انزوای هر چه بیشتر چپهای اسلامی، ضد غربی و ضد اسراییلی
در روز زن سال ۱۳۵۷، نهال یک چپ عظیم اجتماعی کاشته شد که با انقلاب ژن ، ژیان ، ئازادی به درختی تنومند تبدیل شد. چپهای اسلامی ، ضد غربی و ضد اسراییلی ( چپهای سنتی) که از قدرت فراوانی در سال ۵۷ برخوردار بودند، قدم به قدم توسط چپ اجتماعی جدیدی که موجودیت آن در روز زن ۱۳۵۷ اعلام شده بود، به عقب رانده شدند. آخرین تلاش مذبوحانه چپ سنتی در اظهار وجود انها تحت عنوان دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب و با شعار “ضد جنگ” بود که با تبلیغات ضد غربی تلاش کردند چوب زیر بغل جمهوری اسلامی در دروغهایش در مورد حمله به ایران، بشوند. پس از این حرکت مذبوحانه، چپ اجتماعی جدید با شعار ” دروغ میگید آمریکاست، دشمن ما همینجاست” اولین میخها را به تابوت چپهای سنتی کوبید و اساس ضد غربی بودن انها را مورد حمله قرار داد. پس از آن قدم به قدم چپ سنتی افول کرد. چپ اجتماعی جدید با منشور حداقل خواسته های منتشر شده توسط ۲۰ تشکل مدنی و صنفی توانست پلاتفرم خود را مطرح و برای اولین بار حقوق ال جی بی کیوها را بعنوان یکی از خواسته های خود مطرح کند. حقوقی که سالها توسط چپهای سنتی تحت عنوان فرهنگ امپریالیستی تحقیر شده بود. در ادامه و در جریان حمله حماس به اسراییل و راه افتادن کمپین ضد اسراییلی توسط چپ سنتی، چپ اجتماعی با حواله دادن پرچم فلسطین به بسیجی ها و هو کردن هنرمندانی که سخنرانی ضد اسراییلی کرده بودند، میخی دیگر به تابوت چپ سنتی زد. حتی یکی از دهها تشکل صنفی و مدنی مطرح در ایران، حاضر نشدند با کمپین ضد اسراییلی همراه شوند. پس از آن پیام سپیده قلیان به کنفرانس مونیخ و اعلام موجودیت فدراسیون کار در خارج از کشور بیش از بیش نشان داد که چپ اسلامی و ضد غربی ربطی به جنبش چپ اجتماعی در ایران ندارد. فدراسیون کار حتی برای اینکه بی ربطی تشکلات سنتی چپ را نشان بدهد، در اساسنامه خود تصویب کرد که هیچ عضو هیات مدیره آن نمیتواند عضو حزبی سیاسی باشد که این فقط برای نشان دادن بی ربطی احزاب سنتی چپ به مساله طبقه کارگر و کلا انقلاب ژن، ژیان ، ئازادی بود و نشان دادن اینکه این تشکلات سنتی چپ فقط سنگ راه پیشرفت چپ اجتماعی جدید در ایران هستند. در آستانه روز زن، رهبران چپ سنتی با فرستادن پیام به فعالین در ایران، از آنها خواستند که در کمپین ضد اسراییلی شرکت کنند. پاسخ قاطعانه فعالین امتناع کامل از وارد شدن به این کمپین ضد اسراییلی بود، بطوریکه حتی یک تشکل زنان و یا تشکل مدنی در ایران حاضر نشد به غیر از مبارزه با اسلام سیاسی و حجاب بعنوان پرچم جنبش اسلام سیاسی ، مساله دیگری را مطرح کند. بعبارت دیگر پیام محکمی به تشکلات سنتی چپ دادند مبنی بر اینکه تشکلات سنتی چپ نه تنها ربطی به انقلاب ژن، ژیان، ئازادی ندارند، بلکه بعنوان سدی در مقابل آن قرار گرفته اند. چپ اجتماعی بر خلاف چپ اسلامی، ضد غربی و اسلامی، یک جنبش خواسته محور است. به همین دلیل دوستان و دشمنان خود را بر اساس اینکه چقدر به خواسته هایش نزدیک یا دور هستند، انتخاب می کند. به همین دلیل جنبش سیاسی در کشورهای غربی و اسراییل را به مراتب به خواسته های خود نزدیکتر می بیند تا جنبشهای ارتجاعی و اسلامی در کشورهای عربی و از جمله جنبش سیاسی ارتجاعی مردم فلسطین را. چپ سنتی بعنوان جناح چپ جنبش ملی اسلامی، با قدرت گرفتن جمهوری اسلامی مطرح شد و فقط با از بین رفتن جمهوری اسلامی از بین خواهد رفت. اما با تضعیف بیشتر جنبش ملی اسلامی در ایران، بایستی شاهد افول هر چه بیشتر آن بود. بی اعتنایی فعالین ایران در روز زن به این چپ سنتی، قدمی در راسته تضعیف هر چه بیشتر آن می باشد.
بهزاد مهرآبادی
۱۲ مارچ ۲۰۲۴
