اخباروگزارش های کارگری ۱۶ آذرماه ۱۴۰۲
اتحاد مبارزه پیروزی
زنده باد ۱۶ آذر روز دانشجو
– بیانیه مشترک دانشجویان دانشگاه‌های تهران،بهشتی (ملی)،علامه طباطبایی،فردوسی مشهد،اصفهان و یزد به مناسبت ۱۶ آذرروز دانشجو
– بیانیه جمعی از دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به مناسبت روز دانشجو
به یاد تمام دوستانمان که امروز دربند هستند و یا اخراج و تعلیق شده‌اند
– حضور تعدادی از اعضا و دوستداران کانون صنفی معلمان بر سر مزار سه دانشجویی که در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ در دانشگاه تهران در اعتراض به سفر معاون رئیس جمهور آمریکا به ایران، با هجوم نیروهای نظامی به دانشگاه، جان باختند.
– بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به مناسبت ۱۶ آذر روز دانشجو
– انجمن فرهنگیان هرسین:به بهانه ۱۶ آذر، روز دانشجو
– بیانیه بمناسبت روز دانشجو
“فرزند کارگرانیم، کنارشان میمانیم”
– آذرماه و حافظه جمعی
– دومین روزتجمع اعتراضی کارگران ارکان ثالث پالایشگاه آبادان نسبت به عدم تبدیل وضعیت ،اجرا نشدن طرح طبقه بندی مشاغل ،تبعیض وتبدیل وضعیت نورچشمی ها
– حکم حبس آزاد خوانچه‌زر، فعال کارگری و اجتماعی اهل مریوان در شعبه چهارم دادگاه تجدیدنظر استان کردستان تأیید شد.
– حکم یک سال انفصال از خدمت ایمان شهوندی از معلمان شهرستان پاسارگاد استان فارس به موجب رای هیات تخلفات اداری معلمان قطعی شد
– فرزانه زیلابی وکیل مدافع فعالین صنفی معلمان و کارگران هجدهم آذر ماه در شعبه شانزده دادگاه تجدیدنظر استان خوزستان حاضر خواهد شد.
– احمد علیزاده، معلم زندانی در تصویری کوتاه از زندان ایلام می‌نویسد
آزادی جز از راه فداکاری و گذشت حاصل نمیشود.
– انتقال کارگر زندانی داود رضوی به بند ۴ زندان اوین
*******
*بیانیه مشترک دانشجویان دانشگاه‌های تهران،بهشتی (ملی)،علامه طباطبایی،فردوسی مشهد،اصفهان و یزد به مناسبت ۱۶ آذرروز دانشجو
اینک بیش از هفتاد سال از روزی که آفتاب بر دیوار دانشگاه تابید و خون رنگ شفق گرفت می‌گذرد. از آن زمان تا اکنون شاهد پیشروی و هجوم مسبوق به سابقه‌ی سرکوب‌گران، بر زندگی روزمره‌ی دانشجویان هستیم. به واسطه‌ی سیاست‌های سرکوب دانشگاهی هر روز لیست کمیته‌‌های انضباطی بلند و بلندتر میشود. دانشجویان را به بهانه‌های گوناگون تحت فشار و تهدید قرار داده و با اخذ تعهد، داغ «خرابکار» به پیشانی‌شان می‌زنند. بگذارید به شما بگوییم که امروز داغ‌هاتان به مدال‌های افتخار بدل شده است.
تابستان همین امسال با ثبت آنچه در روزهای خیزش ژینا بر ما گذشته بود در روایت جنبش (دانشگاه و قیام) از دانشگاه گفتیم. طی روزهای اخیر هم‌قطارانمان ذیل هشتگ #از_تعلیق_بگو، فضا را با روایت‌هایشان از تعلیق پر کردند. ما همچنان کنار هم ایستاده‌ایم؛ علیه هرگونه ستم طبقاتی، اختناقی که با ایدئولوژی اسلام‌گرایانه و بازارگرایانه رقم زده‌اید و ستم قومی و جنسیتی‌ای که منجر به انواع مرزکشی و تفرقه فرهنگی در جامعه ایران شده است.
اکنون که دستگاه سرکوب با مداخله حداکثری در فضای دانشگاه به دنبال خاموش‌کردن صدای جنبش دانشجویی است؛ مقاومت در برابر این سلطه‌گری بی‌حد و حصر که حذف تشکلهای دانشجویی و عَلَم‌کردن آییننامههای انضباطیِ ضد دانشگاهی فقط جلوه‌هایی از آن است؛ ضروری‌تر از هر زمانی به نظر می‌رسد. تشکلهای مستقلی که به هر شکل ممکن حذف می‌شوند تا فضا برای جولان گروه‌های هم‌دست سرکوب‌گران مهیا شود و آیین‌نامه‌هایی که با هدف سرکوب مضاعف و جرم‌انگاری فعالیت دانشجویی تصویب و اجرا شده‌اند. روزانه دانشجویان زن با برخوردهای تحقیرآمیز نیروهای حراست و حجاب‌بانان مواجه می‌شوند. سرکوبگر سعی در تحمیل اقتدار خود بر همگان دارد، دریغ از این که امروز جنس پوشالی اقتدارش، آشکار شده‌است. سخت روشن است که آیین‌نامه‌ها و شیوه‌نامه‌هایتان در باب پوشش توسط دانشجو پذیرفته نشده و نمیشود.
