دهه هاست که دانشمندان نابودی حیات بر روی کره آبی را «نوید» می دهند!
این دسته از دانشمندان، با محاسبات دقیق به این نتیجه رسیده اند که مادر همه ما زمین، تا پایان قرن حاضر، قادر به ادامه حیات نخواهد بود و اقلیت کوچک «از ما بهتران» برای ادامه حیات باید راهی فضای لایتناهی شوند. این محاسبات آنچنان دقیق هستند که از شوری آن، خود حضرت خان هم بصدا درآمده است و از عملکرد چند قرن گشته سرمایه داری جهانی چه در تولید و چه در مصرف، ناله می کند! (۱)
حضرت خان به زبان کشیشان از لزوم تغییر بنیادین در تولید و مصرف سخن می گوید. حال سوال اینست که آیا نظام سرمایه داری که بر پایه مصرف و رقابت و تولید بیشتر و مصرف و ریخت و پاش بیشتر و نهایتا از پادرآوردن رقبا و ایجاد انحصارات ساخته شده است و در راه تقسیم مجدد جهان و بازتولید خود حتی به جنگ های خانمانسوز دست می زند و میلیون ها انسان را به خاک و خون می کشد، آیا به نصایح این کشیش پولدار و مجرد و خوش تیپ و انسان دوست را تن می دهد و «نیش عقرب» سرمایه داری را همچون دندان بی عقلی از بیخ دهان بخور بریز و بپاش، بیرون می کشد و بدور می اندازد؟
تجربه پنج قرن گذشته نشان می دهد که: «نیش سرمایه داری نه از ره کین است بل، اقتضای طبیعتش اینست» و با این همه توپ و تفنگ و بمب های رنگارگ شکاف هسته ای و جوش هسته ای و بمب تمیز «نوترونی» که موجودات زنده را می کشد اما به زیرساخت ها لطمه نمی زند و این آخری «بمب مادر» که اگر چه تشعشعات رادیوآکتیو ندارد و سلاح کشتار جمعی «کنوانسیونل» (بخوانید آدمکشی با آن مجاز) است اما قدرت تخریب بمب های هسته ای را دارد. آری بورژوازی جهانی با ثروت کلانی که برای ساختن سلاح و استخدام مزدور دارد، هرگز خود دست به جراحی دندان بی عقلی نظام سرمایه داری جهانی نخواهد زد!
با آنچه گفته شد و به شهادت علم و به چشم دیدن «نابودی» زندگی در همین چند دهه آینده، بهتر می فهمیم که رفقا کارل و فردریک در آن روزگاران گل و بلبل آزادی و «رقابت آزاد» سرمایه ها با بیدار شدن وجدان جمعی و علمی بشر، چه روشن «بد» امروز ما را می دیدند و بدون لکنت و اما و اگر، در پایان بیانیه کمونیست نوشتند: «همواره به توده ها بگوییم برای بهبود وضع خود انقلاب کنند»!
این رفقا صد و هفتاد سال پیش نوشتند که برای رفتن بسوی تاریخ بشریت و دوری از بربریت تاریخی جامعه طبقاتی، انسان هایی با دست و دل و وجدانی پاک، در راهند!
انسان هایی که به مصرف و لوکس و مفت خوری و سوار شدن بر دوش دیگران «عادت» نکرده اند!
انسان هایی که برای ساختن تاریخ، از سلامت جسم و روان و وجدان برخوردارند و به انواع بیماری های ناشی از تنبلی و پرخوری و زیاده و زیاده خواهی و خودبرتربینی بورژوایی مبتلا نشده اند!
انسان هایی که پیشرفت علم و دانش را به برای اقتدار و بهره کشی انسان از انسان بلکه برای تکامل شرایط تولید و کم کردن کار لازم برای رفع نیازهای انسان‌ها و «رهایی» در نظر دارند و از پیشرفت های علمی و تکنولوژیک برای گسترش حوزه قدرت و استثمار بیشتر انسان ها استفاده نمی کنند!
انسان هایی که نه سر در آسمان که هر دوپا بر زمین دارند و با قدم هایی آرام و شمرده پیش می روند و مانند «روشنفکران»، رد با «رد تیوری بقا»، شور را بجای شعور نمی نشانند!
انسان هایی که در طول هزاران سال، رنج تولید و بی‌خانمانی و جنگ را تحمل کرده اند و هرگز به دسترنج خود دسترسی پیدا نکرده اند!
انسان هایی که خود و خانواده هایشان قرن هاست قربانی بازی های بی ثمر و ریخت و پاش های بیمارگونه و زیاده خواهی جنایتکارانه و لوکس طبیعت ستیز نشده اند!
باری این انسان ها قرن هاست که همچون رمه تحت «هدایت داهیانه» بورژوازی حداقل بخور و نمیر را از تولید خود دریافت کرده اند و عادت داده شده اند که برای ادامه دریافت بخور و نمیر عاقل و دانشمند شوند و دست «بکارهای بی سابقه» نزنند و طبق قانون بورژوایی تشکل هایی برای دریافت بخور و نمیر از بورژوازی ایجاد کنند که ضمن تعظیم به بورژوازی و با عدم مزاحمت برای تولید، حداقل بخور و نمیر را از اقلیت ناچیز ازمابهتران صاحب سرمایه، گدایی کنند!
آری جهانی دیگر ممکن است اما عجله و مرحله سوزانی در این راه مستمر و طولانی، کار شیطان است!
راهی ناگزیر در سازماندهی از پایین و دامن و دل پرولتاریای جهانی پیش روی ماست که برغم آرام و طولانی بودن آن مطمین و ناگزیر است و هر نوع عجله در سازماندهی و یا عدم توجه به سازماندهی انقلابی پرولتاریا از پایین و در هسته های سوسیالیستی، نه تنها آینده روشن جامعه انسانی را به تعویق می اندازد بلکه بخاطر خطر نابودی حیات بر روی زمین مادر همه ما، می تواند سبب بروز فاجعه ای کیهانی گردد!
کارگران، کمونیست ها؛
برای نجات بشریت و تداوم نور زندگی از کوچک و از خود آغاز کنیم!
تشکیل هسته های سوسیالیستی و آموزش اصول کمونیسم، نخستین گام در پیش روی هریک از ماست!
هرجا که هستیم در ایجاد هسته های سوسیالیستی کوشا باشیم!
هرجا که هستیم به این امر بیندیشیم که با پیشرفت علم و تکنولوژی و انقلاب ارتباطات دهکده کوچک جهانی ما کوچکتر شده است و برای نجات این دهکده کوچک، شایسته است به امر انقلاب در مقیاس جهانی بیندیشیم!..
زنده باد انقلاب!
زنده باد حاکمیت مستقیم توده ها!
زنده باد کمونیسم!
هادی میتروی
فرانسه، نوروز ۱۴۰۱
hadi.mitravi@yahoo.com
(1)
