سوسیال دموکرات راازچندنظرگاه می توان نگریست و تعریف و توصیف نمود: نخست از نظرگاه ِ لنین و لنینیست ها، دوم ازنظرگاه ِ مارکس و مارکسیست ها ، وسوم از منظر ِجایگاه ِ متغیراش درتاریخ.( متغیر ازآن جهت که یک فرد ِ خاص و مشخص با تعلق ِ مارکسیستی، در جامعه ی استبدادزده و محروم از دموکراسی و آزادی های سیاسی سوسیال دموکرات است – باید باشد- و در جامعه ی دارای دموکراسی سوسیالیست. نمونه و سرمشق ِ این خصوصییت ِ دوگانه مارکس و انگلس اند که در آلمان سوسیال دموکرات بودند و در انگلیس سوسیالیست.).
سوسیال دموکرات با زبان وادبیات ِلنینی فحش است، همچون نوکر ِ امپریالیسم. لنینیست با این فحش نشان می دهد که نه معنا و مفهوم ِ واقعی و تاریخی ِ سوسیال دموکراسی را می داند و نه دلیل ِ وجودی و ضرورت ِ سوسیال دموکرات رادر نظام ِ اجتماعی ِ این دوران. همچنان که دلیل ِ علمی و تاریخی ِ ضرورت ِ وجودی ِ نظام ِ سرمایه را در اشکال ِ ابتدایی و پیش رفته ی آن نمی داند و آن را زائده ی بی خاصییت و مانعی درمسیر ِ به زعم ِ او ناقانون مند ِ جامعه های متفرق و جدا از یکدیگر ِ انسانی به شمار می آورد. واقعییت این است و نوشته های متعدد ِ لنین به ما می گویندکه لنینیست ها به پیروی ازلنین مارکسیست ها یعنی منتقدان ِ راه ِغیر ِ سرمایه داری و معتقدان به ماتریالیسم ِ تاریخی و تکامل ِ قانون مند ِ جامعه ی واحد ِ انسانی را سوسیال دمکرات یا مرتد نامیده و به این طریق به طور ِ غیر ِ مستقیم به مارکس و انگلس هم ناسزاگویی کرده و آنها را مرتد به شمار می آورند.( لنین معتقد بود دوران ِ سرمایه داری ِ زمان ِ مارکس به سرآمده و دوران ِ او عصر ِ امپریالیسم است که قوانین ِ خاص ِ خود را دارد که مارکس و انگلس از آن بی خبربودند).
لنین ولنینیست ها ضمن ِمرزبندی با اندیشه و تئوری های مارکسیستی که آن ها را متعلق به دوران ِ پیشا امپریالیستی می دانند،خود راکمونیست،و مارکسیست ها را سوسیال دموکرات می نامند. چرا؟ چون اولن موجودییت ِ سیاسی تشکیلاتی ِ مخفی کارانه ی آنان مختص ِ جوامع ِ عقب مانده ی تحت ِ حاکمییت ِ استبداد یعنی وابسته به استبداد و خفقان است، و ثانیین از این رو، آنان خود یعنی تشکیلات شان را پیشرویا پیشاهنگ ِجامعه ی عقب افتاده ی فاقد ِ طبقه ی خودگردان به لحاظ ِ سیاسی تشکیلاتی و نیازمند ِ قییم ِ پدرسالار می دانند که این تشکیلات ِ حاضر و آماده وظیفه دارد جامعه را با اراده ی معطوف به قدرت اش وادار به میانبر زدن ِ تاریخ کرده تا زودتر و پیش ازآن که مراحل تکاملی اش را از سر بگذراند به زعم ِ خود وارد ِ فاز ِ سوسیالیسم نماید. ( و ازاینجاست که ناگزیراند با اندیشه و تئوری های مارکس ومارکسیسم مرزبندی ِ سیاسی و حتا ایدئولوژیک نمایند). درواقع غیرازاین نیست که آنان با این جعل ِ نظر ِ بی اعتنا به قوانین ِ دیالکتیک و تکامل ِ قانون مند ِ تاریخ و جامعه ی واحد ِ انسانی می خواهند به تاریخ و قوانین ِ حاکم بر تکامل ِ اجتماعی پیش دستی کرده و اراده ی تشکیلاتی ِ راهگشا به قدرت ِ خود راجایگزین فرایند ِ قانون مند ِ تکامل نمایند. از اینجا و با این هدف است که لنین معتقدان به ماتریالیسم ِ تاریخی را اکونومیست و مارکسیست های مدافع ِ گذار ِ قانون مند از سرمایه داری به سوسیالیسم را سوسیال دموکرات و جیره خوار ِ امپریالیسم معرفی می کند.( بخوانید تمام ِ نوشته های بعدازکسب ِقدرت ِسیاسی ِلنین و موضع گیری های او علیه سوسیال دموکرات های روسیه و آلمان را).