چطور می‌توان این تناقض آشکار در شانزدهم آذر سال گذشته را حل کرد که در حضور رئیس‌جمهور و باقی جلادان در دانشگاهها، دانشجویان کتک خوردند و بازداشت شدند؟ تعریف‌های ما و شما از دانشجو تفاوت بسیاری دارد. بذری که با سرکوب تشکلهای دانشجویی، اخراج اساتید شایسته و تعلیق دانشجویان کاشتید؛ را روزی در همین دانشگاهها درو خواهید کرد.
سالهاست که دانشگاه را تبدیل به بنگاه اقتصادی کرده‌اید و حقوقی برای دانشجو باقی نگذاشته‌اید. قوانین غیرانسانی‌تان برای ما پشیزی ارزش ندارد. مقاومت ما روزمره است. آلوده کردن فضای دانشگاه به نیروهای نیابتی و انقلاب فرهنگی دائمی‌‌تان حتی در ظاهر دانشگاه تغییری ایجاد نخواهد کرد. نمایندگان شما را به رسمیت نمی‌شناسیم و ارزشی برای حضور جلادانی که دستشان آلوده به خون آزادی‌خواهان است؛ قائل نیستیم. آگاه باشید دانشجویانی که تاریخ جنبش دانشجویی را به دوش می‌کشند؛ تا روز رهایی از هر نوع ستم حاکم بر دانشگاه و جامعه هیچ‌گونه سازشی از خود نشان نخواهند داد.
امروز بیش از پیش باید با تحلیل فضای اجتماعی ایران در برابر استحاله مفهوم مقاومت و مبارزه توسط حاکمیت ایستاد.
ستم قومی، جنسیتی و طبقاتی در دانشگاه هم بازتولید شده و میشود. تداوم جنبش دانشجویی وابسته به تغییر و پوست‌اندازی متناسب با شرایط کنونی است. فضای بسته دانشگاه نیازمند حرکت از فعالیت علنی به سمت شبکه‌سازی و تشکل‌یابی است. بی‌راه رفتن جنبش دانشجویی به واسطه‌ی درگیر شدن با منفعت شخصی، انحصارطلبی و تمامیت‌خواهی، مسئله‌ای‌ست که باید در حل و فصل آن کوشید. جنبش دانشجویی باید برای ادامه راه از جریانات و گروه‌های غیرمردمی و رسانه‌های مرتبط با این گروه‌ها دوری کند. حتی درون دانشگاه مرزبندی با کنش‌گری خطرناک، پدرسالاری و تک‌روی جریان‌های دانشجویی لازم است.
می‌گویند رد خون همیشه باقی‌ست. خونی که با گندآب استبداد شاهنشاهی پاک نشد با توحش مرتجعانه‌ی شما نیز پاک نمیشود؛ چه بسا روز به روز رنگ سرخ خود را بیشتر به رخمان می‌کشد.
جنبش دانشجویی بیدار است. امروز به احترام تاریخ و وظیفه‌ی انسانی خود همانطور که پیش‌تر فریاد زده‌ایم، ما دانشجویان آتش روشنی‌بخش راه فرداییم و خار چشم استبداد باقی خواهیم ماند.
در ادامه ما برای تداوم فعالیت و حیات، نکات زیر را پیشنهاد می‌داریم:
الف) تمرکز بر فعالیت‌های غیرعلنی
۱. تشکیل شبکه‌های دانشجویی.
۲. انتشار نشریات (با مجوز یا بی‌مجوز) و یادداشت‌های تحلیلی مطابق شرایط.
۳. ایجاد فضاهای امن برای روایت و تخیل فردا.
۴. گفتگوی جمعی در دانشکده‌ها و در میان شبکه‌های کوچک امن با محوریت تحلیل وضع موجود، بدیل و خواست‌های امروز دانشجویان.
۵. ایجاد فضاهای فرهنگی و علمی که می‌توانند به بستری برای فعالیت و کنش‌ورزی دانشجویان علی الخصوص دانشجویان جدید، تبدیل شوند.
ب) توسعه‌ی فعالیت‌های بین‌المللی
۱. ایجاد همبستگی عمومی و ارتباط بیشتر جامعه و افکار بین المللی با جنبش دانشجویی با نقل و نقد آییننامههای انضباطی جدید، سرکوب تشکل‌ها، تجاری‌سازی دانشگاه و…
۲. ارسال بیانیه‌ها و نامه‌ها.
