“سلام بهار میهن گلگون سلام”
سلام کارگران و زحمتکشان، سلام خلقهای تحت ستم استثمار ، سلام زنان انقلابی ودلاور میهن، سلام زندانیان دربند، هنرمندان ،نویسندگان ،دانشجویان وجوانان، خانواده های شهیدان راه آزادی و سوسیالیسم ،سلام مادران وپدران داغدار، سلام بهار میهن گلگون، سلام.
اینک زمستان را پشت سر میگذاریم و نسیم بهاری وزیدن آغازیده است و انوار خورشید گیسوان زمین را با هزاران رنگ می آراید و نفس ها با هوای تازه جان میگیرند . انسان زحمتکش و سازندگان تاریخ درچشم انداز دلنواز بهاری آرزوهای دیرینه خود برای زیستن دردنیائی عاری از ستم و استثمار وجنگ وکشتار وآوارگی و دربدری را میبیند. آری امید به زندگی بهتر، برخوردار بودن ازکار- مسکن-آزادی ، اینها آرزوی میلیونها انسانی است که گرفتار فقر و عقب ماندگی ، گرفتار جنگ و آوارگی واسیر درچنگال حکومت های استبدادی وطبقات استثمارگر دوران خودهستند.فرارسیدن نوروز۱۴۰۳ وبهار دل افروز که نمادی ازتجدید حیات و امید به آینده است را به شما شادباش میگوئیم.
در یکسالی که پشت سر گذاشتیم اتفاقات مهمی رخ داده و وقایع زیادی اتفاق افتاده است که خوشبختانه به یمن تکامل اندیشه وابزار ، همگان کم و بیش از آنها آگاهند . وقایع و رویدادهای تاسف بار، و قایع و رویدادهائی که امید به زندگی در آزادی و رهائی از ستم واستثمار وجنگ و کشتار را در دلها زنده میکند .سالی پرتلاتم پر تضاد و سرشار از مبارزه میان کهنه و نو.
جهان در سالی که گذشت شاهد تداوم بحرانها و تشدید تضاد میان کشورهای امپریالیستی و دول سرمایه داری بود . سرمایه داری برای خروج از بحرانهای ذاتی خود که این بار در سیکلی بلند مدت گرفتار آن شده است، به جنگ روی آورده است . نظامهای سرمایه داری در برابر بر آمد نیروی کار و زحمت در داخل و به بن بست رسیدن رقابت در بازارهای نوپید از طریق سازو کارهای مرسوم وصلح آمیز، سیاست دست درازی به مناطق مواد خام و بازارهای کالا وکار ارزان وراه های تجاری و مواصلات بین المللی را بمثابه آخرین راه حل بحرانها برگزیده اند . تجدید تقسیم مناطق نفوذ از طریق جنگ و کشتار علاوه براینکه صنایع نظامی کشورهای معظم سرمایه داری و تولید کنندگان سلاح را رونق میبخشد، درعین حال سران شرکتهای عظیم تولید سلاح و عناصر ورهبران سیاسی جنگ طلب را نیز به راس هرم سیاسی این جوامع سوق میدهد . اینها به رشد فاشیسم و خارجی ستیزی میدان داده و تا جائیکه میتوانند به تشدید جنگ و گسترش آن دامن میزنند . در عین حال جنگ مستمسکی میشود در دست سرمایه داران و دولت، تا تعرض به حداقل حقوق ومعیشت کارگران و زحمتکشان و نیز افزایش تورم وبیکاری را توجیه کنند و تا میتوانند مخارج جنگ را از گرده نیروی کار بیرون کشیده و فرزندان اقشار محروم و لشگر بیکاران را در جبهه های جنگ به کوشت دم توپ خود تبدیل کنند . سال گذشته علاوه بر جنگها و کشمکشهای ریز و درشت در اقصی نقاط جهان، شاهد تشدید تنش در تایوان، و تعمیق بحران و تداوم جنگ در اکرائین بودیم که هنوز هیچ چشم اندازی برای پایان ان متصور نیست و همزمان بعد از وقایع هفت اکتبر وبه بهانه حمله حماس به مناطق اشغالی در اسرائیل، شاهد نسل کشی تمام عیار فلسطینیها توسط رژیم صهیونیستی اسرائیل بودیم . بیش از شش ماه است که بمباران بی وقفه اهالی غزه که به زندانی روباز برای فلسطینیهای ساکن این منطقه معروف است، ادامه دارد . ده ها هزار خانه به شمول بیمارستانها، مدارس و مهد کودک ها وزایشگاه ها بر سر ساکنین اش آوار شده است و ده ها هزار نفر مردم غیر نظامی از جمله هزاران کودک بیرحمانه سلاخی شده و میشوند. در این میان کشورهای امپریالیستی غرب به رهبری آمریکا تمام قد از این نسل کشی اسرائیل حمایت کرده و میکنند و از لحاظ مالی و نظامی و سلاح های کشتار جمعی به آنها کمک میکنند و بسیاری از قطعنامه های سازمان ملل و سایر مجامع بین المللی را وتوکردند . این رویدادها به آشکارترین وجهی ورشکستگی اخلاقی دموکراسی بورژوائی را نیز برای نا آگاهترین و فریب خورده ترین بخش توده های زحمتکش مردم دنیا بنمایش گذاشت. نسل کشی در فلسطین با حمایت دول معظم سرمایه داری نیز وجه دیگری از سیاست اقتصادی و ژئوپلتیک در سطح جهان است . با توجه به تحولات جهانی وشکلگیری قطب های مختلف اقتصادی و نظامی درجهان، مدتها است که جهان تک قطبی به رهبری آمریکا با چالش های متعدد مواجه شده است و دیگر به سادگی گذشته نمیتوانند اهداف اقتصادی و ژئوپلیتیکی خود را در هرجای جهان که میخواهند پیاده کنند . کشورهای غربی و امریکا در مقابل این تغییر توازن که نتیجه تحولات تاریخی درجهان است، به مقاومتی به هر قیمت دست زده وخواهند زد و روشن است که نتیجه این این جنگ و جدالها بر سر تجدید تقسیم مناطق نفوذ و تسلط بر منابع طبیعی و بازار های کالا و کار ارزان تاثیر تعیین کننده ای در تحولات آینده ونیز فرایند مبارزه طبقه کارگر و زحمتکشان متحد آن بر علیه نظام سرمایه داری در چهار گوشه جهان خواهد داشت.
