اگر پوتین از ترس دخالت آینده ی ناتو در اوکراین، این کشور را اشغال کرد اکنون این دخالت در عمل با سیل اسلحه ای که کشورهای عضو ناتو به اوکراین می فرستند انجام شده است. این کشورها موشک های ضد تانک آمریکایی مدل جاولین و موشک های ضدهوایی مدل استینگر را به اوکراین ارسال می کنند. ایالات متحده که از قبل شروع به ارائه تجهیزات نظامی بسیار بیشتری به اوکراین کرده است، طبعاً به این کار ادامه خواهد داد. البته عملیاتی شدن اینها نیازمند زمان است تا نظامیان بلد شوند از این سلاح ها استفاده کنند. آموزش آنها به این زودی میسر نخواهد شد و ارتش روسیه فعلا دست بالا را دارد.
رئیس جمهور روسیه در مصاحبه ای قبل از حمله گفت: روسیه علاقه ای به اشغال اوکراین ندارد، زیرا در این صورت با یک جنگ چریکی روبرو خواهد شد اما خلاف آن عمل کرد و به شهرهای کیف و خارکف حمله کرد. اکنون این پرسش پیش روی ماست که پس هدف از جنگ با اوکراین چیست؟
روسیه بی دلیل و بی حساب از زور استفاده نکرده تا این همه بلایا و تحریم های دنیای غرب و هزینه های گزاف را به جان بخرد؛ لابد اهداف سیاسی مشخص داشته . فهرست خواست هایی که تا کنون مطرح کرده شامل توقف کامل گسترش ناتو، محدودیت استقرار موشک های میان برد و کوتاه برد و پایان همکاری دفاعی آمریکا و ناتو با اوکراین است.
آیا این حمله و اشغال اوکراین به این خواست ها جامه ی عمل پوشانده ؟
اگرچه مسکوعلاقه مند به گفتگوی گسترده تر در مورد معماری امنیتی اروپا بود و گوش شنوایی پیدا نکرد ، اما توضیح نمی دهد که چرا این قدر مصمم است که اکنون این موضوع را تحمیل کند، زیرا هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه کشورهای دیگر، از جمله اوکراین، ممکن بوده در آینده نزدیک به ناتو بپیوندند، وجود ندارد. پس ضمن اینکه این کار نمی تواند سرخود و بدون نقشه و حساب کتاب انجام شده باشد هدف از این حمله چه بوده است ؟
پوتین مدت ها به روابط آشتی جویانه چشم دوخته بود ولی حرف دلش را درسخنرانی افتتاحیه نشست عادی شورای امنیت روسیه راجع به اوکراین زد و «کیف » را به “پاکسازی محیط سیاسی” متهم کرد و گفت که اوکراین “به آرامی اما پیوسته در حال تبدیل شدن به ضد روسیه است.» ایجاد مشکلات برای روس های اوکراین که دولت محلی از کابرد زبان روسی منعشان کرده، بر مشکلات افزود.
آیا همه ی این عوامل موجب شد که مسکو به این نتیجه برسد که اگر هزینه های عدم اقدام به هزینه های استفاده از زور بچربد باید دست به یک حمله ی تنبیهی بزند؟
در این صورت اگر روسیه بخواهد برای مدتی طولانی در اوکراین بماند، افزون بر تحمل هزینه های سرسام آورباید پیه جنگ شهری و چریکی را به تن بمالد که همان باتلاقی می شود که در افغانستان گرفتارش کرد. بویژه آن که ارسال مزدوران داعشی توسط ترکیه به اوکراین در دستور کار قرار دارد.
ترکیه قبل از جنگ نیز با فرستادن پهباد به اوکراین همراهی خود را با اهداف آمریکا نشان داده بود. این پهبادها در شکل دهی ارتش اوکراین و در حملات به دونباس نقش داشته است.
داعشی ها در جنگ شهری کارآزموده اند و در مجاورت گروه های افراطی می توانند آسیب های جدی به روسیه وارد کنند. بسیاری از گروه های افراطی که به خوبی سازماندهی شده اند در اوکراین فعال هستند و به ترور و پاکسازی قومی باوردارند. «سوبودا»، حزب «سپاه ملی» و تعداد زیادی گروه های افراطی کوچکتر نیز وجود دارند که هر یک از چند ده تا چند صد عضو دارند.