اما مارکس ، از آنجاکه معتقد بود درآلمان تئوری بر پراتیک پیشی گرفته است ازاین روپراتیک باید خود را برتئوری منطبق وهمساز وهمسو- یا به اصطلاح جفت وجور- نموده تا بتواند وظیفه ی تاریخی خود یعنی انقلاب ِ سوسیالیستی را تحقق بخشد. این به چه معناست؟ به این معناکه فعالان ِ جنبش ِ کارگری و سوسیالیست ها باید فعالییت ِ خود رابا ماتریالیسم ِ تاریخی به مثابه ِ راه نمای تکامل ِ اجتماعی منطبق نموده و رعایت ِ تقدم و تاخر در تکامل ِ جامعه های ناهمتراز به لحاظ ِ اقتصادی اجتماعی و سیاسی را در راهبرد ِ انقلابی ِ شان بنمایند.
پس، مفهوم ومضمون ِسوسیال دموکراسی و سوسیال دموکرات از نظرگاه ِ تاریخی و مارکسیستی چنین است: سوسیال دموکرات ها درجامعه هایی که هنوز به لحاظ ِ تولید و مناسبات ِ تولیدی و اجتماعی عقب افتاده اند، باید پراتیک ِ انقلابی سوسیالیستی ِ خود راهمتراز وهمسو با آموزه های ماتریالیسم ِ تاریخی نموده و اولوییت را به دموکراسی وآزادی های سیاسی داده تا جامعه( فعالان جنبش ِ سوسیالیستی) به آن حد از آزادی های سیاسی دست یابند که هم آگاهی ِ سوسیالیستی عمومییت یابد و هم از این رو پراتیک( جنبش ِ سوسیالیستی) قادربه برقرارنمودن ِ سوسیالیسم و آزادی های فوری و بی قید و شرط ِ سیاسی ِ فراگیرتر از دموکراسی ِ بورژوایی گردد.
با چنین نگرش و رویکردی بود که مارکس و انگلس در مانیفست با مرزکشی میان ِ انواع ِ سوسیالیسم ها و سوسیالیست ها و « حقیقی» نامیدن ِ سوسیالیست های آلمانی ِ عجول درتحقق ِ سوسیالیسم- یعنی همان کاری که بلشویک ها بعدتر در« عصر ِ امپریالیسم» شان در روسیه کردند-، نوشتند: « اکنون سوسیالیسم ِ «حقیقی» درآلمان فرصتی راکه مدت ها درآرزوی آن بود به دست آورده تا خواست های سوسیالیستی را در مقابل ِ جنبش ِ سیاسی ارائه دهد وبه لعن و تکفیر ِ متداول ِ لیبرالیسم، دولت ِانتخابی،رقابت ِ بورژوایی ،آزادی ِبورژوایی ِمطبوعات،قانونگذاری ِ بورژوایی و آزادی و برابری ِ بورژوایی بپردازد وبرای توده ی مردم موعظه کند که با این جنبش ِ بورژوایی به هیچ دستآوردی نمی رسند بلکه تمام دستآوردهای خود را هم دست خواهند داد. این « سوسیالیسم» که خیل ِ عظیمی از کشیش ها- و آخوندها – وفئودال ها و دیوان سالاران را یدک می کشد برای رژیم های استبدادی مترسک ِ مطلوبی است که با آن علیه بورژوازی ِ پر خطر تبلیغ نماید{ مارکس و انگلس در ۱۸۴۶ شرایط امروز ِ ایران و تبلیغات ِ ضد ِ دموکراسی ِ لنینیست ها را پیش بینی کرده اند.}» ( برگرفته از: مانیفست، ترجمه ی حسن مرتضوی ص. ۳۰۸-۳۰۹. داخل ِ کروشه از من است).
