نه به تابو، نه به خشونت علیه زنان!
مصاحبه ایسکرا با عزیزه لطفی
ایسکرا: شما در آستانه هشت مارس روز جهانی زن عرصه ای از فعالیت تحت عنوان: “نه به تابو، نه به خشونت علیه زنان راه اندازی کرده اید. هدف از این تلاش چیست؟
عزیزه لطفی: وضعیت زنان در حاکمیت جمهوری اسلامی را در طول ۴۲ سال اگر برسی کنیم درجه دوم بودن را در تمامی تاروپود زندگی زن بوضوح می بینیم. زن قبل از ازدواج و تا زمانی که در چارچوب خانواده نزد مادر، پدر، برادر و دیگر نرینه های خانواده زندگی میکند، آنان نقش به سزایی در سرنوشت و آینده او رقم می زنند و مانند اعضای مرد در خانواده عملا از استقلال فردی و انسانی برخوردار نیست. علاوه بر این دائما تحت کنترل است و همچون سایه لحظه به لحظه او را دنبال می کنند.
از سوی دیگر بخاطر سایه فقر که بطور مداوم بر خانواده تحمیل شده است هر آن احتمالا آن میرود که کودک همسری انجام شود و سرنوشت او این بار تحت کنترل مرد ی که در موارد زیادی از لحاظ سنی بزرگتر از او است قرار گیرد و سرنوشت این گونه ازدواج ها یا به طلاق منجر می شود یا در اثر تحت فشار قرار گرفتن به خودکشی می انجامد. زنان از لحاظ اقتصادی و اجتماعی از هیچ گونه حمایت قانونی و اجتماعی برخوردار نیستند در طی ۴۲ سال حکومت اسلامی و اعمال قوانین و فرهنگ اسلامی، هر روزه خشونت بر زنان افزایش می یابد. با وجود اعتراضات و حضور زنان و مردان برابری طلب در اعتراض به این قوانین و فرهنگ مردسالار اسلامی و فعالیت پرشور فعالین برابری طلب، باز هم آمار خودکشی و قتل های ناموسی افزایش یافته. کاربدستان و نهادهای حکومت برای پنهان کردن نقش حکومت و قوانین زن ستیزانه حاکم بر جامعه، دلیل خودکشی زنان را “اختلافات خانوادگی” نام گذاشته اند. آنان تلاش می کنند که دلایل اصلی همچون فقر، قوانین ارتجاعی اسلامی و ضد زن بودن ساختار حکومت را با دو کلمه “اختلاف خانوادگی” به افکار عمومی بقبولانند. اما جنبش برابری طلبانه زنان، مردم و فعالین این عرصه نه تنها به این عوامفریبی کمترین توجهی نمی کنند بلکه انگشت اتهام را مستقیما به سوی نظام و قوانین اسلامی نشانه می روند.
ایسکرا: وقتی از خشونت علیه زنان صحبت میشود بلافاصله قتل های ناموسی در ذهن هر کسی تداعی میشود. اشکال مختلف خشونت علیه زنان را چگونه توضیح میدهید؟
عزیزه لطفی: همانطور که اشاره کردم زن تحت حاکمیت قوانین و فرهنگ مرد سالار اسلامی هیچ استقلال فردی، اقتصادی و اجتماعی نسبت به خود ندارد و در چارچوب خانواده موجودیت او بعنوان ناموس مرد اعلام می شود و اینجا مردان خانواده هستند که زندگی او را رقم می زنند . او به عنوان انسان هیچ اختیاری بر موجودیت خود ندارد. قوانین اسلامی حق استقلال اجتماعی، انسانی و اقتصادی را از او گرفته است و او همانند اسیری است که به جز اطاعت کاری نمی تواند بکند و در چنین شرایطی یا باید تحمل کند یا دست به خودکشی بزند. نبودن امنیت و حمایت قانونی، اجتماعی و اقتصادی زندگی زنان را به جهنمی تبدیل می کند که برای پایان دادن به آن دست به خودکشی می زنند و یا پناه بردن به نرینه ای بعدی که شاید اندگی از آزار و زجر هایش کمتر شود که بارها شاهد بوده ایم چنین روندی باز هم به قتل ناموسی منجر شده است.
ایسکرا: همانطور که اشاره کردید این عرصه از فعالیت هدف خود را این قرار داده است که خشونت علیه زنان را به حداقل خود برساند. انتظار شما از فعالین جنبش برابری طلبانه زنان و زنانی که خود مورد خشونت واقع میشوند چیست؟
عزیزه لطفی: عرصه فعالیت “نه به تابو، نه به خشونت علیه زنان”، در آستانه روز جهانی زن برای پایان دادن به جهنمی که قوانین اسلامی مردسالار برای زنان ایجاد کرده است تلاش و فعالیت میکند و دست تک تک زنان و مردان برابری طلب در همه جا، بویژه فعالین پرشور در شهرهای کردستان را برای همکاری و تلاشی مستمر و هدفمند به گرمی می فشارد. نه به تابو، نه به خشونت تلاش میکند با زنانی که مورد تهاجم فرهنگ مرد سالار و ناموس پرستی در شهرهای کردستان و هر جای دیگری روبرو هستند، چه مستقیم و چه از طریق فعالین دلسوز با ما ارتباط برقرار کنند تا بتوان راهکارهای لازم را برای جلوگیری از فجایعی که ممکن است در شرف وقوع باشد جلوگیری کرد.
از تمامی زنانی که به دلیل قوانین ضد زن، خشونت، ناموس پرستی، فرهنگ مردسالار و دیگر خشونت های رایج مورد تهدید و اذیت و آزار قرار گرفته یا قرار می گیرند از همه فعالین عرصه برابری طلبی زنان در هر کجا که باشند دعوت میکنیم و میخواهیم با ما تماس بگیرند تا با همکاری و همیاری یکدیگر از گرفته شدن جان و زندگی زنانی که مورد خشونت قرار میگیرند جلوگیری کنیم و مبارزه ای سازمان یافته را علیه قوانین و فرهنگ و سنتهای اسلامی به پیش ببریم. در این فعالیت ما در کنار همدیگر می توانیم قاطع در مقابل قوانین ضد زن و مردسالار اسلامی سدی محکم ایجاد کنیم.به امید اینکه هیچگاه شاهد شنیدن خبر قتلهای ناموسی، خودکشی زنان و دیگر خشونت ها علیه زنان نباشیم.
ایسکرا ۱۰۸۴