۳. استفاده از رسانه‌های بین‌المللی.
ج) استفاده از ظرفیت‌های فضای مجازی
۱. انتشار مطالبات و اطلاع‌رسانی
۲. ایجاد شبکه‌های ارتباطی.
۳. برگزاری تجمعات و اعتراضات مجازی.
د) همکاری با سایر گروه‌های اجتماعی
گروه‌های صنفی معلمان، کارگران و… سابقه فعالیت و شبکه‌سازی طولانی‌ای در ایران دارند و ارتباط و همکاری با آنها می‌تواند هماهنگی میان دانشگاه، اصناف و خیابان را تقویت کند.
*بیانیه جمعی از دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به مناسبت روز دانشجو
به یاد تمام دوستانمان که امروز دربند هستند و یا اخراج و تعلیق شده‌اند
باری دیگر روز دانشجو فرا رسید. دوباره همان جشن‌های همیشگی و تئاتر تکراری و توخالی که فقط پست بودن شما را نشان می‌دهد. همان نمایش تکراری که به وسیله آن سعی دارید ظلم و ستمی که هر روزه به دانشجویان روا میشود را پنهان کنید. گل و شیرینی که امروز به ما هدیه می‌دهید تهدیدها و سرکوب‌های همیشگی شما را جبران نمی‌کند بلکه نمکی است که روی این زخم می‌پاشید و صدای فریاد دردمندمان را نشنیده می‌گیرید. این فریادی است که تا رسیدن به آزادی و برابری ادامه دارد.
روز دانشجو نه تنها تبریک ندارد بلکه نشانگر ظلم و ستم بی‌وقفه شما نسبت به ماست. ما دانشجویانی که فریاد آزادی می‌زدیم و می‌خواستید فریادمان را در نطفه خفه کنید.با سنگدلی روزهایی که باید قشنگ ترین روزهای زندگی‌مان باشند را تیره و تار کردید و انتظار دارید در مقابل این همه ظلم و ستم سکوت کنیم و با لبخند روز دانشجو را به یکدیگر تبریک بگوییم .
ما دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بر همه آن کسانی که فریاد دادخواهی می‌زنند و در مقابل بی‌حرمتی‌هایی که به مقام دانشجو وارد شده ایستادگی میکنند درود میفرستیم و از آنها می آموزیم.
باشد که سال‌های آینده در ایرانی بهتر و آزاد، این روز را در کنار هم جشن بگیریم و به شجاعت امروزمان افتخار کنیم. ما تا آن روز برای رسیدن به هدفمان متوقف نخواهیم شد و دست از مبارزه نخواهیم کشید.
زنده باد مبارزه زنان، دانشجویان، کارگران، معلمان و تمام گروه‌های ستم‌‌دیده که برای آزادی، مرزهای تعیین شده را به بازی و سخره گرفته‌اند و از میان سنگلاخ‌ها، مقاومت و آزادگی را زیست میکنند. چرا که تنها چیزی که از خود آزادی زیباتر است، ایستادن برای آن است.
به امید روزی که دانشگاه و دانشجو آزاد باشند.
برگرفته از کانال دانشگاه تهران – دانشجو
*حضور تعدادی از اعضا و دوستداران کانون صنفی معلمان بر سر مزار سه دانشجویی که در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ در دانشگاه تهران در اعتراض به سفر معاون رئیس جمهور آمریکا به ایران، با هجوم نیروهای نظامی به دانشگاه، جان باختند.
*بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به مناسبت ۱۶ آذر روز دانشجو
چه فرق می‌کرد
زندانی در چشم‌انداز باشد یا دانشگاهی؟
…دمی که یک کلمه هم زیادی ست.
نه
در تاریخ معاصر ایران، از ابتدای تاسیس دانشگاه جنبش دانشجویی نقش تاثیرگذاری در تحولات تاریخی داشته و در فرایند دمکراسی خواهی ملت ایران همواره پیشتاز بوده است.
مبارزه با استبداد و دفاع از آزادی‌خواهی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی به عنوان مطالبات اصلی دانشجویان، در همه این سالها و در حکومت‌های مختلف، آنها را پرچمدار فرایند استقلال و دمکراسی‌خواهی در ایران کرده است.
علت نامگذاری ۱۶ آذر خود گواه این مدعاست که دانشجو در هر حکومتی، هیچ استبداد و هیچ کوتاه آمدنی را بر نخواهد تافت. و نه بزرگی به هر اقتدار ضد مردمی خواهد گفت. چنان که شاهد بودیم چه در زمان پهلوی و چه در حال؛ از جریان های اصلی و چه بسا آغاز کننده اعتراض به قدرت برای برداشتن دست از گلوی حق خواهی مردم بوده است.
در همین راستا یکی از جریان‌های اصلی پیش برنده جنبش زن_زندگی_آزادی در سال گذشته نیز دانشجویان بودند.
