امسال شصت وهشتمین سالگرد ۱۶ آذر۱۳۳۲ جانباختن سه تن از دانشجویان دانشگاه تهران دراعتراض به ورود ریچارد نیکسون معاون وقت رئیس جمهورایالات متحده امریکا به ایران و دراعتراض به تشدید سرکوب وستم واستثمار است . روزی که پایه های جنبش دانشجوئی حامی جنبش کارگران و زحمتکشان و طرفدار سوسیالیسم دردانشگاه ها ومراکزآموزشی ایران پایه گذاری شد و ازاین پس مبارزه علیه امپریالیسم و مبارزه برای آزادی و استقلال، درمیان دانشجویان پیشرو، با مبارزه علیه طبقه حاکم، قدرت سیاسی وحشو و زوائد آن درهم آمیخت . ازان پس بموازات کانالیزه شدن هرچه بیشتر طبقات اجتماعی درایران وسمتگیری نیروهای اجتماعی به سمت پایگاه طبقاتی و تاریخی شان، بخش های پیشرو جنبش دانشجوئی نیز درجهت پیوند با جنبش کارگری و ایده های سوسیالیسم گام برداشتند. جنبش دانشجوئی دراین راهپیمائی طولانی صد ها حرکت انقلابی و پیشرو را پشت سرگذاشته و هزاران دانشجو در پیوند با سازمان های انقلابی و جنبش ازادیخواهانه وسوسیالیستی جان باخته اند.
۱۶آذر امسال درشرایطی به پیشواز روز دانشجو میرویم که ازیکسو تشدید استثمار وغارت وچپاول مافیای حاکم بر کشور و از سوی دیگر تحریم های کمرشکن امپریالیسم آمریکا و کشتار و محدودیت های ناشی از ناتوانی رژیم درمهار ویروس کرونا، دست بدست هم داده اند و زندگی توده های کارگر و زحمتکش را با مشکلات بی شماری مواجه نموده اند ورژیم حاکم به بهانه محدودیت های کرونائی و “رویاروئی” با آمریکا به مطالبات وخواست های کارگران و زحمتکشان با سرکوب و زندان پاسخ میدهد.در حالیکه خطر اصلی برای امپریالیست ها وازجمله آمریکا، نه وجود رژیم جمهوری اسلامی که به یمن تحریکات آن سالانه میلیاردها دلار از فروش سلاح به رژیم های مرتجع منطقه سود میبرد، بلکه خطر بزرگتر برای امپریالیسم آمریکا و سرمایه جهانی وسرمایه سالاران داخلی رشد و ارتقای جنبش های اجتماعی ، بویژه جنبش کارگری درایران است که روز به روز به سمت رادیکال ترشدن و طبقاتی شدن پیش میرود.
درچنین شرایطی ضعف و پراکندگی جنبش کمونیسیتی از یکسو و فقدان تشکل و تحزب انقلابی و سراسری کارگری ازسوی دیگر، برخی ازگروه های دانشجوئی واحزاب وسازمانها وافراد سابقا چپ را به گمان خودشان “میداندار” صحنه کرده است. مدتی است که درمیان دانشجویان کرنش درمقابل جریانات بورژوائی وانصراف از راه حلهای انقلابی برای برافکندن نظم موجود توسط افراد وعناصر سابقا چپ رواج داده میشود . آنها که از پیروزی طبقه کارگر ناامید و هژمونی آنرا به کنارنهاده اند وجهه همت خود را تقویت آلترناتیوهای رنگارنگ بورژوائی قرارداده و تحت توجیهات مختلف پیوستن به محتمل ترین آلترناتیو های موجود را تبلیغ وترویج میکنند. اینکه آلترناتیو موجود و یا نیروی ائتلافی مورد نظرآنها چقدر انقلابی و دموکرات است و یا میتواند باشد، برای انها کوچکترین اهمیتی ندارد. آنها ازشرکت درجنبش دنبال منافع لحظه ای خود هستند ودرعمل به دنباله رو محتمل ترین و قوی ترین آلترناتیو روان شده و منافع طبقه کارگر و زحمتکشان را قربانی منافع لحظه ای خود میکنند.
دانشجویان مبارز وانقلابی
۱۶ آذرتبلور پیوند ناگسستنی مطالبات ومبارزات دانشجویان با مطالبات ومبارزات طبقه کارگر وزحمتکشان ایران است.دانشجویان پیشرو وانقلابی بخوبی میدانند که درشرایط متحول کنونی دفاع از جنبش های اجتماعی و مطالبات انها و مبارزه درمسیراهداف بلند مدت جنبش انقلابی طبقه کارگر و زحمتکشان ، کمک به سازمانیابی و خودآگاهی طبقه کارگر ادامه منطقی تاریخ مبارزات دانشجویان از۱۶آذر ۳۲تاکنون است . دانشجویان مبارز بارها وبارها نشان داده اند که کارآنها نه دنباله روی ازاین و یا آن اپوزیسیون بورژوائی و یا محتملترین آلترناتیوها و به فراموشی سپردن اهداف درازمدت جنبش، بلکه در پاسخ به ضعف و پراکندگی کنونی، شرکت درمبارزات جاری، کمک و یاری به جنبش طبقه کارگر و کوشش برای شکل گیری جبهه انقلابی است که توده های کار و زحمت وجنبش های اجتماعی مختلف باجهت گیری ضد سرمایه داری را زیرچترخود متحد کند و برای سرنگونی نظام حاکم و بمنظور تغییرات بنیادی درساختاراقتصادی اجتماعی وسیاسی ایران واستقرار نظام نوین مبتنی برشوراها همت گمارد.
دانشجویان مبارزوانقلابی :درآستانه ۱۶ آذر ۱۴۰۰ باتشدید مبارزه برای سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی و رسیدن به آزادی وسوسیالیسم یاد جانباختگان ۱۶ آذر۳۲ وهمه دانشجویان انقلابی و سوسیالیست را گرامی داریم .
سازمان اتحادفدائیان کمونیست
۱۵آذر۱۴۰۰
