اعتراضات جاری توده های زحمتکش نسبت به گرانی و ضرورت اتحاد جنبشهای اجتماعی درجبهه ای انقلابی
بدنبال اعلام اجرای طرح موسوم به “اصلاح یارانه‌ها”، افزایش جهشی و با برنامه قیمت کالاهای اساسی نظیر، آرد، تخم مرغ و روغن و لبنیات… کلید خورد و بدنبال آن اعتراضات توده های مردم تحت ستم و استثمار به این سیاست ضد انسانی رژیم جمهوری اسلامی اوجی دوباره گرفت و بخش زیادی از توده های زحمتکش مردم درشهرهای مختلف از جمله شهرکرد، اندیمشک، ایذه، جراحی، دورود، اهواز و جونقان به خیابان آمدند. این تجمعات اعتراضی هرچند که با یورش نیروهای امنیتی و ضرب وشتم ودستگیری توام بود اما مانع ازتداوم و گسترش دامنه اعتراضات به استانهائی ازجمله کرمانشاه و برخی نقاط دیگر نبود.
رژیم اسلامی بموازات مقررات زدائی و یورش به حقوق و دستاوردهای نیروی کار و زحمت و حذف بسیاری از یارانهی کالاهای اساسی ومورد نیاز روزمره مردم درسالهای گذشته، اکنون حذف یارانه کالاهای حیاتی دیگری را صادرنموده است. ابتدا با اعلام قیمت های جدید برکالاهائی نظیر مرغ کیلوئی ۶۰هزارتومان – تخم مرغ هرشانهی ۳۰ عددی ۷۶هزارتومان- تخم مرغ (یک کیلو) ۴۰ هزار تومان روغن مایع خوراکی (بطری ۸۰۰ گرمی) ۶۰ هزار تومان-روغن جامد (۵ کیلویی) ۳۸۰ هزار تومان – شیر (نایلون ۸۰۰ گرمی) ۱۵ هزار تومان- پنیر (بسته ۴۰۰ گرمی) ۳۸ هزار تومان-
در این لیست قیمت برخی کالاها که قبلا هم گران بود، تا ۳۰۰ درصد افزایش داشته است.
بدون تردید رهبران رژیم جمهوری اسلامی ازعکس العمل شدید توده های مردم نسبت به افزایش قیمت این کالاها آگاه بوده اند و به همین خاطر نیز به ترفند جدیدی متوسل شدند و با انداختن فاصله سه روزه بین اعلام قیمت ها واجرائی شدن آن، بخش زیادی از مردم را در صفهای طولانی خرید اظطراری وانبار کردن این کالاها مشغول بکنند تا بتوانند از عهده سرکوب بخش دیگری ازمردم معترض وعمدتا فقیرترجامعه بربیایند . درحالیکه افزایش ناگهانی قیمت کالاهای اساسی فوق به افزایش زنجیره وار سایر قیمت مایحتاج اولیه نیز منجرخواهد شد و رژیم تنها درکوتاه مدت میتواند با شکاف انداختن بین توده های مردم از یکسو و تشدید سرکوب ازسوی دیگرآنها را از اعتراضات سراسری باز دارد.
تبعات موج اخیرافزایش قیمت ها درشرایط پائین بودن سطح دستمزدها و بیکاری میلیونی، ورشکستگی مراکز تولیدی و بحرانهای زیست محیطی و نبود آزادیهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی، توده های هرچه بیشتری از کارگران و زحمتکشان و نیروی آزادیخواه جامعه را به میدان مبارزه سوق خواهد داد. اما همانطور که بارها گفته ایم و تجربه هم ثابت کرده است جنبشهای اجتماعی موجود و نیز اعتراضات و خیزشهای متعددی که در نتیجه فوران خشم توده های رنج و کار بوقوع میپیوندند هرچند که در ارتقاء سطح آگاهی وعقب راندن رژیم نقش مهمی بازی میکنند اما پیروزی قطعی آنها بدون سازمانیافتگی درمحیط کار و زیست و نیز اتحاد جنبشهای اجتماعی پیشرو در جبهه ای انقلابی وفراگیر ممکن نخواهد بود.
ما باردیگراز پیشگامان جنبشهای اجتماعی موجود و پیشروان جنبش کارگری، معلمان ، زنان، دانشجویان ونمایندگان سایرجنبشهای اجتماعی وآزادیخواه و سوسیالیست دعوت میکنیم ضمن شرکت عملی درمبارزه طبقاتی جاری، درشرایط متحول کنونی برای متحد شدن جنبش های اجتماعی توده های کار و زحمت زیرچترجبهه ای انقلابی ازهیچ کوششی فرو گذار نکنند.
سرنگون بادرژیم جمهوری اسلامی
برقرارباد جمهوری فدراتیو شورائی
زنده باد سوسیالیسم
سازمان اتحاد فدائیان کمونیست ۲۳
اردیبهشت ۱۴۰۱
