افتضاح انتخابات !
سابقه انتخابات در ایران
سابقهٔ آنچه انتخابات در دنیای امروز نامیده می شود ؛ در ایران به بیش از یک صد سال قبل، پس از انقلاب مشروطیت در ١٣ مرداد ١٢٥٨ بر می گردد.
طبقه ای خاص برای اولین بار در واقعه تحریم تنباکو، وارد مشارکت در صحنه تصمیمات سیاسی شدند و از آن زمان تا‌بحال انتخابات در ایران برگزار شده‌است.
در آن زمان مظفرالدین شاه قاجار اولین فرمان مشروطه را برای برپایی مجلس شورا صادر کرد.
این فرمان کە حکم قانون داشت اما در مفاد آن به علت نام نبردن از “مردم “و “قوانین شرع” مورد پذیرش قرار نگرفت.
سرانجام پس از کشمکش‌های فراوان میان مخالفان و موافقان مشروطه نخستین انتخابات مجلس شورای ملی در ۲۵ شهریور ۱۲۸۵ برگزار شد.
بر اساس نظام نامه این انتخابات، فقط کسانی میتوانستند رأی بدهند که صاحب یا مِلک باشند یا دست کم مِلک آن ها هزار تومان قیمت داشته باشد.
همچنین در این انتخابات برای مجلس شواری ملی اولین گروهی که از حق رأی و همچنین از انتخاب شدن و انتخاب کردن منع شدند، زنان بودند؛ حق رای زنان در ایران پس از دەها سال تلاش و مبارزە زنان در ۱۲ اسفند ۱۳۴۱ به رسمیت شناخته شد.
در آنزمان ارتجاع مراجع تقلید و روحانیون از جملە خمینی وملاک و خوانین از مخالفان اعطای حق رای بە زنان بودند.
در دوره حکومت پهلویی هم این روند ادامه داشت. طرز انتخاب در آن زمان چنین بود که قبل از رسیدن موعد انتخابات، محمد رضا شاه از استانداران و فرماندهان و بعضی اوقات از شهربانی هم، لیست می‌خواست، و سپس بین آنها یکی را انتخاب می‌کرد و دستور می‌داد به انتخاب او کمک شود.
طبق خاطرات فریده دیبا، مادر فرح پهلوی هم اگرچە در ایران انتخابات برگزار می‌شد، اما کسانی به مجلس می‌رفتند که از سوی نخست وزیر به اطلاع محمدرضا شاه می‌رسید.این اسامی را ساواک تهیه می‌کرد.
انتخابات در دوران جمهوری اسلامی
با روی کارآمدن جمهوری اسلامی در ایران ،اولین انتخابات را می توان برگزاری رفراندوم یا همە پرسی” آری” یا “نە” برای تعین حکومت اسلامی نام برد کە در ١٢ بهمن ١٣٥٨ برگزار شد.
در این همە پرسی تحملیی تنها دو گزینە ،” آری” یا” نە” پیش روی مردم گذاشت شد.
در کردستان، بلوچستان و ترکمن صحرا، اکثریت مردم گزینە “نە” بە جمهوری اسلامی را انتخاب کردند.
قسمت اعظمی از جریانات چپ و انسانهای آزادی خواه هم در این “نە” همراه بودند.
اما، خمینی کە تاب تحمل نە گفتن مردم و تائید نشدن نظام متبوعش در این همە پرسی و رجوع بە آرا مردم را نداشت، علیە مردم کردستان فتوای جهاد و دستور قتل عام مخالفان را صادر کرد.
بدین تریب صندوق رای، این خواستە دمکراتیک مردم رهایی یافتە از نظام سلطنت در ایران هم میخ کوب شد.
از آن زمان و طی چهاردهە اخیر، جمهوری اسلامی بە کرات اقدام بە برگزاری انتخابات نمایش کردە است.
از برگزاری اولین همه‌پرسی در ١٢ فروردین ۱۳۵۸ ،گرفتە تا سیزدهمین دورهٔ انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران ٢٨ خرداد ١٤٠٠ و سرانجام انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری در روز١١ اسفند ١٤٠٢.
