار را بیش از ۳۰ میلیون تا ۳۶ میلیون تومان برآورد کرده اند.
اراده حکومت در سرکوب مزدی ، ادامه سیاست سرکوب جامعه در اشکال سیاسی، اقتصادی ، امنیتی-قضایی، اجتماعی و فرهنگی است. دستگاههای انتظامی، امنیتی و قضایی، ضامن و حافظ پایین نگهداشتن معیشت مردم به سود صاحبان سرمایه اند.
کارگران شاغل و بازنشسته راهی ندارند بجز اینکه با همبستگی و تشدید اعتراضات خود در محل کار و خیابان همانطور که تاکنون نشان داده اند مزد واقعی خود را بستانند. این قانون واقعی یک کشمکش اجتماعی است در مقابل حکومتی که بجز اراده خود قانونی را تحمل نمی‌کند.
اگر مصوبه تحقیرکننده شورای عالی کار که با زیرپا گذاشتن قوانین خودشان صورت گرفته باطل نشود، شاهد موجی از اعتراضات علیه این دهن کجی به زندگی کارگران شاغل و بازنشسته بمنظور ابطال آن در روزهای پیش رو خواهیم بود.
#تعیین_مزد_طبق_سبدمعیشت
#افزایش_مزد_طبق_تورم
تا حق خود نگیریم / از پا نمی نشینیم
فقط کف خیابون/ بدست میاد حقمون
شورای بازنشستگان ایران
۲۹ اسفند ۱۴۰۲
*کامیارفکور از زندان اوین به مرخصی اعزام شد
امروز سه شنبه بیست و نهم اسفندماه، کامیار فکور، فعال کارگری که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند، به مرخصی اعزام شد.
کامیار فکور با تودیع وثیقه یک میلیارد تومانی، به مدت هفت روز به مرخصی اعزام شده است.
او پیشتر در تاریخ هشتم اردیبهشت، در آستانه روز جهانی کارگر به همراه شماری از فعالین صنفی و کارگری توسط ماموران امنیتی در منزل محمد حبیبی، فعال صنفی معلمان، بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بودند.
از سوی دیگر، اواخر مردادماه سال جاری، حکم تعلیقی محکومیت دو سال حبس کامیار فکور از بابت اتهام تشویش اذهان عمومی در پرونده سال ۱۴۰۰ صادره از شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اجرا در آمد.
کامیار فکور، فعال کارگری پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و تحمل حبس را دارد.
برگرفته از شبکه های اجتماعی