آنها با تجمعات اعتراضی و تحصن در دانشگاه همگام با سایر اقشار اجتماعی، سلطه‌جویی حکومت مستقر را به چالش کشیدند. در مقابل، نیروهای امنیتی و قضایی از همان آغاز جنبش ژینا/مهسا با بازداشت گسترده فعالان دانشجویی به سرکوب گسترده جنبش پرداختند. سرکوبی که بعد از گذشت بیش از یک سال همچنان به شکل‌های دیگر در درون دانشگاهها ادامه دارد.
تعلیق، تبعید و اخراج دستورالعمل کلی نهادهای امنیتی مستقر در دانشگاه و حتی خارج از دانشگاه برای جلوگیری از مطالبه‌گری جنبش دانشجویی در طول جنبش و پس از آن به‌ویژه در ماه‌های اخیر بوده است.
بنا بر آمارهای تشکلهای دانشجویی در طول ماه‌های اخیر در ۱۵ دانشگاه کشور بیش از هزار نفر ممنوع الورود و ۶۰۰ نفر امکان ادامه تحصیل در سال جاری را از دست داده‌اند. علاوه بر دانشجویان ده‌ها نفر از استادان در دانشگاه‌های مختلف، به بهانه‌های مختلف ولی در راستای انتقام نهادهای امنیتی از همراهی آنها با دانشجویان در طول جنبش ژینا/مهسا، از ادامه تدریس در دانشگاه محروم شده اند.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) ضمن اعلام همبستگی با جنبش دانشجویی، ۱۶ آذر ماه را به همه دانشجویان و دانشگاهیان تبریک می‌گوید.
و در عین حال به حاکمیت و نهادهای امنیتی و قضایی تحت امر آن هشدار می‌دهد که ادامه سرکوب دانشجویان و اساتید دانشگاه برای حکومت دستاوردی نخواهد داشت؛ و پاسخ دانشجویان همانست که بارها در بیانیه‌های خود و با زبان‌های مختلف بیان کرده‌اند؛
ما با شما حرفی نداریم جز یک کلمه: نه
همانطور که سرکوب دیگر اقشار اجتماعی همچون معلمان، زنان، کارگران و بازنشستگان در طول چهار دهه گذشته نیز دستاوردی جز فروریزی مشروعیت برای حکومت نداشته است.
ما به‌عنوان جزیی از جنبش معلمان با صدایی بلند اعلام می‌کنیم که همواره در کنار دانشجویان و جنبش دانشجویی خواهیم بود و خواهان توقف سرکوب و لغو احکام تعلیق، تبعید و اخراج دانشجویان و محرومیت اساتید دانشگاه از تدریس هستیم.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
۱۶ آذرماه ۱۴۰۲
*انجمن فرهنگیان هرسین:به بهانه ۱۶ آذر، روز دانشجو
دانشجو در این سرزمین یک دال میان تهی است، که با مفاهیمی چون : خون، زندان، تبعید، تعلیق، اخراج و فقر توپُر می شود.
روز دانشجو روز تداوم مبارزه با جهل و ستم است، روزی که استقامت برای رهایی و برابری معنا می یابد.
روز دانشجو، دانایی، پرسشگری، نقد، روشنگری و مبارزه نه با خطابه و تمجید، که با خون بازتولید می شوند.
در زمانه ای که قدرت اراده کرده تا دانشجو برده و بنده ایدئولوژی حاکم شود و نیز، فردی منفعل و دست آموز برای اطاعت محض، با عصیان، که در هپیتاس اوست، آگاهی و رهایی را ارج می نهد و رابطه قدرت و دانش را با کنش عقلانی خویش فراروی مردم قرار می دهد.
در زمانه ی ما که” سرمایه و خشونت” با خواست استبداد فرمانروای مطلق می شود، دانشجو این مناسبات ” مردم خوار” را به بهای جان خویش برهم می زند تا در سمت درست تاریخ، سمت مردم قرار گیرد.
ما روز دانشجو را که یادآور خونین شدن زمینِ دانش و عقلانیت به دست ارتجاع و سرمایه است به همه دانشجویان که در کنار مردم و رنج هایشان ایستاده اند ، تبریک می گوئیم و یاد تمامی دانشجویانی که کشته، زندانی، تبعید، تعلیق و اخراج شده و آنانی که راه این ستارگان بی بدیل عرصه دانایی و عمل را تداوم می‌بخشند گرامی می داریم.
۱۶ آذرماه ۱۴۰۲
*بیانیه بمناسبت روز دانشجو
“فرزند کارگرانیم، کنارشان میمانیم”
درسالهای اخیر بسیاری از مناسبت ها از خاصیت برگزاری سالگردهای روتین با تعابیر بزرگداشت و یادمان ، پا فراتر گذاشته و از قاب مناسبت تقویمی یک روز معین بیرون زده و به عرصه ای همه روزه برای اعتراض تبدیل شده اند.
