شادی مردم، ناخن جویدن احزاب چپ ضد اسراییلی و قایم شدن رضا پهلوی
یوآل حراری، نویسنده کتاب معروف “انسان خردمند” در یک سخنرانی میگفت که در اورشلیم یک روز در سال است که اسلامی ها، یهودیان و مسیحیان اختلافاتشان را کنار می گذارند و با هم متحد میشوند. این روز، روز فستیوال ال جی بی کیوهاست که اینها اختلافاتشان را کنار گذاشته و در پیاده رو صف کشیده و به شرکت کنندگان در فستیوال فحش می دهند. دراپوزیسیون جمهوری اسلامی نیز یک روز است که راست را با “چپ” ضد غربی متحد می کند و انهم روزی است که چند فرمانده سپاه توسط آمریکا یا اسراییل کشته شوند. پس از حمله اسراییل و کشته شدن ۷ فرمانده ارشد سپاه جنایتکار که چند نفر از انها در سرکوبهای مردم ایران بطور مستقیم شرکت داشتند، جشن و پایکوبی مردم در روز سیزده بدر، به خوشحالی و جشن کشته شدن این جنایتکاران تبدیل شد. در استادیوم ورزشی، تماشاگران به هنگام نام بردن اسامی فرماندهان جنایتکار، با هو کردن از آنان استقبال کردند. در حالیکه مردم مشغول خوشحالی بودند، احزاب چپ ضد اسراییلی، مشغول جویدن ناخنهایشان بودند و امیدواربودند که این روزها زود بگذرد و مجبور نشوند ماهیت ارتجاعی خود را نشان دهند. این احزاب که با تئوریهای “امام ضد امپریالیست” ، “خمینی خرده بورژوا و متزلزل” شانه هایشان را زیر جنبش ملی اسلامی قرار دادند و کمک کردند که به حکومت برسد. در هر تند پیچ سیاسی، نشان داده اند که جناح چپ همان جنبش ملی اسلامی هستند که این جنبش، خمینی را بقدرت رساند. در کنار اینها، رضا پهلوی بود که مثل زمان ترور قاسم سلیمانی، مخفی شد تا موضعی بر علیه برادران سپاهش نگیرد. رضا پهلوی که با بلاهت تمام روی حمایت بخشی از سپاه پاسداران برای قدرت گرفتن حساب باز کرده است، سالهاست که تلاش می کند آنها را از خود نرنجاند. موضعگیری نکردن وی در مورد ترور قاسم سلیمانی و این بار در مورد کشته شدن ۷ جنایتکار سپاه پاسداران، بخشی از این استراتژی وی می باشد. البته فعلا سپاه با همین توهمات، وی و طرفدارانش را تبدیل کرده است به بزرگترین نیروی لمپن و تفرقه انداز در میان اپوزیسیون که در همه مدیاهای اجتماعی با فحاشی و تهمت زدن، تلاش می کنند مانع از هر گونه حرکت متحد بر علیه جمهوری اسلامی شوند. اما انقلاب ژن، ژیان، ئازادی با قدرت و صلابت همیشگی در حال حرکت است و چپ اجتماعی در ایران، هر فرصتی را برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی مورد استفاده قرار میدهد. جشنهای سیزده بدر که با ابراز خوشحالی از کشته شدن جنایتکاران سپاه همراه بود، نشان از قدرت عظیم این چپ اجتماعی در ایران بود که برای اولین بار با منشور حداقل خواسته های انقلاب توسط ۲۰ تشکل صنفی و مدنی، موجودیت خود را بعنوان یک چپ اجتماعی غربگرا و مدرن ابراز کرد و بر خلاف احزاب چپ ضد اسراییلی، بدام تبلیغات ضد اسراییلی رژیم نیفتاد و با درایت سیاسی نزدیکی و دوری دوستان خود را بر اساس نزدیکی و دوری به خواسته های خود معیار قرار داد و به همین دلیل تا کنون از جنبشهای ارتجاعی هیچگونه پشتیبانی نکرده است و متحدین خود را کشورهای غربی میداند که دستاوردهای جوامعشان بسیار نزدیک به خواسته های حداقلی آنهاست.
بهزاد مهرآبادی
۸ آوریل ۲۰۲۴
