یاد منصور علوی گرامی!
منصور علوی از زندانیان سیاسی و اخراجی دانشگاه دهە شصت در تاریخ ۲۴/۰۹/۱۴۰۰ در زادگاهش در شهر سقز بر اثر عارضه قلبی زندگی را وداع گفت.
منصور علوی سال ۱۳۳۹ در خانوادەای مبارز و انقلابی در شهر سقز دیدە بە جهان گشود.
ایام کودکی و نوجوانی و تحصیلاتش را تا مقطع دیپلم در سقز سپری نمود. تحصیلات متوسطه و دیپلم را با نمرات عالی سپری کرد و با قبولی کنکور در دانشگاه ارومیه در رشتە مهنسی کشاورزی مشغول به تحصیل شد.
دوران دانشگاه او مصادف بود با شروع انقلاب ۵۷. او در تظاهراتهای این دوران علیه حکومت پهلوی شرکت فعال داشت.
رفیق منصور با تعطیلی دانشگاهها که بە فرمان خمینی انجام شد، فعالیت رادیکال و تمام وقت خود را در راه آزادی طبقە کارگر، دفاع از حقوق زنان در برابر حجاب اجباری و همچنین رفع ستم ملی بر ملت کرد و عرصه‌های مختلف مبارزه متمرکز کرد و لحظه‌ای از این تلاش باز نایستاد. جمهوری اسلامی که ضد هر گونه آزادی خواهی مردم بویژە مردم بپا خاسته کردستان بود شروع بە دستگیری فعالین سیاسی نمود کە منصور علوی یکی از هزاران زندانی سیاسی بود که بدست جلادان اسلام سیاسی دستگیر و زندانی شد.
دستگیریهای انبوه و به طبع آن مکان نامناسب نگهداری و شکنجه و تعزیر جسمی و روحی، زندانیان را بە امراض و مشکلات عدیدە و جبران ناپذیری مواجە نمود.
رفیق منصور از شرایط ناگوار بازداشت بازگو مینمود؛ در مکان بی در و پیکری نگهداری میشدند کە کف اتاق به شدت خیس، و دیوارهایش نمناک بود. بوی نم و عرق لباسهای زندانیان( که امکان نظافت خود و شستن لباسهایشان را نداشتند)و وجود حشرات موزی و گزندە تمامی زندانیان را بە ناخوشی و نارحتیهای گوناگون مبتلا نمود.
منصور عزیز حبس را تحمل کرد. اما خروجش از زندان همراه بود با انواع بیماری‌هایی که از محیط بسیار غیر انسانی زندان‌ها خبر میداد. ناراحتی ریە و تنگی نفس شدید و ناراحتی قلبی از جمله بیماری‌هایی بود که رفیق منصور به آنهامبتلا گشته بود. این بیماری‌ها تا پایان عمر رهایش نکرد.
رفیق منصور علوی بعد از شصت سال عمر پر مشقت و دست و پنجه نرم کردن با عواقب شوم شکنجه های رژیم جانی جمهوری اسلامی در تاریخ ۲۴.۰۹.۱۴۰۰ قلب پر از مهرش از طپش ایستاد و زندگی پر افتخارش را بدرود گفت.
شرکت صدها نفره مردم شهر سقز و دیگر شهرهای ایران در مراسم تشییع و خاکسپاری منصور عزیز گواه انسانیت و محبوبیتش میان آحاد جامعه و دادخواهی مردم در دادگاه مردمی بر علیه جانیان، شکنجه گران و دستگاه غیر عادلانه قضایی نظام اسلامی میباشد.
ما جمع کثیری از رفقا و همرزمان و خانواده های دادخواه ضمن عرض تسلیت به یکایک اعضای خانوادە و بستگان، خود را در غم و محنت از دست دادن این انسان شریف، این قلب تپنده عشق به برابری و این یار عزیزمان سهیم میدانیم و شکیبایی و بردباری بازماندگان را آرزو مینماییم.
یاد عزیزش همیشه در دل‌هایمان زنده و گرامی خواهد ماند.