جنبش دانشجویی متاثر از قطب بندی شدید طبقاتی و تحولات مهم سیاسی-اجتماعی، با رانده شدن به اردوگاه کارمزدی و اکثریت ۹۹ درصدیهای جامعه، بعنوان بخش اجتناب ناپذیر از بازتولید نیروی کار، علاوه بر طرح وپیگیری خواست های خود بخشی فعال از طبقه مزدبگیر را نمایندگی میکند.
تفوق جمعیتی دختران دانشجو در ترکیب دانشگاهها ، و حضور فعالانه و جسورانه زنان در همه عرصه های معیشتی و اجتماعی ، شور و انگیزه مطالبه گری این جنبش را کیفیت و غنای بیشتری داده است.
حضور تعیین کننده و روزهای درخشان جنبش دانشجوئی در انقلاب زن،زندگی،آزادی بعنوان نیرومحرکه عروج و اعتلای آن، حکومت را به سازماندهی گسترده برای انتقامگیری و سرکوب جنبش دانشجوئی سوق داد.
همپای سرکوب های خونین در خیابانها، پروژه ارعاب و حذف دانشجویان و اساتید و منتقدان از دانشگاهها همچنان ادامه دارد. همراه با بازداشت و حبس دانشجویان، تصویب آئین نامه های ضد دانشجوئی، تعلیق و اخراج دانشجویان و اساتید، محرومیت از حق تحصیل تعداد زیادی از دانشجویان با صدور احکام فله ای و ناعادلانه، افزایش ابزارهای نظارتی و کنترلی، انتصاب روسای امنیتی بیربط به دانش و دانشگاه، قدرت گیری بیش از پیش نیروهای حراست و مداخله های بیسابقه این نهاد در امورات دانشجوئی مخصوصا” دختران دانشجو ، بخشی از پروژه سرکوب است.
سیاستی که نه تنها بازدارنده نیست بلکه خشم مردم را در شرایط سخت معیشتی کنونی دوچندان میکند.
امسال در حالی به استقبال شانزده آذر میرویم که علیرغم ادامه سرکوب و تلاش برای ایجاد جو خفقان با احضار، بازداشت و صدور احکام سنگین در مورد فعالین ، مقاومت و مبارزه دانشجویان همپای سایر نیروهای اجتماعی معترض به شرایط موجود بویژه کارگران، معلمان، بازنشستگان ، بی وقفه ادامه دارد.
در شرایط و فضای کنونی جامعه ایران ، دانشجویان تاثیرگذاری خودرا با گره زدن مطالبات شان به زندگی اجتماعی و خواست عمومی مردم به پیش میبرند.
شورای بازنشستگان ایران
۱۶ آذر ۱۴۰۲
*آذرماه و حافظه جمعی
رضا شهابی،زندان اوین
آذرماه در حافظه جمعی ما یادآور دو رویداد عمده است، یکی سالگرد قتل‌های زنجیره‌ای دگراندیشان و روز مبارزه با سانسور و حمایت از حق آزادی بیان (که شامل آزادی تجمع و تشکل‌یابی مستقل نیز میشود). و دیگری روز دانشجو که برای تمام نسل‌ها و در تمام بزنگاه‌های تاریخی نقش مهمی ایفا کرده، و به تعبیری دانشجو وجدان بیدار جامعه بوده است.
امسال روز دانشجو در حالی فرا رسیده که شاهد اخبار مکرر اعدام، به ویژه اعدام جوانان معترضی هستیم که باید در کلاس درس مشغول تحصیل باشند، اما به جایش جان خود را به جرم مطالبه‌ی زندگی شایسته از دست دادند. این روزها نیروی سرکوب زنان در لوای جدید وارد میدان شده، و به رغم هوشیاری افکاری عمومی و مقاومت پراکنده، باز هم شاهد همان روال سرکوب علنی زنان در محیط‌های عمومی و دانشگاهها هستیم.
روز دانشجو در حالی فرا رسیده که در این مدت، دانشگاه کانون انواع و اقسام سرکوب و جراحی و حذف و اخراج شده است. دانشجوی دهه هشتادی که باید با خیال آسوده و ذهنی کنجکاو به شناخت خود و محیط میرامون بپردازد، در عوض به هر سو نگاه میکند، با محرومیت و بحران معیشت، جنگ‌افروزی و دیگرهراسی، و حکایت یکسان سرکوب، زورگویی و لگدمال کردن زندگی مواجه میشود. تازه دانشجویان بخش کوچکی از دهه هشتادی‌ها را تشکیل می‌دهند، و ما نسل‌های قبلی بیش از هر چیز نگران آینده‌ای هستیم که از تمام جوانان دهه هفتادی، هشتادی، و دهه نودی دزدیده شده است.