روسیه نیز متقابلاً می خواهد از سربازان چچن در این جنگ استفاده کند. پس آیا روسیه به جنگی طولانی فکر می کند؟
کارشناسان قتصاد ذخایر طلا و ارز خارجی روسیه را خوب و بالاتر از سال های ۲۰۱۴-۲۰۱۵ می دانند ولی هزینه جنگ بالاست و تا کی میتوان از عهده اش برآمد، معلوم نیست. مگر اینکه بگوییم روسیه در این مدت کوتاه موفق شده زیرساخت های نظامی اوکراین را نابود کند و لزومی به ماندن نمی بیند و برمی گردد؛ در این صورت باید دید روسیه به چه چیزی دست یافته است؟
هنوز هدف این جنگ با توجه به فجایع رقت بار انسانی برای مردم اوکراین و تجزیه کشور و عواقب وخیم اقتصادی برای روسیه معلوم نیست و معلوم نیست که تحول جریان در روزهای آینده، موضوع را روشنتر کند. متأسفانه محتوای یکسر تبلیغاتی رسانه ها نیز گرهی از کار نمی گشاید و فقط فضای تبلیغاتی مسموم و دو قطبی ماجرا را تشدید می کند..
چهارشنبه ، ۱۱ اسفند ۱۴۰۰
۰۲ – ۰۳ – ۲۰۲۲
_______________________
سربازان اجاره ای- حسن بهگر
امروز به مزدوری که دشنام بود، اعادهُ حیثیت شده، با تغییر نامش به سرباز اجاره ای.
جسته و گریخته خبرهایی از سربازان اجاره ای می شنویم که از جایی به جای دیگر کوچ داده می شوند.اولین بار جنایات گروه «بلاک واترBlack Water» و کشتارش در عراق بر سر زبان ها افتاد که سرانجام ناچار به تعویض نام شد ولی همچنان به کار خود ادامه می دهد.
مجموع ارزش قراردادهای بلاک واتر با دولت آمریکا در طول سال‌های فعالیت در عراق، بیش از یک میلیارد دلار بود. این گروه همچنین جزء ۶۰ شرکت امنیتی خصوصی فعال در جنگ عراق بوده است.
سرباز اجاره ای یعنی چه؟
سرباز اجاره ای که تا همین چندی پیش مزدور خوانده میشد، تاریخ قدیمی دارد و ما با نام لژیون خارجی فرانسه آشناییم که مربوط به اوایل قرن نوزدهم است که برای سرکوب مستعمرات فرانسه بکار گرفته می شد. این لژیون از افرادی با تابعیت غیر فرانسوی تشکیل شده بود که زیر نظر ارتش فرانسه و در خدمت آن بود. اما در روزگار ما استفاده از سربازهای اجاره ای و مزدور گسترش بسیاری یافته. اینها از هرگونه مسئولیتی مبرا هستند و مجاز به هرگونه عملیات تروریستی خشونت و قتل و کشتار هستند که مشمول قوانین جنگی نمی شود و هیچ دولتی نیز بدنامی آن را نمی پذیرد. امروز دیگر این امر به صورت عادی و روزمره در آمده و منحصر به دولت های بزرگ نیست چنانکه شاهد بودیم در جنگ جمهوری آذربایجان با ارمنستان بر سر قره باغ با ادعای این که این جنگ اسلام علیه صلیبی هاست توانستند سرباز اجاره ای از چچن و افغانستان و… جلب کنند و اکنون جمهوری آذربایجان مرکز تروریست های اسلامی است و ترکیه هم پشتیبانی می کند.
