تشکل، اتحاد، مبارزه، پیروزی!
گام بلند و تعیین کننده و پیروزمند کارگران مبارز هفت تپه علیه مالکیت خصوصی آن مجتمع بزرگ و سرانجام خلع ید از اسدبیگی غارتگر و اختلاسگر و استثمارگر را در نهایت شادمانی و افتخار به کارگران متحد و مقاوم هفت تپه، به سندیکای مبارز و پیگیر آنان به نمایندگان آگاه و پرتلاششان، به خانواده های ستمدیده ولی کوشنده و همگام و همراه و به طبقۀ کارگر بپا خاستۀ در ایران صمیمانه شادباش و تبریک می گوئیم.
جنبش کارگری به همت و توان کارگران مبارز و متحد هفت تپه در راستای مبارزات طولانی شان بار دیگر ثابت کردند که “تشکل و اتحاد، رمز پیروزی است”.
ویژگی و اهمیت این پیروزی در خواست اول و مهم کارگران هفت تپه در لغو خصوصی سازی و خلع ید از آن دزدان سرگردنۀ نا بکار است. امری برحق که اجرای آن در این سالیان با بذل و بخشش کردن صنایع و مؤسسات بزرگ خدماتی (حتّا آموزش و بهداشت) به “آقازادگان” و نورچشمی ها و یا مفت خوران نشسته بر مسندهای دولتی که فاقد کمترین صلاحیت و دانش کار بودند، موجب تعطیلی بسیاری کارخانجات و مؤسسات بزرگ و نتیجتاً اخراج و بیکاری کارگران و فقر و گرسنگی و بی خانمانی و حتّا پاشیدن بسیاری از خانواده ها شد. از این رو این خواست برحق به خواست و شعار عمومی طبقۀ کارگر تبدیل شد، و در بیشتر اعتراضات، اعتصابات و راهپیمایی ها در سراسر کشور جزو خواست اصلی کارگران شد. بی تردید اکنون طبقۀ کارگر ایران با شادمانی خود را سهیم این پیروزی می داند و با قرار دادن تجربۀ پیروزمند کارگران هفت تپه که عمدتاً در “وحدت و تشکیلات” خلاصه می شود، خود را برای گسترش این پیروزی و لغو خصوصی سازی در محل کار خود آماده خواهند کرد.
در این پیروزی، عدم وجود کمترین توهم نسبت به دولت و مدیران دولتی است که قرار است این مجتمع بار دیگر توسط آنان “دولتی” شود. شوق این پیروزی به هیچوجه موجب نشده که خاطرات تلخ دوران دولتی بودن اولیه به فراموشی سپرده شود . سندیکا کارگران هفت تپه در بیانیۀ اخیر خود به مناسبت این پیروزی به درستی یادآور می شود که: ” در زمان مالکیت دولتی کارگران را اخراج می کردند، قرا ر داد های موقت را به کارگران تحمیل کردند، دستمزد های ناچیز پرداخت می کردند”.
از این روست که آگاهانه و قاطعانه، پیشاپیش خط و نشان خود را برای “اربابان” آینده می کشند و با تعیین و بیان مشخص شرایط کار در آینده، هم حد و حدود آنها و حقوق و وظایف خود را تعیین می کنند و هم برنامۀ عملی ادامۀ مبارزاتشان را اعلام می نمایند و به قول معروف “گربه را دم حجله” می کشند!
از آنجا که مدیران آینده نیز کسانی جز نمایندگان سرمایه داری حاکم نیستند وجز به منافع این طبقه و خودشان نمی اندیشند، تردیدی نیست که مبارزۀ طبقاتی همچنان در هفت تپه ادامه خواهد داشت و با دفع شر از اسدبیگی ها، مسئله حل نشده و مطمئنن با هشیاری کارگران هفت تپه وبا پرهیز از سرمستیِ این پیروزی و با خواست فوری به کار برگرداندن تمامی کارگران اخراجی و لغو تمامی احضارها و پیگردهای امنیتی را با تحکیم اتحاد و تشکلشان و تثبیت دستآوردشان، وثیقۀ پیروزی های بعدی برای اداره و مدیریت جمعی و شورایی قرار خواهند داد.
“چارۀ رنجبران وحدت و تشکیلات است”
اردیبهشت ۱۴۰۰/ مه ۲۰۲۱