با این حال، همین امروز نیز نیرویی برای حمایت از زندگی و کرامت انسانی در جریان است. کارگران و دیگر مزدبگیران، شامل پرستاران معلمان، و بازنشستگان، در جهارگوشه‌ی این سرزمین، در حال دفاع از حق انسانی و زندگی شرافتمندانه هستند. اگر دستگاه حاکم اقدام به سرکوب خشونت بار کارگران ذوب آهن اصفهان درون محیط کار میکند (اقدامی که حتی در جهارچوب قوانین فعلی نیز غیرقانونی است)، به این خاطر است که مطالبه‌گری آنها میدان مبارزه علیه همان نیروهایی است که زندگی را برای نه فقط طبقه کارگر بلکه همه اقشار و گروهای محروم و تحت ستم ناممکن ساخته، و دورنمای زندگی شایسته را برای دانشجویان و جوانان امروز هر چه تیره تر کرده است.
با کمی دقت، دانشجویان می‌توانند تلاش برای آینده‌ی بهتر و بهروزی خود را در آینه‌ی موج اعتراض‌ها و اعتصاب‌های جاری ببیند، و همانطور که همیشه آگاهانه در برابر تمام اشکال تبعیض، بهره‌کشی و نابرابری ایستاده‌اند، امروز نیز جایگاه حقیقی خود را دوشادوش مبارزه‌ی مادر و پدرها، و مادربزرگ و پدربزرگ‌های خود ببینند.
از سالها پیش فریاد اتحاد دانشجو، کارگر، معلم، پرستار، و تمام مزدبگیران و زحمتکشان در دانشگاه و خیابان طنین انداخته و موجب هراس دستگاه حاکم بوده است.
در یک سال گذشته حلقه‌های پیوند میان مبارزات زنان، جوانان، اقلیت‌های ملی و قومیتی، و مبارزه‌ی کارگران اهمیت و ضرورت خود را دوچندان نشان داده، و در این میان دانشجویان، که عمدتا همان فرزندان کارگران هستند، نقش مهمی به عهده دارند. آنان می‌توانند حلقه واسط بین دو شعار این سالیان باشند:
نان کار آزادی
زن زندگی آزادی.
رضا شهابی،
۱۶ آدر ۱۴۰۲، زندان اوین
*دومین روزتجمع اعتراضی کارگران ارکان ثالث پالایشگاه آبادان نسبت به عدم تبدیل وضعیت ،اجرا نشدن طرح طبقه بندی مشاغل ،تبعیض وتبدیل وضعیت نورچشمی ها
به گزارش کانال شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت(ارکان ثالث) روز چهارشنبه ۱۶ آذربرای دومین روز متوالی، کارگران ارکان ثالث پالایشگاه آبادان برای انعکاس هرچه بیشتر صدای اعتراضشان نسبت به عدم تبدیل وضعیت ،اجرا نشدن طرح طبقه بندی مشاغل ،تبعیض وتبدیل وضعیت نورچشمی ها تجمع کردند.
دومین روز تجمع کارگران ارکان ثالث، پالایشگاه نفت آبادان.
اصلی ترین دلیل اعتراضات همکاران ما در آبادان، اقدام ریاست پالایشگاه نسبت به تبدیل وضعیت استخدامی «خودی ها» یا «سفارش شده های از بالا» است، که در سیستم فاسد موجود، مورد اعتراض ما کارگران بوده است،
همکاران ما همچنین به عقب افتادن دستمزدهای خود و موضوع مغایرت لیست بیمه شان معترض بوده، خواستار اصلاح طرح طبقه بندی مشاغل، صدور نفت کارت و بن کارت، دریافت تسهیلات کم بهره و برابر با سایر ارکان استخدامی نفت و همچنین ایجاد تعاونی مسکن هستند.
در هفته ها و روزهای اخیر همکاران ما در آبادان با اتحاد و همبستگی اعتراضات منسجمی را تشکیل داده اند و در پیامهای خود خواستار پیوستن سایر بخشهای نفت به اعتراضات و اعتصابات کارگری گردیدند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت(ارکان ثالث) با حمایت کامل خود از اقدام شجاعانه همکاران ارکان ثالث نفت در آبادان، کلیه همکاران ارکان ثالث و سایر بخشهای کارگری نفت را به تجمعات هفتگی و روزانه فرا میخواند.
پنجشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۲
درهمین رابطه:تجمع اعتراضی کارگران ارکان ثالث پالایشگاه آبادان نسبت به عدم تبدیل وضعیت ،اجرا نشدن طرح طبقه بندی مشاغل ،تبعیض وتبدیل وضعیت نورچشمی ها مقابل ساختمان دفتر مرکزی
ممنوع الورودی و تعلیق از کار تعدادی از کارگران حق طلب
روزچهارشنبه ۱۵ آذر، کارگران ارکان ثالث پالایشگاه آبادان برای اعتراض به عدم تبدیل وضعیت ، اجرا نشدن طرح طبقه بندی مشاغل ،تبعیض وتبدیل وضعیت نورچشمی ها مقابل ساختمان دفتر مرکزی این پالایشگاه تجمع کردند.