انتخاباتی کە در نظام جمهوری اسلامی برگزار میشود، با استانداردهای بین المللی مطابقت ندارد و با پیمان نامە جهانی حقوق مدنی و سیاسی در تظاد است.
بطوری کە پیمان نامه جهانی حقوق مدنی و سیاسی اعلام می دارد” منشاء قدرت و حكومت، اراده مردم است و هركس حق دارد در حكومت كشورش به طور مستقیم یا از طریق نمایندگانی كه آزادانه انتخاب شده اند شركت نماید. ایران کە این میثاق بین المللی را امضا کردە است ، به تعهداتش در این رابطه عمل نمی کند.
وظیفه چینش مهره‌های قدرت،در جمهوری اسلامی به عهده شورای نگهبان، نهادی زیر نظر رهبر جمهوری اسلامی است که صلاحیت داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی، خبرگان و ریاست‌جمهوری را بررسی می‌کند.
مخالفان جمهوری اسلامی معتقند کە انتخابارت در ایران نمایشی است و حکومت از طریق کشاندن مردم بە پای صندوقها بەعنوان ابزاری برای مشروعیت بخشی خود سواستفادە می کند.
نه به انتخابات، صدای بلند ی بود که دراین دوره از بخش وسیع تری از جریانات و احزاب و افراد با گرایشات مختلف شنیده شد، کە اولین انتخابات بعد از خیزش انقلابی سال گذشته و بە نوعی اولین آزمون مشروعیت برای نظام جمهوری اسلامی بە شمار می رفت.
فرجام مضکه ای بنام انتخابات
نتایج انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری در ایران در حالی اعلام میشود که به گفته ناظران و تحلیلگران، این دوره از انتخابات کم‌رونق‌ترین دوره در طول عمر جمهوری اسلامی ایران بوده و با مشارکت پایینی در سطح کشور همراه شده است.
احمد وحیدی با رد گزارش‌ها از بالا بودن آمار آرای باطله در انتخابات مجلس، گفت: درصد مشارکت ۴۱ درصد بوده است، ۲۵ میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند.
طابق آمار وزارت کشور، شمار شرکت‌کنندکان در انتخابات امسال مجلس اندکی از ۴ سال پیش بیشتر بوده است. اما افزایش واجدان شرایط از ۵۷ میلیون و ۹۱۸ هزار نفر در دور قبل به ۶۱ میلیون و ۱۷۲ هزار نفر در این دوره، نشان‌دهنده کاهش درصد شرکت‌کنندگان در انتخابات امسال است.
احمد وحیدی در گزارشی به خبرنگاران مستقر در ساختمان وزارت کشور وجود آرای سفید در این انتخابات را هم ۵ درصد اعلام کرد و گفت: اگر همه آرای مخدوش کل کشور را هم محاسبه کنیم، نهایتاً به ۸ درصد می‌رسیم!
اما آنچه در واقع اتفاق افتاد مبارزه ای عیان از سمت مردم بود با کل نظام و کارگزارانش که بعنوان کاندید در این سیرک شرکت کردند ؛
پوستر نمایندگان را در هر جا پاره کردند و سوزاندند ؛در بسیاری از جاها کاندیدها ی را که قصد برگزاری متینگ داشتند فراری دادند.
برای مردمی که “مرگ بر جمهوری اسلامی” و “مرگ بر خامنه ای” میگویند، علیه نظم ضد زن آپارتاید جنسی بپاخاستند و حجاب اسلامی سمبل فرودستی زن را به آتش می کشند، برای مردمی که در برآمدهای توده ای و انقلابی از دیماه ٩٦ تا شهریور ١٤٠١ برای درهم کوبیدن حکومت اسلامی تلاش کرده اند، “انتخابات” رژیم صورت مسئله نیست. انتخابات زمین بازی حکومت و مکانیسم تجدید تقسیم قدرت و ثروت بین باندهای متفرقه حاکم است نه اکثریت به تنگ آمده از جمهوری اسلامی.
مردم پیش تر و در کف خیابان رای خود را بلند و علنی اعلام کردند ؛ “ماجرا تمام است ” و این را خطاب به همه جناحها و دسته جات حکومتی از اصول گرا تا اصلاح طلب فریاد زدند .
—
.نویسنده
وریا روشنفکر
