با درود فراوان به کارگران مبارز .
تسلسل رو به افزایش اعتصابات کارگری و اعتراضات توده ائی و حمایت کارگران صنایع مختلف از اعتصابیون بیان این حقیقت است که تضادی عمیق بین توده ها و جمهوری اسلامی وجود دارد که با انتصاب قصاب جدید ، رئیسی ، تغییری در ماهیت رژیم بوجود نمیاید و تداوم رژیم تباهی فزاینده اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و محیط زیستی … برای توده ها خواهد داشت .
هر چند توده ها با شورشهای خود و بطور اخص در جریان همین انتصاب قصاب جدید با عمل آگاهانه چند ده میلیونی خود با رای ندادن تنفر و انزجار و طرد جمهوری اسلامی خواهانند اما علیرغم این عمل صریح توده ها ، رهبر رژیم از فرط بی اعتباری خود و رژیم در بین مزدوران خودی وقیحانه آرای سفید چند میلیونی را حمایت از نظام اعلام میکند . در حالیکه خود رهبر قبل از آغاز ” انتخابات ” دادن رای سفید را حرام و علیه نظام اعلام کرده بود .
گرچه ذهنیت توده ها متحول گشته و جدائی دین از حکومت و دولت و طرد جمهوری اسلامی به خواست عمومی اجتماعی مبدل گشته ، اما همچنان بدیل جایگزین شونده در فردای انقلاب و خیزش توده ائی در ابهام است . آنچه که برای خیزش توده ها اهمیت تعئین کننده دارد و بعلت فقدان آن میوه قیام ۵۷ را روحانیت خدعه گر از دستشان گرفت , اما داشتن بینش و بدیل انقلابی برای تدارک و هدایت انقلاب و آغاز ساختن جامعه نوین مساوات خواه پس از انقلاب میباشد . بطور مشخص داشتن یک ارگان ، حزب ، سیاسی انقلابی کارگری رهبری کننده با اعتبار وسیع طبقاتی !
خوشبختانه کارگران طی مبارزات خود به نوع دستگاه دولتی خاص خود ” شورا ” برای تصمیم گیری و اداره امور آگاهی و آشنائی یافته اند .
خواست اداره شورائی کارخانجات دولتی خصوصی شده منجمله صنایع نیشکر هفت تپه بیان این واقعیت است که کارگران به آنچنان آگاهی و توانائی رسیده اند که خود حاکم امور خویش باشند .
این حد از آگاهی ” شورا ” پیشرفت شایان توجهی است ، خواست شورا در جنبش توده ائی ایران نسبت به جنبش های کشور های دیگر بسیار چشمگیر است ، و پاسخی منطقی و عملی به عمده ترین سئوال انقلاب و تحول اساسی اجتماعی است ، که توده ها چه نوع حکومتی را پس از انقلاب بر پا دارند !
گسترش و مرکزیت یافتن جنبش شورائی تاثیر معینی در روند انقلاب خواهد داشت . اما در خصوص آموزش و آگاهی طبقاتی کارگری سوسیالیستی و پیشگامی در هدایت کلیت انقلاب وجود حزب سیاسی کارگری با پایگاه وسیع توده ائی از ملزومات جنبش کارگریست .
حزب که نه قیم کارگران بلکه برای توده کارگر و آموزش دهنده اندیشه و عمل انقلابی برای کارگران باشد . حزبی متشکل از کارگران آگاه و پیشرو و فعالین انقلابی و توده های کارگر ، نه فقط محفلی متشکل و مختص نخبگان . حزبی با انضباط و اتحاد عمل آگاهانه بر پایه آزادی انتقاد ، آزادی و ارتقاء اندیشه و ایدئولوژی انقلابی ، نه اطاعت کورکورانه برده وار .
در روند انقلابات صدوپنچاه سال گذشته احزاب کارگری بسته به موقعیت اجتماعی سیاسی کشور های مربوطه به شیوه های مختلفی تشکیل شدند .
در کشور استبدادی همچون ایران شکل گیری حزبی عمدتا مواقعی پیش آمده که دولت استبدادی به دلایلی ناتوان گشته ، همچون سقوط رضا شاه بهنگام ورود نیروهای بیگانه به کشور ، و فرصتهای آزادی های اجتماعی و سیاسی تا حدودی حاصل شده بود .
حزب توده از جمله احزابی است که در چنین شرایطی شکل گرفت . هر چند شعار های کارگری را حمل میکرد اما در عمل سیاست کارگزاری سرمایه ، سرمایه دولتی ، و سیاست خارجی دولت شوروی را پیش میبرد و بجای رهائی از ستم استثماری سازش طبقاتی را عرضه میداشت و نهایتا در جنبش توده ائی ۵۷ به اردوی ضد توده ها پیوست و در خدمت رژیم جمهوری اسلامی در سرکوب نیروهای اجتماعی مشارکت فعال داشت و در نهایت قربانی جنایات خود توسط ارباب جنایتکارش شد .
در تقابل با سازشکاری تنفرانگیز حزب توده و در اوج استبداد محمد رضا شاه ، شور انقلابی ضد استبدادی ، رومانتیسم انقلابی ، مبارزین ” سیاهکل ” علیرغم از خود گذشتگی تابناک در عدم همخوانی با شیوه و بینش مبارزاتی کارگری به ” ستارگان ” فدائی مبدل گشت و در کارزار روند قیام ۵۷ طبقه کارگر همچنان بی حزب سیاسی دنباله روی نیروهای غیرکارگری گشت .
در شرایط کنونی که مبارزات اعتصابی و اعتراضی کارگری تسلسل وار گشته و وقاحت رژیم جایگزین اعتبارش گشته و ذهنیت سازمانیابی در توده های کارگر به فعالیت در آمده و جنبش شورائی نه فقط در ذهنیت بلکه زمینه عملی یافته و در دیگر زحمتکشان مقبولیت یافته ، امکان شکل گیری پایه های حزب
سیاسی کارگری توسط کارگران و فعالین پیشرو انقلابی درون شورا ها نه تنها محتمل بلکه ممکن میباشد.
شورا ها و سندیکا .. امکان ارتباط نزدیک فعالین و پشگامان کارگری برای بنیانگذاری حزبی را مساعد و پوشش مناسبتر امنیتی میدهد ، البته مراعات مسائل امنیتی امریست بسیار متحول و نیازمند بازنگریهای مداوم است .
شکل گیری حزب سیاسی کارگری با بینش انقلابی از درون سازمانهای کارگران امکان ارتباط مستقیم و گسترش آموزشهای سیاسی و طبقاتی به درون طبقه را روان تر میسازد .
شکل گیری حزب در چنین شرایطی و از دورن شورا .. مناسبات ارگانیکی بین حزب و شورا و دیگر تشکلهای کارگری ایجاد میکند که هیچکدام جایگزین دیگری نشود و شورا ماشین دولتی و حزب آموزشکده طبقه کارگر باشند .
مزدک .
۲۱ تیر ماه ۱۴۰۰