یکی از کارگران حاضر در تجمع درباره علت اعتراض امروز خود و همکارانش گفت: چندین سال است کارگران ارکان ثالث پالایشگاه آبادان پی‌گیر تبدیل وضعیت شغلی خود هستند و در این خصوص بارها دست به اعتراض زده‌اند، اما در نتیجه بی توجهی مسئولان تا کنون نتیجه ای نگرفته اند، اما موضوعی که امروز باعث نارضایتی وتجمع کارگران پیمانکاری ارکان ثالث شده شائبه تبدیل وضعیت شغلی تعدادی از افراد خاص با دستور مستقیم مدیر عامل است.
او با اشاره به اینکه حدود ۴۵۰۰ نفر هستیم که به صورت پیمانکاری در پالایشگاه آبادان به کار مشغول هستیم،اضافه کرد: می‌خواهیم وضعیت استخدامی ما به قرارداد مستقیم تبدیل شود.
یکی دیگر از کارگران با بیان اینکه در تجمع امروز مانع ورود برخی همکاران معترض به پالایشگاه و تعلیق از کار شمار دیگری شده‌اند، گفت: نارضایتی ما به این جهت است که پالایشگاه سالهاست با پیمانکارانی تمدید قرارداد میکند که سابقه خوبی در لحاظ کردن ایمنی و پرداخت مطالبات کارگران ندارند. در واقع موضوع خروج پیمانکاران از صنعت نفت چندین سال است که از سوی دولت مطرح میشود، اما تاکنون کاری برای اجرای این مطالبه کارگران انجام نمی شود.
او گفت: از دیگر خواست‌های کارگران ارکان ثالث پالایشگاه آبادان اصلاح طرح طبقه‌بندی مشاغل، صدور نفت کارت و بن کارت، دریافت تسهیلات کم‌بهره همانند همکاران رسمی و قراردادی و همکاری در ایجاد تعاونی مسکن کارگری است که در نتیجه بی‌توجهی هنوز این مطالبات محقق نشده است.
*حکم حبس آزاد خوانچه‌زر، فعال کارگری و اجتماعی اهل مریوان در شعبه چهارم دادگاه تجدیدنظر استان کردستان تأیید شد.
شعبه چهارم دادگاه تجدیدنظر استان کردستان در تاریخ چهارم آبان‌ماه ١٤٠٢ با رد تجدیدنظرخواهی این فعال کارگری و اجتماعی رأی صادره علیه وی را قطعی اعلام کرده است.
دادگاه انقلاب مریوان با استناد به گزارشات اداره اطلاعات این شهر آقای خوانچه‌زر را به اتهام “تبلیغ علیه نظام از طریق فضای مجازی” به شش ماه حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت قبلی محکوم کرده بود.
آزاد خوانچه‌زر روز سه‌شنبه بیست و نهم آذرماه ١٤٠١ بدون ارائه حکم قضایی در منزلش توسط نیروهای امنیتی بازداشت و روز دوشنبه یکم اسفندماه همان سال با تودیع قرار وثیقه از زندان مریوان آزاد شده بود.
برگرفته از کانال کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران
*حکم یک سال انفصال از خدمت ایمان شهوندی از معلمان شهرستان پاسارگاد استان فارس به موجب رای هیات تخلفات اداری معلمان قطعی شد
طبق بند یک ماده ٨ رسیدگی به تخلفات اداری آقای ایمان شهوندی در تاریخ ١۴٠٢/٨/٢٢ به موجب رای قطعی هیت تخلفات به گزارش اداره آموزش و پرورش پاسارگاد به یک سال انفصال موقت از خدمت محکوم شد،
از دلایل صادر کردن این حکم ناعادلانه طبق بند کذایی یک ماده ٨ قانون رسیدگی به تخلفات اداری،انجام رفتار ناشایست در فضای مجازی به علت حمایت از همکاران زندانی و دانش آموزان در حوادث اعتراضی سال قبل می باشد. همچنین استناد به جرم واهی تبلیغ علیه نظام که به دلیل نبود مدارک مستند و مستدل ثابت نشد.
انجمن صنفی معلمان فارس ضمن محکومیت شدید به حکم این همکار گرامی، خواهان تجدید نظر و همچنین خاتمه دادن به روند این نوع احکام تکراری و بدون ادله کافی با عناوین واهی توسط هیات تخلفات اداری آموزش و پرورش می باشد.
*فرزانه زیلابی وکیل مدافع فعالین صنفی معلمان و کارگران هجدهم آذر ماه در شعبه شانزده دادگاه تجدیدنظر استان خوزستان حاضر خواهد شد.
فرزانه زیلابی پیش‌تر از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب اهواز به اتهام فعالیت “تبلیغی علیه نظام” به یک سال حبس و دو سال ممنوع‌الخروجی از کشور محکوم شده بود.
