در روزهای گذشته عده ای افراد سلفی داعشی در محله دارسیران مریوان به مردم تعرض کرده و یکی از ساکنین این محله را به بهانه اینکه کفر گفته است را مورد ضرب و شتم قرار داده، خانواده این فرد و دیگر اهالی این محله را تهدید نمودند.سلفی ها تهدید کرده بودند که با شمشیر سر میبرند، به محله خون میپاشند و محله را به آتش میکشند.
این تعرض آشکار نیروهای سلفی که با حمایت نیروهای امنیتی و انتظامی رژیم همراه بود، با واکنش سریع از سوی مردم مریوان روبرو شد. جوانان و آزادیخواهان شهر به حمایت از مردم دارسیران به کمک آنها شتافتند. مردم محله دارسیران زن و مرد ، پیر و جوان برای دفاع از حرمت و کرامت خود و برای مقابله با مشتی داعشی تحریک شده انتحاری با هر ابزاری که داشتند به دفاع برخواستند و نهایتا به رهبران و عناصر اصلی سلفی حالی کردند که مریوان شنگال، موصل و رقه نیست که عربده بکشند و زنان را به کنیزی در آوردند، به آنها تجاوز کنند و نهایتا در بازار برده فروشی با آنها معامله کنند. سلفی ها مجبور شدند بدستور رهبرانشان که مشتی مرتجع عقب مانده حقوق بگیر انواع نهاد و دولت آدم کشند، به سوراخهای خود بخزند و عقب بشینند.
مردم دارسیران در این مقابله تنها نبودند و حمایت مردم شهرهای مختلف را با خود داشتند. همین امر نیروهای سلفی و نیروهای رژیم را به عقب نشینی واداشت و آنها را سرجایشان نشاند. این حادثه یکبار دیگر مقاومت مردم در دفاع از کرامت انسانی خود و تمامی دستاوردهای پیشرو و متمدانه را در برابر تعرض داعشی های سلفی نشان داد.
این حادثه همزمان با واکنش احزاب و جریانات مختلفی روبرو گشت و هر کدام از این جریانات سعی کردند از زاویه دید خود آنرا تفسیر و یا حداقل تلاش کردند که با اعتراضات مردم مریوان همراه شده و از آن حمایت کنند. حزب ما (حکمتیست- خط رسمی) و دفتر کردستان آن و رفقایی زیادی در تمام این مدت در کنار مردم دارسیران و حامی آنها بود. تلاش کردیم صمیمانه از مردم دارسیران حمایت کرده و مردم زحمتکش را به حمایت از آنها و مقابله علیه مشتی سلفی مرتجع و آدم کش از گور برخواسته بایستند.
طی همین مدت جمع کثیری از اعضا حزب کمونیست ایران و کومله نیز با توجه به احساس مسئولیتی که در خود سراغ می دیدند، در حمایت از همبستگی مردم مریوان اقدام به انتشار مواضع شخصی خود و یا بیانیه های مردمی شهرهای کردستان کنند، حداقل به این شیوه بتوانند حداقل جای خالی سکوت معنی دار کومله و حزب کمونیست ایران را در این رابطه پر کنند.
حزب کمونیست ایران بالاخره و بعد از حدود یک هفته از وقایع مریوان و ظاهراً تحت فشار جو موجود و یا فشار اعضا اجبارا ً و در نبود اطلاعیه حمایتی از مردم مریوان، اقدام به نوشتن “سخن امروز”ی در این رابطه کرده است.
هرچند موضع گیری در رابطه با اتفاقات کردستان بنا به تقسیم کار و سازماندهی موجود دراین حزب بر عهده سازمان کردستان این حزب یعنی “کو مه له” است. ظاهرا مقاومت سربلندانه مردم مریوان برای رهبری این سازمان از اهمیتی برخوردار نیست و لذا رهبری حزب در سایه اختلافات درونی خود مجبور گشته است تا وظیفه رهبری کومله را در این رابطه انجام دهد و تا به این شیوه با تیری چند نشان را هدف گیرد.
اول اینکه به ظاهر هم که باشد خود را در کنار مردم مریوان نشان دهد.
دوم اینکه اعضای مسئول خود را در قبال این سکوت چند روزه راضی نگه دارد.
سوم اینکه به این شیوه رهبری کومله را در قبال مردم و اعضای درون خود به چالش بکشد.
هرچی باشد سخن روز حزب کمونیست ایران با تاخیر یک هفته ای خود، نوش دارویی بعد از مرگ سهراب است و نشان از این دارد که این جریان نه یک حزب پیشرو و آوانتار، بلکه به دنبال وقایع حرکت می کند و از اتفاقات جامعه و اعتراضات مردم عقب است.
اما و مستقل از جناح بندی هایی درون این جریان، سوالی بزرگی بر بالای سر کومه له ابراهیم علیزاده و کل پدیده ای به نام حزب کمونیست ایران، قرار دارد. جریانی که سنگ دفاع از مردم زحمتکش را به سینه میزند، جریانی که از اعتبار تاریخی فعالیت و نقش کمونیستها در کردستان میخورد، از اعتبار کومه له کمونیست و حزب کمونیست دوره قدیم میخورد، جریانی که اعتبار مقاومت در مریوان، کوچ تاریخی مردم شهر در مقابل جمهوری اسلامی، مقابله با ارتجاع جمهوری اسلامی در حمله به کردستان و در مقابله کمونیستها و مردم این شهر با مکتب قران و قیاده موقت به عنوان عصای دست جمهوری اسلامی در حمله به مریوان، میخورد، سکوت امروزش بسیار معنی دار و نابخشودنی است. دلیل این سکوت هر چه باشد، هر محاسبه کاسبکارانه ای در این ماجرا دخیل باشد، این اتفاق پدیده ای ساده نیست و نه ما و نه مردم مریوان فراموش نخواهیم کرد.
هرچند طی همین مدت دیگر احزاب ناسیونالیست من جمله حزب دمکرات ها نیز سکوت کرده بودند، اما با توجه به اینکه این احزاب هیچ اعتباری و جایگاهی در نزد مردم انقلابی کردستان ندارند از دایره نقد ما خارج هستند و در واقع تنها می توان گفت “از کوزه همان طراوت که دراوست”
آسو سهامی
۹ مه ۲۰۲۱