داعش
یادمان نرود که داعش گرچه یک گروه مذهبی نامیده می شود که خواستار حکومت مذهبی در منطقه است ولی در حقیقت آنها سربازان مزدور و اجاره ای هستند که از حمایت آمریکا و اسراییل و ترکیه برخوردارند. کشورهای اروپایی هم قبلا با فرستادن داوطلبان پیوستن به داعش در چند سال گذشته مخالفتی نداشتند و آنها به راحتی با پاسپورت های اروپایی از طریق ترکیه به جبهه جنگ با سوریه اعزام می شدند. پس از شکست این گروه در آنجا، برخی از آنها با تغییر نام مانند گروه نصر فعالیت می کنند. مدتی است گروه های برگشتی داعش در اروپا به دلیل خشونت و قتل مورد محاکمه قرار می گیرند ولی حمایت از این گروه احتمالا به اشاره ایالات متحده ادامه دارد. افشای حمایت مالی شرکت سوئدی اریکسون از داعش که این روزها به روزنامه ها سرایت کرده نمونه کوچکی از این پشتیبانی است.(۱)
با این حمایت های مالی هیچ جای تعجب ندارد که هنوز مشتاقانی به این گروه می پیوندند. هم اکنون داعش در عراق و در همسایگی ایران در افغانستان حضور دارد و به اصطلاح در آب نمک خوابیده است و خبرهای تازه ای حاکی از انتقال هزاران داعشی برای جنگیدن در اوکراین بر سرزبان هاست که بخش اعظم آنها چچنی هستند. با توجه به این که هزاران چچنی اعزامی همراه با قوای روس علیه اوکراین می جنگند بی دلیل نیست که قدیراوف علیه چچنی هایی که علیه روس ها می جنگند خط و نشان می کشد. می بینید که سرباز اجاره ای مزدور است و نه مرز می شناسد و نه مذهب و نه وطن دارد و نه مرام. اسلام برای داعش یک وسیله و بهانه است . (۲)
در سال ۲۰۱۹، آخرین پایگاه داعش به همت نیروهای ایرانی در سوریه سقوط کرد اما به نظر کارشناسان اکنون به برندی قوی تبدیل شده است که می توان در هرجای دیگر دنیا بکار گرفت برای نمونه اکنون داعش فعالیت های بیشتری در قاره آفریقا دارد. ترز پترسون می گوید که آنها برای مدت طولانی در غرب آفریقا بوده اند، اما در دو سال گذشته تانزانیا، جمهوری دموکراتیک کنگو و موزامبیک نیز بوده اند.(۳)
سربازان مزدور در اوکراین
اوکراین یک مورد خاص از گسترش سیطره ی آمریکا توسط ناتوست. دلیل اصلی رویارویی این است که پس از فروپاشی روسیه این کشور نتوانست در سیستم جهانی آمریکا جا بیفتد، زیرا مسکو از به رسمیت شناختن رهبری ایالات متحده امتناع ورزید و بر شبه برابری با واشنگتن پافشاری کرد، چیزی که آمریکایی ها قرار نبود به کسی اعطا کنند. پس از آن، تمایل فدراسیون روسیه برای تضمین امنیت و ارتقای منافع خود با مخالفت شدید ایالات متحده مواجه شد. چنین اقداماتی از سوی مسکو، سیستم جهانی آمریکا را تضعیف می کند.
نئو نازیسم در اوکراین جنبشی است که پس از جنگ جهانی دوم، سازمان‌های افراطی و ناسیونالیستی را که ایدئولوژی آنها به ناسیونال سوسیالیسم نزدیک است، متحد کرد. علاوه بر UNA-UNSO، حزب پوپولیستی Svoboda و سازمان مستقل استقلال اوکراین، هم هستند که این آخری به دنبال ایجاد یک اوکراین از لحاظ قومیتی همگن است. این حزب از قبول غیر از اوکراینی ها در صفوف خویش خودداری می کند، به کمونیست ها و ناسیونالیست های طرفدار دموکراسی حمله کرده، با ازدواج های مختلط و مهاجرت مخالفت می نماید و همچنین خواستار اخراج یهودیان، کولی ها و ارمنی ها از اوکراین است.
آنچه انقلاب مخملی در اوکراین لقب گرفت انقلاب نبود، بلکه یک عملیات سنجیده از سوی سرویس های اطلاعاتی کشورهای غربی و در درجه اول ایالات متحده بود با ارسال نازیست های اروپای شرقی و غربی. از جنس “انقلاب های” مشابهی که نه تنها در اروپا، بلکه در آسیای مرکزی، آمریکای لاتین و سایر مناطق جهان نیز انجام شد. فورمول در کشورهای اروپای شرقی یکسان بود کادرهای اصلی از یک محیط نسبتاً مخالف و عمدتاً از میان روشنفکران و دانشجویان انتخاب می شدند البته کارگران هم در آنجا حضورکم و بیشی داشتند، اما فقط به عنوان “ویترین” و دکور.
این طرح موفقیت های زیادی داشته است ولی در برخی کشورها نیز شکست خورده است. به این خبر بنگرید که چگونه آمریکا محکومیت نازیسم را مترادف با محدود کردن آزادی بیان می داند:
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، مجمع عمومی سازمان ملل متحد شامگاه پنجشنبه قطعنامه ی پیشنهادی روسیه و بیش از ۳۰ کشور دیگر برای محکوم کردن نازیسم، نونازیسم و تمامی اشکال نژادپرستی را تصویب کرد اما آمریکا و اوکراین تنها کشورهایی بودند که به این قطعنامه رأی مخالف دادند.
