جا برای لشوش نداریم
اپوزیسیون از روز اول لات و لش های خودش را داشته که بسیار کم شمار و حاشیه ای بوده اند. برگ های پلاسیده ای که باد انقلاب به خارج پرتشان کرده بود و چون خدماتشان مشتری و حامی نداشت، در حاشیۀ فعالیت های سیاسی جولان می دادند، بدون این که نقشی بازی کنند. همین رنگ و بویی از تهران قدیم را سوقات آورده بودند تا همه بدانند که مخالفت با جمهوری اسلامی فراگیر است و به قولی فراطبقاتی.
ولی اخیراً لات بازی وارد مرحلۀ جدیدی شده چون برخی از گروه های سیاسی لات پرور شده اند و در صدرشان پهلوی طلبان که از قدیم الایام با این گروه حساب جاری داشته اند. فقط اینها نیستند البته، مجاهدین که ارتش خصوصی خود را دارند و گروهک های دیگری هم که از این کار ها بلدند، جای خود را دارند. ظاهراً اینها که همگی از سیاست خاصی تبعیت می کنند، خیال دارند به این ترتیب و با این لشکر دیگران را از میدان برانند و اختیار اپوزیسیون را به دست بگیرند.
کار البته بی عاقبت است، چون در محیط دمکراتیک اروپا و آمریکا، سر و کار لات واقعی با پلیس است و لات های مجازی هم که مورد اعتنا قرار نمی گیرند، مگر از سوی کسانی که برای کل کل کردن در فیس بوک و توییتر وقت اضافی دارند. ولی بی عاقبتیش به معنای بی پیامد بودن نیست. این گروه ها با دست یازیدن به خشونت، آنهم از همین جا و با این امکانات قلیل که بیشتر اسباب مسخره است تا چیز دیگر، خود را به حاشیۀ اپوزیسیون جدی رانده اند.
وضع مجاهدین که از قبل روشن بوده و جذامیان اپوزیسیون بوده اند، خرده پا ها هم که چندان اهمیتی ندارند. می ماند پهلوی طلبان که بر خود نام مشروطه خواه گذاشته اند. بازندۀ بزرگ این روش همین ها هستند. چون به این ترتیب با گذشتۀ ننگین خانوادۀ پهلوی تجدید عهد نموده اند و یاد بیست و هشت مرداد را در خاطر همه زنده کرده اند. ظاهراً به خیال خود، می خواهند دوباره قیام ملی بکنند… جالب است که وقتی می کوشند گفتار خود را تغییر بدهند و ادعای دمکرات بودن بکنند و دو تا حرف غالبی چهار تا دروغ تاریخی را دستمایۀ کار بکنند، در نهایت با اتخاذ روش های سنتی، رشته ها را پنبه می کنند و اگر هم دستاوردی داشته اند به بادش می دهند.
مثل قدیم می گوید که رفتار هر کس اقتضای طبیعت اوست، ولی گزینش سیاسی را نمی توان به حساب طبیعت افراد منظور نمود. انتخابی است آزاد که هر کس می کند. ولی این را میتوان گفت که هر گزینۀ سیاسی لوازمی دارد که نمیتوان به انتخاب شخصی تغییرشان داد. دشمنی با دمکراسی مستلزم ابراز خشونت است. حال یا با پرسنل حزبی این کار را می کند یا باید از جای دیگر نیرو فراهم نمایید. ایدئولوژی که نبود تا برایتان گردن کلفت بسیج نماید، باید اجاره کنید و اجاره ای ها همین ها هستند. شاه هم اگر عوض شود، لشکرش همان است که بود.
۱۷ اوت ۲۰۲۱، ۲۶ مرداد ۱۴۰۰
تجارت زیره
فعالیت های اپوزیسیون ایرانی انواع و اقسام دارد و البته اکثر آنها بی ثمر است. ولی اخیراً گونۀ جدیدی به اینها اضافه شده که تا به حال سابقه نداشته است.
شاهدیم که گروه هایی از سلطنت طلبان و در رأسشان رضا پهلوی، باب جدیدی را در مبارزه، یا لااقل تبلیغ گشوده اند که حد اقل اسباب تفریح است. کار از این قرار است که تبلیغات اسرائیلی را به طرفداران این دولت یا اصلاً زعمای خود این دولت عرضه می کنند. چندی پیش، شاهزاده در جمعی از سازمان های یهودی پشتیبان اسرائیل در آمریکا، نطقی کرد در جهت تأیید کامل تداوم و تحکیم تحریم ها وافزودن بر انزوای بین المللی جمهوری اسلامی که البته سال هاست خواست دولت یهود است و از طرف برخی ایرانیان هم جدی گرفته می شود و اینجا و آنجا تبلیغ می گردد. مقصودم از برخی ایرانیان، خدمتگزاران ریز و درشت و بسا اوقات منفرد نو محافظه کاران است که دائم در رسانه ها هنر نمایی می کنند.
مدتی پیش هم عده ای از پهلوی طلبان کاروانی راه انداختند و با سر و بری که چندان با زائران اماکن مقدسه تفاوت نداشت، راهی اسرائیل شدند تا مقابل دیوار ندبه دعایی بخوانند و حاجتی به شکافش بیاندازند و در عین حال مقامات دولت اسرائیل را از مواضع خویش که به عینه از تبلیغات همان دولت رونوشت شده بود، مطلع سازند! وقتی از چاه جمکران دورید، باید بالاخره امامزاده ای پیدا کرد…
طبعاً هر ناظری از خود می پرسد که مقصود از این کار ها چیست؟
اگر بردن خبر است که خبر را به منبعش نمی برند، می برند جای دیگر. پس هدف چیست؟
هدف ظاهراً ابراز ارادت است و نه بیش. ابراز همفکری چاکران با صاحبان قدرت، امر جدیدی نیست و همیشه بوده است. اصرار بر این کار تأکیدی است بر اخلاص و هموار کردن رنج سفر بر خویش هم که مؤید این اصرار است.
می مانند مردم ایران که شاهد این پشتک و وارو ها هستند و قرار است بپذیرند که این اشخاص دنبال منافع و آزادی آنها هستند و برای این است که زحمت می کشند و به راه های دور می روند. تصور نمی کنم که قانع کردن این مردم چندان آسان باشد. اگر می خواهید دل این مردم را به دست بیاورید، بهتر است به خودشان مراجعه کنید و اگر مجیز گو هستید، مجیز خودشان را بگویید.
۱۷ اوت ۲۰۲۱، ۲۶ مرداد ۱۴۰۰
