فرق بین روش گام های سنجیده به جلو با انقلاب سوسیالیستی و انقلاب مرحله ایی
وقتی از گام های سنجیده برای رسیدن به مقصودی حرف می زنیم، در مسائل معمول، همه به دیده تحسین به این روش می نگرند. آما اگر همین روش را که برداشتن گام های سنجیده بسوی هدف سوسیالیسم است بیان دارید متهم به رفرمیسیم و باور به انقلاب مرحله ایی می شوید. در این نوشته قصدم اینستکه یک مقدار در باب این روش و اتهامات به آن بپردازیم.
قبل از هر چیز آنچه انقلاب مرحله ایی نامیده می شود می پردازیم. همانطوریکه همگان می دانیم ایده انقلاب مرحله ایی بیان می دارد که کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه می باییست قبل از سوسیالیسم مرحله پیشینی را از سر بگذارند که به آن مرحله انقلاب دموکراتیک می گویند. در این مرحله، قصد پیشرفت نیروهای مولده در جهت صنعتی و کشاورزی مکانیزه و در سطح سیاسی انتخابات آزاد، آزادی بیان و مطبوعات و رسانه ها، آزادی احزاب و تشکلها و اعتصاب … می باشد، که بعد از پیشرفت مناسب، در زمینه های یاد شده بالا، شرایط برای اقدام به انقلاب سوسیالیستی مهیا می شود.
در مقابل این نظر، هواخواهان انقلاب سوسیالیستی، انقلاب دموکراتیک را گمراهی محض می نامند و آنرا انحراف استالینی قلمداد می کنند و بدیل خود را انقلاب سوسیالیستی قلمداد می کنند صرف نظر از اینکه کشور دارای عدم توسعه یا در حال توسعه و یا توسعه یافته باشد. برای هواخواهان انقلاب سوسیالیستی، انقلاب دموکراتیک هیچگاه جامع عمل نخواهد پوشید و امری غیر ممکن است و حتی اگر هم بالفرض مثال، عملی باشد این تلاش در جهت حفظ جامعه و سیستم بورژوایی ست و امری رفرمیستی محسوب می شود.
نظرگاه روش گامهای سنجیده به هدف، برایش پیشرفت پس مانده گی صنعتی و ورشکستگی نظام بورژوایی از لحاظ اقتصادی مطرح نیست، البته آنطوریکه در طرح و برنامه مدافعین انقلاب دموکراتیک مرحله ایی مطرح می باشد.
نظرگاه روش گامهای سنجیده به هدف، بر این باور است که رژیم مستبد حاکم “جمهوری اسلامی” سد بزرگی در راه پیشرفت به سوی سوسیالیسم می باشد و گام اول در نبود نیروهای انسجام یافته کمونیستی، اولا ایجاد ائتلافی وسیع مابین نیروهای باورمند به سوسیالیسم و همچنین ائتلافی وسیع با نیروهای تشکل یافته و منفرد کارگری در ایران و همراهی و ائتلاف وسیعتری با نیروهای دموکرات و مترقی باورمند به آزادی و حقوق بشر و دموکراسی در جهت براندازی رژیم جمهوری اسلامی می باشد.
در شرایط بسته و خفقان آور سیاسی و ورشکستگی اقتصادی رژیم حاکم، و شورشهای بسیار در سالهای متمادی۱۳۸۸ و ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ در جهت براندازی رژیم اسلامی حاکم، همگان برآنند که برآمد شورشی دیگر در بازه زمانی کوتاهی احتمال وقوع بالایی را داراست و طولی نخواهد کشید که شورشی دیگر در جهت براندازی نظام حاکم اتفاق بیافتد. بنابرین نزدیکترین و در عین حال عظیمترین تغییرات اساسی با موفقیّت این شورشها می تواند به تحقق بپیوندد، و تعلل و غفلت در جهت ائتلافی وسیع که کمک بسزایی به پیروزی قیام خواهد بود حقیقتا برای همه انسانهای آزادیخواه و رهایی طلب کمونیست عملی خبط و نابخشودنی خواهد بود.
حسین جوینده
۱۵ آذر ۱۴۰۲ دسامبر ۰۶-۲۰۲۳