همچنین در دادگاه کیفری دو اهواز به اتهام نشر اکاذیب برای تشویش اذهان عمومی به سه ماه و یک روز حبس محکوم شده بود.
نیروهای امنیتی وکالت فعالین صنفی معلمان و کارگران را “فعالیت‌های معاندانه در پوشش وکالت” عنوان کرده‌اند.
این وکیل توانمند در جریان خیزش اعتراضی و در پی پذیرش وکالت بازداشت‌شدگان نیز بار دیگر پس از صدور کیفرخواست، ازسوی شعبه چهارم دادگاه انقلاب اهواز با اتهامات متعدد مواجه شد.
او در نهایت به یک سال حبس برای اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” و بابت اتهام “توهین به رهبر جمهوری اسلامی” به شش ماه حبس و همچنین مجددا به دو سال ممنوع‌الخروجی محکوم شد.
ضمن اینکه خانم زیلابی در جلسات نمایشی دادگاه انقلاب حضور نیافت.
دکتر ناصر زرافشان و دکتر سیاوش شجاع پوریان، بعنوان وکلای خانم زیلابی به احکام صادره اعتراض نمودند و به همین منظور، روز شنبه هجدهم آذر ماه، جلسه رسیدگی به هر سه پرونده در دادگاه تجدیدنظر به ریاست قاضی کوشا و مستشار شعبه، قاضی مطیعی برگزار خواهد شد.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
*احمد علیزاده، معلم زندانی در تصویری کوتاه از زندان ایلام می‌نویسد
آزادی جز از راه فداکاری و گذشت حاصل نمیشود.
گاهی انسان چنان پست و خوار و زبون میشود که به هر کاری،برای بزرگ جلوه دادن خویش دست میزند.در بند سلامت زندان،چند نفری بودند که سوهان روح می شدند و از انسان بودن فقط ظاهرش را به یدک میکشیدند.سیگار و مصرف شیشه آن هم در اتاقی ۶×۴ با وجود ۲۶ نفر فقط از عهده ی اینگونه افراد بر می آمد.
ولی دلخوشی من جوان کتاب خوان تخت سوم بود که آرام کتابش رامیخواند و دیگر افرادی که صبورانه تحمل میکردند.اتاق دوربین دارد و وظیفه ی کسان دیگریست که هرگونه خلافی را کنترل کنند.
از درون زندان( احمد ع )
علیزاده، در تاریخ ۲۵ مهر ۱۴۰۱ در رابطه با اعتراضات سراسری در شهرستان آبدانان توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از چندی با تودیع وثیقه آزاد شد. اواخر اسفند ۱۴۰۱، آقای علیزاده توسط شعبه اول دادگاه انقلاب ایلام با اتهام «تشکیل دسته و گروه بیش از دو نفر به قصد برهم زدن امنیت کشور» به شش سال و یک روز حبس تعزیری، از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به هفت ماه و شانزده روز حبس تعزیری، بازنشستگی اجباری، اقامت اجباری در شهر فنوج از توابع سیستان و بلوچستان و منع فعالیت در فضای مجازی محکوم شد. همچنین ایشان مجدداً در تاریخ ١٧ دی‌ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در آبدانان بازداشت و به زندان ایلام منتقل شده بود.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
*انتقال کارگر زندانی داود رضوی به بند ۴ زندان اوین
داود رضوی، عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد، با توچه به شرایط بند شش( ۳۵۰ سابق) و پس از بارها پیگیری بعد از ظهر دوشنبه ۱۳ آذر به بند چهار منتقل شد.
داود رضوی به ۵ سال حبس تعزیری و دو سال محرومیت از فعالیت در فضای مجازی و فعالیت در گروه‌های سیاسی و احزاب محکوم گردیده است.
داود رضوی در ۵ مهرماه ۱۴۰۱ دستگیر شد و بعد از تحمل ۸۲ روز بازداشت در بند ۲۰۹ و ۲۴۰ ابتدا در تاریخ ۲۷ آذر ۱۴۰۱به زندان تهران بزرگ و سپس در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ به بند ۶ زندان اوین منتقل گردید. وی در این مدت براساس حقوق به اصطلاح قانونی که فقط روی کاغذ اعتبار دارند اما برای کارگران و‌مردم محروم اجرایی نمی‌شوند، می‌بایست تا زمان صدور حکم با وثیقه بیرون زندان میبود که عملا اجرایی نشد.
با انتقال داود رضوی به بند ۴ زندان اوین، ایشان با دو عضو دیگر سندیکا، رضا شهابی و‌حسن سعیدی، که در بند ۴ زندان اوین محبوس هستند، همبند گردیده است. رضا شهابی و حسن سعیدی نیز به اتهام‌های واهی هر یک به مجموعاً ۶سال حبس تعزیری (۵سال اجرایی) محکوم شده اند.
کارگر زندانی آزاد باید گردد
چاره کارگران وحدت و تشکیلات
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۶ آذر ۱۴۰۲