در مبارزه میان نو کهنه در عرصه جهانی که مبارزه طبقاتی اساس و موتور محرک آن محسوب میشود شاهد بیداری و آگاهی طبقه کارگر و توده های مردم از مقاصد دول امپریالیستی و سرمایه داران در توجیه میلیتاریسم، جنگ افروزی و اعمال سیاست های اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی ضد کارگری و ضد منافع توده های مردم بودیم .برغم اعمال سانسور و تبلیغات یک طرفه گسترده رسانه های مسلط، در سال گذشته، علاوه بر تداوم مقاومت توده های رنجدید ه مردم فلسطین در برابر ارتش تا دندان مسلح اسرائیل و حامیان امپریالیست آن ، شاهد گسترش اعتراضات علیه جنگ و کشتار و اعتصابات کارگری در مقابله با سیاستهای ضد انسانی در اکثرکشورهای جهان، بویژه کشورهای معظم سرمایه داری بودیم . برغم تبلیغات جنگی و لزوم اختصاص بودجه برای تولید و یا خرید تسلیحات کشتار جمعی که مخارج آن از گرده نیروی کار کشیده میشود، ده ها هزار کارگر صنایع مختلف و کارکنان خدمات عمومی دست به تظاهرات و اعتصابات متعدد زدند و همین اعتصابات و اعتراضات نشان میدهد که هیچکدام از تمهیدات سرمایه داری نمیتواند برای همیشه جلوی رشد آگاهی و مبارزه طبقه کارگر وزحمتکشان را سد کند و نیز این اعتصابات واعتراضات مبین این واقعیت است که نیروی کار در جریان مبارزه، آگاه تر و متشکلتر و متحد تر میشود و سرانجام درمیابد که راهی جز بزیر کشیدن قدرت اقلیتی کوچک از صاحبان قدرت و ثروت و دست زدن به انقلاب اجتماعی و انتقال ابزار تولید به جامعه و استقرار سوسیالیزم وجود ندارد . “سوسیالیسم یا بربریت” .
ایران
اما ایران جمهوری اسلامی زده ما هم جدا از تغییر و تحولات نظام سرمایه داری درجهان نیست و همچون هر پدیده جهانی دیگری، از این تحولات تاثیر پذیرفته و بر آن تاثیر میگذارد.کوتاه سخن اینکه جمهوری اسلامی درسال گذشته در میانه تشدید تضاد و جنگ بین قدرتهای بزرگ بی طرف نماند و برای حفظ قدرت در داخل و حفظ منافع خود در خارج، مجبور بود در کنار یکی از طرفین دعوا قرار گیرد. سال گذشته در این زمینه دو جناح نسبتا قدرتمند درون طبقه حاکم به مواضع شان شفافیت بیشتری دادند. جناح در حاکمیت با پیوستن به اتحاد هائی نظیر شانگهای و بریکس و مبادلات نظامی و اقتصادی باروسیه تمایل خود را به پیوستن به جبهه روسیه و چین تحکیم کرده و جناح مقابل نیز بیش از بیش بر طبل نزدیکی با غرب ، آمریکا و اتحادیه اروپا کوبید. هر دو جناح در درون طبقه حاکم قراردارند و در سرکوب جنبشهای اجتماعی ازادیخواهانه و برابری طلبانه شریک و متحد هستند. تنها در سهم خواهی از ثروتهای عمومی و ارزش اضافی تولید شده از سوی نیروی کار اختلاف نظر دارند . سال گذشته جمهوری اسلامی کوشید از تضاد بین قدرتهای بزرگ استفاده کرده و با دسیابی به بازارهای بین المللی اثر تحریم های اقتصادی غرب را کاهش دهد و با بند بازی در جریان جنگ اسرائیل و فلسطینیها از طریق نیروهای نیابتی خود فشار بیشتری را به غرب برای تحمیل خواستهای خود و یا بقول خودشان “دور کردن جنگ از مرزهای کشور” وارد آورد . در عین حال برای نجات اقتصاد بحران زده و بیمار کشور تا توانست سرکوب دستمزدها و تشدید استثمار کارگران و زحمتکشان ادامه داد . از وقایع مهم دیگر برگزاری “انتخابات” مجلس ارتجاع بود که نتیجه آن عدم مشارکت بیش از هفتاد درصد مردم بود و عدم مشارکت مردم در انتخابات به آشکارترین وجه نشانداد که رژیم جمهوری اسلامی در میان اکثریت عظیم توده های میلیونی مردم هیچگونه مشروعیتی ندارد و تنها به زور سرنیزه و سرکوب است که سر پا مانده است .
