پس از حمله حماس، پروکسی جمهوری اسلامی به انقلاب ژن ، ژیان ، ئازادی، ابتکارات مختلفی برای ممانعت از گسترش آن به کشورهای دیگر و از جمله به درگیری مستقیم جمهوری اسلامی انجام شد. دو اقدام مهم که به ممانعت از این گسترش کمک کرد عبارت بودند از: ۱. فرستادن ۳ ناو بزرگ هواپیما بر آمریکا به منطقه و پیام خصوصی دادن به جمهوری اسلامی که اگر حزب الله وارد جنگ شود، تاسیسات سپاه در ایران مورد حمله قرار خواهد گرفت. جمهوری اسلامی نشان داده بود که برای سرکوب انقلاب مردم ایران، به این اخطارها اعتنایی نمی کند اگر بداند که به اهداف مهمتر خود یعنی سرکوب انقلاب دست خواهد یافت. ۲. خود داری تشکلات صنفی و مدنی ایران از شرکت در هیستری ضد اسراییلی که در خارج از کشور به کمک طرفداران حماس و چپهای اسلامی و ضد امپریالیست شکل گرفته بود، هشداری بزرگ به جمهوری اسلامی بود. حتی یکی از ۲۰ تشکل مدنی و صنفی ایران که منشور حداقل خواسته های انقلاب ژن، ژیان ، ئازادی را منتشر کرده بودند، حتی یکی از ۵۳ تشکل جوانان و محلاتی که فراخوانهای تظاهراتهای مختلف در ایران را داده بودند، در کمپین ضد اسراییلی شرکت نکردند. اگر حواله دادن پرچم فلسطین به بسیجی ها نبود، اگر هو کردن هنرمندی که برای خودشیرینی به حمله به اسراییل پرداخته بود ، نبود، اگر ناتوانی جمهوری اسلامی در به خیابان آوردن مردم در دفاع از حماس نبود، اگر خودداری علنی مردم از راه رفتن روی پرچم اسراییل نبود، اگر جمهوری اسلامی موفق شده بود که همان کمپین هیستریک و یکجانه بر علیه اسراییل در خارج از کشور را در ایران نیز دامن بزند، بدون شک به حزب الله دستور میداد که بصورت تمام عیار وارد جنگ شود و ابایی نداشت که اگر آمریکا به چند پایگاه سپاه نیز در ایران حمله کند. اما این بار جمهوری اسلامی بر خلاف جنگی که با عراق اغاز کرده بود، با مقاومت گسترده مردم مواجه شده و پیام مردم از طریق موضعگیری تشکلات مدنی و صنفی به رژیم جمهوری اسلامی بسیار روشن و دقیق بود. اگر چنانچه بخواهد بصورت مستقیم وارد جنگ شود، مردم بصورت گسترده بر علیه وی به خیابان خواهند آمد. این درایت سیاسی را مقایسه کنید از یکطرف با موضع احزاب راست سیاسی که برای حمله به ایران بشکن میزدند و دعوت به حمله می کردند و با مواضع احزاب سیاسی چپ که با کمپین ضد اسراییلی جمهوری اسلامی همراه شده و با خودداری از طرح آزادی گروگانها، با عدم محکومیت استفاده از مردم غیر نظامی بعنوان سپر دفاع، عملا به تشویق حماس در ادامه جنگ پرداخته بودند. بار دیگر جامعه مدنی و صنفی ایران، که نمایندگان چپ جامعه ایران بصورت کلی آن هستند، نشان دادند که چپ اجتماعی ایران ( برخلاف احزاب و سازمانهای چپ) چقدر مدرن، غربگرا، فمینیست و از همه مهمتر با درایت سیاسی است. جمهوری اسلامی اگر چه با حمله حماس توانست صفوف متفرق خود را متحدتر کند و قدمی بزرگ برای سرکوب انقلاب مردم ایران بردارد، اما خوشبختانه نتوانست مثل جنگ با عراق، انرا به نعمتی برای سرکوب کل انقلاب تبدیل کند و این نتیجه درایت سیاسی مردم در ایران و تشکلات صنفی و مدنی انها بود.
بهزاد مهرآبادی
۲۴ نوامبر ۲۰۲۳
