کودکان در جوامع مذهبی سرمایه‌داری در رده بی‌حقو‌ترین و محرومترین اقشار جامعه از امکانات رفاهی، تحصیلی و خدمات اجتماعی و قربانیان خاموش این نظامهای ضدانسانی محسوب می‌شوند. کودکان از قربانیان این دنیای بی‌رحم سرمایه‌داری و پر از جبر و عذاب و ناراحتی هستند.
در ایران و افغانستان، در کشورهای دیگر اسلام‌زده کودکان مورد انواع بهره‌کشی‌ها و تبعیضات و ستم‌کشی‌ها واقع می‌شوند. فرهنگ ارتجاعی اسلامی و سنت‌های حاکم بر این جوامع مسبب چنین تراژدی‌های تلخی می‌شود که از نظر شرایط اجتماعی و محیط‌های کار در محلات و خیابان‌ها مورد تعرض و تهدید و گاها به سوی اعتیاد و پخش یا خرید و فروش مواد مخدر هم کشیده می‌شوند.
در چنین جوامعی ما شاهد آن هستیم که کودکان خردسال دختر را به زور و یا در ازای دریافت پول به عقد مردهایی در می‌آورند که از سن پدر و پدربزرگ‌هایشان بیشتر و به این شکل به فروش می‌رسانند.
کودکان قربانیان این نظامهای مرتجع و ضدانسانی هستند که زندگی و آینده و حقوق ابتدایی و اولیه آنان پایمال و هیچ نوع امکانات رفاهی و تحصیلی برای خیلی از آنان نه تنها فراهم نمی‌شود، بلکه همین فشارهای اقتصادی خانواده‌ها را مجبور به طرد آنان و بیرون انداختن از خانه میکنند که خود توانایی سرپرستی آنان را ندارند و دولت‌های مرتجع اسلامی به همین شکل و در خیابان‌ها به دست فروشی روی می‌آورند که همیشه در معرض خطر و تهدید و انواع تعرضات قرار میگیرند.
هه‌ژار علی‌پور- ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