سوسیال دموکراسی در مقابل ِ چنین درک و برداشت ِ نابه جا و نابه هنگامی از سوسیالیسم و انقلاب ِ سوسیالیستی بود که نخست در آلمان و سپس در روسیه ی عقب مانده و دیگر جامعه های با اکثرییت ِ جمعییت ِ دهقانی شکل گرفت و مورد تایید ِ مارکس و انگلس نیز قرار گرفت.
سوسیال دموکرات به دلیل ِ اعتقاد ِ علمی عقلانی اش به ماتریالیسم ِ تاریخی می داند برای تحقق ِ نظام ِ سوسیالیستی که ادامه ی قانون مندانه ی نظام ِ سرمایه داری بدون ِ مالکییت ِ خصوصی بر وسایل ِ تولید است دموکراسی شرط ِ لازم و ضروری ِ تبلیغ و ترویج ِ آگاهی ِ سوسیالیستی وکمونیستی در جامعه است و از این رو، در جامعه ی عقب افتاده ای که استبداد ِ سیاسی حاکم است باید نخست دموکراسی ِ تاریخی دورانی ِ بورژوایی استقراریابد تا آن شرایط ِ مطلوب در جامعه برقرار شود.
مساله این است: سوسیال دموکراسی و سوسیال دموکرات نام و عنوان های خلق الساعه و دلبخواهی نیستند که به اراده و میل ِ این یا آن فرد، این یا آن تشکیلات ِ سیاسی در یک جامعه نقش آفرینی کنند یا یا با فحش و توهین عرصه ی نظر وعمل را ترک نمایند، بلکه ضرورت های تاریخی در برهه ی معینی از نظام ِ سرمایه داری و پیش نیاز ِ یک جامعه ی معین با حاکمییت ِ استبدادی با هدف ِ همتراز نمودن ِ شرایط ِ موجود ِ این جامعه با جامعه های پیشرفته در راستای تکامل ِ تاریخ و تحقق ِ سوسیالیسم و کمونیسم اند.
ناسزاگویان و تهمت زنان به سوسیال دموکراسی و سوسیال دموکرات ها باید به این پرسش پاسخ دهندکه:به چه دلیل دهقانان و روستاییان که به قول ِ مارکس خواهان ِ بازگرداندن ِ چرخ ِ تاریخ به عقب هستند پیشرو و انقلابی اند اما سوسیال دموکرات ها که خواهان ِ دموکراسی و آزادی های سیاسی برای همتراز شدن ِ جامعه ی تحت ِ حاکمییت استبدادی با جوامع ِ پیشرفته و فرارفت از شرایط ِ نامطلوب ِ خود هستند ضد ِ انقلابی و مزدور اند؟ چه پاسخی دارید به ماتریالیسم ِ تاریخی و مارکس و انگلس بدهید « سوسیالیست های حقیقی!»
سخن ِ آخر همین بس که از قول ِ مارکس و انگلس درمانیفست به شما گفته شود: ضدییت تان با سوسیال دموکرات های دموکراسی خواه در جامعه ی زیر ِ حاکمییت ِ استبداد، همسویی با استبداد و مشارکت در سرکوبگری و اختناق و خفقان و سانسور و نبود ِ آزادی ِ اندیشه و بیان و تحمیل حجاب اجباری به زنان است، با این توجیه ِ فریب کارانه که دوران ِ دموکراسی ِ بورژوایی به سر آمده و نباید برای به دست آوردن ِآن مبارزه کرد.
شادباش ِ نوروزی:
فرارسیدن ِ نوروز و سال ِ نو را به گرداننده گان و خواننده گان ِ این سایت ِ ارجمند شادباش گفته و سالی سرشار از آزادی و رفاه برای زنان و مردان ِ آزادیخواه و برابری طلب آرزومندم.
روز روز ِ زنده گی تان بهتراز دیروزباد
زنده گی در کامتان شیرین تر از نوروز باد.
