اعلامیه حزب حکمتیست
در سراوان جنگی در جریان است که سابقه ای بدرازای جامعه طبقاتی دارد؛ جنگ نان! مردمی مرحوم شده از حداقل های نیازهای زندگی که در فقر و فلاکت بسر می برند، زحمتکشانی که برای آوردن لقمه نانی سر سفره خانواده شان ناچار به سوخت بری هستند، درست مانند کولبران در کردستان، هر روز آماج تیر و اذیت و آزار مرزبانان و نیروهای سپاهی هستند.
دیروز دوشنبه چهارم اسفند ماه، نیروهای سپاه پاسداران “مرصاد” در نقطه صفر مرزی “آسکان” شهرستان سراوان واقع در استان سیستان و بلوچستان، به زحمتکشان سوخت بر تیراندازی و چند نفر را به قتل رساندند و تعدادی را زخمی کردند. جمهوری اسلامی کولبر و سوخت بر را “قاچاقچی” نام میگذارد و مرتبا مشغول اخاذی و اذیت و آزار و قتل آنها بطرق مختلف است. امروز سه شنبه پنچم اسفند ماه، خانواده های جانباختگان و مردم زحمتکش سراوان در اعتراض به این جنایت مقابل فرمانداری اجتماع کردند. اعتراض زحمتکشان با شلیک گاز اشک آور و گلوله جنگی جواب گرفت. سپاه و نیروهای امنیتی فرصت را غنیمت شمردند و به مردم بیدفاع و گرسنه حمله ور شدند. مردم سراوان در فاصله کمتر از دوساعت به مقابله و اعتراض دست زدند، نیروهای سرکوب را عقب راندند، فرمانداری را تسخیر و چند ماشین نیروی انتظامی را آتش زدند. در تهاجم نیروهای سرکوبگر و جنایتکار حکومت به مردم گرسنه، تاکنون دهها نفر جان باختند و تعداد بسیار بیشتری زخمی و دستگیر شدند. بدنبال خیزش مردم سراوان حکومت به گسیل نیروهای سرکوب و تانک و نفربر به منطقه مبادرت کرد، اینترنت و خطوط ارتباطی را قطع یا مختل کرد تا در سکوت نیزار جراحی و ماهشهر دیگری را در سراوان بیافریند.
در سراوان جنگ نان در جریان است، جنگی که در مقیاس وسیع از دیماه نود و شش آغاز شد و پرده دوم آن در آبان نود وهشت روی صحنه آمد. اکثریت عظیم جامعه ای هشتاد میلیونی در فقر و نداری و بیکاری و بیماری اسیر است و پاسخ حکومت اسلامی سرمایه داران تنها سرکوب و اعدام و گلوله است. اما چه تعداد را میخواهند و می توانند به قتل برسانند! با امواج وسیع اعتصابات کارگری برای تامین معیشت و درمان چه می کنند! با جامعه ای منزجر و مملو از خشم و نفرت چگونه روبرو خواهند شد! این حکومتی است که در فساد و اختلاس مقام اول جهان را دارد، جامعه ای که شکاف طبقاتی در آن در دنیا بیسابقه است، زندگی تجملی و لاکچری طبقه سرمایه دار و حکومتی ها در مقابل گورخوابی و خیابان خوابی و گرسنگی و فقر و فلاکت چهره زشت آن جامعه است. چنین حکومتی برای دفاع از منافعش فقط زبان گلوله را می شناسد و مردمی که تصمیم به عبور از روی این لاشه فرتوت را دارند، چاره ای جز مقاومت و جنگ و قهر انقلابی ندارند.
جنگ در سراوان، برخلاف توهمات و سواستفاده ناسیونالیستهای متفرقه، جنگ برسر نان و زندگی است. این گوشه ای از جنگ طبقه کارگر در مقیاس جامعه ایران است که برای آزادی و برابری و رفاه مبارزه می کند و ناچار است حکومت اسلامی را از سر راه بردارد. مردم سراوان نباید تنها بمانند، کل سیستان و بلوچستان و مردم ایران باید بپاخیزند و علیه ارتجاع اسلامی و جنایتکاران بمیدان بیایند. حمایت از خیزش سراوان یعنی حمایت از جنگ نان کارگران علیه سرمایه داران! حزب کمونیست کارگری- حکمتیست ضمن تسلیت و اعلام همدری با خانواده ها و بستگان عزیزانی که در خیابانها با گلوله های حکومت اسلامی سرمایه جان باختند، اعلام می کند که جنایتکاران باید حساب پس دهند و از چنگ عدالت انقلابی کارگران نخواهند جست.
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری- حکمتیست
٥ اسفند ١٣٩٩- ٢٣ فوریه ٢٠٢١
