بمناسبت دهم اکتبر روزجهانی مبارزه با اعدام
مبارزه علیه اعدام یک امر اجتماعی ، طبقاتی است.
در طول تاریخ بشر مدرن تمام دستاوردی امروز دنیا مدیون مبارزه کارگران و مردم آزادیخواه و برابری طلب است زیرا در هیچ جایی از تاریخ وجود ندارد که طبقه دارا برای رفاه و آسایش انسان تلاش کرده باشد یا تلاش کند. اگر امروز بعضی جاها قوانین انسانی اجرا میشود بدلیل وجود مبارزه مردم و نیز فشار مبارزات انسانهای آزادیخواه دنیا طبقه حاکم تن به ایجاد فضایی داده که انسانها راحت تر زندگی کنند. هیچوقت طبقه حاکم بخودی خود قوانین ضد انسانی برده داری را لغو نکرد بلکه مبارزات بردگان در اتحاد با مردم جامعه برده داران را به عقب نشینی واداشت. هیچوقت طبقه سرمایه دار به رفاه انسانها در جامعه فکر نمیکند بلکه چندر غاز رفاهی که امروز در جامعه اروپا وجود دارد دستاورد مبارزات کارگران و مردم آزادیخواه و برابری طلب رفاه اجتماعی را به سرمایه داران و حاکمان تحمیل کرده است. در همین سی سال اخیر اگر به نرم دنیا نگاه کنید حمله به سطح معیشت مردم جامعه بیشتر و بیشتر شده ، چرا چون طبقه حاکم توانسته با انواع حیل در صف مبارزاتی مردم و کارگران انشقاق بوجود بیاورد.
بهمین خاطر است که مبارزه علیه اعدام امر طبقه کارگر و مردم آزادیخواه و برابری طلب است. اگر نگاه کنیم همینکه سازمان ملل توانسته روز جهانی علیه اعدام را برسمیت بشناسد و نیر تعدادی از کشور های دنیا قوانین اعدام را لغو کرده اند در نتیجه مبارزات مردم آزادیخواه و کارگران علیه قوانین ضد انسانی اعدام در سطح دنیا بوده است. هنوز د ردنیا کشور های پر جمعیت و بزرگی مثل چین، آمریکا و هند مجازات اعدام اجرا میشود زیرا خشونت پلیس علیه مبارزان لغو اعدام بحدی است که هر گونه صدای اعتراضی را به وحشیانه ترین متد سرکوب میکنند.
به دنیای موجود و به حاکمان فاشیستی که بر منسب قدرت هستند نگاه کنید؛ به دارو دسته های باند سیاهی حکومتی نگاه کنید، همه اینها از طرف سیستم سرمایه داری برای گرفتن جان و زندگی انسانها اجیر شده اند. مثلا فاشیستهای حاکم در ایران در طول یکسال اخیر ۲۶۷ نفر را به جوخه اعدام سپرده اند. اگر چه قوانین در مورد اعدام در ملا عام (ظاهرا ) لغو شده ولی هنوز بطور جسته و گریخته اجرا میشود. وحوش طالبان در افغانستان قوانین قرون وسطی اسلام را دارند مو به مو اجرا میکنند. در همین یکسال اخیر بیش از ۲۳۹۷ نفر در دنیا اعدام شده اند. در نتیجه اگر به پیشرفت و تاریخ بشر نگاه کنیم، با توجه به تمام پیشرفتهای علمی و تکنیکی؛ با توجه به میلیاردها میلیارد ثروت که در دست سرمایه داران است. هنوز مثل ۱۸ قرن قبل از میلاد مسیح مجازات اعدام را اجرا میکنند. البته نا گفته نماند در اثر مبارزات کارگران، زحمتکشان و مردم آزادیخواه در خیلی از کشورها (۱۰۹ کشور) در جهان امروز حکم اعدام را لغو کرده اند. اما هنوز جانورانی مثل رژیم اسلامی، چین و آمریکا و حاکمانی دیگر در ۲۲ کشور هنوز اعدام ابزار حاکمیت شان است.
اعدام در تاریخ حقوق ، کیفرسنگینی است برای مجازات خاطی و خاطیانی که از اوامر و قوانین وضع شده در جامعه سرباز میزنند، طبق قوانین حاکمان در جامعه در تمام ادوار. چرا و چه کسانی از قوانین سرباز میزنند؟ کسانی که قوانین ضد انسانی حاکم، زندگی آنهارا به تباهی کشانده. تاریخا اعدام بیش از چهار صد سال است، در دست حاکمان جنایتکار است برای سرکوب و ارعاب مردم معترض در جامعه اجرا میشود. بدین وسیله مردم جامعه را کنترل میکنند و مخالفین خودرا نابود میکنند.
