مملکت را به کجا میبرید؟
چند روز پیش در ۱۷ اکتبر نمایندگان ۱۳۰ کشور جهان در پکن برای شرکت در مجمع کمربند و جاده ابریشم(The 3rd Transportation Project Forum in China) جمع آمدند.
با کمال شگفتی، ایران که در این طرح جایگاه ویژه ژئوپولتیکی دارد در این مجمع نماینده ای نداشت. جمهوری اسلامی نه سفیری و نه وزیری به این مجمع نفرستاد ، انگار که نه خانی آمده و نه خانی رفته. ساخت یک شبکه اتصال چند بعدی کمربند جاده. چین آن هم با ترن های سریع السیر که راه چین تا اروپا را سرعت خواهد بخشید مساله کوچکی نیست و مشارکت در حمل و نقل بین المللی ترانس خزر است و تلاش مشترکی برای ایجاد یک کریدور لجستیکی جدید در سراسر قاره اوراسیاست. این طرح قرار است کریدور ارتباطی بین شرق آسیا و روسیه و اروپا باشد و بسیاری از کشورها برای مشارکت در آن سرودست می شکنند و مصر از آن سر آفریقا در آن شرکت کرده جمهوری اسلامی به چه حقی ایران را از مشارکت در آن محروم کرده است؟
تنها هند در این مجمع حضور نداشت و سبب آن نیز روشن است: اتحاد با ایالات متحده آمریکا که کمر به تجهیز هند در برابر حوزه نفوذ چین بسته است .
نه خدای ناکرده فکر کنید دولت همچنان دست روی دست گذاشته خیر، از آنجا که گفته اند :به کارهاى گران مرد کارديده فرست ؛ علیرضا زاکانی شهردار تهران را به این ماموریت فرستاده اند که موفق به دیدار شهردار پکن گردیده وطی نطق غرایی سابقۀ ۹ ساله خواهر خواندگی تهران- پکن را اعلام کرده است!؟
باور بفرمایید ابدا جوک و لطیفه نیست کافی است به خبرگزاری فارس مراجعه کنید و از دیدن عکس زاکانی با شهردار پکن مشعوف شوید. آری برای چنین شبکه ارتباطی عظیمی که حمل و نقل دنیا را دگرگون می کند زاکانی را فرستاده اند که تخصصش بجز خواندن صیغه خواهرخواندگی دیوار کشیدن میان پارک هاست !؟ حقاً روح حاج میرزاآقاسی را شاد کرده اند.
در این دوران بحرانی که قطب های جدید قدرت سر برمی آورند این متولیان نادانی که سکان کشور را به ناحق در دست گرفته اند فرصت های طلایی بسیاری را از ما می ستانند و معلوم نیست واقعاً تکلیف ایران در این چهارراه حوادث چه خواهد شد ؟
مسلم است که هیچ کشوری همواره دوست یا دشمن دائمی نیست ؛ سیاست خارجی باید بر مبنای منافع ملی باشد وقتی آمریکا و متحدانش با امضای خفت بار برجام باز هم به تحریم ها ادامه داده و می دهند و حتا به تعهدات خود پایبند نیستند و آن را پاره می کنند چرا باید از داد وستد با سایر کشورهای خود را محروم کنیم ؟
البته اصلاح طلبان که اغلب دل در گرو امریکا دارند و همواره به تبلیغات واهی علیه چین و آمریکا دامن می زنند در این امر مهم ملی ساکت ماندند بدیهی است چنین حرکتی پیام روشنی برای آمریکا و متحدانش دارد که خیالتان راحت باشد به تحریم ها و تحقیرها ادامه بدهید ما آماده پذیرش پیشنهادات ننگ آور بیشتری مانند برجام هستیم .
آیا چین با جمعیتی بالغ بر ۱.۴ میلیارد و بیش از ۴۰۰ میلیون نفر با درآمد متوسط، با فرصت های بزرگ بازار تجاری بویژه تجارت وسایفل الکترونیکی و پروژه جاده ابریشم جایی در سیاست خارجی ما ندارد ؟ من نمی دانم عواقب حذف ما از این پروژه چه خواهد بود؟
آیا چین کشوری که از نخستین روزهای تحریم با خرید نفت توانست ایران را از بن بست اقتصادی رهایی بخشد و تا به امروز توانسته موجب افزایش بیش از ۲۰ میلیارد دلار درآمد ایران از فروش نفت بشود باید کنار گذاشته شود؟ حکومتی که از شعار مرگ بر آمریکا در این سال ها در ظاهر کوتاه نیامده و کشور را درانزوا و تحریم و تنگنا و مخمصه انداخته؛ در خفا با آمریکایی که تحریم و تهدید نظامی می کند معامله میکند اما به رئیس جمهور کشوری که دست دوستی به ایران داده در سفرش به ایران توهین می نماید. این دیگر معنایی جز این ندارد که درمیان سران این کشور عده ای مزدور بیگانه لانه کرده اند و ایران را به ناکجاآباد می برند.
شنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۲
۱۱-۱۱-۲۳
——
. کشورهایی که در این مجمع شرکت داشنند عبارت بودند از :رئیس جمهور آلبرتو فرناندز از جمهوری آرژانتین، رئیس جمهور گابریل بوریک فونت از جمهوری شیلی، رئیس جمهور دنیس ساسو-نگوسو از جمهوری کنگو، رئیس جمهور جوکو ویدودو از جمهوری اندونزی، رئیس جمهور قاسم جومارت توکایف از جمهوری قزاقستان، رئیس جمهور ویلیام ساموئی روتو از جمهوری کنیا، رئیس جمهور تونگلون سیسولیت از جمهوری دموکراتیک خلق لائوس، رئیس جمهور خورلسوخ اوخنا از مغولستان، رئیس جمهور ولادیمیر پوتین از فدراسیون روسیه، رئیس جمهور الکساندر ووچیچ جمهوری صربستان، رئیس جمهور رانیل ویکرمسینگه از جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی سریلانکا، رهبر ملی ترکمنستان و رئیس هالک ماسلاخاتی قربانقلی بردی محمداف از ترکمنستان، شوکت میرضیایف رئیس جمهور ازبکستان، رئیس جمهور وو وان توونگ از جمهوری سوسیالیستی ویتنام، نخست وزیر هون مانه از پادشاهی کامبوج، نخست وزیر مصطفی مدبولی از جمهوری عربی مصر، نخست وزیر ابی احمد علی از جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی، نخست وزیر ویکتور اوربان از مجارستان، نخست وزیر آدریانو آفونسو مالئیان از جمهوری موزامبیک، نخست وزیر انوار الحق کاکار از جمهوری اسلامی پاکستان، نخست وزیر جیمز ماراپه از دولت مستقل پاپوآ گینه نو، نخست وزیر سرتا تاویسین از پادشاهی تایلند، معاون رئیس جمهور کاشیم شتیما از جمهوری فدرال نیجریه، و آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد در این مجمع شرکت کردند. نمایندگان عالی رتبه رهبران جمهوری فرانسه، امارات متحده عربی و جمهوری یونان و همچنین نمایندگانی از بیش از ۱۵۰ کشور در این مجمع حضور داشتند. رئیس جمهور شی جین پینگ در مراسم افتتاحیه سخنرانی کرد.
https://www.fmprc.gov.cn/mfa_eng/zxxx_662805/202310/t20231020_11164505.html
قسم دمکراسی تان را باور کنیم یا دم فاشیسم را؟
ظاهراً تظاهرات سیصدهزار نفری مردم انگلیس به طرفداری از فلسطین به معضلی برای دولت تبدیل شده است . خانم سوئلا براورمن وزیر کشور انگلستان، طی مقاله ای در تایمز پلیس انگلیس را مورد انتقاد قرارداده که « با راست گرایان و ناسیونالیست ها (بخوانید فاشیست ها و صهیونیست ها) رفتار تهاجمی داشته و در عوض رفتار اوباش طرفدار فلسطین!؟ را نادیده گرفته است و با معترضان هوادار فلسطین با دستکش های ابریشمی برخورد کرده است!»
این نوشته خود بخود گویای اختلاف مقامات دولتی با یکدیگر و نیز با مخالفان معترض و همچنین نشان دهنده ی ناتوانی آنها در حل معضل جدیدی است که در این جامعه سرباز کرده است. دولت پیرو سیاست اسراییل است و بدنه جامعه از آن پیروی نمی کند.
نکتۀ دیگر اینست که وزیرکشورمنتقد پلیس این مقاله را بدون صلاحدید دفتر نخست وزیری انتشار داده است که در نوع خود استثنایی است و سابقه نداشته است. دیگر آنکه بسیاری این موضع راست را ناشی از جاه طلبی وی برای جلب حمایت جناح فاشیستی بریتانیا در انتخابات آینده می دانند که بتواند به جای نخست وزیر فعلی ریشی سوناک بنشیند .
مواضع او علیه پناهندگان که خواستار فرستادن آنان به روانداست و پیشینۀ مخالفت او با همجنس گرایان او را در موقعیتی پرمخاطره قرار داده است .لحن توهین آمیز او نسبت به فلسطینیان بسیاری را برانگیخته و می گویند تقریبا به همه توهین کرده و حال ماندن و یا رفتن او در این پست هم مطرح است .
به نظر می رسد وزیر کشور اصولاً با تظاهرات هواداران فلسطین مسأله داشته است ولی پلیس از دستور وزیر مربوطه سرپیچی کرده و مصلحت را در برگزاری آن دیده است . آمدن بیش از سیصدهزار جمعیت در تظاهرات چهرۀ دیگری از انگلستان را به نمایش گذاشته است و پس لرزه های آن آغاز شده است .
آنچه تأسف انگیزاست قربانی شدن آزادی ها و دموکراسی در کشورهایی مانند انگلستان است چنان که می بینیم قوانین بازیچه لابی های ثروتمند شده که می توانند به راحتی سیاستمداران و نمایندگان مجلس را بخرند و خر خود را برانند.
این نوع راستگرایی از سال های قبل از جنگ جهانی دوم در انگلستان دیده نشده بود. بعید نیست باز هم پس از سالها شاهد رژۀ پیراهن سیاهان در این کشور بشویم. فقط قبلاً با یهودیان ضدیت داشتند و حالا طرفدارشان شده اند.
دوشنبه – ۲۲ آبان ۱۴۰۲
۲۰۲۳-۱۱-۱۳