توده های مردم با خیزشهای انقلابی متعدد و اعتراضات و اعتصابات بی وقفه نشانداده اند که خواهان سرنگونی انقلابی رژیم و ایجاد تغییرات بنیادی در ساختار اقتصادی اجتماعی ایران هستند و همانطور که در خیزش شهریور ۱۴۰۱ با پیشگامی زنان شاهد بودیم، برای رسیدن به خواستها و اهداف خود از فدا کردن جان خود نیز دریغ ندارند .
سال گذشته نیز کارگران وزحمتکشان وزنان وجوانان ایران به اشکال مختلف رژیم حاکم را به مصاف طلبیدند . خواستها و مطالبات مطروحه در جنبشهای انقلابی در محل کار وزیست و در کف خیابانها مبین این واقعیت انکار ناپذیر است که مبارزات توده های زحمتکش مردم در روندی بسیار طولانی و خو نین، بتدریج سمت و سوی ضد سرمایه داری بخود گرفته و نیروهای کار وزحمت در جریان عمل به این نتیجه میرسند که بدون سرنگونی طبقه حاکم ستم واستثمار و تبعیض و نابرابری پایان نخواهد یافت .
با تلاش و کوشش خستگی ناپذیر کارگران پیشرو و عناصر روشنفکر انقلابی و رهبران عملی جنبشهای اجتماعی، اکنون سطح آگاهی و زمینه های فکری تشکل و تحزب میان کارگران وتوده های زحمتکش مردم در حال فراگیر شدن است . وظیفه مهمی که در مقابل همه ما است تلفیق اصولی فعالیت علنی و مخفی و پایه ریزی هسته ها و کمیته ها ئی است که در جریان عمل ودر زمان مناسب بتوانند به تشکیلاتهای محل کار وزیست ارتقا یابند . کارگران پیشرو باید خود را به سوسیالیسم علمی مجهز ساخته و با ایجاد هسته های سرخ وترویج سوسیالیسم علمی میان همکاران ، ضمن شرکت در مبارزات روزمره در محیط کار وزیست ، زیربنای حزب انقلابی طبقه کارگر را پایه ریزی بکنند . در عین حال تلاش کنند تا جنبشهای انقلابی موجود در تشکلهای مستقل خویش سازمان یافته ودر یک جبهه انقلابی برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و ایجاد تغییرات بنیادی در ساختار اقتصادی و اجتماعی کشور متحد شوند. طبقه کارگر برای اینکه بر اختاپوس سرمایه و دولت مذهبی سرکوبگر آن پیروز شود، باید از مبارزات متحدین خود دفاع و نقش موثری در سازمانیابی و ادامه مبارزات آنها داشته باشد و تا میتواند نیروهای بیشتری را برای رسیدن به اهداف خود متحد کند.
کارگران وزحمتکشان
بعد ازسرکوبهای خونین خیزش زن – زندگی- آزادی، طبقه حاکم ودشمنان آزادی درتلاش هستند بار دیگر تخم یاس و نا امیدی را درمیان توده های مردم بکارند . آنها با تشدید سیاست سرکو ب و تفرقه افکنی ، فعالین جنبش های اجتماعی بویژه جنبش کارگری را را مرعوب و از ادامه مبارزه بازدارند. فرصت گرانبهای نوروز رامغتنم شمرده با اشاعه آگاهی و فرهنگ تشکل ، مبارزه ومقاومت درمیان مردمان کارگر وزحمتکش، بویژه جوانان، چشم اندازپیروزی بر ارتجاع حاکم رادرافق مبارزات خود بگشائیم.
. درعین حال نوروز وسنت زیبا وپربار دید و بازدید ها فرصت گرانبهائی است تا به دیدار خانواده وبازماندگان شهدای جنبش کارگری وسایر جنبش های انقلابی طی چهل سال گدشته وزندانیان سیاسی برویم و خود را درغم وشادی آنها شریک وسهیم بدانیم.
نوروزتان خجسته و پیروز باد
سازمان اتحاد فدائیان کمونیست
۲۷ اسفند ماه ۱۴۰۲
