جدلی در مورد شعار *زن زندگی ازادی*
دیالوگ و بحثی جالب با رفیقی قدیمی که علیرغم اختلاف نظر همیشه برایم قابل احترام است.
من در زیر یکی از استوری های فیسبوک این رفیق که در مورد تجمع کلن بود نوشتم :
در بین کارگران هم لیبرالها و رفرمیستها هستند والا جنبش کارگری و انقلاب کارگری با شعار همه با هم و شعار بی سر و ته *زن زندگی آزادی* به جایی نمی‌رسد. انقلاب اجتماعی طبقاتی است، زنانه- مردانه نیست
رفیق الف ه
با این توصیف شعار زمین صلح و آزادی در انقلاب اکتبر بی سر ته ترین شعار در تاریخ انقلابات جهان بود!
من
خیلی ساده لوحانه است این مقایسه، زیرا شعار زمین، صلح، آزادی علیه سیستم فاشیستی فیودالی بود و کل جامعه را در بر گرفت. شعار جنسیتی نبود و جامعه را به زن و مرد تقسیم نمی‌کرد. اما شعار زن زندگی آزادی اولین بار از زبان ناسیو نالیستی فاشیست مثل اوجلان ابداع شد ، در سال‌های ۱۹۸۶- ۱۹۸۷. این شعار اصلا بار طبقاتی ندارد و هیچ ضربه ای به سیستم اجتماعی و روابط اقتصادی سرمایه داری نمی‌زند، برای همین است تمام امپریالیستهای غربی از آن دفاع می‌کنند تا از رژیم فاشیست مذهبی در ایران باج بگیرند، رامش کنند و از کمپ چین و روسیه اورا جدا کنند. ابله هایی مثل اسماعیلیون، رضا ربع پهلوی، معصومه علی‌نژاد قمی و بچه ارباب و ناسیونال فاشیستی مثل عبداله مهتدی را مثل دلقک کوک کردند و با آنها تعزیه گردانی می‌کنند.
در جامعه طبقاتی هر شعاری که بار طبقاتی و دفاع از برابری انسان در آن نباشد، خاک پاشیدن به چشم جامعه است. زن، زندگی ، آزادی هیچ سیستم اجتماعی سرمایه داری را مورد تعرض قرار نمی دهد. برای همین بی هویت و پوشالی
است.
کلارا زتکین سوسیالیست آلمانی در سخنرانی اش در گردهمایی سوسیالیستها در ۱۹۱۰ در دانمارک چنین گفت؛ ما میدانیم که رهایی کامل زن نه صرفا با بدست آوردن حق اشتغال میسر است و نه با داشتن حق تحصیل، اگر چه اینها نیز حق مسلم و طبیعی ما و حتی مقدم به حقوق سیاسی ما هستند. گواه ما تجربه کشورهایی است که در آنان زنان حق شرکت در انتخابات باصطلاح همگانی آزاد و مستقیم را دارند. در این کشورها حق رای بدون داشتن استقلال اقتصادی زنان، تفاوتی واقعی در وضعیت آنان بوجود نیاورده است. اگر رهایی اجتماعی تنها با رهایی سیاسی میسر بود، رهایی زن تنها با رهایی انسان و در بیان اقتصادی آن با رهایی کار از سرمایه میسر است.
در تایید این بیان روشن کلارازتکین باید بگویم:
محض اطلاع شما در کشور سوئد نصف نمایندگان پارلمان زن هستند. اما در بازار کار حقوق ماهانه زنان در تمامی عرصه ها ۱۷ در صد کمتر از حقوق مردان است. در آلمان این اختلاف ۲۲ درصد است.
رفیق الف ه
روزا لوکزامبورگها را خیلیها در ایران خوندند و از امار زنان در مجلس و حاکمیت را خیلیها مطلع اند. ولی مسئله اصلی اون که خیلی ها این اطلاعات جلوی چشمشان را گرفته تا یک جنبش عظیم اجتماعی که بک حکومت هار ضد کارگر و ضد زن را به یک چالنج تا مرگ و زندگی کشاند را نبیند و در خلوت اش خود را کماکان چپ و ضد سرمایه داری بداند. ترهات تیوریک این چنانی کسی را move نمیکند!
من
البته شما حق داری اینها بگویید چون به مبلغین لیبرالیسم تبدیل شده اید. همه کس تئوری می‌داند ولی وقتی رفرمیست می‌شود تئوری هایش هم در خدمت اهداف کوتاه مدت و نان به نرخ روز خوردن بکار می‌برد. من هم چپ هستم و هم در جریان عمل کارگری اما نان به نرخ روز خور و بلند گوی حفظ نظام فاسد سرمایه داری نمی شوم.
اگر کلاهت را قاضی کنی و به تاریخ ده ساله اخیر بیندیشی، حتما بهار عربی یادت هست چون عمومی و خلقی بود به جایی نرسید. این هم از همان جنس است. انقلاب اجتماعی طبقاتی است، زنانه – مردانه نیست. انقلاب به بنیاد نظام فاسد داری می‌پردازد نه به حجاب و سورنا زدن از سر گشادش.
اگر move کردن این است که به نظام سرمایه داری دست نزنید و ریشه ای به انقلاب نپردازید، آره شما راست می‌گویید و move شما در جهت حفظ نظام فاسد سرمایه داریست و به مشاطه گری آن می‌پردازید و اسمش را هم میگدازید*جنبش عظیم*؟؟!!.
خودت بهتر از من اطلاع دارید که در سی سال اخیر از آمریکای لاتین تا جنوب شرقی آسیا و خاورمیانه و آفریقا از این جنبش‌های عمومی زیاد اتفاق افتاده ولی به جایی نرسیدند. نظام دنیا بر آشتی ناپذیری دو طبقه بنیاد نهاده شده است. نظام سرمایه داری با تمام تلاشش سعی میکند جنبش کارگری را به حاشیه براند و انواع و اقسام رفرمهارا می‌پذیرد اما انقلاب اجتماعی طبقاتی را با تمام قوا سرکوب میکند. به همین الان فرانسه نگاه کن. که چگونه نظام با تمام قوا می‌خواهد نفس طبقه مزد بگیر و کارگر را بگیرد.
محض اطلاع شما، شش ماه پیش در مورد این مسله *زن زندگی آزادی* در یک برنامه رادیویی صحبت کردم. اگر حوصله داشتید به آن گوش بده.
رفیق الف ه
در اخر, شما هم بروید با سر تنگ سرنایتان بدمید شاید که همسایه ات صداش را بشنود! خوش باشید!
من
البته خوبتر است یک همسایه بشنوند. ولی حداقل آتش بیار معرکه های بورژوازی نمی شوم.
شما هم شاد و سر زنده باشید، ممنون برای اینکه وقت گذاشتيد و بحث خوبی داشتیم.
