اعتراضات چگونه توده‌ای‌تر شدند؟

امروز پنج شنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۱ اعتراضات خیزش انقلابی ژینا در چندین شهر ایران (حداقل ۸ شهر) در ابعاد توده‌ای برگزار شد. در مراسم چهلم حدیث نجفی در کرج، هفتم مهرشاد شهیدی در اراک، چهلم مهسا موگویی در فولادشهر اصفهان، چهلم جواد حیدری در قزوین، چهلم غزاله چلابی در آمل، چهلم امیر علی فولادی و سعید محمدی و ایمان محمدی در اسلام‌آباد غرب، چهلم بهنام‌ لایق‌پوردر رشت، چهلم امیر نوروزی در انزلی توده‌ها ستمدیده با شعارهای ضد حکومتی، با فریاد نام جانباختگان و با شعار «هر یه نفر کشته شه هزار نفر پشت شه» زمین زیر پای حاکمان و پاسداران سرمایه را به لرزه درآوردند.

حضور وسیع جمعیت داغدار و خشمگین حاضر در مراسم‌های تشییع جنازه‌، هفتم و چهلم جانباختگان به دست رژیم سفاک سرمایه‌داری فرصت مناسبی را برای اعتراض به جنایات جمهوری اسلامی و سر دادن شعارهای انقلابی بوجود می آورد. توده‌های انقلابی در مرگ رفقایشان و در سوگ زحمتکشان زانوی غم بغل نمی گیرند و از مراسم های ارتجاعی خبری نیست. مردم پیشرو و انقلابی فرزندانشان را در سکوت و غم به خاک نمی سپارند. این سنت پیشرو را باید گسترش داد و تداوم بخشید. حکومت‌های مستبد هیچگاه به تسلیم شدگان رحم نکرده‌اند و تنها راه عقب راندن آنها، مبارزه و مقاومت توده‌های کارگر و زحمتکش است.

Print Friendly, PDF & Email

Google Translate