مرکز همکاری احزاب کردستان ایران در اطلاعیه ای خجولانه روز چهارشنبه ۴ آبان ۱۴۰۱ را که چهلمین روز بقتل رسیدن مهسا امینی است از مردم خواسته است که با لباس کردی در کنارمزار جانباختگان حضور یابند و بعدا زنان و مردان بعدازظهر همان روزدرشهرهای کردستان به اعتراض دعوت میکند.
عده ای ازسراینکه مراسم روز چهلم را برگزار کردن را مذهبی و عقب مانده خوانده اند و از هم اکنون در مقابل آن موضع گرفته اند. اینکه خانواده و عزیزان مهسا چگونه مراسمی را برگزار می کنند و پیش می برند امری شخصی و خصوصی است و به هیچکس شخص ، سازمانی و حزبی نه رابطی دارد و نباید اجازه دخالتی داد. سنت و عادت و عقاید مردم در دوران انقلابی می تواند بشدت دچار تحولات عظیمی شود و این را میتوان روئیدن روش و سنت های نو در مردم این روزها دید. همبستگی مردم چه در ایران و چه در نقاط دیگرجهان یک نمونه ی بارز این سنتهاست. شعار سنندج ـ زاهدان خونین تمام ایران گویائی این همبستگی را به روشنی نشان می دهد.
با این زمینه اولین سوالی که برای من به عنوان خواننده ی این اطلاعیه پیش می آید این است که این اطلاعیه و سازمانهای امضا کننده ی آن چه هدفی را دنبال می کنند و بقولی دنبال چه هستند؟
وقتی سیرتحولات و حوادث را از زمانیکه مهسا امینی به بیمارستان کسری تهران منتقل شد تا اکنون و فاجعه ای که برای مهیا اتفاق افتاد مرور کنیم می بینیم که چگونه قتل مهسا از روند قتل یک شهروندی که بدست نیروی سرکوبگر جمهوری اسلامی بی رحمانه به قتل میرسد خارج میشود. اولین گروهی که در مقابل بیمارستان کسری جمع شدند فعالین مدنی و سیاسی شهرتهران بودند که مردم را به تجمع اعتراضی فراخوانند. عکس العمل فوری مردم نه تنها مقبول رژیم بنود بلکه تمام تلاشش را کرد که تجمع اعتراضی را پراکنده کند و عده ای را هم دستگیر نمود و بعد از آن افسانه شدن دختری است که برای سفری کوتاه به تهران آمد و هرگز به خانه بازنگشت. اما در قلب میلیون ها انسان خانه کرد خشم نهفته ای مردم را در سراسر ایران و جهان به حرکت در آورد.
امروز دیگر تقریبا می توان فیلم های زیادی از زندگی مهسا را به مانند دختری جوان با همه ی آرزوها ، رقصیدن ، آرایش کردن و لباس پوشیدن درهمه جا پیدا کرد و در آینده ای بسیار نزدیک مطمئن می خوانیم که چگونه ترند نامگذاری اسم نوزادان متولد این دوره اسم مهسا بود و هزاران کودک هزار در سراسر جهان مهسا نام گرفتند.
اطلاعیه ی مرکز همکاری احزاب کردستان ایران همبستگی مبارزاتی مردم ایران را نادیده می گیرد و می میخواهد این روند را به کردستان و اهدافی که خود دنبال می کند محدود نماید و تفرقه اندازی کند. فراخوان به اعتراض در چهلم قتل مهسا امینی درشهرهای کردستان تفرقه اندازی آشکار و هدفمندی در تقابل با همبستگی و درایتی است که مردم معترض، خشمگین و انقلابی چه در کردستان و چه در بقیه ی نقاط دیگر ایران به آن متکی بوده اند.
کردستان در تمام دوران حکومت ننگین جمهوری اسلامی مرکز مبارزات رادیکال و برابری طلبانه بوده و هست. سنندج سرخ معنای تاریخ ویژه خود را دارد. همبستگی سراسری مردم و نگرانی از موقعیتی که در سنندج و سقز و دیگر شهرهای کردستان در میان مردم دامن زده شد یک همبستگی صوری نبود بلکه بطور واقعی یک همبستگی میان جبهه های انقلابی علیه رژیم اسلامی است.
مرکز همکاری احزاب کردستان ایران بحق نگران این همبستگی است چرا که این همبستگی با نقشه هایی که روی کاغذ دارد و عکسهای یادگاری با سناتورها هم خوانی ندارد. باید این نقشه ها را دید و جدی گرفت و افشا نمود.
این فراخوان نه ربطه به کولبران به خون کشیده دارد و نه به هزاران جوانی که در کردستان در بیکاری پیر شدند و نه به قتل زنان و نه محلات فقیر نشین حاشیه ی شهرهای کردستان.
به نظر من لباس کردی قرمز رنگ مهسای نازنین بهترین رنگی است که سخن بسیار دارد. اما نباید اجازه داد که ناسیونالیسم کرد روی آن حساب باز کند.
