با درود فراوان به کارگران مبارز !
بررسی اعتراضات تودهائی و اعتصابات کارکری بویژه در پنچ سال اخیر نشانگر واقعیت چشمگیریست . نه تنها تعداد و تکرار آنها رو به رشد بوده بلکه تعداد شرکت کنندگان در آنها هم رو به افزایش بوده و اقشار متعددی از جامعه وارد مبارزات شده اند . از کارگران گرفته تا دیگر زحمتکشان ، معلمان ، دانشجویان ، بازنشستگان …. و مال باختگانی که رژیم با ریاکاری پس اندازهای چندین ساله آنها را به یغما برده است .
محتوای خواستها نیز اعتلاء یافته و از خواسته های اقتصادی صرف فراتر رفته است و خواستهای سیاسی همچون آزادی و حمایت از فعالین و زندانیان سیاسی و کارگری ، حمایت از اعتصابات کارگری دیگر صنایع و اعتراضات اقشار دیگر ، حق انتخاب پوشش و …. پر رنگ تر گشته .
کارگران و زحمتکشان از پراکندگی و بی سازمانی به سازمان یابی مشخص تر و پایدار تر و ایجاد سازمانهای صنفی و سندیکائی و اتحادیه …… دست یافته و تمایل بسوی همگرائی و تمرکز یابی بیشتر گشته است . حتی در مواردی به تشکیل شورا که خصلت تصمیم گیری و اداره کننده امور کار و زندگی را دارد منجر گشته است . که نمونه مشخص آن دست یابی کارگران نیشکر هفت تپه به شورا طی مبارزات آنها است .
این حرکت بسوی حساسیت و بخود اندیشیدن ، از پراکندگی به سازمانیابی و همگرائی و حتی خود باوری به مبارزه برای ساخت آینده ، خود نوعی هویت یابی است هر چند نطفه ائی ، که نتیجه مبارزات و تجربیات روزمره کارگران و زحمتکشان طی چهل و دو سال حاکمیت مملو از سرکوب ، ارعاب ، استثمار و خرافات جمهوری اسلامی است .
در قرن گذشته خورشیدی که چهل روز پیش بپایان رسید ، کارگران چه در دوران طفولیتش ، دوران مشروطیت ، چه در دوران نوجوانی ، دوران رضا شاه ، و چه در دوران بلوغ ، دوران محمد رضا شاه و در جریان سرنگونی رژیم سلطنتی علیرغم مبارزاتش همواره دنباله رو طبقه و اقشار دیگر قرار گرفته و همواره قربانی سیاستهای استثماری و سازشکاری آنها قرار گرفته است .
مبارزات کارگران بویژه در سالهای منتهی به قیام ۵۷ آموزه زنده ائی است و بیان این واقعیت است که در عدم هویت یابی کارگران رهبری دینی قیام ۵۷ را به تخته پرش جنایات ۴۲ ساله اخیر کند .
هویت یابی به این معناست که برای تغییر و تحول اجتماعی انقلابی و جایگزین کردن نظامی نوین به جای نظم کهنه ، نیروی جایگزین کننده با هویت معین انقلابی و سازمان یافته خود آگاه در حزب سیاسی کارگری مستقل با آگاهی اشتراکی پیشاپیش مبارزات قرار گیرد .
کارگران با این تجربیات و آموزشهای مبارزاتی است که وارد قرن جدید خورشیدی میشویم ، بویژه تجربه ۴۲ سال گذشته ثابت نموده است که هویت یابی طبقه کارگر نیاز مبرم و تعین کننده برای تغییر و تحول انقلابی در جامعه و دست یابی به رهائی و رفع بیگانگی و با خود بودن است .
علیرغم سرکوب ها و ارعاب ها و کارشکنی های مستمر رژیم ، کارگران و زحمتکشان طی مبارزات خود و تحمل هزینه توانسته اند برخی سازمانهای خود را بوجود آورند و بسوی تمرکز گرائی و اقدامات موثرتر حرکت کنند و خودباوری را گسترده تر کنند و این فرصت را پیش آورده اند که بجای دنباله رو بودن و برای خود بودن و هویت معین داشتن برای تشکیل حزب سیاسی مستقل کارگری حرکت مستمری برداشته شود .
روز جهانی کارگر سال ۱۴۰۰ با خواست و متحقق کردن هویت کارگری و بر پائی حزب کارگری انقلابی مستقل شادمان باشد .
مزدک.
دهم اردیبهشت ۱۴۰۰
