با درود فراوان به کارگران مبارز !
دو دهه جنایت دولت آمریکا و دولت های وابسته به آن در افغانستان ، از بمباران های هولناک که عمدتا توده های مردم کشته شده اند, تا تخریب جامعه ، ارتشاح ، فساد و سرکوب هر آنچه که معنای آزادی برای توده ها داشت ، چنان وضعیتی بوجود آورده که نیروی بغایت مرتجعی چون طالبان که سابقه جنایاتش قبل از تجاوز آمریکا در حافظه توده ها همچنان زنده است ، مجددا به قدرت و حاکمیت دست انداخته است .
این تکرار تراژدیک تاریخی بیان یک واقعیت انکار ناپذیری است که تجاوز نیروی خارجی که در عصر کنونی همواره بخاطر حفظ موقعیت و منافع امپریالیستی دول تجاوزگر است و روی کار آوردن دولت های وابسته محلی که هیچگونه پایگاه داخلی نداشته و فقط مجری منافع دول تجاوزگر و ممانعت از رشد جامعه و ایجاد ارتشاح و فساد هستند ، نه تنها به رشد تاریخی اجتماعی افغانستان … کمک نکرده از سوئی زمینه ساز رشد تنفر و انزجار توده ائی از تجاوزگر و وابستگان داخلی شده است .
مهمترین اقدام امپریالیسم و دست نشانده اش سرکوب هرگونه آزادی خواهی و عدالت جوئی و ممانعت از ایجاد و رشد سازمانهای توده ائی دمکراتیک و کارگریست و حتی دامن زدن و امکان رشد خرافات است .
تنفر از حضور و جنایات نیروی بیگانه که در ذهنیت زحمتکشان و ستمدیدگان عمومیت دارد در نبود یک نیروی انقلابی ، که ماحصل سرکوبهای رژیم دست نشانده است ، طالبان را با شعار جنگ علیه نیروهای خارجی ، همچنانکه خمینی از تنفر توده ها علیه شاه بنفع مقاصد ارتجاعی خود بهره گرفت و قیام ۵۷ را تصاحب کرد ، به سوی کسب مجدد قدرت کشاند و پس از دو دهه دوری از حاکمیت در عرض دو سه هفته اخیر پس از مذاکرات با آمریکا بر سرتاسر افغانستان چنگ بیاندازد و مرتجعی جایگزین مرتجع دیگری شود .
آن چه طالبان را مجددا به قدرت میرساند نه محبوبت آنها بلکه تنفر شدیدی است که توده ها از تجاوز آمریکا و دولت بغایت فاسد و مرتجع افغانستان ، که در واقع خود طالبانی فوکولی بود ، دارند .
در مدت دو دهه ائی که از سرنگونی طالبان میگذرد آمریکا و دولت های دست نشانده نه تنها اقدام عمومی رفاهی ، بهداشتی و ….برای توده های افغانستان انجام نداند بلکه با ممانعت از ایجاد سازمانهای مستقل دمکراتیک و کارگری زمینه رشد طالبان را فراهم ساختند , بطوریکه استانها یکی پس از دیگری بدست طالبان بیافتد و توده ها نظاره گر جابجائی مرتجعی به مرتجع دیگر شود .
اما اگر تا کنون تنفر از تجاوزگر خارجی زمینه مادی مبارزه علیه امپریالیسم و مزدورانش بود از اکنون ببعد با روی کار آمدن طالبان و اقدامات ضدبشریش علیه زنان ، کودکان ، کارگران و…..مبنای مبارزات توده های ستمدیده و استثمار شونده خواهد شد .
اگر دو دهه پیش تجاوز دولت آمریکا صورت نمیگرفت رشد مبارزات دمکراتیک توده ائی در عرض ۲۰ سال طالبان را به آنچنان انزوا میرساند که خواست سرنگونی آن به شعار عمومی مردم افغانستان تبدیل میگشت . همچنانکه در ایران در طی ۴۲ سال گذشته مبارزات توده ائی و کارگری رژیم جمهوری اسلامی را به منفورترین و منزوی ترین رژیم و خواست سرنگونی آن شعار عمومی توده ها گشته و برپائی اداره شورائی خواست کارکران است .
بدون شک موجی از زحمتکشان افغانی راهی کشور های همسایه میشوند ، حمایت از این پناهجویان و توده های ستمدیده داخل افغانستان از وظائف همبستگی کارگران ایرانی است .
مزدک .
۲۴ مرداد ۱۴۰۰
