پایان عصر تحقیر در پرتو جنبش زن، زندگی، آزادی
متن سخنرانی مهرداد درویش پور در تظاهرات ۱۲ نوامبر در استکهلم
چهل و چند سال است حکومت اسلامی منزلت ایرانیان را در ایران و جهان خوار کرده است؛ سرزمینی ثروتمند را به تباهی و خاک سیاه نشانده است؛ امید به فردای بهتر را خشکانده است؛ مرگ افرینی و نفرت و دشمنی و ویرانگری را به پر رونق ترین حرفه خود بدل ساخته است؛ تحقير، تبعیض و بی حقوقی، خشونت و دستگاه سرکوب و کشتار را به پیش رفته ترین “صنعت ملی” خود بدل ساخته است؛ رواج فناتیسم و خرافه های دینی و زن ستیزی و دگر ستیزی را به پرافتخارترین جزء آیین خود بدل ساخته است. چهل و چند سال است که حکومت کوشید ملت را به امت دینی, برده و مطیع خود بدل سازد. جهان نیز بیشتر آنرا نظاره کرد و به رسمیت شناخت.
اما فرجام آن همه پلیدی امروز به کجا رسید؟ ایرانیان در سراسر ایران و جهان با ایستادگی خود جان باختند، آما از پای در نیامدند. آری ملتی را می‌توان کشت اما نابود نمی توان کرد. مردم ایران بار دیگر ققنوس وار سر از خاکستر برآوردند و به پا خواستند تا عزم خود را برای پایان بخشیدن به عمر جمهوری اسلامی جزم کنند؛ تا یکی از تلخ ترین پرانتز های تاریخی سرزمین شان را برای همیشه ببندند؛ انقلاب زن زندگی آزادی نه تنها نشانگر اراده مصمم و معطوف به تغییر و برچیدن این نظام است بلکه انقلابی در جان و روان ایرانیان است که با شعار همبستگی و وحدت در کثرت، صفوف مخالفین این نظام را در سراسر ایران متحد تر ساخته است. جنبشی که رواداری نسبت به یکدیگر را جان تازه ای بخشیده است؛ که جهانی را به تحسین خود و سرفرود آوردن واداشته است. این همبستگی ملی و بین المللی چشم اسفندیار حکومتی است که شکاف های اتنیکی، مذهبی، سیاسی، نسلی، طبقاتی، جنسیتی و جنسی را به اوج رسانده است.
از این پس ایرانیان به خود می بالند که با جنبش زن زندگی آزادی و نخستین انقلاب زنانه جهان نه تنها از خود اعاده حیثیت کرده بلکه به الهام بخش جهان بدل شده اند. سربلندی ایرانیان در داخل کشور و درجهان به تداوم و پیروزی این جنبش گره خورده است. سرانجام، با برچیدن جمهوری اسلامی و داس های مرگ آن، ایران آزاد خواهد شد. ایرانیان اما امروز در همه جا هشیارانه جهان را می نگرند که در این دوران پر التهاب کجا ایستاده است. ایا صاحبان قدرت در جهان بیش از این به مماشات خود ادامه خواهند داد یا درپی معامله جدیدی برخواهند آمد؟ یا مجال می دهند برای یکبار هم که شده ایرانیان خودشان سرنوشت شان را تعیین کنند. شیشه عمر این نظام در حال شکستن است. هر تلاشی برای نجات این حکومت محکوم به شکست است. از همین رو فریاد خود را با شعار زن زندگی آزادی و ایران آزادی رساتر می کنیم و بانگ بر می داریم “دوباره می سازمد وطن اگر چه با خشت جان خویش!
در زیر لینک این سخنرانی و گزیده ای از کل سخنرانی ها را می توان دید.
https://www.facebook.com/mehrdad.darvishpour/videos/460143986257049
https://www.youtube.com/watch?v=tOfb-M9THNg&t=6s
