گزارش کنفرانس با حضور شخصیتهای سرشناس بین المللی بر علیه روز جهانی حجاب

کنفرانس موفق با حضور شخصیتهای سرشناس بین المللی بر علیه روز جهانی حجاب
عصر روز جمعه ٢٩ ژانوایه ٢٠٢١ کنفرانسی با حضور مریم نمازی، رعنا احمد، لیلیت ، شاهاد، فریده آرمان، جنی ونهامر، شمله سرابی و مینا احدی برگزار شد و سخنرانان هر کدام تجارب و نظرات خود را در مورد حجاب اجباری و اسلامی و راههای مقابله با تعرض جنبش اسلامی در کشورهای اسلام زده علیه زنان را اعلام کرده و بویژه در مورد گرایشات پست مدرنیست و مالتی کالترالیست که مشغول بی ضرر جلوه دادن حجاب و همراهی با اسلامیها هستند، صحبت کردند. سخنرانان سپس به سوالات پاسخ دادند.
در اینجا لینک این برنامه که اساسا به زبان انگلیسی بود و دو سخنرانی به زبان فارسی و آلمانی داشت که آنها هم به انگلیسی ترجمه شده بودند، را برای شما بازپخش میکنیم و همچنین متن فارسی خودم را اینجا برای شما پخش میکنم.
متن سخنرانی من این بود: حجاب ، میکشد و نابود میکند، ضرورت تشکیل تریبونال بین المللی علیه حجاب!

با تشکر از شما که در این برنامه حضور داشتید و سخنرانی های خوب شما را شنیدیم.
من امروز میخواهم یک امید و آرزوی خودم را در اینجا مطرح کنم.
پانزده سال قبل وقتی علیه احکام سنگسار در ایران و در سودان و پاکستان و افغانستان و .. فعالیت میکردم، آرزو کردم که یک تریبونال بین المللی درست کنیم و در مقابل مردم دنیا در شهر لاهه ، با دعوت از زنانی که قربانی زن ستیزی اسلامی هستند و وکلای برجسته و قضات شناخته شده یک دادگاه سمبلیک سازمان دهیم و به دنیا نشان دهیم که باید در مقابل این وحشی های ضد زن بایستد.
بدلایل مختلف این آرزو عملی نشد.
اما اکنون معتقدم، که حجاب و این چادر سیاه و این پارچه که جلوی نفس کشیدن، زندگی کردن و فعالیتهای زنان را میگیرد، دیگر نه به عنوان یک مدل لباس و یا یک حق زنان، بلکه با اسم واقعی خودش نامیده شود، زندان زنان، زندان متحرک زنان و اکنون معتقدم ما زنان از کشورهای مختلف اسلام زده به اندازه کافی حرف زده و فعالیت کرده و میتینگ و اعتراض سازمان داده ایم و در مقابل ما هم اسلامیها و زنان رنگارنگ وابسته به جریانات اسلامی و پست مدرنیستها و مالتی کالترالیستها در حال دوندگی هستند که حجاب را در اروپا و امریکا نیز بر سر زنان و کودکان تحمیل کنند و سیاستهای مبتنی بر آپارتاید جنسیتی خود را با فرهنگ غربی آشتی داده و با کمک دولتهای غربی و فمینیستهای رنگارنگ و سازمانها و احزاب پست مدرنیست این برنامه ها را پیش تر ببرند.

٤٢ سال قبل در خیابانهای تهران ، وقتی هزاران زن علیه فرمان حجاب اسلامی خمینی در ایران به خیابان رفتند و فریاد زدند حقوق زنان نه شرقی است نه غربی، جهانی است. خواهران ما از فرانسه، آلمان، ایتالیا و مصر و امریکا یک هیئت چند نفره آمده بودند و میخواستند ببینند که در ایران چه خبر است و بویژه نگران ما زنان بودند.
آلیس شوارتزر، کیت میلت و سیمون دوبوار و بسیاری نگران ما بودند.
چهار دهه است که دنیا با این حجاب و چادر و برقعه روبرو شده و متاسفانه می بینیم که دنیای مدرن و متمدن و حتی بسیاری از سازمانهای فمینیست و مدافعین حقوق زن، در مقابل این تکه پارچه ساکت هستند و یا در مواردی مدافع حجاب و مدافع جنبشی هستند که با تحمیل حجاب به زنان حمله میکند و سپس با قوانین اسلامی انسانیت وحرمت زنان را نشانه میگیرد.
حجاب نه یک تکه پارچه و مدل لباس و حق زن، حجاب پارچه ای سیاه است که روی ما روی زیباییهای زنان، روی احساسات و عواطف آنها و روی موجودیت و انسایت زنان کشیده میشود. حجاب پارچه آپارتاید جنسیتی است، حجاب نمونه بارز جنایت علیه نیمه ای از جامعه است حجاب میکشد و نابود میکند ، بدنبال تحمیل حجاب به زنان قتل ناموسی و دستگیری و اعدام زنان و تجاوز به آنها را در کشورهای اسلام زده داریم و من فکر میکنم ما با مبارزات خودمان در ایران و عربستان سعودی و در پاکستان و در همه جا به دنیا نشان دادیم که با مبارزه علیه حجاب از انسانیت خودمان و همه حقوق خودمان دفاع میکنیم. من میگویم سیاست دفاعی در مقابل جریانات وقیح و پرروی اسلامی کافی است.
دفاع کافی است. من پیشنهاد میکنم که حجاب را نمونه بارز جنایت علیه بشریت دیده و اعلام کنیم میلیونها زن زیر بار حجاب اسلامی و اجباری جان میدهند، زندگیشان نابود میشود و به آنها گفته میشود که انسان برابر با دیگران نیستند، میتوان آنها را به زندان حجاب انداخت، میتوان جلوی شادی و آزادی و نفس کشیدن آنها را گرفت و این با یک مجموعه جنایت و بی حقوقی عمیق و تعرض روحی و جسمی به زنان همراه است و اگر پرونده جنایات اینها علیه زنان را جمع کنیم برای یک تریبونال بزرگ کافی است.
من پیشنهاد تشکیل تریبونال بین المللی شکایت از حجاب و شکایت از زن ستیزی اسلامی را دارم. تنها با تعرض است که میتوانیم این جنبش وقیح و هفت خط اسلامی را به عقب نشینی های بیشتر وادار کنیم. با حضور زنان از کشورهای اسلام زده و اعلام جرم آنها و با داشتن وکلای زن از سراسر جهان و قضات برجسته و با جمع کردن پول از همه مخالفین حجاب که روز به روز بیشتر شده اند. باید تریبونال سمبلیک سازمان داد و به دنیا نشان داد که حجاب عملا یعنی چه. حجاب نمونه بارز تعرض به زنان است و باید از طرف همه مردم مترقی دنیا، مورد تعرض قرار بگیرد!
مینا احدی

Print Friendly, PDF & Email

Google Translate