آری!
کسانی که با انواع موتورهای برقی و حرارتی؛ چه انفجاری و چه تخلیه ای؛ آشنا هستند می دانند که تیوری بحرکت درآوردن موتور بزرگ بکمک موتور کوچک، یک تیوری علمی و اجرایی ست!
حال اگر بخواهیم این تیوری علمی حرکت موتور بزرگ را در جامعه بررسی کنیم و نقش موتور کوچک در بحرکت درآوردن موتور بزرگ را بررسی کنیم و سپس با شناخت قانونمندی حرکت موتور بزرگ اجتماعی، بخواهیم با استفاده از این تیوری، موتورهای کوچک به حرکت های اجتماعی موتور بزرگ یاری رسانند، شایسته است موتور کوچک و موتور بزرگ حرکت های اجتماعی را بطور مجزا بشناسیم.
با آغاز کشف قدرت بخار و اختراع ماشین بخار و مکانیزه کردن تولید و ظهور تولید انبوه در جوامع صنعتی، دو طبقه صاحب و فاقد سرمایه در مقابل یکدیگر صف آرایی کردند.
از همان آغاز، جمع صاحبان سرمایه اندک و جمع تولیدکنندگان فاقد سرمایه انبوه بودند. از همان آغاز تولید انبوه، اندک صاحبان سرمایه با توسل به حق الهی مالکیت بر منابع اولیه و تجارت و وسایل تولید، بخش اعظم ثروت تولید شده از تولید انبوه را از آن خود می کردند و در عوض بخش بخور و نمیری از ثروت تولید شده را به خود تولیدکنندگان؛ آنهم با منت و سلام و صلوات؛ بر می گرداندند و از تولید کنندگان بخاطر این همه «خدمت» در روند تولید (می تواند بخوانی چپاول بخش اعظم ثروت تولید شده بوسیله کارگران) از کارگران طلب دعا و آمرزش هم می کردند!
رفته رفته اکثریت عظیم تولیدکنندگان که ریخت و پاش و رفاه را بر نخیل سرمایه داران می دیدند و از طرف دیگر دست خود را کوتاه از نخیل می دیدند، وارد صحنه شدند و برای حداقل زندگی شرافتمندانه و رفاه بیشتر خود و خانواده های خود، هر روز بخش بیشتری از ارزش تولید شده بوسیله خود را طلب می کنند و چنین است که این اکثریت عظیم تولید کنندگان نه تنها چرخ تولید را می گردانند بلکه نقش موتور بزرگ تکامل تاریخ بشر و رفاه کل جامعه را ایفا می کردند و ایفا می کنند. این است موتور بزرگ، پرولتاریای جهان که برای درانداختن جهانی دیگر هیچ بجز زنجیرهای خود از برای دست دادن ندارد و دیرتر و یا زودتر طرح نو رهایی بشر از استثمار را در خواهد انداخت!
باری اگر موتور بزرگ دردرانداختن طرحی نو، پرولتاریای ملل دهکده کوچک جهانی ست، پس موتورهای کوچک محرک موتور بزرگ کدام هستند؟
اگر بدرستی موتور بزرگ را نه یک حزب و نه یک سازمان و نه یک ارتش منتخب، بلکه سپاه عظیم پرولتاریا بدانیم، با نگاهی بی‌طرفانه به تاریخ مبارزه طبقاتی، موتورهای کوچک این موتور بزرگ برای درانداختن طرحی نو را خواهیم شناخت.
تجربه چند قرن مبارزه پرولتاریا برای تصاحب دسترنج خود نشان می دهد که انواع ساز و کارهای مستقل از بورژوازی، چه حزب و چه سازمان و چه گروه و چه سندیکا و چه اتحادیه و چه تعاونی و چه هسته های سوسیالیستی، همگی موتورهای کوچک این موتور بزرگ هستند و در هر نقطه ای از جهان که این موتورهای کوچک استوار و پایدار و مستقل حضور دارند، حرکت موتور بزرگ تسهیل و تسریع می گردد و از این هم مهمتر هر جا این موتورهای کوچک، فراگیرتر و مستحکم تر هستند، پیشبرد دایمی حرکت و کسب نیرو حول برنامه پرولتاریا، ساده تر و کم هزینه تر و گسترده تر اتفاق می افتد.
خواننده گرامی که تا اینجا این بحث روشن و بنوعی بدیهی را دنبال کرده است، می تواند در پایان به این سوال بجا برسد که برای چنین امر بدیهی چرا من نوعی «توضیح واضحات» می دهیم؟
این نوع کوشش ها از این روست که برخی از جوان روشنفکران نیمه دوم قرن گذشته میلادی، بر این باور افتادند که موتور بزرگ خلق است و موتور کوچک هم تیم های چریک شهر و روستا و کوه و جنگل هستند که با جانفشانی و ترور و انفجار و تخریب، ارتش خلقی می سازند و موتور بزرگ خلق را برای «انقلاب» به حرکت در می آورند!
این دسته از جونای رمانتیک و صادق و از جان گذشته قرن گذشته قهرمانانی هستند که نه تنها به حرکت موتور بزرگ پرولتاریا در ایران توجهی نداشتند و کمکی نکردند بلکه تا همین امروز هم بازماندگان این درک نادرست از موتور کوچک مسلح و موتور بزرگ خلق ایران، چه بنام مجاهد و چه بنام فدایی به این خط و مشی نادرست خونین با سری برافراشته افتخار می کنند و به این راه نادرست ادامه می دهند!
از این رو تردیدی نیست که راه میان بر، برای عبور از انحرافات چپ و راست جنبش کارگری ایران، سازمان دادن تشکل های پایدار متنوع اقشار گوناگون پرولتاریا، با حفظ استقلال مالی و سیاسی و تشکیلاتی از بورژوازی جهانی و بورژوازی بومی ایران است و لاغیر!
زنده باد انقلاب!
زنده باد دموکراسی مستقیم!
زنده باد کمونیسم!
هادی میتروی، فرانسه، آذرماه ۱۴۰۰
