نزدیک به سه ماه است که خامنه ایی و سپاه و جوخه های مرگشان قریب به ۵۰۰ نفر از زنان و مردان و جوانان و اطفال را در سراسر کشور و در تمامی استانها به خاک و خون کشاندند و حدود ۱۸۰۰۰ را به بند کشیده و مورد ضرب و شتم و شکنجه های جسمی ، روانی و جنسی قرار میدهند تا بلکه این خیزش آزادی خواهانه و برابری طلبانه را قلع و قمع کنند . و برای ارعاب مردم به جان آمده از نظام اسلامی به جوخه اعدام روی آورده و با اعدام محسن شکاری تاکتیک ایجاد رعب و وحشت را به زرادخانه سرکوبش اضافه نموده است . این اولین بار نیست که رژیم معترضین دستگیر شده را اعدام میکند . در اعتراضات آبانماه ۹۸ نیز رژیم این تاکتیک حیوانی را بکار برده است .
این فجایع و اعدام ها در حالی صورت میگیرد که دول غربی و دستگاههای تبلیغاتی فارسی زبانشان با اشک تمساح ریختن آتش بیار رژیم گشته و بهانه های واهی برای رژیم جهت سرکوب و اعدام را فراهم ساخته اند و هیچ کدام از این دول و سران ریاکارشان کوچکترین اقدام عملی علیه سرکوبها و اعدامهای رژیم انجام نداده و همچنان با ادامه روابط سیاسی و اقتصادی با رژیم بدنبال کسب امتیازات از آن هستتد .
کارگران و زحمتکشان مبارز در این کارزار مبارزاتی علیه نظام اسلامی جان بسیاری از دستگیر شدگان به بهانه های کاذب در خطر اعدام قرار دارد و محدود به محسن شکاری نخواهد بود ، تنها با اقدام ” عملی ” یکپارچه و متحد همه کارگران و زحمتکشان در تمامی مراکز صنعتی و خدماتی و آموزشی از بزرگترین تا کوچکترین موسسات چه خصوصی و چه دولتی با حربه اعتصاب عمومی سیاسی میتوان جلوی اعدامها را گرفت و آزادی زندانیان را به رژیم تحمیل نمود .
هر چند سرکوبهای چهل و اندی ساله رژیم امکان تشکیل سازمان سیاسی کارگری را ممکن نساخته که سازمادهی و رهبری این اعتصاب عمومی را بعهده بگیرد ، اما تجربه سازمانیابی شورائی در میان بخش های کارگری و دیگر اقشار این امکان را میدهد که کارگران و زحمتکشان با هدایت و همآهنگی شوراهای خود به اعتصاب عمومی دست بزنند و مانع از تداوم اعدام فرزندانشان گشته وهزاران نفر از زندانیان را از بند رژیم و شکنجه های مرگبار نجات دهند . .
مزدک . بیست اذر ماه ۱۴