دهم اکتبر روز جهانی مبارزه علیه اعدام در نتیجه مبارزات آزادیخواهانه مردم و کارگران و زحمتکشان جامعه به تصویب رسده. سازمان عفو بین الملل همراه با سازمانها و تشکلهای انسان دوست در دنیا در سال ۱۳۸۶ خورشیدی ( برابر با دهم اکتبر ۲۰۰۷میلادی ) قطعنامه ای را به مجمع عمومی سازمان ملل مبنی بر “توقف اعدام در جهان ارائه دادند. این اقدام تلاشی در جهت لغو مجازات اعدام و حرکتی انسانی در دفاع از حقوق انسان در جهان بود. نتیجه اش این شده که حساسیت و پیگیری مسله اعدام در جهان جدی تر شده.
در اینکه تشخیص داده شود چه کسی جنایتکار است احتیاج به خیلی تفحص ندارد. کافی است به قوانین کار کشورها نگاه کنید، به مسئله بهداشت و تندرستی نگاه کنید و به مسئله امنیت شغلی، اجتماعی و اقتصادی انسانها در جامعه نگاه کنید. بنابراین تشخیص اینکه جنایتکار کیست ؟ امری ساده ست اگر چه کسی بخواهد در عین حال ساده میتوان تشخیص داد که جنایتکاران اصلی کسانی هستند که در حاکمیت اند، بیشترین سود و ثروت جامعه را در اختیار دارند و از گرده مردم کارگر و زحمتکش نان میخورند. اگر به صحنه دنیا نگاه کنید روزانه چه ها جنایات بنام قانون و اجرای قانون رخ میدهد. قتل عام کردن زندانیان سیاسی و مردم بجان آمده روزانه در خیابانها و میدانهای شهر ها نمونه بارزی است که نشان میدهد قوانین موجود در دنیا , انسانی نیست. نویسندگان، طراحان و مجریان این قوانین جنایتکارند. عمدتا گرفتن جان انسانها بدلایل دیگری صورت میگیرد. قوانین تحت نام جرم و مجرمین حیات یک انسان را میگیرند و برای حفظ آرامش جامعه بورژوازی در کارخانه، در صف کارگران بیکار ( عراق، ایران، افغانستان، آمریکا، انگلیس، فرانسه و …) در صف انتظار تخت بیمارستان انسان هارا از حق حیات ساقط میکنند. (حتما همه این روزها افاضات وزیر بهداشت رژیم فاشیست اسلامی را شنیده اید) در واقع چه کسی جنایتکار است. آیا آن شخصی که برای ارتزاق زندگیش دست به دزدی میزند یا آنهایی که حاکم هستند. بهر حال اعدام قتل عمد است حال از طرف دولت باشد یا هر جریانی دیگر. باید قوانین اعدام در دنیا لغو شود.
. در جامعه ای که حاکمان مجازات اعدام را در مورد انسان جاری میکنند در اوج عقل و شعور و در کمال خونسردی مرتکب این جنایت میشوند. آنچه بیش از هر چیز دیگر مشمئز کننده و درد آور است، این قوانین وارونگی این دنیای بربریت و توحش است.
مارکس در تقبیح جامعه فاسد سرمایه داری بدرستی میگوید:
این چه جامعه ای است که برای سرپا نگهداشتن خود تنها به تربیت جلاد و با اعدام انسانها خودرا سرپا نگهداشته است.
( نقل به معنی از من)
بنابراین لغو قوانین اعدام باید در دستور کار طبقه کارگر و مردم مبارز و آزادیخواه باشد، در دهم اکتبر روز مبارزه علیه اعدام باید خواستار سرنگونی حکومت های فاشیست/ مذهبی که امروز در صدر صدها کشور مثل کشورهای خاورمیانه ٬ آفریقا، آمریکا و آسیا هستند شد.
بخصوص در ایران باید سران رژیم فاشیستی مذهبی محاکمه شوند بخاطر اعدام صدها هزار انسان و اجرای قوانین، سنگسار و آپارتاید جنسیتی در ایران باید محاکمه و مجازات شوند.
برای لغو مجازات اعدام باید متحد و متشکل شد.
