تلاش جمهوری اسلامی جهت تخریب خاوران!
در چند روز اخیر ، اخبار مربوط به تلاش های کَفتار گونۀ جدید جمهوری اسلامی در تغییر و تخریب گلزار خاوران، همه خانواده های جانباختگان قتل عام دهه ۶۰ و نیرو های مبارز و آزادیخواه را نگران نموده است. خاوران ، آرامگاه تعداد زیادی از کمونیست ها و آزادیخواهانی است که در دهه ۶۰ و به خصوص در جریان قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان سال ۶۷ ، به دست دژخیمان جمهوری اسلامی به قتل رسیده اند. این مکان همچنین جلوه ای از یکی از هولناکترین جنایات ضد خلقی جمهوری اسلامی علیه توده های مبارز ما در سال ۶۷ و به این اعتبار یک سند تاریخی و روایت گر داستان هولناک یک نسل کشی فاجعه بار به دست جلادان حاکم می باشد.
در سوم اردیبهشت ماه (۱۴۰۰) برخی از خانواده های زندانیان سیاسی ای که عزیزانشان در خاوران آرمیده اند از ایجاد ده قبر جدید در این گلزار خبر داده اند. همچنین اخیرا از سوی جامعه بهاییان خبر رسیده که با توجه به اینکه خاوران در مجاورت قبرستان بهایی ها می باشد ، جمهوری اسلامی به بهاییان فشار آورده که مُردگان خود را در خاوران خاک کنند. آن ها اعلام کرده اند که با فشار جمهوری اسلامی، به تازگی دو نفر را در دو قبر خاک کرده اند.
روشن است که جنایتکاران حاکم به این وسیله در تلاش اند تا با تغییر و تخریب خاوران یکی از بزرگترین اسناد نسل کشی خود را از بین ببرند. البته همه می دانند که این اولین بار نیست که رژیم برای رسیدن به این هدف تلاش نموده است. چرا که در بهمن ١۳۷۸، نیز یکبار سرکوبگران حاکم ، درب خاوران را برروی خانواده‌ها بستند و شبانه با بولدوزر ، تعدادی از گورهای جمعی را تخریب و زیر و رو کردند. اما خانواده زندانیان سیاسی از تلاش باز نماندند و باز هم ضمن تجمع در این گلزار با گذاشتن گل و عکس شهدا ، یاد عزیزانشان را گرامی داشتند.
امروز هم، شماری از خانواده های زندانیان سیاسی کشته شده به اعتراض علیه این اقدام ضد مردمی حکومت در از بین بردن هر گونه نشان و حتی آرامگاه جان باختگان راه آزادی که در خاوران خفته اند، برخاسته اند. این اقدام جمهوری اسلامی بار دیگر نشان می دهد که حکومت حتی تحمل مزار شهدای انقلابی مردم را ندارد و از آرامگاه آنها نیز وحشت دارد؛ چرا که خاوران یکی از جلوه های مقاومت و مبارزه مردم ما علیه دارو دستۀ جنایتکار حاکم می باشد. خاوران محل دفن مبارزینی است که در زمانی که همه قدرتهای سرکوبگر برای جمهوری اسلامی هورا می کشیدند ، به این رژیم دار و شکنجه “نه” گفتند و تُف بر ریش جادوگر پیر انداختند.
واقعیت این است که ننگ کشتار نسلی از بهترین فرزندان مردم ایران که در خاوران خفته اند، هیچ گاه از پیشانی و از پروندۀ سیاه دژخیمان حاکم پاک نخواهد شد. سردمداران جمهوری اسلامی حتی اگر خاک خاوران را با بلدوزر زیر و رو کنند ، باز هم خاوران به مثابه سند جنایت آنها در اذهان همه کسانی که قلبشان برای آزادی می تپد ، زنده خواهد ماند و در روز مجازات مزدوران حاکم به عنوان گوشه ای از اسناد بی شمار جنایات آنها ارائه خواهد شد. تا آن روز خجسته، خاوران، همچنان میعادگاه عاشقان انقلاب خواهد ماند. به امید روزی که با سرنگونی انقلابی رژیم منحوس جمهوری اسلامی به قدرت کارگران و ستمدیدگان، مردم ما امکان یابند یاد و خاطره مبارزینی را که به دست جلادانی چون خمینی، خلخالی، خامنه ای، لاجوردی و رییسی و پور محمدی به خاک و خون کشیده شدند را به شایسته ترین وجه گرامی داشته و مقاومت آنها را پاس دارند و قاتلان آن نسل جوان و پویای آزادی را به مجازاتی که سزاوار شان است برسانند.
جمهوری اسلامی با هر جناح و دسته نابود باید گردد!
نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم! با انقلاب در هم می شکنیم بساط دار و شکنجه را!
چریکهای فدایی خلق ایران
۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ – ۲۷ آپریل ۲۰۲۱
