با یادی از کوچه_خرابات در شهر کابل که دریای زیبای عشق به زندگی بود، می نویسم
البته من هرگز به افغانستان سفر نکردم اما بر اساس گفته های همسرم تصورم از کوچه خرابات همچون باغچهُ زیبای پر گل است…..
٭٭٭٭
خرابات!
٭ویرانه کوچه – ی ست
[ امروز در ولایت کابل
٭پیر دختری زیبا،
که درجنگهای جهل دود شد – و
دود آن گرفت چشم جهان را…….»
٭زمانی؛
گسترده سفره – ی بود
[از محبت؛
یعنی دریای از ذوق هنر
. “منطقه‌ی بالاحصار کابل”
زصدا- ی نرم رُباب و طبله
خرابات نام گرفت.
٭٭٭٭
٭خرابات؛
آن کوچه هنر !
طغیان عواطف اهل ذوق
مث چه چه بلبل
جلای زندگی بود
٭خرابات؛
کوچه – ی
که جمع_مستان درآن
[ بدور از ریا
پاک چون قلب پرنده
با لطافتی خاص
به نرمی پرهای گل
در دریای کابل!
به عریانی مشغول شنا بودند
٭٭٭٭
٭گم شده، رفته دلم
چرا رفته نمی دونم ؟
می برم باخود تن بی روح و خسته
هی از این کوچه بدان کوچه
بی هدف به کجا نمی دانم
بد مست و خرابم
کجاست کوچه خرابات
که عمریست خطا رفته، خرابم
بجز می و ساقی و خراباتی
کیست همدم
بگو ، من که نمی یابم
خرابم ، ره خرابات کجاست نمی یابم
گم کرده خود ، یا دل نمی دانم
کجا رفته این دل نمی دانم
می روم بی هدف هی از این کوچه بدان کوچه
خرابم، ره خرابات کجاست نمی یابم.
از کوچه خراباتم!
٭٭٭٭
٭نه عطار از هفت شهرعشق گذشت
نه ما اندر خم یک کوچه ایم
ساقی بریز می و نپندار که بدمستیم
در هر عالمی که باشیم
بی اعتنا به هر خدا ما شمع نو افروزیم
برای احیای ارزشهای انسانی
هر حدیث کهنه را به دور می اندازیم
تا این جهان نابرابر را از ریشه بیاندازیم
٭٭٭٭
خرابات در زبان فارسی به معنی
میکده و میخانه است،
در زبان عربی خرابه و ویرانه
و در زبان دری عشرتکده
در زبان عامه؛ خراباتی به شخصی می گویند
که سخاوتمند و فداکار باشد
اما دراینجا سخن از محلۀ به نام خرابات در کابل است که در قدیم کوچه خواجه خوردک نامیده می شد و محل اقامت شخص صاحب حال بود.
شاید لازم به یاد آوری باشد که اضافه کنم کوچه خرابات با تصرف شهر کابل توسط جهادگران مسلمان تبدیل به ویرانه و خالی از هنر شد.
لطافت ها رفتند و زمختی و بی رحمی جهادگران درآن جاگیر شد.
۱۲/۴/۰۴/۲۰۰۱ #شمی_صلواتی