راشاتودی گزارش داده این قطعنامه با رأی موافق ۱۳۰ کشور، رأی مخالف دو کشور و رأی ممتنع ۴۹ کشور به تصویب رسید. کشورهایی که به قطعنامه رأی ممتنع داده‌اند عمدتاً از متحدان آمریکا هستند.
مسکو از مدت‌ها پیش با اوکراین و سه کشور حوزه دریای بالتیک یعنی استونی، لیتوانی و لتونی بر سر حمایت از افراد و سازمان‌های مرتبط با آلمان نازی در جریان جنگ جهانی دوم مناقشه داشته است. قطعنامه پیشنهادی روسیه از کشورهای عضو می‌خواهد «تمامی اشکال تبعیض نژادی را از طریق تمام روش‌های مناسب از جمله قانونگذاری» از بین ببرند.
از سال ۲۰۱۵ به این سو این قطعنامه هر سال به رأی گذاشته شده و آمریکا هر ساله به آن رأی مخالف داده است. سال گذشته، سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد گفته بود که چنین قطعنامه‌ای با متمم اول قانون اساسی آمریکا که ضامن «آزادی بیان» افراد است مغایرت دارد. (۴)
گروه واگنر Chvk Wagner
روسیه نیز از سربازان اجاره ای بی نصیب نمانده است. واگنر یک سازمان شبه نظامی روسی است که از مزدوران برای در درگیری هایی که روسیه نمی خواهد به طور رسمی در آنها دخالت کند، استفاده میکند.
این سازمان شبه نظامی برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ با نام ChVK Vagner نام گرفت، زمانی که آنها در استان لوهانسک بودند و در درگیری در شرق اوکراین شرکت داشتند. شخصی که به عنوان مؤسس انتخاب شد، دیمیتری اوتکین است که قبلاً فرمانده تیپ نیروهای ویژه GRU و یکی از افرادی بود که در اسلاوونی استخدام شده بود. اینها در اوایل سال ۲۰۱۵ در نبرد دبالتسوه نیز شرکت کردند و در ماه اکتبر نیز به سوریه اعزام شدند و از آن زمان تاکنون در آنجا هستند. در سال ۲۰۱۷، آنها درگیر جنگ داخلی سودان و در سال ۲۰۱۸ نیز درگیر جنگ‌های جمهوری آفریقای مرکزی و لیبی شدند. ریشه‌های گروه واگنر به نیابت روسیه در اوکراین در سال ۲۰۱۴ برمی‌گردد، زمانی که تعاریف کرملین از «سرباز»، «مزدور» و «داوطلب» برای اولین بار در میان حمایت ضمنی آن از جدایی‌طلبان طرفدار روسیه در شرق اوکراین، مبهم شد. در حالی که مسکو مدت‌ها اصرار داشت که روسیه رسماً بخشی از درگیری نیست. (۵)
جهان به کدام سو می رود؟
پشت پرده سربازان مزدور شرکت های فراملیتی با افکار جهانی شدن نهفته اند که دنیا را به سوی فروپاشی دولت ملت می برند. شورش ، جنایت و ترور که جرم محسوب می شد دیگر امری عادی شمرده خواهد شد. تمام حیطه ی اختیارات دولت از ارتش گرفته تا حوزه های دولتی، مدارس، حمل و نقل عمومی، زندان ها، مراقبت های بهداشتی و غیره خصوصی می شود. دیگر امنیتی درکار نیست هرکس باید دفاع از خودش را بر عهده بگیرد.
حقوق بین الملل زاده از توافق و قرارداد بین دولت ها است. اگر اگر دولت ملی ویران شود، این بدان معنا ست که قوانین بین المللی نیز بی معنا می شود زیرا عملاً هیچ چیزی وجود ندارد که بتواند منافع عمده ی اقتصادی را متعادل کند.(۶)
در خلاء قدرت و این جنگل بربریت چه مرجعی عهده دار قدرت خواهد بود ؟ سازمان ملل ، ناتو یا اتحادیه اروپا؟ اینها تنها مراجع جهانی هستند. از میان این سه کدام قدرت فائق است؟ پاسخ را به شما واگذار می کنیم .
سه شنبه ، ۱۷ اسفند ۱۴۰۰
۰۸-۰۳-۲۲
(۱)
Åklagare: ”Förväntar sig att Ericsson polisanmäler”
(۲)
(۳)
Expert: IS utmanar fortfarande regimer på många håll i världen
(4)
آمریکا به قطعنامه‌ای در محکومیت نازیسم و نژادپرستی رأی مخالف داد
(۵)
Legosoldater och oligarker – nu spänner Ryssland musklerna i Afrika
(6)
